Ο δικηγόρος Philipp Kruse βλέπει τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στον Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό του ΠΟΥ ως δούρειο ίππο που απειλεί την ελευθερία και την κυριαρχία και ανοίγει την πόρτα στην αυθαιρεσία.
Στις 7 Φεβρουαρίου, ο διεθνώς αναγνωρισμένος εμπειρογνώμονας του ΠΟΥ, Philipp Kruse, Δικηγόρος στη Ζυρίχη μίλησε στο Triesen του Λίχτενστάϊν, με θέμα "Συμβάσεις ΠΟΥ: Κίνδυνος για τη δημοκρατία και την υγεία μας;"
Το ίδιο το γεγονός ότι η Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότητα Κληρονομικός Πρίγκιπας Alois παρευρέθηκε στην παρουσίαση δείχνει ότι το επίσημο Λίχτενστάϊν, αν και η χώρα δεν είναι μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), αποδίδει επίσης μεγάλη σημασία στους σχεδιαζόμενους νέους κανονισμούς.
Σύμφωνα με τον Kruse, αφενός πρόκειται για μια νέα συνθήκη, το σύμφωνο πανδημίας και αφετέρου για την προσαρμογή του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (ΔΥΚ· εδώ είναι η έκδοση (2005), ενώ εδώ είναι οι προτεινόμενες τροποποιήσεις (Νοέμβριος 2022). Και οι δύο διεξάγονται υπό την αιγίδα του ΠΟΥ, ο οποίος εδρεύει στη Γενεύη.
Σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος της ΠΟΥ, ο ΔΥΚ του 2005 που ισχύει σήμερα είναι μόνο τεχνικές κατευθυντήριες γραμμές. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Kruse, οι πρόσφατα προγραμματισμένες αλλαγές θα έχουν πολύ πιο εκτεταμένες συνέπειες από το σύμφωνο πανδημίας.
Το σύμφωνο για την πανδημία πρέπει να εγκριθεί από τα δύο τρίτα των μελών του ΠΟΥ και στη συνέχεια να επικυρωθεί. Το αναθεωρημένο ΔΥΚ, από την άλλη πλευρά, τίθεται σε ισχύ μετά την έγκρισή του με απλή πλειοψηφία των μελών και μετά την παρέλευση δώδεκα μηνών. Ένα κράτος που δεν επιθυμεί να τις εφαρμόσει πρέπει στη συνέχεια να δηλώσει την απόρριψή του εντός δέκα μηνών. Οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τον ΔΥΚ είναι δεσμευτικές για κάθε υπογράφον κράτος βάσει του διεθνούς δικαίου.
Κατά συνέπεια, ο νομικός περιορίστηκε να εξηγήσει τα σημαντικότερα σημεία των τροπολογιών του ΔΥΚ. Τα συγκέντρωσε σε διαφορετικά κεφάλαια.
Ενίσχυση του μηχανισμού αυτο-ενδυνάμωσης
Μέχρι στιγμής, ο ΠΟΥ ήταν σε θέση να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία διεθνούς ενδιαφέροντος, δηλαδή μια διεθνή κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία όπως κατά την περίοδο του κορωνοϊού. Ωστόσο, τώρα έχει επίσης τη δυνατότητα να κηρύξει περιφερειακές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Επιπλέον, μπορεί να κηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω πιθανών κινδύνων.
Το κριτήριο για την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης θα βασίζεται πλέον στην προσέγγιση της λεγόμενης «Μία υγεία» ("One Health"). Αυτό προϋποθέτει ότι μια πανδημία μπορεί να προκληθεί όχι μόνο από ιούς, αλλά και, για παράδειγμα, από άλλους παράγοντες που σχετίζονται με την υγεία, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας, η απώλεια βιοποικιλότητας ή τα υπερβολικά επίπεδα CO2.
Συνολικά, αυτό σημαίνει ότι ο κατάλογος των προσχημάτων για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας αυξάνεται απεριόριστα, γεγονός που, σύμφωνα με τον Kruse, ισοδυναμεί με καθαρή αυθαιρεσία και παραβιάζει μια ολόκληρη σειρά νομικών αρχών: την αρχή της νομιμότητας, τη διάκριση των εξουσιών, την αναλογικότητα και την αρχή της δημοκρατίας.
Το ΔΥΚ: Απλώς μια σύσταση;
Στην πραγματικότητα, ο ΠΟΥ σχεδιάστηκε για να είναι ένας φορέας σύστασης. Σύμφωνα με τον Kruse, ωστόσο, οι σχεδιαζόμενες αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές ως τίποτε άλλο εκτός από δεσμευτικές - ακόμη και αν η προηγούμενη ελβετική διαπραγματευτής Nora Kronig καθησυχάζει και εξηγεί ότι ο ΠΟΥ δεν πρέπει να έχει αρμοδιότητες υψηλότερου επιπέδου.
Φυσικά, κανένας στρατός δεν θα ερχόταν να εφαρμόσει αυτές τις «συστάσεις», αλλά οι διαφοροποιημένες μεμονωμένες λύσεις θα ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατες, επειδή πρόκειται για δεσμευτικές υποχρεώσεις βάσει του διεθνούς δικαίου: Ο ΠΟΥ περιγράφεται ως «ηγετικός και συντονιστικός οργανισμός».
Οι χώρες μέλη δεσμεύονται να εφαρμόσουν τις συστάσεις του ΠΟΥ αφαιρώντας τη ρητή «μη δεσμευτική» από το ΔΥΚ. («Τα υγειονομικά μέτρα (...), δρομολογούνται και ολοκληρώνονται χωρίς καθυστέρηση από όλα τα συμβαλλόμενα κράτη και εφαρμόζονται σε διαφανές, δίκαιο και αμερόληπτο θέμα»). Το άρθρο 13α περιέχει επίσης τη διφορούμενη φράση «τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν να ακολουθήσουν (...)».
Με άλλα λόγια, αυτό θα σήμαινε επίσης ότι όλες οι χώρες και όλοι οι άνθρωποι θα λάμβαναν τις ίδιες ουσίες με τα ίδια ποσοστά εμβολιασμού.
Αυτές οι «συστάσεις» μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν υποχρεωτικό εμβολιασμό, τον κανόνα εμβολιασμού-απόδειξης ανάρρωσης-τεστ ή ακόμα και απόδειξη ανάρρωσης-τεστ, για να μην αναφέρουμε τα lockdown, την ιχνηλάτηση επαφών και τα τεστ. Ο κατάλογος των συστάσεων περιλαμβάνεται στο άρθρο 18 του υφιστάμενου ΔΥΚ. Αυτό που αλλάζει είναι ότι δεσμεύονται.
Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία μπορεί επίσης να είναι, για παράδειγμα, ένα καυτό καλοκαίρι. Και ο ΠΟΥ θα μπορούσε να απαντήσει με ένα «κλιματικό κλείδωμα» - με απαγορεύσεις κυκλοφορίας ή, για παράδειγμα, υποχρεωτικά πιστοποιητικά για πτήσεις.
Τα κράτη πρέπει επίσης να δημιουργήσουν μια Επιτροπή Εφαρμογής και μια Επιτροπή Συμμόρφωσης και να λογοδοτούν στον ΠΟΥ.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα του ΠΟΥ Kruse, αυτές οι αλλαγές έχουν επίσης τη δυνατότητα να παραβιάσουν το υποχρεωτικό διεθνές δίκαιο. Το άρθρο 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR) κατοχυρώνει τη βασική αρχή της συναίνεσης έπειτα από ενημέρωση ως υποχρεωτική απαίτηση για τη χορήγηση πειραματικών ουσιών. Αυτό ισχύει επίσης σε περίπτωση δημόσιας έκτακτης ανάγκης.
Λογοκρισία
Στο μέλλον, ο ΠΟΥ θα εξουσιοδοτηθεί στο πλαίσιο του ΔΥΚ να υποχρεώσει τις χώρες μέλη να καταπολεμήσουν την παραπληροφόρηση. Ως ενεργός εντολή, αυτό αναφέρεται επίσης στο υπό συζήτηση άρθρο 18 της υπό συζήτηση συνθήκης για την πανδημία.
Ως εκ τούτου, ο ΠΟΥ δεν αποδίδει καμμία αξία στην ελεύθερη ενημέρωση, στον ανοικτό διάλογο μεταξύ λόγου και αντιλόγου, δηλαδή στη θεμελιώδη προϋπόθεση για την επιστήμη, για δίκαιη δικαιοσύνη και για τη δημοκρατία εν γένει, και δεν επιτρέπει πλέον την εφαρμογή της ελευθερίας της πληροφόρησης, ενός θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι οι χώρες μέλη της ΠΟΥ πρέπει να μεταφέρουν αυτήν την υποχρέωση στην εθνική τους νομοθεσία.
Χωρίς διορθωτικούς μηχανισμούς και χωρίς λογοδοσία
Ο νέος ΔΥΚ δεν προβλέπει αποτελεσματικούς διορθωτικούς μηχανισμούς για τα κράτη μέλη και τους πολίτες τους. Μέχρι στιγμής, αυτό δεν ήταν απαραίτητο, διότι ο ΠΟΥ έκανε μόνο συστάσεις. Για παράδειγμα, δεν προβλέπεται πουθενά ότι ένα όργανο μπορεί να επανεξετάσει τα μέτρα ως προς την αναλογικότητά τους και το κράτος δικαίου και, εάν είναι απαραίτητο, να παρέμβει για τη διόρθωσή τους. Με άλλα λόγια, η διάκριση των εξουσιών, μια θεμελιώδης αρχή κάθε δημοκρατικού συντάγματος, δεν θα ισχύει πλέον για τη διάρκεια μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, ούτε ο ΠΟΥ θα λογοδοτεί.
Ο Kruse συνέχισε εξηγώντας ότι - ως κερασάκι στην τούρτα - δύσκολα θα ήταν δυνατό να λογοδοτήσουν ο ΠΟΥ ή οι εκφραστές του για άστοχα μέτρα. Απολαμβάνουν πλήρη ασυλία και φορολογική απαλλαγή στην έδρα του στην Γενεύη.
Πολιτικά δικαιώματα
Τέλος, το απόσπασμα για τα θεμελιώδη δικαιώματα πρέπει να διαγραφεί από το ΔΥΚ. Μέχρι τώρα, ο ΠΟΥ έπρεπε να σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών που επηρεάζονται από τα μέτρα. Ένα παράδειγμα είναι η σωματική ακεραιότητα, η οποία δεν είναι πλέον εγγυημένη εάν ο εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός. Αυτό δεν πρέπει πλέον να συμβαίνει.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα θεμελιώδη δικαιώματα πρέπει να αντικατασταθούν από τα τσιτάτα "ισότητα και συμμετοχικότητα", δηλαδή διανεμητική δικαιοσύνη και ίση πρόσβαση στον εμβολιασμό για όλους.
Σε συνδυασμό με μια συγκεκριμένη πρακτική ομοσπονδιακού δικαστηρίου στην Ελβετία, αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να έχουν καταστροφικές συνέπειες. Κατά τη διάρκεια της περιόδου του κορωνοϊού, το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο υποστήριξε ότι η κυβέρνηση θα έχει εκτεταμένο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας σε περιόδους πανδημίας και ότι εφόσον οι αποφάσεις της είναι εντός του πλαισίου των συστάσεων του ΠΟΥ, δεν είναι απαράδεκτες στο δικαστήριο.
«Επομένως, τα χέρια ενός Ελβετού δικαστή θα ήταν δεμένα, ακόμη και αν υποκρίνονται τα θεμελιώδη δικαιώματα στη συνθήκη για την πανδημία», κατέληξε ο Kruse.
Ως εκ τούτου, ο δικηγόρος θεωρεί ότι διακυβεύεται μια ολόκληρη σειρά θεμελιωδών αρχών του κράτους δικαίου, ήτοι:
- Ελευθερία πληροφόρησης και απαγόρευση λογοκρισίας
- Επί της αρχής της νομιμότητας και της αναλογικότητας
- Το ίδιο ισχύει και για την απαγόρευση της αυθαιρεσίας
- Η αρχή της δημοκρατίας και της αυτοδιάθεσης
- Επί της απαγορεύσεως της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχειρίσεως
Συνολικά, ο Kruse θεωρεί τις προτεινόμενες τροποποιήσεις του ΔΥΚ ως απειλή για την κυριαρχία των υπογραφόντων κρατών. Το νέο καθεστώς εμποδίζει μια αυτοκαθοριζόμενη ιεράρχηση των καθηκόντων του κράτους σύμφωνα με το σύνταγμα. Μόλις εγκριθούν οι συνθήκες, το ατομικό περιθώριο ελιγμών κάθε κράτους μέλους εξαφανίζεται.
Το ΔΥΚ, το οποίο έρχεται με το πρόσχημα καθαρά τεχνικών υγειονομικών κανονισμών, είναι επομένως – πάντα σύμφωνα με τον Kruse – ένας δούρειος ίππος σύμφωνα με το πραγματικό τους περιεχόμενο.
Ως εκ τούτου, ο δικηγόρος ζητά να κριθούν σύμφωνα με το περιεχόμενό τους και όχι σύμφωνα με τον αβλαβή τίτλο. Ένας ευρύς δημόσιος διάλογος και ένα δημοψήφισμα είναι απολύτως απαραίτητα λόγω του de facto αποτελέσματος της συνταγματικής τροποποίησης.
Ο Kruse πιστεύει επίσης ότι η καχυποψία είναι δικαιολογημένη επειδή η χρηματοδότηση του ΠΟΥ είναι προβληματική. Στην πραγματικότητα, μια γρήγορη αναζήτηση στην ιστοσελίδα του ΠΟΥ δείχνει ότι πάνω από το 80% αυτού του οργανισμού χρηματοδοτείται από ιδιωτικούς και δημόσιους δωρητές. Ως εκ τούτου, οι συνδρομές των μελών αντιπροσωπεύουν λίγο λιγότερο από το 20% του προϋπολογισμού. Και αυτές οι εθελοντικές συνεισφορές προορίζονται για συγκεκριμένο σκοπό.
Ο σημαντικότερος χορηγός είναι το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, ενώ ο δεύτερος σημαντικότερος χορηγός είναι η GAVI Vaccine Alliance – έμμεσα ο Bill Gates!
Ο Kruse που έχει επίσης μία βαθιά κλασσική μόρφωση τελείωσε με την έκκληση με την οποία αναφέρθηκε στην αρχή και με ένα απόσπασμα από τον Schiller:
«Για αυτό, εξετάστε όποιον δεσμεύεται για πάντα, αν η καρδιά του βρίσκει το δρόμο της προς την καρδιά. Η ψευδαίσθηση είναι σύντομη, οι τύψεις είναι μεγάλες».
- Ελευθερία πληροφόρησης και απαγόρευση λογοκρισίας
- Επί της αρχής της νομιμότητας και της αναλογικότητας
- Το ίδιο ισχύει και για την απαγόρευση της αυθαιρεσίας
- Η αρχή της δημοκρατίας και της αυτοδιάθεσης
- Επί της απαγορεύσεως της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχειρίσεως
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!