ΑΡΘΡΟ ΑΠΟΛΑΥΣΗ!!! - Η Παραληρηματική Φεμινιστική Φαντασίωση Εξουσίας Βασίζεται Στην Ανδρική Φιλανθρωπία Και Ανοχή (ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ -ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΟΜΩΣ!- ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!!! ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ)

 

22 Μαρτίου 2024

Από τον Brandon Smith

Αυτές τις ημέρες ακούμε πολλά για την έννοια της «φαντασίωσης περί ανδρικής εξουσίας», συνήθως σε σχέση με κατηγορίες για «τοξική αρρενωπότητα». Με άλλα λόγια, οι φεμινίστριες και οι 'woke' ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι η ανδρική φαντασίωση εξουσίας είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που κάνει τους άνδρες επιθετικούς και η αρσενική επιθετικότητα υποτίθεται ότι είναι η αιτία των περισσότερων δεινών της κοινωνίας.

Θα ήθελα να επισημάνω, ωστόσο, ότι δεν βλέπουμε πραγματικά τους άνδρες να είναι εκείνοι που μιλούν ή που έχουν εμμονή με την εξουσία αυτές τις ημέρες. 

Αντ' αυτού, είναι οι γυναίκες (κυρίως οι φεμινίστριες) που φλυαρούν αδιάκοπα για την εξουσία, τη θεσμική εξουσία, τις ανισορροπίες στην εξουσία και πόσο θέλουν την εξουσία. Αν έπρεπε να μαντέψω με τα παραληρήματά τους τη βασική αρχή που εμπνέει όλο τον φεμινισμό δεν θα ήταν η «ισότητα», αλλά η δίψα για εξουσία.

Είναι επίσης σημαντικό να καταλάβουμε ότι η γυναικεία φαντασίωση εξουσίας φαίνεται σαφώς και σκοτεινά διαφορετική από τη μέση ανδρική φαντασίωση εξουσίας και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί άνθρωποι παραμένουν σκεπτικοί για τις γυναίκες στην εξουσία. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να δούμε πώς εκφράζουν τις επιθυμίες τους στη μυθοπλασία.

Αν κάποιος μελετήσει τα αρχετυπικά ιδανικά του ταξειδιού του ήρωα (σήμα κατατεθέν της φαντασίωσης της ανδρικής εξουσίας), αυτό που σχεδόν πάντα βρίσκουμε είναι ιστορίες αυτοθυσίας. 

Η δύναμη για τους περισσότερους άνδρες προορίζεται να χρησιμοποιηθεί στην υπηρεσία των άλλων. Να προστατεύσουμε και να φροντίσουμε για εκείνους που δεν μπορούν να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Αυτός ο συμβολισμός βρίσκεται παντού στη λογοτεχνία, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο με επίκεντρο ισχυρές και δημοφιλείς ανδρικές φιγούρες. Αντί να είναι «τοξικοί», οι άνδρες αναγκάζονται από την έμφυτη σχέση τους με την εξουσία να επιτύχουν κάτι μεγαλύτερο για όλους τους ανθρώπους γύρω τους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι με διεστραμμένα κίνητρα. Η ιστορία είναι γεμάτη με άνδρες κυβερνήτες που έχουν καταχραστεί την εξουσία τους και έχουν διαπράξει μια σειρά από φρικαλεότητες. Αυτοί οι άνδρες, ωστόσο, είναι η εξαίρεση στον κανόνα. 

Η πλειοψηφία των ανδρών επιθυμεί μια ευκαιρία στον ηρωισμό και την τήρηση ενός ηθικού κώδικα. Συνηθίζαμε να το ονομάζουμε «ιπποτισμό», το αντίθετο της κακίας.

Το ταξείδι του ήρωα απαιτεί συνήθως έναν αγώνα για να αποκτήσει τη δύναμη που τελικά θα χρησιμοποιηθεί από τον εν λόγω άνθρωπο. Είναι τουλάχιστον υποσυνείδητα κατανοητό ότι η εξουσία που επιτυγχάνεται χωρίς εμπειρία και σοφία οδηγεί στη διαφθορά. Με άλλα λόγια, για τους άνδρες, η μεγάλη δύναμη συνοδεύεται από μεγάλη ευθύνη.

Η γυναικεία φαντασίωση εξουσίας, δ υ σ τ υ χ ώ ς, είναι πολύ διαφορετική. 

Για τις φεμινίστριες ειδικότερα, μεγάλη δύναμη σημαίνει να μην χρειάζεται ποτέ να αναλάβουν την ευθύνη για τίποτε.

Όταν φανταστικές γυναίκες με εξουσία γράφονται από γυναίκες (ειδικά φεμινίστριες) ή αφυπνισμένες ακτιβίστριες, θα δείτε μια σημαντική αντιπαράθεση όταν πρόκειται για το πώς επιτυγχάνεται και χρησιμοποιείται αυτή η εξουσία. 

Η γυναικεία φαντασίωση εξουσίας δεν εμπνέει μια γυναίκα να είναι ηρωίδα. Στην πραγματικότητα, όταν οι φεμινίστριες γράφουν πρωταγωνίστριες, συχνά ενεργούν σαν κακοποιοί – τείνουν να είναι εγωίστριες, ναρκισσίστριες, στερούνται βάθους και στερούνται τις λυτρωτικές ιδιότητες που συνδέονται με άνδρες με αρχές. 

Όταν οι γυναίκες φαντασιώνονται την εξουσία, είναι πιο πιθανό να αντανακλούν ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά αντί να καλλιεργούν θηλυκά χαρακτηριστικά.

Δεν υπάρχει αρχετυπικό ταξείδι ηρωίδας για τις σύγχρονες γυναίκες.

Στην ποπ κουλτούρα, τα γυναικεία είδωλα συνήθως αποκτούν δύναμη αυτόματα χωρίς καμμία προσπάθεια να την κερδίσουν. 

Γεννιούνται με μαγικές ικανότητες, μαγικά ή θεόσταλτα ταλέντα, ή «εκδηλώνουν» δύναμη με καθαρή ψυχολογική θέληση (η φαντασίωση της μαγείας). 

Φαντάζονται τι θέλουν και αυτό που θέλουν υποτίθεται ότι έρχεται σε αυτές μαγνητικά με την δύναμη της σκέψης. 

Αυτό δεν συνιστά μόνο μυθοπλασία για τις φεμινίστριες. Πιστεύουν πραγματικά ότι αυτό το είδος μαγείας είναι πραγματικό.😅😅😅

Ακόμη και στις φαντασιώσεις ανδρικής εξουσίας όπου ένας πρωταγωνιστής γεννιέται με συγκεκριμένες δυνάμεις, υπάρχει ένα άμεσο δίλημμα: Πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη δύναμη για καλό σκοπό και να την αποτρέψω από το να με διαφθείρει; Αυτό δεν υπάρχει στη φεμινιστική μυθοπλασία. 

Για αυτές, η εξουσία είναι μια αρετή από μόνη της, και η κατάχρηση εξουσίας είναι πάντα δικαιολογημένη αν είναι μια γυναίκα που το κάνει. Αν καταφεύγουν στο κακό, είναι συνήθως λόγω των παραβιάσεων από τους άνδρες. Υπάρχει πάντοτε μια δικαιολογία.

Στο παρελθόν, οι ιστορίες γυναικείας εξουσίας συνήθως περιελάμβαναν γυναίκες που χρησιμοποιούσαν τη σεξουαλικότητα για να επηρεάσουν τους άνδρες να κάνουν τις εντολές τους (η σεξουαλικότητα αντιμετωπίζεται σαν μαγεία). Αλλά αυτή η δυναμική έχει διαταράξει εδώ και καιρό τις φεμινίστριες που απολαμβάνουν την ιδέα της σεξουαλικής χειραγώγησης, αλλά δεν τους αρέσει η ιδέα των γυναικών που βασίζονται στους άνδρες για να προβάλουν την «ελεύθερη βούλησή τους». 

Έτσι, στη σύγχρονη εποχή οι φεμινίστριες έχουν μετατοπίσει τη γυναικεία δύναμη περισσότερο σε μια ανδρική σφαίρα, με τις γυναίκες να ενεργούν σαν άνδρες, να χρησιμοποιούν σωματική δύναμη όπως οι άνδρες και να διεκδικούν κυριαρχία με τον τρόπο που φαντάζονται ότι οι άνδρες διεκδικούν κυριαρχία.

Έχουν εγκαταλείψει την ιδέα να πλησιάσουν απλώς τη δύναμη ενός άνδρα, ώστε να μπορούν να την εκμεταλλευτούν. Αντ' αυτού, εποφθαλμιούν τώρα τη θεσμική εξουσία εντός των εταιρειών και των κυβερνήσεων, πιστεύοντας ότι μπορούν να αποκλείσουν τους άνδρες. Αυτό έχει οδηγήσει στο διάχυτο meme «κορίτσι-αφεντικό» στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, ένα παράξενο κατασκεύασμα που βασίζεται στο να κάνει τους άνδρες να φαίνονται ανίκανοι προκειμένου να κάνουν τις γυναίκες στην ηγεσία να φαίνονται έξυπνες.

Αλλά εδώ είναι που τα πράγματα πάνε στραβά. Οι γυναίκες δεν είναι άνδρες και ποτέ δεν θα είναι ικανές για αυτό που είναι ικανοί να κάνουν οι άνδρες. 

Δηλαδή, οι άνδρες μπορούν να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν χωρίς γυναίκες, αλλά οι γυναίκες δεν θα μπορέσουν ποτέ να επιβιώσουν χωρίς άνδρες. Είναι μια ψυχρή σκληρή πραγματικότητα που οι φεμινίστριες απλά δεν καταλαβαίνουν. Όλη η φεμινιστική εξουσία βασίζεται στη φιλανθρωπία και την ανοχή των ανδρών.

Οι αφυπνισμένοι ακτιβιστές αρέσκονται να ισχυρίζονται με κάποια χροιά χαράς ότι «ο κόσμος προοδεύει» και λένε ότι οι συντηρητικοί άνδρες είναι θυμωμένοι επειδή «η πατριαρχία χάνει δύναμη». Βρίσκω αυτό το επιχείρημα συναρπαστικό επειδή είναι αντιφατικό: Αν η πατριαρχία υπάρχει και οι άνδρες είναι πραγματικά μια μονολιθική δομή εξουσίας, τότε ειλικρινά δεν υπάρχει τίποτε που να μας εμποδίζει να συντρίψουμε τις φεμινίστριες κάτω από τις μπότες μας σαν κοριούς και να πάρουμε όλη αυτή την εξουσία πίσω.

Οι γυναίκες, λόγω της βιολογίας τους, δεν έχουν καμμία δύναμη. Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που έχουν οι άνδρες. 

Οποιαδήποτε δύναμη νομίζουν ότι έχουν πάρει, στην πραγματικότητα τους δόθηκε από τους άνδρες. Οι άνδρες επιτρέπουν στις γυναίκες να έχουν τις ελευθερίες που απολαμβάνουν στον δυτικό κόσμο, δεν υπάρχει αγώνας εξουσίας. 

Είμαι σίγουρος ότι κάποιες φεμινίστριες θα με κατηγορήσουν για σωβινισμό εδώ, αλλά αυτό είναι γεγονός – Οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες με τους άνδρες στη Δύση επειδή οι άνδρες το θέλουν. Αν υπήρχε πατριαρχία, αυτά τα δικαιώματα δεν θα υπήρχαν.

Απλά κοιτάξτε τα φονταμενταλιστικά έθνη στην Ασία ή τη Μέση Ανατολή όπου βρίσκετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ πατριαρχία.

Οι φεμινίστριες δεν έχουν καμμία επιρροή επειδή οι άνδρες σε αυτές τις κοινωνίες δεν τους επιτρέπουν καμμία. 

Χρειάζεται απλώς ένα γύρισμα ενός διακόπτη και όλος ο έλεγχος που οι φεμινίστριες πιστεύουν ότι έχουν αποκτήσει μπορεί να κατασχεθεί σε μια στιγμή. 😅😅😅😅😅

Επομένως, σας παρακαλώ, κυρίες μου, μην αυταπατάσθε και να είστε ευγνώμονες που οι δυτικοί άνδρες έχουν την τάση να εκτιμούν και να υποστηρίζουν τις γυναίκες γύρω τους.

Το επόμενο πιο συνηθισμένο επιχείρημα από τις φεμινίστριες είναι ότι οι γυναίκες δεν «χρειάζονται πραγματικά τους άνδρες». 

Νομίζω ότι για τις φεμινίστριες του πρώτου κύματος αυτό περιοριζόταν στην ιδέα ότι οι γυναίκες δεν χρειάζονται τους άνδρες για προσωπική ευτυχία ή προσωπική επιτυχία. 

Αυτό είναι συζητήσιμο, αλλά δεν ενδιαφέρομαι πραγματικά για τις φεμινίστριες που αισθάνονται επιβεβαιωμένες στην καθημερινή τους ζωή. 

Το πρόβλημα προκύπτει με το τρίτο κύμα φεμινισμού και την ιδέα ότι οι γυναίκες δεν χρειάζονται τους άνδρες για τίποτε, συμπεριλαμβανομένης της σταθερότητας της κοινωνίας.

Ας το ξεκαθαρίσουμε ευθύς εξαρχής: 

Οι άνδρες έχτισαν σχεδόν τα πάντα στον πολιτισμό. 

Οι άνδρες διατηρούν σχεδόν τα πάντα στον πολιτισμό. 

Όλα όσα βλέπετε γύρω σας, από την τεχνολογία μέχρι τα κτίρια, τους δρόμους, τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, τα εργοστάσια και την εθνική ασφάλεια – όλα χτίστηκαν και συνέχισαν να λειτουργούν κυρίως από άνδρες. 

Όλες αυτές οι άσχημες αλλά απαραίτητες δουλειές που οι γυναίκες δεν θέλουν να κάνουν ή είναι ανίκανες να κάνουν γίνονται από άνδρες.

Οι φεμινίστριες αρέσκονται να ισχυρίζονται ότι οι γυναίκες χρειάζονται μόνο άνδρες για προστασία από άλλους άνδρες. Λένε ότι αν οι άνδρες δεν υπήρχαν, θα ήταν ασφαλείς. Αυτή είναι μια ξεκαρδιστικά αφελής υπόθεση και εκφράζεται μόνο από γυναίκες σε κοινωνίες του πρώτου κόσμου, όπου ποτέ δεν αναγκάστηκαν να βιώσουν πραγματική επιβίωση.

Αν οι άνδρες εξαφανίζονταν αύριο, ο πολιτισμός θα κατέρρεε. Οι γυναίκες μπορεί να μην χρειάζεται να ανησυχούν για την ανδρική επιθετικότητα, αλλά θα πρέπει να ανησυχούν για τη λειτουργία σε ένα περιβάλλον χωρίς ανέσεις ή σύγχρονες ανέσεις. Δεν θα διαρκέσουν περισσότερο από δύο εβδομάδες. Η συντριπτική πλειοψηφία θα πέθαινε σχεδόν αμέσως.

Το γνωρίζουμε αυτό για ένα γεγονός, επειδή υπήρξαν πολλαπλά πειράματα επιβίωσης τα τελευταία χρόνια με ομάδες αποκλειστικά γυναικών που κατέληξαν σε καταστροφή.😅 Είτε αναγκάζονται να βασιστούν σε αρσενικές ομάδες για να επιβιώσουν, είτε έπρεπε να βγουν έξω και να εγκαταλείψουν εντελώς το πείραμα. 

Ένα διάσημο παράδειγμα είναι το παλιό πείραμα μάχης των φύλων Bear Grylls, αλλά δεν είναι το μόνο και τα αποτελέσματα είναι γενικά τα ίδια σε όλους τους τομείς.

Απολαύστε το: 😂

Οι φεμινίστριες μιλούν μεγαλόφωνα, αλλά βάζουν την ουρά στα σκέλια όταν τοποθετούνται σε καταστάσεις όπου πρέπει δικαιολογημένα να αγωνιστούν για να ζήσουν.

Ο κόσμος είναι ένα αφιλόξενο μέρος, ειδικά χωρίς άνδρες. Η φεμινιστική φαντασίωση εξουσίας βασίζεται στην ιδέα ότι είναι ικανές να κάνουν ό, τι μπορούν να κάνουν οι άνδρες. Απλά δεν είναι αλήθεια και οι απαιτήσεις δεν περιορίζονται στην σωματική διάπλαση. Υπάρχει μια επικίνδυνη έλλειψη οργανωτικής ικανότητας μεταξύ των γυναικών, τουλάχιστον όσον αφορά την ολοκλήρωση των απαραίτητων καθηκόντων.

Σε ένα άλλο διάσημο παράδειγμα ενός γυναικείου πειράματος, το 2005 μια γυναίκα τηλεοπτική παραγωγός αποφάσισε να δημιουργήσει μια επιχείρηση βασισμένη στα μέσα ενημέρωσης από το μηδέν με μόνο γυναίκες υπαλλήλους. Δεν επιτρεπόταν σε κανέναν άνδρα επειδή πίστευε ότι οι άνδρες είχαν εύκολη διαδρομή. 

Η εταιρεία κατέρρευσε γρήγορα δύο χρόνια αργότερα λόγω έλλειψης εργασιακής ηθικής, έλλειψης κατεύθυνσης και εσωτερικών διαμαχών.

(ΞΕΜΑΛΛΙΑΣΜΑΤΑ)

 😂Η διευθύνουσα σύμβουλος παραδέχτηκε ανοιχτά ότι ένα αποκλειστικά γυναικείο προσωπικό ήταν μια φρικτή ιδέα. Σημείωσε:

«Αν και εμμένω στον αρχικό μου λόγο για τον αποκλεισμό των ανδρών υπαλλήλων – επειδή έχουν μια εύκολη διαδρομή στην τηλεόραση – αν το έκανα ξανά, σίγουρα θα απασχολούσα άνδρες. Στην πραγματικότητα, πιθανότατα θα απασχολούσα μόνο άντρες...»

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι φεμινίστριες μπορούν να υπάρξουν μόνο σε μια κοινωνία του πρώτου κόσμου όπου οι άνδρες έχουν ήδη δημιουργήσει ένα δίχτυ ασφαλείας. Αυτά είναι μέρη όπου οι άνδρες έχουν χτίσει και διατηρήσει την πλειοψηφία των ανέσεων που απαιτούνται για την επιβίωση σε τόσο υψηλό βαθμό που οι γυναίκες έχουν πολύ λίγα να ανησυχούν σε σύγκριση με τους ομολόγους τους σε χώρες του τρίτου κόσμου.

Είναι μέσα σε αυτά τα περιβάλλοντα που εστιάζουν στην άνεση όπου οι φεμινίστριες ευδοκιμούν, μόνο και μόνο επειδή οι γυναίκες έχουν τόσο πολύ χρόνο στα χέρια τους για να αναλογιστούν τις μικρολεπτομέρειες αντί να ανησυχούν για το πώς θα φάνε, πού θα κοιμηθούν και ποιος θα τις κρατήσει ασφαλείς.

Σε ένα σενάριο επιβίωσης, οι φεμινίστριες παύουν να υπάρχουν. 

Πεθαίνουν ή εγκαταλείπουν τον φεμινισμό και ζητούν τη βοήθεια των ανδρών. 

Ίσως θα ήταν συνετό για τις σύγχρονες γυναίκες στη Δύση να έχουν κατά νου αυτή την πραγματικότητα, επειδή οι χώρες του πρώτου κόσμου είναι γνωστό ότι εμπίπτουν σε τριτοκοσμικό καθεστώς χωρίς μεγάλη προειδοποίηση.

ΠΗΓΗ: The Delusional Feminist Power Fantasy Relies On Male Charity And Tolerance - Alt-Market.us

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ