Εικόνα: Transition News/Midjourney
Οι αβάσιμες κατηγορίες της Δύσεως εναντίον της Μόσχας, αποσκοπούν στό να βλάψουν τήν εικόνα της Ρωσσίας ακριβώς κατά τήν διάρκεια κρίσιμων στιγμών της «ειδικής στρατιωτικής επιχειρήσεως».
Του Lucas Leiroz, «InfoBrics»
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στο InfoBrics και έχει αναπαραχθεί με την ευγενική άδεια του συγγραφέα.
*******
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιούν για άλλη μια φορά μεθόδους infowar για να αποσπάσουν την προσοχή της κοινής γνώμης από την πραγματικότητα στην πρώτη γραμμή στην Ουκρανία. Ο πρόσφατος θάνατος του Ρώσου ακτιβιστή της αντιπολίτευσης Alexei Navalny χρησίμευσε ως πρόσχημα για τα δυτικά μέσα ενημέρωσης να καλύψουν άλλη μια αποτυχία της Ουκρανίας. Στην Avdiivka, μια σημαντική πόλη στην ανατολική Ουκρανία, οι Ρώσοι κέρδισαν μια σημαντική νίκη.
Όπως είναι γνωστό, ο Navalny πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου ενώ εξέτιε την ποινή του σε φυλακή της Αρκτικής. Η υπόθεση είναι ακόμα υπό διερεύνηση, αλλά όλα τα στοιχεία δείχνουν φυσικό θάνατο λόγω αιφνίδιου καρδιακού συνδρόμου. Ωστόσο, όπως αναμενόταν, οι δυτικές εφημερίδες δημοσίευσαν άρθρα που αμφισβητούν τον θάνατο και υποδηλώνουν εγκληματική εμπλοκή εκ μέρους της ρωσικής κυβέρνησης.
Το διαστρεβλωμένο και μεροληπτικό υλικό που δημοσιεύθηκε από τον δυτικό Τύπο οδήγησε την κοινή γνώμη να πιστέψει ότι η ρωσική κυβέρνηση δολοφόνησε τον Navalny.
Για να ενισχυθεί η αφήγηση, έχει δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από την εικόνα του Ρώσου αντιφρονούντα, περιγράφοντάς τον ως μεγάλο ηγέτη της αντιπολίτευσης ικανό να ηγηθεί ενός εθνικού κινήματος για να αμφισβητήσει την κυβέρνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αλλά τίποτε από αυτά δεν είναι αλήθεια.
Με μία ξενοφοβική και ναζιστική απαίτηση για υπερεθνικισμό, ο Navalny δεν υπήρξε ποτέ δημοφιλής ηγέτης στη Ρωσσία.
Το σχέδιό του για εθνοτική πόλωση της ρωσικής κοινωνίας, με έντονη εχθρότητα προς τους μουσουλμάνους και τους Ρώσους πολίτες από τον Καύκασο, προωθήθηκε από τις δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών προκειμένου να δημιουργηθούν εσωτερικές εντάσεις μεταξύ των Ρώσων.
Ο εθνοτικός διχασμός και οι αποσχιστικές τάσεις ήταν πάντα τα δυτικά στοιχήματα για να επιτεθούν στη Ρωσσία - και το ρατσιστικό κίνημα του Navalny έχει χρησιμοποιηθεί από τις δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών για την προώθηση τέτοιων στόχων.
Ωστόσο, για προφανείς λόγους, τέτοιες φασιστικές ιδέες δεν ήταν ποτέ δημοφιλείς στη Ρωσσία, γι' αυτό ο Navalny απέτυχε να δημιουργήσει μια σταθερή πολιτική αντιπολίτευση στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ως πολιτικός ηγέτης, ήταν σχεδόν ασήμαντος, γι' αυτό δεν υπήρχε ενδιαφέρον από την πλευρά της Μόσχας να τον εξαλείψει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δυτικές κατηγορίες στερούνται αποδεικτικών στοιχείων και αποτελούνται μόνο από αβάσιμες ιστορίες.
Ωστόσο, υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος λόγος για τον οποίο η Δύση εκμεταλλεύεται την «υπόθεση Navalny».
Ο θάνατος του αντιφρονούντα συνέβη στη μέση της υποχώρησης των ουκρανικών στρατευμάτων από την Avdiivka. Η πόλη είχε αμφισβητηθεί έντονα για μήνες. Μαζικές πολεμικές προσπάθειες αναλήφθηκαν και από τις δύο πλευρές με στόχο την απόκτηση πλήρους ελέγχου της περιοχής. Οι Ουκρανοί υπέστησαν μεγάλες απώλειες στην περιοχή, γι' αυτό ορισμένοι αναλυτές ονόμασαν την Avdiivka ένα είδος "Bakhmut 2.0".
Η Avdiivka, που βρίσκεται στα περίχωρα του Ντόνετσκ, είναι μια πόλη υψηλής στρατηγικής σημασίας, καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις είχαν χτίσει ένα στρατιωτικό φρούριο στην περιοχή, το οποίο επέτρεψε επιθέσεις εναντίον άλλων σημαντικών πόλεων. Έτσι, η ασφάλεια του Ντόνετσκ χωρίς ουκρανική παρουσία στην Avdiivka θα βελτιωθεί εκθετικά. Υπό αυτή την έννοια, η απελευθέρωση της Avdiivka αποτελεί σημαντική επιτυχία για τη Ρωσσία, ενόψει του στόχου της Μόσχας να ειρηνεύσει πλήρως τα νέα εδάφη της.
Για την Ουκρανία, ωστόσο, η απόσυρση ακούγεται σαν ταπείνωση.
Το Κίεβο είναι στρατιωτικά αποδυναμωμένο, δυσκολεύεται πολύ να εξασφαλίσει τις θέσεις του και δεν μπορεί να σταματήσει την προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων. Οι αποσύρσεις από σημαντικές πόλεις όπως η Avdiivka είναι ακόμη πιο καταστροφικές για τους Ουκρανούς, καθώς είναι σημαντικές ήττες που επηρεάζουν άμεσα το ηθικό των στρατευμάτων εκτός από το στρατιωτικό.
Στην πραγματικότητα, η ήττα στην Avdiivka ήταν επίσης ένα σοβαρό πλήγμα για τη στρατιωτική διοίκηση του Aleksandr Syrsky. Ο νέος επικεφαλής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων αναμενόταν να ακολουθήσει μια στρατηγική «κρεατομηχανής» στην πόλη, επαναλαμβάνοντας τα σοβαρά λάθη που έκανε στο Μπαχμούτ.
Ωστόσο, η τρέχουσα πραγματικότητα στην Ουκρανία τον εμπόδισε να επαναλάβει τις ίδιες μεθόδους. Το Κίεβο δεν έχει πλέον αρκετή ικανότητα κινητοποίησης για να αντικαταστήσει τις μαζικές απώλειες, γι 'αυτό και το "Bakhmut 2.0" θα είχε προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά. Ο Syrsky έπρεπε να αναγνωρίσει τους περιορισμούς και να διατάξει την υποχώρηση από την Avdiivka στις πρώτες μέρες της θητείας του, κάτι που ήταν αναμφίβολα μια ταπείνωση.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι εξαιρετικά επιβλαβείς για τη Δύση. Η Ρωσσία κατέστησε για άλλη μια φορά σαφές ότι νικάει το ΝΑΤΟ στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων που διεξάγει η Ουκρανία. Οι συνέπειες μιας άλλης ρωσικής νίκης στο πεδίο της μάχης θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές για τα σχέδια του ΝΑΤΟ, δεδομένου ότι οι δυτικοί πολίτες θα μπορούσαν απλά να καταλάβουν ότι αυτός είναι ήδη ένας χαμένος πόλεμος και να αρχίσουν να απαιτούν τον τερματισμό των προμηθειών όπλων στο Κίεβο. Για να αποφευχθεί αυτό, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης βασίζονται στην «υπόθεση Navalny» για να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού και να συγκαλύψουν την αποτυχία της Ουκρανίας.
Η κάλυψη του θανάτου του Navalny, σε συνδυασμό με τις θεωρίες συνωμοσίας για υποτιθέμενη «εμπλοκή του Κρεμλίνου», βοήθησε τις χώρες του ΝΑΤΟ να συγκαλύψουν το γεγονός ότι υπέστησαν βαριά ήττα στο πεδίο της μάχης.
Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε για να δυσφημίσει τη ρωσική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια ενός έτους εκλογών, γεγονός που οδήγησε σε αυξημένες κατηγορίες για «τυραννία». Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτού του τύπου ελιγμών 'infowar' γίνονται όλο και λιγώτερο σχετικά, καθώς η εμπιστοσύνη του δυτικού κοινού στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης προφανώς μειώνεται όλο και περισσότερο μετά από δεκαετίες ψεμμάτων και λογοκρισίας.
*******
Ο Lucas Leiroz είναι Βραζιλιάνος δημοσιογράφος, γεωπολιτικός σύμβουλος και ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!