ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ 1941: Ἡ αὐτοθυσία τοῦ λοχαγοῦ Κυριακίδη, πού ἀρνήθηκε νά κάνει παύση βολῶν πυροβολικοῦ καί ἔγινε στόχος τῶν γερμανικῶν Στούκας. Τά συγκινητικά εὑρήματα ἀπό τήν ἀνασκαφή γιά τόν ἐντοπισμό τῶν ὀστῶν του μετά ἀπό 60 χρόνια!...

Σχόλιο ΡΩΜΙΟΥ: Ένας από τους αφανείς ήρωες του χιλιοδοξασμένου οχυρού Ρούπελ…

ΑΘΑΝΑΤΟΣ! ΑΘΑΝΑΤΟΣ! ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

 Ο Αλέξανδρος Κυριακίδης γεννήθηκε το 1907 στο χωριό Χατζή Οσμάν, περίπου 25 χλμ Β.Α της Νικομήδειας, στη Μικρά Ασία. Στην περιοχή αυτή, εγκαταστάθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα Πόντιοι από την περιοχή της Ορντούς (Κοτύωρα).

Ο πατέρας του Δημήτριος ήταν δάσκαλος στο Χατζή Οσμάν και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία (1923), εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη. Άλλοι συγγενείς του, ρίζωσαν στο χωριό Άψαλος του νομού Πέλλας.

Στη Θεσσαλονίκη, παρά τις δυσκολίες, ο Αλέξανδρος και η αδελφή του Φωτεινή τελειώνουν το σχολείο και πετυχαίνουν την εισαγωγή τους στη Σχολή Ευελπίδων ο πρώτος και στην Παιδαγωγική Σχολή η δεύτερη. Λίγο πριν τον Β΄ Π.Π. ο ήρωας θ’ ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με την αγαπημένη του Ελπίδα και γρήγορα θα φέρουν στον κόσμο τον γιο τους Δημήτριο, που όμως δεν θα προλάβει να γνωρίσει τον πατέρα του.

 Τα σύννεφα του πολέμου σκιάζουν την οικογένεια Κυριακίδη. Στην αρχή ο χαμός της Φωτεινής Κυριακίδου (1940), στο χωριό Σωτήρα που εργαζόταν ως δασκάλα, και στη συνέχεια το τραγικό μα συνάμα ηρωικό τέλος του Λοχαγού Αλέξανδρου Κυριακίδη που την περίοδο του πολέμου είχε μετατεθεί στο Σιδηρόκαστρο, επικεφαλής πυροβολαρχίας παρά το οχυρό Ρούπελ.

Το ηρωικό τέλος

Η πυροβολαρχία αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των έξι δακτύλων (152 χιλιοστά) και ήταν εντός σκεπάστρων, στις χαραδρώσεις του υψώματος Κρακώρ (σημερινή Τσούκα). Η δράση της πυροβολαρχίας αυτής υπήρξε εξαιρετική κατά την γερμανική επίθεση, την 6η και 7η Απριλίου 1941, και ο εντοπισμός της απετέλεσε ιδιαίτερο πρόβλημα για την γερμανική διοίκηση. Έβαλε εναντίον όλων των στόχων είτε κατόπιν αιτήσεως του διοικητού του οχυρού Ρούπελ είτε εξ ιδίας πρωτοβουλίας του διοικητού της.

Ο διοικητής της πυροβολαρχίας, Λοχαγός Κυριακίδης Αλέξανδρος, επέδειξε υπέροχο πνεύμα αυτοθυσίας. Καίτοι ειδοποιήθηκε από τους στρατιώτες του για τον εντοπισμό της πυροβολαρχίας, από διεισδύσαντες Γερμανούς αλλά και από τους επιθετικούς σχηματισμούς σμήνους αεροσκαφών, συνέχισε τις βολές εναντίον των υποδεικνυο-μένων στόχων.
Το μεσημέρι της 7ης Απριλίου 1941, τρία σμήνη των δώδεκα αεροσκαφών βομβάρδισαν τις θέσεις της πυροβολαρχίας και έθαψαν κάτω από τόνους χωμάτων τον λοχαγό Κυριακίδη, τον αξιωματικό βολής Ανθυπολοχαγό Βλάχο Πέτρο και ορισμένους στρατιώτες. Τα πυροβόλα αχρηστεύθηκαν.

 Η ανεύρεση

Σχεδόν 59 χρόνια μετά, στις 18 Νοεμβρίου 2000 κάτοικος της περιοχής (Ιωάννης Γκότσικας) πληροφόρησε πως σε σε μία χαράδρα κοντά στο Ρούπελ, υπάρχει ένα πυροβόλο. Μετά από μερικές μέρες ο διοικητής του Συντάγματος Συνταγματάρχης Αθανάσιος Νάνος και οι Ταγματάρχες Ηλίας Κοτρίδης και Φώτιος Τσίχλης, εντόπισαν και ανέσυραν το πυροβόλο (φωτογραφία) μέσα από την χαράδρα, όπου το είχαν σπρώξει οι στρατιώτες-υπηρέτες του μετά την καταστροφή του το 1941. Το πυροβόλο τοποθετήθηκε στη συνέχεια στο κεντρικό λόφο, που δεσπόζει το ηρώο του οχυρού Ρούπελ.

Ωστόσο η έρευνα δεν είχε ολοκληρωθεί. Στις 10 Απριλίου 2001 ο Ταγματάρχης Ηλίας Κοτρίδης, παρουσία του διοικητού του Συντάγματος Αθανάσιου Νάνου, κάνουν αυτοψία στην περιοχή, κάνοντας χρήση και ιδιόχειρου σχεδιαγράμματος των λοχιών Γεωργίου Κριαρή και Παύλου Βαλλιάνου Π (πυροβολητών του Κυριακίδη από την Αρναία Χαλκιδικής) και εντοπίζουν τη θέση της πυροβολαρχίας καθώς και δύο μεγάλους κρατήρες από τους οποίους προεξείχε ένα κομμάτι αυλακωτής λαμαρίνας.

 Μετά τις απαιτούμενες άδειες από την Στρατιωτική υπηρεσία αρχίζει η εκσκαφή στο χώρο των κρατήρων στις 17 Μαΐου 2001. Κατά την ανασκαφή έρχονται στο φως προσωπικά αντικείμενα του λοχαγού Κυριακίδη και των στρατιωτών του καθώς και τα διαμελισμένα οστά τεσσάρων έως έξι ατόμων. Τα οστά ενταφιάσθηκαν στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Σιδηροκάστρου, με σοβαρή καθυστέρηση καθώς έλεγχος DNA δεν έγινε παρότι ζητήθηκε δύο φορές, ενώ μέρος των προσωπικών τους αντικειμένων των ηρώων εκτίθεται στο Στρατιωτικό Μουσείο Ρούπελ. Το ξίφος, προσωπικά αντικείμενα και φωτογραφίες του ήρωα εκτίθενται επίσης στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ ΕΔΩ

Το χτυπημένο από γερμανικά πυρά κανόνι του υπολοχαγού Κυριακίδη καθηλώνει την ματιά του επισκέπτη στο οχυρό Ρούπελ στην ελληνική μεθόριο. To σημείο αυτό την ελληνικής αμυντικής γραμμής δέχτηκε τη μεγαλύτερη πίεση από τα 21 οχυρά τον Απρίλιο του 1941. Σε περίπτωση που καταλαμβανόταν από τους Γερμανούς, θα κατέρρεε η άμυνα και η Βέρμαχτ θα έμπαινε ταχύτατα στην Ελλάδα. Στις 7 Απριλίου η πυροβολαρχία του Υπολοχαγού Κυριακίδη Αλέξανδρου δρούσε προς ενίσχυση των μαχητών στο ύψωμα Καρακιτόκ της περιοχής του οχυρού. Ξαφνικά εμφανίστηκαν Στούκας για την υποστήριξη γερμανικών δυνάμεων....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-aftothisia-tou-lochagou-kiriakidi-pou-arnithike-na-kani-pafsi-volon-pirovolikou-ke-egine-stochos-ton-germanikon-stoukas-ta-sigkinitika-evrimata-apo-tin-anaskafi-gia-ton-entopismo-ton-oston-tou-meta/

Το χτυπημένο από γερμανικά πυρά κανόνι του υπολοχαγού Κυριακίδη καθηλώνει την ματιά του επισκέπτη στο οχυρό Ρούπελ στην ελληνική μεθόριο. To σημείο αυτό την ελληνικής αμυντικής γραμμής δέχτηκε τη μεγαλύτερη πίεση από τα 21 οχυρά τον Απρίλιο του 1941. Σε περίπτωση που καταλαμβανόταν από τους Γερμανούς, θα κατέρρεε η άμυνα και η Βέρμαχτ θα έμπαινε ταχύτατα στην Ελλάδα. Στις 7 Απριλίου η πυροβολαρχία του Υπολοχαγού Κυριακίδη Αλέξανδρου δρούσε προς ενίσχυση των μαχητών στο ύψωμα Καρακιτόκ της περιοχής του οχυρού. Ξαφνικά εμφανίστηκαν Στούκας για την υποστήριξη γερμανικών δυνάμεων....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-aftothisia-tou-lochagou-kiriakidi-pou-arnithike-na-kani-pafsi-volon-pirovolikou-ke-egine-stochos-ton-germanikon-stoukas-ta-sigkinitika-evrimata-apo-tin-anaskafi-gia-ton-entopismo-ton-oston-tou-meta/

...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-aftothisia-tou-lochagou-kiriakidi-pou-arnithike-na-kani-pafsi-volon-pirovolikou-ke-egine-stochos-ton-germanikon-stoukas-ta-sigkinitika-evrimata-apo-tin-anaskafi-gia-ton-entopismo-ton-oston-tou-meta/