Οσία Σοφία Κλεισούρας: Μ ε τ α ν ο ή σ τ ε, γιατί τά σύννεφα της ΟΡΓΗΣ Του Θεού σίμωσαν στήν γή! – Μεγάλο ΚΑΚΟ έρχεται, από την πολλή αμαρτία.....

 

Οσία Σοφία Κλεισούρας: -Η Παναγία κλαίει, κάθε μέρα κλαίει. Λέει στον Υιό της: Υιέ μου και Θεέ μου, δώσε στον κόσμο σοφία, συγχώρησε τον κόσμο.

-Αχ, αν κάνουμε ένα καλό, λέμε κάναμε έναν καλόν. Με ποιά δύναμη κάναμε το καλό; Με την Δύναμη του Θεού, έδωσε σε ο Θεός ευλογία και έκανες το καλό.

-Και οι νέοι, να βάλουν στο νου τους τα παντάψηλα του Θεού λόγια. Τα λόγια του Θεού, σαν τριαντάφυλλα να είναι μέσα εις την καρδίαν!

-Κλειδί στο στόμα. Να μη μεταφέρετε λόγια από τον ένα στον άλλο.

-Ο Θεός περιμένει, περιμένει.

-Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον κόσμο σου και ύστερα εμάς!… Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ μας….

-Η Ελλάδα, αν κρατήση την πίστι, θα σωθή από το κακό πού πρόκειται νάρθή. 

Αν όμως δεν κρατήσει την πίστη, θα καταστραφεί… 

Θα πέσουν όλοι οι δαίμονες επάνω της… 

Θα ’ρθή το κακό και θα χωρίση το στάρι απ’ την ήρα, τα πρόβατα απ’ τα ερίφια….

-Αν ο κόσμος μετανοήση, θα πάρουμε την Πόλη με Αγάπη… Αν δεν μετανοήση, θα την πάρουμε με αίμα….

-Νά’χετε φόβον Θεού… Νάχετε Αγάπη… Νά’χετε ευσπλαχνία.

-Με βλέπεις εδώ πού είμαι τόσα χρόνια; 

Εδώ με παλεύουν τρία δαιμόνια… 

Το ένα της απιστίας… 

Το άλλο δαιμόνιο είναι της ακηδίας… 

Το τρίτο δεν το ενθυμούμαι, ίσως της άνθρωπαρεσκείας….

-Έλεγε η Ασκήτρια της Κλεισούρας: Η ψή ’μ ( ψυχή μου ) καίεται για τον Χριστό!….

-Δεν μου αποκαλύπτει ο Θεός αμαρτήματα… Μόνο στο πρόσωπο του ανθρώπου βλέπω, ή φως, ή σκότος. Και δυστυχώς οι περισσότεροι είναι σκοτία….

-Ο φόβος του Θεού κάνει σοφό τον άνθρωπο. Ποιος είναι ο φόβος του Θεού; 

Όχι να φοβάσαι το Θεό, αλλά να φοβάσαι να μη στενοχωρήσεις τον άλλο, να μην τον βλάψεις, να μην τον αδικήσεις, να μην τον κατηγορήσεις. 

Αυτή είναι η σοφία. Ύστερα τα άλλα, για να ζήσεις, σε φωτίζει ο Θεός τί να κάνεις.

– Να ψάχνετε να βρίσκετε τους φτωχούς και να μαζεύετε να πάτε να τους βοηθάτε. 

Αυτά θέλει ο Θεός, όχι να πηγαίνετε τάχα να προσεύχεστε στην εκκλησία.

-Θα μιλας σε όλο τον κόσμο. 

Και σε ενα μικρο παιδι θα μιλας, θα το λες καλημερα. 

Κι αυτο ειναι σπλαχνο Θεού. 

Ας είναι μικρο. 

Γεννημα θρεμμα του Θεού ειναι.

-Εγω θα φύγω, αλλά να ξέρετε. Η λαιμαργία θα χαλάσει τον κόσμον, η λαιμαργία και η υπερηφάνεια

-Εκάκυνεν ο κόσμος. Θαρθει καιρος που θα τρων ανθρωπους.

– Η ελεημοσύνη κρυφή να είναι, μόνον ο Θεός να ξέρει.

– Αχ, να ξέρατε τί έπαθε ο Κύριος την Τετάρτη και την Παρασκευή, τίποτα δε θα βάζατε στο στόμα σας. Ούτε ψωμί, όχι λάδι. Μη μαντζιρίζετε (=τρώτε αρτύσιμα) Τετάρτη και Παρασκευή.

– Οι άγγελοι μιλάνε κάθε μέρα. Ο Θεός στέλνει τους αγγέλους, να δουν αν ο κόσμος μετανοεί

– Η Παναγία κλαίει, κάθε μέρα κλαίει. Λέει στον Υιό της: Υιέ μου και Θεέ μου, δώσε στον κόσμο σοφία, συγχώρησε τον κόσμο.

– Το στόμα να γίνει βασιλικός και τριαντάφυλλο.

– ”Μετανοήστε, γιατί τα σύννεφα της οργής του Θεούς σίμωσαν στη γη. Μεγάλο κακό έρχεται, από την πολλή αμαρτία.”

yiorgosthalassis.blogspot.com