1ο. Γράμμα από τόν Μόραβα καί τήν ΘΑΥΜΑΣΤΗ εμφάνιση της ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας!

Ο Τάσος Ρηγόπουλος, στρατευμένος στήν Αλβανία τό 1940, έστειλε από τό μέτωπο τό παρακάτω γράμμα στόν αδελφό του.

"Αδελφέ μου Νίκο,

Σου γράφω από μία αετοφωλιά, 400 μέτρα ψηλότερη από τήν κορυφή της Πάρνηθος. 

Η φύση τριγύρω είναι πάλλευκη. 

Σκοπός μου όμως δέν είναι νά σου περιγράψω τά θέλγητρα μιάς χιονισμένης Μόραβας μέ όλο τό άγριο μεγαλείο της. 

Σκοπός μου είναι νά σου μεταδώσω αυτό που έζησα, που τό είδα μέ τά μάτια μου καί που φοβάμαι μήπως, ακούγοντάς το από άλλους δέν τό πιστέψεις.

Λίγες στιγμές πρίν ορμήσουμε γιά τά οχυρά της Μόραβας, είδαμε σέ απόσταση καμμιά δεκαριά μέτρων μιά ψηλή μαυροφόρα νά στέκει ακίνητη.

-Τίς εί;

Μιλιά....

Ο σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε:

-Τίς εί;

Τότε, σάν νά μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρήσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ!

Εκείνη όρμησε εμπρός σάν νά είχε φτερά αετού. Εμείς από πίσω της. Συνεχώς τήν αισθανόμασταν νά μας μεταγγίζει αντρειοσύνη. Ολόκληρη εβδομάδα παλαίψαμε σκληρά, γιά νά καταλάβουμε τά οχυρά Ιβάν - Μόραβας.

Υπογραμμίζω πώς η επίθεσή μας πέτυχε τούς Ιταλούς στήν αλλαγή των μονάδων τους. Τά παλιά τμήματα είχαν τραβηχθεί πίσω καί τά καινούργια ....κοιμόταν!

Τό τί έπαθαν δέν περιγράφεται. Εκείνη ορμούσε πάντα μπροστά.

Κι όταν πιά νικητές, ροβολούσαμε πρός τήν ανυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε η Υπέρμαχος έγινε ατμός, νέφος απαλό καί χάθηκε!

[Ν.Ρ. 1940: Τό σάλπισμα του πολέμου, περιοδικό 'Πρός τήν Νίκην', τ.16, εκδ. "Ο Σωτήρ", Αθήναι ]