Αγίου Νεκταρίου, Περί φόβου ΘΕΟΥ.

Ο φόβος του Θεού είναι συναίσθημα ιερόν πληρούν την καρδίαν του επιγινώσκοντος τον Θεόν εν τοις θείοις αυτού ιδιώμασιν.

Ο θεός φόβος εκδηλούται ως άκρα αγάπη προς τον Θεόν, ως αφοσίωσις προς το θείον, ως λατρεία του θείου. 

Ο φοβούμενος τον Θεόν αγαπά τον Θεόν εξ όλης καρδίας, εξ όλης ισχύος και εξ όλης διανοίας. 

Η καρδία αυτού εκολλήθη οπίσω αυτού και επί τω ονόματι αυτού ομνύει. Κύριος ο Θεός καύχημα αυτού και αυτός μόνος δεσπόζει εν τη καρδία αυτού. 

Όλως αφοσιωμένος αυτώ, προσφέρει αυτώ την καρδίαν αυτού, και από του βάθους αυτής λατρεύει αυτώ. 

Ο νόμος του Θεού εγένετο νόμος της βουλήσεως αυτού και βούλεται τα αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον. 

Τα χείλη αυτού αινούσι αδιαλείπτως το θείον και η καρδία αυτού υμνεί τον Θεόν. 

Δοξολογίαν και ευχαριστίαν άπαυστον αναπέμπει προς τον Θεόν και η ψυχή αυτού ευλογεί αυτόν.

Ο φοβούμενος τον Θεόν είναι κεκαθαρμένος την ψυχήν, διότι ο φόβος του Κυρίου καθάρσιον εγένετο της ψυχής αυτού. 

Ο φόβος του Κυρίου εξήγνισεν αυτού την καρδίαν και καθήλωσεν αυτού την σάρκα υποτάξας τας ορμάς αυτής εις την δύναμιν του πνεύματος αυτού. 

Ο φόβος του Θεού εγένετο αυτώ διδάσκαλος σοφίας και συνέσεως και επαίδευσεν αυτόν γινώσκειν τι το αληθές, τι το αγαθόν, τι το ευάρεστον τω Θεώ. Ο φόβος Κυρίου εγένετο αυτώ πηγή ζωής, και ρύεται αυτόν εκ παγίδος θανάτου.

Κραταίωμα Κύριος των φοβουμένων αυτόν, και η διαθήκη αυτού δηλώσει αυτοίς. Ο φόβος Κυρίου αγνός, διαμένων εις αιώνα αιώνος. Παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω των φοβουμένων αυτόν και ρύεται αυτούς.

Ο φοβούμενος τον Θεόν εύρε χάριν παρά τω Θεώ, και της αιτήσεως αυτού εισακούσει Κύριος. Θέλημα των φοβουμένων αυτόν ποιήσει και της δεήσεως αυτών εισακούσει και σώσει αυτούς ο Κύριος.

Ώσπερ ακτίς ηλίου δι’ οπής εισελθούσα εν των οίκω πάντα φωτίζει ως και το λεπτότατον οράν, ούτω και φόβος Θεού εν καρδία γενόμενος πάντα τα εαυτής αμαρτήματα αυτή υποδείκνυσιν.

Ο φόβος του Θεού, ως ιερός και άγιος, είναι απαθής και ουδέν απειλεί το δεινόν. Ο Θεολόγος Γρηγόριος περί φόβου Θεού λέγει· «ού φόβος, εντολών τήρησις· ου δε εντολών τήρησις, σαρκός κάθαρσις του επιπροσθούντος τη ψυχή νέφους, και ουκ εώντος καθαρώς ιδείν την θείαν ακτίνα· ου δε κάθαρσις, έλλαμψις· έλλαμψις δε, πόθου πλήρωσις τοις των μεγίστων, (ήτοι των τριών υποστάσεων) ή του μεγίστου (ήτοι της μίας φύσεως των τριών) ή υπέρ το μέγα (ήτοι δια το είναι την θεότητα υπέρ παν μέγεθος και ποσότητα) εφιεμένοι.» (Λόγος εις τα Φώτα).

Ο φόβος του Θεού πληροί την καρδίαν πνευματικής τίνος χαράς και ευφροσύνης. Ο φόβος του Θεού είναι θείον δώρον, διότι είναι εν τω επτά χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος και ενοικεί εν καθαρά καρδία. 

Ο φόβος του Θεού εν τη προς τον πλησίον σχέσει ενδείκνυται ως αγάπη του πλησίον, ως δικαιοσύνη και ως φιλανθρωπία. 

Η Αγία Γραφή καλεί δίκαιον τον φοβούμενον τον Θεόν. Στέφανον σοφίας τον φόβον Κυρίου καλεί ο Σειράχ, αναθάλλοντα ειρήνην και υγείαν ιάσεως.

Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον!

***

«Άγιος Νεκτάριος ο Θαυματουργός» – Εξαμηνιαία Έκδοσις «Ορθοδόξου Κυψέλης», Τεύχος Πρώτον, Θεσσαλονίκη 1980, σελ. 16-17. («Περί Φόβου Θεού, από το βιβλίο του Αγίου «Γνώθι Σαυτόν».)

https://averoph.wordpress.com/2018/10/07/%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CF%86%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%8D/#more-113907

"Π Α Π Α Φ Λ Ε Σ Σ Α Σ"