15.06.2020
ΠΗΓΗ: protothema.gr
. Τὸ πρῶτο φῶς τῆς ἡμέρας ἀποκάλυψε τὴν τεράστια καταστροφὴ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὸ Βαρνάκοβα Φωκίδος ἡ ὁποία ξέσπασε χθές.
. Οἱ μοναχὲς ποὺ βρίσκονταν ἐκεῖ, σώθηκαν ἀφοῦ ἀπομακρύνθηκαν γρήγορα, ἀλλὰ τὸ Μοναστήρι κάηκε, ἐνῶ ἀπὸ τὴν πυρκαγιὰ δὲν γλίτωσε ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία θεωρεῖται καὶ θαυματουργὴ ἀπὸ τοὺς πιστούς. Τὰ αἴτια ἐκδήλωσης τῆς φωτιᾶς ἐρευνᾶ τὸ ἀνακριτικὸ τμῆμα τῆς Πυροσβεστικῆς.
[…]
Πρόκειται γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ ἱστορικότερα μοναστήρια τῆς Ἑλλάδας μὲ τὸ ἔτος ἱδρύσεώς του νὰ εἶναι τὸ 1077 ἐπὶ αὐτοκράτορος Μιχαὴλ Ζ’ Δούκα ὁ ὁποῖος θήτευσε τὸ διάστημα 1071-1078.
Ἱδρυτὴς τῆς Μονῆς ἦταν ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος Βαρνακοβίτης, μοναχὸς καταγόμενος ἀπὸ τὴν Καρυὰ Δωρίδας, ὁ ὁποῖος ἀφιέρωσε τὸν πρῶτο ναὸ στὴν Παναγία.
Τὸ 1084 ὁ ἀρχικὸς ναὸς ἁγιογραφήθηκε, ἐνῶ τὸ 1148 δημιουργήθηκε ἕνας δεύτερος μεγαλύτερος ναός, ἀρχιτεκτονικοῦ τύπου βασιλικῆς μὲ τροῦλο.
Στὴν Μονὴ εἶχε βρεθεῖ ἐπιγραφὴ σὲ πέτρινη λάρνακα, ποὺ ἀναφέρει τὰ ὀνόματα «Σεβαστοκράτωρ Ἄννα καὶ Κωνσταντῖνος» καὶ ἀναφερόταν στὴν αὐτοκρατορικὴ οἰκογένεια τῶν Κομνηνῶν.
. Μετὰ τὸ τέλος τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, πρὸς τὰ τέλη τοῦ 15ου αἰώνα, ἡ παράδοση θέλει τὴ Μονὴ νὰ πυρπολεῖται μερικῶς καὶ κατόπιν νὰ γνωρίζει παρακμή.
Τὸ 1520 ἐπανέρχεται χάρη στὸν ἡγούμενο Ὅσιο Δαυίδ. Ἡ Μονὴ γνωρίζει τότε σημαντικὴ ἀκμὴ μὲ τὴν δημιουργία βιβλιοθήκης ἐνῶ ἐκεῖ λειτούργησε ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 16ου αἰώνα καὶ ὡς τὸ 1900 τὸ περίφημο σχολεῖο Ἑλληνικῶν σὲ ἐπίπεδο Σχολαρχείου. Στὰ 1578 ἡ μονὴ ἀριθμεῖ περίπου 200 μοναχούς, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ πρωτονοτάριος τοῦ Πατριαρχείου Θεοδόσιος Ζυγομαλᾶς.
. Ἀκολουθεῖ ἔπειτα δύσκολη περίοδος, καθὼς οἱ Τοῦρκοι κλέβουν τὴν περιουσία τοῦ Μοναστηριοῦ, τὸ ὁποῖο μετὰ λεηλατεῖται στὰ πλαίσια διενέξεων Τούρκων καὶ Βένετων. […]
. Κατὰ τὴν περίοδο τῆς ἐπανάστασης καὶ λίγο καιρὸ μετὰ τὴν ἔξοδο τοῦ Μεσολογγίου ἄνδρες τοῦ Κιουταχῆ πολιορκοῦν τὸ Μοναστήρι στὸ ὁποῖο εἶχαν βρεῖ καταφύγιο Ἕλληνες ἐπαναστάτες.
Ἡ πολιορκία κρατᾶ ἀρκετὲς ἡμέρες. Κάποια στιγμὴ καὶ ἐνῶ οἱ μοναχοὶ μὲ τοὺς ὁπλαρχηγοὺς τὸ κρατοῦσαν ἀνέπαφο, οἱ Τοῦρκοι ἀποφασίζουν νὰ σκάψουν ὑπόγειο τοῦνελ κάτω ἀπὸ τὴ Μονὴ γιὰ νὰ τὴν ἀνατινάξουν.
Τὸ σχέδιό τους τὸ μαθαίνουν οἱ Ἕλληνες καὶ στὶς 26 Μαΐου τοῦ 1826 ἀποφασίζεται ἔξοδος, ὅπου σκοτώνονται τρία ἄτομα. Οἱ Τοῦρκοι ἀνατινάζουν τὴ Μονή. Πέντε χρόνια ἀργότερα ὅμως μὲ ἐπιχορήγηση 1800 φοινίκων τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια ξαναχτίζεται.
. Ἡ Μονὴ βρίσκεται στὸ νοτιοδυτικὸ ἄκρο τοῦ νομοῦ Φωκίδας, στὸν πρώην Δῆμο Εὐπαλίου, 25 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικὰ τῆς Ναυπάκτου, στὸν παλαιὸ δρόμο τοῦ Λιδωρικίου.
Εἶναι κτισμένη πάνω σὲ ἕναν μικρὸ λόφο στὶς παρυφὲς τῶν Βαρδουσίων Ὀρέων καὶ σὲ ὑψόμετρο 750 περίπου μέτρων, μέσα σὲ πυκνὸ δάσος ἀπὸ δρῦς καὶ ἀγριοκαστανιές, μὲ πλουσιότατη θέα πρὸς τὴν ὀρεινὴ Ναυπακτία, τὴ Δωρίδα, τὸ Ὄρος Γκιώνα καὶ τὸν ποταμὸ Μόρνο.
. Ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1980 ἡ Μονὴ θὰ ἐρημώσει, ἐνῶ θὰ ἐπαναλειτουργήσει ἀπὸ τὸ 1992 ἀπὸ γυναῖκες μοναχές.
Τὸ 1995 χτυπιέται ἀπὸ τὸ σεισμὸ στὸ Αἴγιο, ἐνῶ ἀπὸ τὸ 2010 παρέμενε κλειστὸ γιὰ τοὺς ἐπισκέπτες γιὰ λόγους ἀσφαλείας.
Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2017 ξεσπάσε πυρκαγιὰ μὲ ἀποτέλεσμα πολλὰ κτήρια τοῦ Μοναστηριοῦ νὰ ὑποστοῦν σοβαρὲς ζημιές.
Καὶ μπορεῖ τότε ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας νὰ σώθηκε, δὲν συνέβη ὅμως τώρα μὲ τὴν χθεσινὴ πυρκαγιά.
.
Σύμφωνα μὲ τὸν δήμαρχο Δωρίδας Γιῶργο Καπετζώνη ἡ εἰκόνα καταστράφηκε ὁλοσχερῶς, ἐνῶ κάποια ὑπολείμματα θὰ ἀξιολογηθοῦν ἀπὸ τὴν Ἀρχαιολογικὴ Ὑπηρεσία.
"Π α π α φ λ έ σ σ α ς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!