Εκεί, όταν, στο τέλος της δίκης, σηκωθεί από το εδώλιο, για ν’ ακούσει την αυστηρή φωνή του δικαστή, που θ’ αναγγέλλει την καταδίκη του, παγώνει από το φόβο του και μοιάζει σαν νεκρός.
Έτσι και η ψυχή, όταν στον κόσμο τούτο διαπράττει αμαρτίες, υποφέρει και στενοχωριέται.
Έτσι και η ψυχή, όταν στον κόσμο τούτο διαπράττει αμαρτίες, υποφέρει και στενοχωριέται.
Πολύ περισσότερο όμως, βασανίζεται, όταν, αφού εγκαταλείψει τον κόσμο, πρόκειται να οδηγηθεί στο Φοβερό Δικαστήριο του Θεού, όπου θα λογοδοτήσει για τις πράξεις της.
Γι’ αυτό συχνά τρέμει και φοβάται και κάνει πίσω, όταν έρθει η στιγμή ν’ αποχωριστεί από το σώμα.
Γιατί τότε ακριβώς κάθε αμαρτία, που έκανε στην παρούσα ζωή, παρουσιάζεται μπροστά της σαν σκληρός κατήγορός της.
Ας φροντίσουμε, λοιπόν, την αθάνατη ψυχή μας, ας προτιμήσουμε τα Ουράνια από τα γήϊνα και τα άφθαρτα από τα φθαρτά αγαθά, τα οποία εύχομαι ν’ απολαύσουμε όλοι, με τη Χάρη και τη Φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Ας φροντίσουμε, λοιπόν, την αθάνατη ψυχή μας, ας προτιμήσουμε τα Ουράνια από τα γήϊνα και τα άφθαρτα από τα φθαρτά αγαθά, τα οποία εύχομαι ν’ απολαύσουμε όλοι, με τη Χάρη και τη Φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Εκείνη την ώρα εις το βήμα του Κριτού δεν θα υπάρχει συνήγορος υπεράσπισης ούτε δικαιολογίες θα γίνονται δεκτές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερή πραγματικά η ώρα αυτή για τους αμετανόητους από τον ετάζων νεφρούς και καρδίαν......