«Τον βοηθούσε να κατακτήσει τον κόσμο»: Ο κρυφός χρηματοδότης του Χίτλερ ήταν πρόεδρος της Αμερικής

Σχόλιο ΡΩΜΙΟΣ: Όποιος θέλει να μάθει το ρόλο του σιωνισμού και των Χάζαρων στο στήσιμο των παγκόσμιων πολέμων με μαριονέτες σαν το Χίτλερ να διαβάσει ΕΔΩ

Ένα γαϊτανάκι σκανδάλων και βρομιάς διακατέχει μια από τις πιο χαρακτηριστικές πολιτικές οικογένειες στην ιστορία των ΗΠΑ.

 
Η φήμη κυκλοφορούσε παραπλεύρως της αμερικάνικης ιστορίας για πολλά χρόνια. Για πολλούς ήταν ένα κοινό μυστικό. Για άλλους μια φήμη χωρίς ίχνος υπόστασης. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, σήμερα πρέπει να θεωρείται γεγονός: μια διάσημη αμερικάνικη οικογένεια είχε πολύ έντονη οικονομική εμπλοκή με τους ναζί και μάλιστα, αυτός ο συσχετισμός έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο τόσο στη δική της γιγάντωση όσο και σε αυτή των ίδιων των ναζί.

Η εν λόγω οικογένεια δεν είναι άλλη από αυτή των Μπους και η σύνδεσή τους με το ναζιστικό καθεστώς αναφέρθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης, της δίκης δηλαδή της ηγετικής ομάδας των Γερμανών ναζί που ακολούθησε μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Συγκεκριμένα, το όνομα το ανέφερε κατά την απολογία του ο Φριτζ Τάισεν, ο βασικός συνεργάτης και χρηματοδότης των ναζί κατά τη διάρκεια της απόλυτης κυριαρχίας τους.

Ο Τάισεν ήταν ένας πολυεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που ποτέ δεν έκρυψε τη σχέση του με το ναζιστικό καθεστώς. Το 1941 είχε γράψει άλλωστε το βιβλίο «Εγώ χρηματοδότησα τον Χίτλερ». Στην δίκη της Νυρεμβέργης είχε υποστηρίξει πως μετά το 1941 οι απόψεις του άλλαξαν και απομακρύνθηκε από την σχέση που είχε με το ναζιστικό κόμμα. Φυλακίστηκε μέχρι το 1948 και στη συνέχεια έφυγε για την Αργεντινή όπου και πέθανε το 1951 στα 77 του. Στη δίκη είχε υποστηρίξει πως εκτός από τον ίδιο, τεράστια εμπλοκή στη χρηματοδότηση των ναζί είχε και η οικογένεια Μπους.

Ο Τάισεν είχε δημιουργήσει ένα διεθνές δίκτυο εταιρειών, μέσω του οποίου ξέπλενε τα ναζιστικά λεφτά. Στην αρχή όλα τα κεφάλαια που προέρχονταν από το Βερολίνο μεταφερόντουσαν σε μια ολλανδική τράπεζα και στη συνέχεια σε εταιρείες των ΗΠΑ που βρίσκονταν στην κατοχή του Χέμπερτ Γουόκερ, πεθερού του Πρέσκοτ Μπους. Σε αυτές τις αυτές τις εταιρείες, ο Μπους ήταν υψηλόβαθμος στην ιεραρχεία τους.

Παρά το γεγονός ότι το όνομα του Πρέσκοτ Μπους αναφέρθηκε ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης, η αμερικάνικη κοινή γνώμη δεν έμαθε ποτέ για αυτές τις αναφορές. Την δεκαετία του ’40 άλλωστε το να κρυφτούν κάποιες αναφορές που είχαν γίνει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο ενώ ακόμα και στα αμερικάνικα ΜΜΕ της εποχής δεν μπορεί να βρει κανείς την παραμικρή είδηση αναφορικά με τις συγκεκριμένες αποκαλύψεις στην Νυρεμβέργη.
Η οικογένεια Μπους έπαιξε τεράστιο ρόλο τα επόμενα χρόνια στην ιστορία των ΗΠΑ. Ο Πρέσκοτ Μπους υπήρξε πατέρας και παππούς δυο προέδρων της χώρας. Η εμπλοκή του στην χρηματοδότηση των ναζί υπήρξε ένας μύθος που δεν αποδείχθηκε ποτέ και η επιρροή αυτής της οικογένειας στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας ήταν τόσο μεγάλη που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να ανοίξει αυτό το θέμα με σοβαρούς όρους.
Όλα αυτά μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2004. Τότε, ο Guardian δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ που ανέφερε επί λέξη:
«Ο παππούς του Τζορτζ Μπους, ο γερουσιαστής Πρέσκοτ Μπους, ήταν δευθυντής και συνιδιοκτήτης εταιρειών που υπήρξαν οικονομικοί υποστηρικτές της ναζιστικής Γερμανίας.
Ο Guardian έχει επιβεβαιώσει τη συγκεκριμένη πληροφορία μέσα από τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ και γνωρίζει πως ο Πρέσκοτ Μπους ήταν εκ των οικονομικών αρχιτεκτόνων του ναζιστικού καθεστώτος».
Το συγκεκριμένο κείμενο, που είχε τίτλο «Πως ο παππούς του Μπους βοήθησε τον Χίτλερ να ανέβει στην εξουσία, δημοσιεύτηκε εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Συγκεκριμένα, το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 24 Σεπτεμβρίου του 2004 και στις 2 Νοεμβρίου γινόντουσαν εκλογές στις ΗΠΑ με τον Μπους να διεκδικεί την προεδρία με τον Τζον Κέρι. Όμως, αν και αυτό το δημοσίευμα θα μπορούσε να είναι μια πραγματική βόμβα μέσα στην προεκλογική περίοδο, οι επόμενες μέρες, μέχρι και την εκλογή του Μπους, κύλησαν σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Είναι προφανές πως αν στην αποκάλυψη είχε δοθεί η σημασία που έπρεπε ο Μπους ίσως να μην είχε νικήσει τον Κέρι. Όπως και το 1988, ο πατέρας του -που πέθανε πρόσφατα- ίσως να μην είχε νικήσει τον Δουκάκη. Και φυσικά, δεν θα είχε μπει ποτέ στην πολιτική αν είχε αποκαλυφθεί η σχέση του παππού του με τους ναζί: το κουκούλωμα του σκοτεινού παρελθόντος του Πρέσκοτ Μπους παρήγαγε δυο γενιές προέδρων των ΗΠΑ.

Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς πως και οι δυο γιοι του κατηγορήθηκαν για σχέσεις με τον Μπιν Λάντεν, τότε μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια οικογένεια που έχει κάνει επιστήμη την σύνδεση της πολιτικής με τους εγκληματίες πολέμου. Ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος που πέθανε πρόσφατα υπήρξε μάλλον ο συνεχιστής μιας οικογενειακής πορείας γεμάτη πολιτική διαφθορά και σκοτεινά σημεία.

ΠΗΓΗ