Ο γνωστός ηθοποιός Άρης Σερβετάλης σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν λίγο καιρό αποκάλυψε για το πως έφτασε να ενσαρκώσει τον Άγιο Νεκτάριο και μίλησε για το πώς βιώνει την πίστη του στον Θεό.
Η άποψή του για τον Θεό.
-Δεν είναι τυχαίο που στην ταινία ο Άγιος Νεκτάριος λέει ότι μέσα στην κακουχία, στον πόνο, εκεί που ο άνθρωπος νομίζει ότι τα έχει χάσει όλα εκεί πρέπει να είναι χαρούμενος γιατί εκεί συναντά τον Θεό.
Άλλωστε για τον Θεό η απελπισία είναι η χειρότερη αμαρτία, δείχνει εγωϊσμό… Στα δύσκολα γίνεται η φανέρωση του Θεού;
«Θα σας μιλήσω βιωματικά.
Ο Θεός φανερώνεται και σου δίνει κουράγιο όταν εκμηδενίζεται το εγώ σου.
Ο άνθρωπος μπαίνει σε μια πλάνη ότι μπορεί και καλά να τα καταφέρει τα πάντα μόνος του.
Αυτό τον οδηγεί στον όλεθρο και την καταστροφή.
Επομένως, όταν τα χάνεις όλα δεν έχεις από κάπου να ακουμπήσεις, έρχεσαι επιτέλους σε επαφή με τον Δημιουργό σου.
Και εκεί αισθάνεσαι ότι δεν είσαι μόνος σου και εκεί ξεκινά να χτίζεται η σχέση με τον Θεό.
Η σχέση αυτή μπορεί να περνά και διακυμάνσεις όταν ορθοποδείς.
Τότε αρχίζεις και φεύγεις ξανά από τον Θεό και πάλι αισθάνεσαι ότι να πάλι μπορώ να σταθώ στα πόδια μου μόνος μου αλλά και πάλι πέφτεις στην πορεία.
Είμαστε βαπτισμένοι εν Θεώ και δεν μπορούμε χωρίς Εκείνον.»
Πώς αντιλαμβάνεται την πίστη
-Έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο που λυγίσατε και πέσατε;
«Ναι, πολλές φορές. Συνεχώς πέφτω. Αυτή είναι η πορεία μας, πτωτική.
Είμαστε σε ημιάγρια κατάσταση. Η πίστη καλλιεργείται και χρειάζεται και καθοδήγηση και από ένα φωτεινό πνευματικό.
Χρειάζεται πληροφορία.
Εγώ είμαι σε μια κατάσταση που πέφτω και ξανασηκώνομαι. Στην ζωή μου καθημερινά λέω μια δυνατή προσευχή το «Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με» και πολλές φορές μέσα στην ημέρα επειδή όπως σας είπα με διακατέχει μια ημιαγριότητα.
Με αυτή την προσευχή θωρακίζομαι από τον εαυτό μου που είναι και ο μεγαλύτερος εχθρός μου.
Το είναι μου καταλαγιάζει μέσω της προσευχής, της εξομολόγησης, της θείας κοινωνίας.
Όλα αυτά είναι τα όπλα μου, η πνευματική μου τροφή. Η άμυνα μου για τα πράγματα είναι η προσευχή, η θεία κοινωνία, η εξομολόγηση.»
-Έχετε πνευματικό… Δηλαδή εξομολογείστε, ταπεινώνεστε. Τι σας είπε ο πνευματικός σας όταν του είπατε ότι θα κάνατε τον Άγιο Νεκτάριο;
«Μου είπε περίμενε να μας δείξει ο Άγιος…
Χωρίς την ευλογία του πνευματικού μου δεν θα την έκανα την ταινία. Επομένως, ήταν για μένα ήταν ένα σημάδι το ναι του πνευματικού μου.
Εφ΄όσον πήρα την ευχή του και την ευλογία είπα το ναι και μπήκα στην διαδικασία.
Έχω νιώσει πολλά.
Αλλά όλα αυτά είναι σε μια λεπτή ισοροπία. Ίσως να είναι και το συναίσθημά μου το οποίο είναι παχύρευστο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!