Όταν αναγνωρίστηκε Άγιος, ο Άγιος Νεκτάριος το 1961 σε μια Μονή του Αγίου Όρους, δημιουργήθηκαν 2 παρατάξεις Μοναχών.
Οι μεν παραδέχονταν την Αγιότητά του, οι δε, την αμφισβητούσαν.
Ο Ηγούμενος της Μονής, βλέποντας την κατάσταση που δημιουργήθηκε στο Μοναστήρι, κάλεσε μια μέρα τους Μοναχούς και τους είπε:
- Δεν θα γίνει το θέμα της Αγιοσύνης του Νεκταρίου, αιτία να χάσουμε τις ψυχές μας, αντιμαχώντας μεταξύ μας.
Κηρύττω τριήμερη Νηστεία και με την προσευχή μας, να ζητήσουμε από το Θεό να μας αποκαλύψει, αν ο Γέροντας Νεκτάριος είναι Άγιος ή όχι.
Πράγματι αυτό και έκαναν.
Την τρίτη ημέρα και ενώ ετοιμαζόταν ο Ηγούμενος να κατέβει στην Εκκλησία, χτυπάει διακριτικά η πόρτα του Κελιού του και μπαίνει μέσα ο Άγιος Νεκτάριος!
Όταν μπήκε μέσα, ο Ηγούμενος αμέσως τον αναγνώρισε και έπεσε να τον προσκυνήσει.
Του λέει τότε ο Άγιος Νεκτάριος:
- Αδερφέ Αθανάσιε (έτσι έλεγαν τον Ηγούμενο), πήγαινε και πες τους Πατέρες να μην κουράζονται.
Ο Κύριος με αγίασε και είμαι Άγιος, Θαυματουργός και Μυροβλύτης.
Γνώρισε δε, ότι ο Κύριος δεν με αγίασε για κανένα άλλο λόγο, παρά μόνο επειδή συγχωρούσα!
Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!