ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ : Τα καρφιά στα πλευρά της Ρωσικής Αρκούδας και τα Φ Ρ Ι Κ Τ Α επερχόμενα !

 

Η Ρωσική Ομοσπονδία με τα 85 κρατίδια και τους 147 περίπου εκατ. κατοίκους αποτελεί στρατηγικό, τακτικό, αφανή και μέγα στόχο της Νέας Τάξης. Τι εννοώ; 

Το εξής: Εδώ και δώδεκα περίπου χρόνια, οι σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Εποχής συνεχίζουν να μπήγουν συνεχώς μεγάλα γεωπολιτικά καρφιά στα πλευρά της Ρωσίας. Ένα τέτοιο γεωστρατηγικό καρφί στα πλευρά της «Κόκκινης Αρκούδας» αποτελεί και η πρόσφατη αναζωπύρωση του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Η «παγωμένη σύγκρουση» μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ή Αρτσάχ έγινε προσφάτως πολύ καυτή. Φυσικά, όχι τυχαία. 

Η «εν υπνώσει» σύγκρουση, η οποία ξεκινά από την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, έχει ως επίκεντρό της έναν μικρό γεωγραφικό θύλακα εθνικά Ορθοδόξων μονοφυσιτών Αρμενίων μέσα στο κράτος του μουσουλμανικού Αζερμπαϊτζάν. 

Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε μια ακόμη πολεμική πληγή και μπαίνει, ταυτοχρόνως, ένα ακόμη καρφί στα πλευρά της Ρωσίας.

Έτσι δηλαδή, όπως έγινε ιστορικά και με τις υπόλοιπες γεωστρατηγικές ακίδες ή καρφιά της Νέας Εποχής προς την Ρωσία που προηγήθηκαν χρονικώς στις χώρες: Γεωργία (2008), Ουκρανία (2014), Λευκορωσία (2020), κλπ. 

Τώρα ήρθε η σειρά και του υπόλοιπου Καυκάσου να πιάσει προσχεδιασμένα πολεμική φωτιά, ώστε η ευρύτερη περιοχή να αποτελέσει ένα ακόμη στρατιωτικό κέντρισμα ή αιματηρό κάρφωμα στα πλευρά της πυρηνικής «Κόκκινης Αρκούδας» του Πούτιν.

Σας υπενθυμίζω ότι ο πρώτος παγκόσμιος στόχος των διεθνών σιωνιστών είναι: Διαμέσου του εν εξελίξει Γ’ ΠΠ, να μειωθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός κάτω από το 1 δισ. ανθρώπους. 

Ει δυνατόν, να μείνουν μόνον 500 εκατ. άνθρωποι στη γη. Γι’ αυτόν τον πρώτιστο και προαιώνιο στόχο, οι ανθρωποκτόνοι νεοταξίτες θέλουν να προκαλέσουν την οργή, το μένος και την σφοδρή αντίδραση του απρόβλεπτου, άτεγκτου και ασυμβίβαστου Πούτιν, ώστε: ο ίδιος να εξαναγκαστεί να εξαπολύσει τα πυρηνικά του όπλα προς τους εχθρούς του, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Γι΄αυτόν τόν λόγο οι  τ υ φ λ ο π ό ν τ ι κ ε ς  των μυστικών στοών, αδελφοτήτων και εταιρειών της Νέας Εποχής ασχολούνται, με σχέδιο, συστηματικά και κεντρίζουν το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας όσο και τον ευρύτερο Καύκασο προσφάτως. 

Γι’ αυτόν τον λόγο, επίσης, οι σκοτεινές δυνάμεις παίζουν συστηματικώς με τα νεύρα, τις αντιδράσεις, τη στρατηγική και την πολιτική στάση του σκληρού Πούτιν. 

Που μέχρι τώρα δείχνει να παραμένει σιωπηλός. 

Δεν αντιδρά. 

Σωπαίνει με νόημα. 

Στάση, σημειολογία και πολύ κακό πράγμα για όλους αυτούς που τον προκαλούν.

Μετά τα συνεχή, ανόητα και προκλητικά κόλπα και κινήσεις της Τουρκίας, ο Πούτιν θα αναγκασθεί εκ των ενόντων να κατέβει ξαφνικά και να σκουπίσει τόσο την επαρχία Ιντλίμπ στη Συρία όσο και τα στενά του Βοσπόρου. 

Θα αναγκασθεί ο ίδιος, εκ των πραγμάτων, να «βάλει τάξη» επίσης και στον Καύκασο. Δεν έχει άλλη επιλογή. 

Οι Ρώσοι ήδη ζορίζονται πολύ από τον υπερφίαλο, υποκινούμενο και αλλοπρόσαλλο Ερντογάν, που οραματίζεται ο άρρωστος και ανόητος ότι θα αναστήσει την παλαιά Οθωμανική αυτοκρατορία. 

Γι’ αυτό και οι Ρώσοι θα αναγκασθούν να ζορίζουν τους άλλους. Υποχρεωτικά.

Ο Ρώσος θα αναγκαστεί να συντρίψει πρώτα την Τουρκία με απερίγραπτη σφοδρότητα. 

Το αιφνίδιο κατέβασμα των Ρώσων στην Μεσόγειο είναι ένα αναγκαίο γεωπολιτικό βήμα και γεωστρατηγική απάντηση στο Νατοϊκό και σιωνιστικό πιόνι που λέγεται Ερντογάν. 

Όσο και εάν αυτό είναι κατά ώρας επιμελώς κεκαλυμμένο και κρυμμένο για τους μη μυημένους, η σφοδρότατη και άνευ προηγουμένου πολεμική απάντηση των Ρώσων στην Τουρκία έχει πλέον καταστεί μια ιστορική αναγκαιότητα.

Εκτός όλων των άλλων, το σύνθετο αυτό γεωστρατηγικό θέμα αφορά και τον ίδιο τον ζωτικό χώρο της Ρωσίας. 

Διότι: Οι Ρώσοι δεν μπορούν να απεμπολήσουν βασικές διεκδικήσεις, πάγια ζωτικά εθνικά συμφέροντα και ιστορικά διεθνικά δεδομένα, όσες πολεμικές ψευτο-ανατάσεις ή πολιτικές κυβιστήσεις και αν κάνει εν τω μεταξύ ο γείτονας ψευτο-Σουλτάνος. Σας υπενθυμίζω τα λόγια του κ. Γκιουλέν: «Ο Ερντογάν θα έχει το τέλος του Χίτλερ, ή του Στάλιν».

Εισέτι, σας φέρνω επίσης στο νου και ένα ακόμη ΝΑΤΟ-ικό καρφί στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας: Τον Πόλεμο της Νότιας Οσετίας ή Πόλεμο της Γεωργίας του 2008. Μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της Γεωργίας από τη μία πλευρά και της Νότιας Οσετίας, της Αμπχαζίας (περιοχές που συνορεύουν με τη Ρωσία και έχουν ανακηρύξει ντε φάκτο την ανεξαρτησία τους από την Γεωργία) και της Ρωσίας, που βοήθησε δυναμικά τις δύο αποσχισθείσες περιοχές εναντίον της Γεωργίας τόσο στρατιωτικά όσο και διπλωματικά.

Υπάρχει, έτι, και μια ακόμη ιστορική πληγή, αγκάθι και αλήθεια: Η Ρωσία και η Ουκρανία βρίσκονται σε κανονικό αλλά ακήρυχτο πόλεμο εδώ και 6 περίπου χρόνια. Ο ασταμάτητος πόλεμος στην περιφέρεια του Ντονμπάς, που επίσης ονομάζεται και πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία, είναι μια ένοπλη σύγκρουση στην περιοχή που ξεκίνησε στις αρχές του 2014. 

Αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Και ας μας το κρύβουν.

Ο εν λόγω πόλεμος άρχισε με τις διαδηλώσεις των φιλορωσικών και αντικυβερνητικών ομάδων που πραγματοποιήθηκαν στις περιφέρειες (Όμπλαστ) του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ της Ουκρανίας. 

Τις μεγάλες αυτές διαδηλώσεις ακολούθησε και η προσάρτηση δια εκλογών της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία. Στην συνέχεια, αυτές οι αρχικές διαδηλώσεις κλιμακώθηκαν σε ένοπλη πλέον σύγκρουση μεταξύ των αποσχιστικών δυνάμεων των δύο αυτό-ανακηρυχθεισών Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και της «μητέρας» Ουκρανίας.

Πέραν αυτών, οι σιωνιστές νεοεποχίτες φρόντισαν και για την αποσταθεροποίηση της Λευκορωσίας. 

Με τήν Λευκορωσία να ταλανίζεται από σχεδόν καθημερινές διαδηλώσεις και πορείες, μετά τις προεδρικές εκλογές τις 9ης Αυγούστου και τις δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά του προέδρου της Λευκορωσίας Λουκασένκο, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας στράφηκε στη Ρωσία για οικονομική, πολιτική και διπλωματική υποστήριξη.

Ο Λουκασένκο κέρδισε την έκτη συνεχή θητεία του με ποσοστό 80 % περίπου έναντι 10% των ψήφων που έλαβε η κυριότερη αντίπαλός του, Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα. 

Επίσημα τελικά αποτελέσματα δεν έχουν ανακοινωθεί. 

Στο μεταξύ, ήδη εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για την ηγέτιδα της αντιπολίτευσης Τιχανόφσκαγια, η οποία κατέφυγε στην Λιθουανία και θεωρείται πλέον καταζητούμενη και στην Ρωσία. Κατά ορισμένους αναλυτές, η Λευκορωσία θα αποτελέσει την «Δεύτερη Κριμαία».

Επίσης, η Εσθονία, η Λετονία, η Γερμανία και η Τσεχία ανακοίνωσαν την ανάκληση των πρεσβευτών τους που υπηρετούν στη Λευκορωσία για διαβουλεύσεις. 

Η απόφαση αυτή ελήφθη ως αντίδραση για την ανάκληση από τη Λευκορωσία των πρεσβευτών της στο Βίλνιους και τη Βαρσοβία: μετά τις ευρωπαϊκές κυρώσεις σε βάρος Λευκορώσων αξιωματούχων που κατηγορούνται για εκλογική νοθεία και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πέραν τούτων, πολιτικές εξελίξεις είχαμε επίσης και στην Δημοκρατία της Κιργιζίας ή Κιργιστάν. 

Υπάρχουν συγκρούσεις και εξεγέρσεις στη χώρα αυτή, μετά τις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, τις οποίες αμφισβητεί σύσσωμη η αντιπολίτευση. Οι βίαιες συγκρούσεις στην πρωτεύουσα Μπισκέκ στρέφονται κατά του φιλορώσου προέδρου Σοορονμπάι Τζεενμπέκοφ. 

Οι εξεγερμένοι καταγγέλλουν εκλογική νοθεία, κατηγορούν για εξαγορά ψήφων και ότι η κυβέρνηση ενήργησε με ψηφοθηρικό εκφοβισμό.

Οι αρχές χρησιμοποίησαν σφαίρες από καουτσούκ, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, βία και δακρυγόνα για να διαλύσουν το πλήθος των διαδηλωτών και των οργισμένων ακτιβιστών της αντιπολίτευσης. 

Που, εν τέλει, κατόρθωσαν να μπουν βίαια: τόσο στο κτίριο του κοινοβουλίου (Λευκό Οίκο) όσο, ομοίως, και στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου επιδόθηκαν σε καταστροφές. Στην πρωτεύουσα της Κιργιζίας επικρατεί χάος με δεκάδες τραυματίες.

Νεώτερες εξελίξεις έχουμε, επιπροσθέτως, και στο ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας, στην Δημοκρατία του Νταγκεστάν: όπου επίσης και δυνητικά υποβόσκει μια ακόμη οργανωμένη επιχείρηση αποσταθεροποίησης του Καύκασου σε σχέση με το μετασοβιετικό αναδυόμενο ισλαμικό τόξο που θέλει να σταθεροποιηθεί και να αναδειχτεί μέσα και έξω από τήν Ρωσία.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Πούτιν «αποκεφάλισε» αιφνιδίως τον ηγέτη της Δημοκρατίας του Νταγκεστάν, Vladimir Vasiliev, που κατά καιρούς τον έχει απασχολήσει με σοβαρά θέματα, όπως: η ριζοσπαστική ισλαμιστική τρομοκρατία, οι Καυκάσιοι αντάρτες, οι προεξάρχουσες μορφές διεθνών τζιχαντιστών, οι περίπου 130 επιθέσεις αυτοκτονίας στη Ρωσία, κλπ. 

Λόγου χάρη, από το Νταγκεστάν προέρχονταν οι «μαύρες χήρες» που αιματοκύλησαν το μετρό της Μόσχας το 2010.

Ο Πούτιν διόρισε νέο, αν και μεταβατικό, κυβερνήτη του Νταγκεστάν τον στρατηγό Σεργκέι Μελίκωφ στις 5/10/20. Τον πρώην πρόεδρο του Νταγκεστάν τον τοποθέτησε ως δικό του σύμβουλο στο Κρεμλίνο. 

Αναλυτές εκτιμούν ότι αυτή η πολιτική κίνηση εντάσσεται στο πλαίσιο προσπάθειας αποτροπής και διακοπής της διείσδυσης ισλαμιστών τρομοκρατών από το Αζερμπαϊτζάν στο Νταγκεστάν, μέσω ενός πολύ έμπειρου στρατιωτικού.

Σημειώνω ότι το Νταγκεστάν συνορεύει με το Αζερμπαϊτζάν στα νότια, οπότε η αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του δεν είναι άσχετη με τις εκεί δραματικές πολεμικές εξελίξεις. 

Συνορεύει επίσης και με τη Γεωργία στα νοτιοδυτικά, που διαχρονικώς μεταβάλλεται σε αμερικανο-τούρκικη βάση και υποκείμενο και εγκυμονεί περαιτέρω κινδύνους για την ασφάλεια της Ρωσίας. Φαίνεται ότι όλα παίρνουν τη θέση τους για να πάμε στην επόμενη φάση των εν εξελίξει παγκόσμιων πολεμικών γεγονότων και στον επίγειο αρμαγεδδώνα.

ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ

Συγγραφέας, Καθηγητής - Διεθνολόγος,

Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδος

"Ιωάννης Καποδίστριας"