«Το φαινόμενο του ομαδικού βιασμού» και η καταπολέμηση μιας άβολης αλήθειας

Από τον Kai Rebmann

Στην «καλύτερη Γερμανία όλων των εποχών», δεν περνάει μέρα χωρίς νέες ιστορίες τρόμου για σεξουαλική βία κατά των γυναικών. Δεν είναι ασυνήθιστο τα θύματα να είναι ανήλικες. Και είναι ίσως κάτι περισσότερο από μια αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια όχι μόνο ο αριθμός τέτοιων εγκλημάτων έχει αυξηθεί σταθερά, αλλά και η βιαιότητά τους. Ή για να το θέσω αλλιώς: Το ερώτημα εάν αυτό το νέο φαινόμενο έχει εισαχθεί δεν πρέπει μόνο να επιτρέπεται ρητά, αλλά πρέπει επίσης να επιτρέπεται να τίθεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Μια έκθεση από το Παλατινάτο αυτής της εβδομάδας εντάσσεται σε αυτήν την κατηγορία. Στο Speyer, ένα 15χρονο κορίτσι λέγεται ότι έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού. Αρχικά, έγινε λόγος για τρεις δράστες (15 έως 19 ετών), δύο Σύρους και έναν Γερμανοκροάτη, ενώ έχει ταυτοποιηθεί ένας τέταρτος ύποπτος, για την ταυτότητα του οποίου τίποτe δεν είναι ακόμη γνωστό ή τίποτα δεν έχει ανακοινωθεί. 

Τουλάχιστον τρεις από τους νεαρούς άνδρες είναι ήδη γνωστοί στην αστυνομία για ληστείες και βίαια αδικήματα, σύμφωνα με το γραφείο του εισαγγελέα Frankenthal.

Η ουσία του θέματος με την προέλευση των δραστών

Μετά την ανάκρισή τους, οι τέσσερεις φερόμενοι ως βιαστές αφέθηκαν ελεύθεροι. Η αστυνομία το δικαιολογεί αυτό με το γεγονός ότι πιθανότατα δεν υπάρχουν άλλοι μάρτυρες εκτός από το κορίτσι και η κατάθεση του φερόμενου θύματος την Πέμπτη δεν παρείχε λόγους σύλληψης(!!!!!). 

Αποκλείεται η νομική αξιολόγηση αυτής της απόφασης από απόσταση. Ωστόσο, η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική όταν πρόκειται να ρίξουμε φως στο υπόβαθρο αυτού του φαινομενικά εντελώς νέου εγκλήματος, το οποίο ήταν σχεδόν άγνωστο σε αυτήν τη χώρα μέχρι πριν από λίγα χρόνια.

Τα μέσα ενημέρωσης διαδραματίζουν έναν όχι εντελώς ασήμαντο ρόλο σε αυτό, αλλά και η αστυνομία και οι εισαγγελίες ως ανακριτικές αρχές. Πολύ συχνά, υπάρχει μια σχεδόν απελπισμένη προσπάθεια απόκρυψης της εθνικότητας των υπόπτων σε τέτοια πλαίσια – κάτι που σε περιόδους όπως αυτές μπορεί σχεδόν να θεωρηθεί ως ένα σίγουρο σημάδι του τι συμβαίνει. 

Φυσικά, η ηλικία και η προέλευση των δραστών διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο σε τέτοια βίαια εγκλήματα, ακόμη και αν οι αρχές και τα μέσα ενημέρωσης αρέσκονται να το αρνούνται. Σε τελική ανάλυση, δεν πρόκειται για τίποτε λιγώτερο από το συνεχώς φθίνον αίσθημα ασφάλειας μεταξύ του πληθυσμού –και κυρίως το ερώτημα ποια κοσμοθεωρία – αλλά κυρίως με ποια εικόνα των γυναικών – μεγαλώνουν αυτοί οι δράστες, οι οποίοι συχνά είναι ακόμα νέοι.

Και έτσι, στην παρούσα περίπτωση από το νότιο Παλατινάτο, το SWR δεν διστάζει να αποκρύψει συστηματικά την εθνικότητα των φερόμενων βιαστών στα ρεπορτάζ του – κάτι που ακόμη και το γεγονός ότι ήταν γνωστό από νωρίς και αναφέρθηκε επίσης σχεδόν σε όλα τα άλλα μέσα ενημέρωσης δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Προφανώς, η ÖRR εξακολουθεί να πιστεύει ότι έχει το μονοπώλιο των ειδήσεων και ότι οι υπόχρεοι καταβολής τελών δεν ενημερώνονται από άλλους διαύλους.

Οι τρεις πίθηκοι στο Υπουργείο Εσωτερικών

Παρόμοια προπετάσματα καπνού ανάβουν στα υψηλότερα επίπεδα της γερμανικής πολιτικής, για παράδειγμα όταν η υπουργός Εσωτερικών Nancy Faeser (SPD) προειδοποιεί πεισματικά για τον υποτιθέμενο αποκλειστικό κίνδυνο του δεξιού εξτρεμισμού, ο οποίος πρέπει να καταπολεμηθεί με όλα τα μέσα. Για την πρωταθλήτρια της αριστεράς εντός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, απλά δεν υπάρχουν εισαγόμενα εγκληματικά φαινόμενα, τα οποία στρέφονται ιδιαίτερα κατά του δικαιώματος των γυναικών στην σεξουαλική αυτοδιάθεση.

Φυσικά, είναι επίσης απαραίτητο να περιμένουμε την περαιτέρω πρόοδο των ερευνών στην παρούσα υπόθεση από τον Speyer. Και ναι, ακριβώς αυτές τις ημέρες υπήρξαν επίσης αναφορές για ομαδικούς βιασμούς που απλώς εφευρέθηκαν από τα υποτιθέμενα θύματα.

Ωστόσο, όλα αυτά δεν πρέπει να επισκιάσουν το γεγονός ότι οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια ειδικότερα δεν μπορούν πλέον να αισθάνονται άνευ όρων ασφαλείς στη Γερμανία το 2024. Και όσο οι πολιτικοί, τα μέσα ενημέρωσης και, όχι σπάνια, η αστυνομία και οι εισαγγελίες εμμένουν στην τακτική τους να συγκαλύπτουν και να συσκοτίζουν, αυτό δεν θα αλλάξει πραγματικά.

Ή για να το θέσουμε αλλιώς: Η προστασία των θυμάτων πρέπει και πάλι να υπερισχύει της προστασίας των δραστών – ανεξάρτητα από την προέλευση των δραστών! 

Πολύ συχνά, οι βασανιστές φεύγουν από τις γερμανικές δικαστικές αίθουσες με υποτιθέμενες αθωώσεις, ενώ ο πόνος των θυμάτων διαρκεί συχνά μια ζωή.

ΠΗΓΗ: „Phänomen Gruppenvergewaltigung“ und der Kampf gegen eine unbequeme Wahrheit - reitschuster.de

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Η Βουλή του Άϊνταχο εγκρίνει τη θανατική ποινή για ορισμένα σεξουαλικά εγκλήματα κατά παιδιών

Οι παιδόφιλοι στο Άϊνταχοέχουν περισσότερα να ανησυχούν από το να μπουν στη φυλακή...

Ένα νέο νομοσχέδιο, το οποίο μόλις πέρασε από τη Βουλή με ψήφους 51-11, θα επιτρέψει τη θανατική ποινή για όσους κρίνονται ένοχοι για άσεμνη συμπεριφορά με παιδιά κάτω των 12 ετών με επιβαρυντικές περιστάσεις.

Idaho House Approves Death Penalty For Certain Sex Crimes Against Children | ZeroHedge