Μοῦ λένε κάποιοι ὅλο «στόμφο»:
Τί θέλεις τώρα ἐσύ καὶ μπερδεύεσαι καί μιλᾶς;
Κοίτα τὴν δουλίτσα σου!
Ἐσύ θὰ σώσεις τὸν κόσμο;
Ἐσύ τώρα γιατί κρίνεις τοὺς ἄλλους;
Ἄσε τὸν Θεό νὰ κάνει τὴν δουλειά του!
Καὶ διάφορα τέτοια παρόμοια…
Τοὺς ἀπαντῶ μέσα ἀπὸ τὰ λόγια τῶν Ἁγίων μας…
Κατὰ τὸν Μέγα Βασίλειο:
Ὁ σιωπών δοκεί συναινείν!
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμάς μᾶς λέγει:
Ἡ σιωπὴ εἶναι ἡ τρίτη μορφὴ ἀθεΐας!
Πρώτη, ἡ διά λόγου ἄρνηση!
Δεύτερη, ἡ διὰ τῆς πράξεως! (ἄρνηση)
Τρίτη δέ, ἡ σιωπὴ ποὺ παραπέμπει στὴν συνενοχὴ καὶ συνέργεια!
Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐπίσης μᾶς λέγει:
Τῆς σιωπῆς τὸ κρίμα φοβερὸν ἐστί!
Τὸ νὰ ἐφησυχάζει κανείς, ὅταν τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ πίστις,
τοῦτο εἶναι ἴδιον τῆς ἀρνήσεως, τὸ δὲ νὰ ἐλέγχει, εἶναι ὁμολογία εἰλικρινής!
Ἐνῶ ὁ Άγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος προσθέτει :
Ὁ μὴ λέγων τὴν Θείαν Ἀλήθειαν ὑπεύθυνος ἐστὶ τοῦ αἵματος τουτέστι,
τῆς σφαγῆς τῶν ψυχῶν τῶν πλανωμένων!
Τὸ «μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» περὶ βίου ἐστίν, οὐ περὶ πίστεως!
Καὶ θὰ κλείσω μὲ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Λόγοι τοῦ Ἁγίου Παϊσίου»
– Γέροντα, τὰ διάφορα κινήματα, οἱ διαμαρτυρίες ποὺ γίνονται ἀπὸ τοὺς Χριστιανούς, ἔχουν κάποιο ἀποτέλεσμα;
– Ἡ παρουσία τῶν Χριστιανῶν εἶναι πλέον ὁμολογία πίστεως.
Μπορεῖ κανεὶς μὲ τὴν προσευχὴ νὰ βοηθήση περισσότερο,
ἀλλὰ τὴν σιωπή του θὰ τὴν ἐκμεταλλευθοῦν οἱ ἄλλοι καὶ θὰ ποῦν:
«Ὁ τάδε καὶ ὁ τάδε δὲν διαμαρτυρήθηκαν, ἐπομένως εἶναι μὲ τὸ μέρος μας, συμφωνοῦν μαζί μας!»
Ἄν δὲν ἀρχίσουν μερικοὶ νὰ χτυποῦν τὸ κακό, νὰ ἐλέγχουν δηλαδή, αὐτοὺς ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, θὰ γίνει μεγαλύτερο κακό !
Τί λέτε λοιπὸν φίλοι μου;
Πρέπει νὰ μιλᾶμε ἢ όχι;
Πρέπει νὰ διαδίδουμε καὶ ὑπερασπιζόμαστε τὴν πίστη μας, ἢ όχι;
Εἶναι δική μας δουλειὰ ἢ εἶναι μόνο τοῦ Θεοῦ;
(Ἀνώνυμος ἐκπαιδευτικός)
Για να ενεργήσει σωστά πλεον κάποιος στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε χρειάζεται να έχει τον φωτισμό του Αγίου πνεύματος και την αρετή τις Διάκρισης.Εαν δεν διαθέτει κανείς αυτά τα δύο καλύτερα να σιωπά και να μιλά μέσω τις προσευχής ποικιλοτρόπως.
ΑπάντησηΔιαγραφή