Όταν υπηρετούσε στην Κροστάνδη το 1892 μια επιδημία χολέρας διαδόθηκε σε όλη τη Ρωσία.
Η πόλη του τέθηκε σε καραντίνα (ένα μέτρο του μεσαίωνα το βρίσκουμε κι εδώ αλλά τον 19ο αιώνα.)
Μια ημέρα ένα καράβι από τη Σουηδία πλησίασε το λιμάνι.
Ένα μεγάλο μέρος του πληρώματος υπέφερε από τη χολέρα κι ο καπετάνιος κάλεσε ιατρική βοήθεια.
Οι αρχές της πόλεως σχημάτισαν μια ομάδα ιατρών κι ο π. Ιωάννης απέσπασε την άδεια να τους συνοδεύσει.
Ανέβηκαν στο πλοίο κι είδαν μια σκηνή épouvantable να διαδραματίζεται μπροστά τους.
Οι ναύτες κείτονταν στο κατάστρωμα όλοι με σπασμούς και ανυπόφορους πόνους.
Τότε τι έκανε ο π. Ιωάννης;
Προσευχήθηκε για το πλήρωμα, ενώ οι Ρώσοι γιατροί επιτελούσαν το έργο τους.
Κι ενώ προσευχόταν, τα κλάματα σταμάτησαν και οι σπασμοί επίσης.
Το πλήρωμα αισθάνθηκε πολύ καλύτερα, όλοι επιβίωσαν. Ο Άγιος Ιωάννης παρέμεινε σε καραντίνα για 2 εβδομάδες.
Δεν μολύνθηκε από τήν χολέρα.
Αν με ρωτούσατε σαν ιατρό να σχολιάσω αυτή την περίπτωση λίγα θα είχα να σας πω.
Αν με ρωτούσατε σαν ιατρό να σχολιάσω αυτή την περίπτωση λίγα θα είχα να σας πω.
Μας διδάσκει βέβαια ότι η αρνητικότητα, ο θυμός και τα νεύρα επηρεάζουν την πνευματική μας κατάσταση και συνεπώς την ικανότητά μας να αντιστεκόμασμε στις ασθένειες.
Αντιθέτως, η προσευχή και τα Ιερά Μυστήρια ενισχύουν το πνεύμα και το σώμα μας. Η πρόσφατη επιδημία του κοραναϊού μας έδειξε το ίδιο πράγμα.
Μας θύμισε έντονα την ανάγκη να ενισχύσουμε την πίστη μας, να εμείνουμε στην προσευχή και να παραμείνουμε πάντα σε συνομιλία με τον Θεό.
Δεν μπορούμε να διατηρήσουμε την υγεία μας χωρίς να φροντίσουμε την πνευματική της πλευρά…..
Πρέπει επίσης να καταλάβουμε, ότι δεν έχουμε τον έλεγχο όλων των πραγμάτων στη ζωή μας.
Πρέπει επίσης να καταλάβουμε, ότι δεν έχουμε τον έλεγχο όλων των πραγμάτων στη ζωή μας.
Έτσι, όταν μας βρίσκει μια ασθένεια δεν πρέπει να την θεωρούμε κακοτυχία, αλλά περισσότερο ως μια πιθανότητα εσωτερικής ανάπτυξης και τελικά ως μια φάση στη πορεία μας προς τη σωτηρία. (σ.σ. αυτή η αποστροφή του λόγου της δίνει και τον τίτλο της συνέντευξής: ‘‘Η υγεία και η ασθένεια ως φάσεις της πνευματικής μας ανάπτυξης.“)
Έμαθα να μην θεωρώ τα γεγονότα στη ζωή μου ως επιτυχίες ή αποτυχίες.
Έμαθα να μην θεωρώ τα γεγονότα στη ζωή μου ως επιτυχίες ή αποτυχίες.
Αυτό που αρχικά πίστευα ως αποτυχία αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν από θεία οικονομία-πρόνοια και επέτρεψε την πνευματική μου ανάπτυξη και πρόοδο προς τη σωτηρία μου.
Πριν ενταχθεί στο μοναστήρι, η μοναχή Μαρία (Litvinova) είχε αποκτήσει πτυχίο ιατρικής καθώς και δασκάλας ρυθμικής γυμναστικής.
Πριν ενταχθεί στο μοναστήρι, η μοναχή Μαρία (Litvinova) είχε αποκτήσει πτυχίο ιατρικής καθώς και δασκάλας ρυθμικής γυμναστικής.
Διοργανώνει εκθέσεις στο μοναστήρι και διαχειρίζεται το κανάλι you-tube για την υγεία και την ευεξία, δημοφιλές στο ρωσόφωνο κοινό.
Ταξιδεύει πολύ και δίνει διαλέξεις σε διάφορα ακροατήρια. Έγινε η ηρωΐδα ενός 'ντοκιμαντέρ'.
Ως ιατρός, συμβουλεύει τους ανθρώπους για το πώς να παραμείνουν υγιείς και πώς να ανταποκριθούν σε ασθένειες.
Το θέμα της συνέντευξής της ήταν η χριστιανική στάση απέναντι στην υγεία και η σημασία της στον σημερινό κόσμο.
Λέει η ίδια:
”Έχοντας εργαστεί 6 χρόνια ως ιατρός ειδικεύθηκα στην Αθλητιατρική.
Λέει η ίδια:
”Έχοντας εργαστεί 6 χρόνια ως ιατρός ειδικεύθηκα στην Αθλητιατρική.
Δουλεύοντας ως ιατρός και αναπτύσσοντας ένα πρόγραμμα άσκησης για την Εθνική Ομάδα Γυμναστικής δοκίμασα τις ικανότητές μου ως γιατρός και εκπαιδευτικός.”obitel-minsk 12/5/21
dimpenews.com
"...η αρνητικότητα, ο θυμός και τα νεύρα επηρεάζουν την πνευματική μας κατάσταση και συνεπώς την ικανότητά μας να αντιστεκόμαστε στις ασθένειες."
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δεν μπορούμε να διατηρήσουμε την υγεία μας χωρίς να φροντίσουμε την πνευματική της πλευρά…."
"Πρέπει επίσης να καταλάβουμε, ότι δεν έχουμε τον έλεγχο όλων των πραγμάτων στη ζωή μας."
"...να μην θεωρώ τα γεγονότα στη ζωή μου ως επιτυχίες ή αποτυχίες."