Ο Μίκυ Ρουρκ, που βρίσκεται στην Ελλάδα (πρόκειται γιά τόν μήνα Σεπτέμβριο του 2020) για τα γυρίσματα της ταινίας «Man of God», η οποία αφηγείται τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου, κατά τήν διάρκεια συνέντευξης, που παραχώρησε στο πρακτορείο «Ορθοδοξία» και την Πέπη Οικονομάκη, κράτησε στα χέρια του την εικόνα της Παναγίας συγκινημένος.
Ο ηθοποιός μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του, αλλά και το πώς πάντα τις ξεπερνούσε, έχοντας εμπιστοσύνη πάντα στο Θεό και βιώνοντας μικρά ή μεγάλα θαύματα.
Έχοντας δίπλα του την σκηνοθέτη της ταινίας, Γελένα Πόποβιτς, την οποία συνεχάρη πολλές φορές για το σπουδαίο σενάριο και την σκηνοθεσία της στο έργο για τη ζωή του Αγίου Νεκτάριου, είπε ότι ήταν μια αφορμή να γνωρίσει την ζωή του Αγίου Νεκτάριου και να συγκλονιστεί από την ταπεινή ζωή του.
Την εικόνα στον Μίκυ Ρουρκ δώρισε το Christianity art.
Γελένα Πόποβιτς: «Να μάθουμε από τον Άγιο Νεκτάριο πώς να ζήσουμε»
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.orthodoxianewsagency.gr/epikairotita/gelena-popovits-na-mathoume-apo-ton-agio-nektario-pos-na-zisoume/
Ο Μίκυ Ρουρκ και το προσκύνημά του στον Άγιο Νεκτάριο στην Καμάριζα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.orthodoxianewsagency.gr/epikairotita/o-miky-rourk-kai-to-proskynima-tou-ston-agio-nektario-stin-kamariza/
-------------------------------
Μ.Ρουρκ: Τα πέτρινα χρόνια και η πίστη στον Θεό…
https://www.orthodoxianewsagency.gr/sinenteykseis/o-miky-rourk-sto-praktoreio-orthodoksia-i-monaksia-tis-dimosiotitas-ta-petrina-xronia-kai-o-theos/
!...
μέρος α'
ΑπάντησηΔιαγραφήA woman of faith directs a Man of God
https://www.catholicworldreport.com/2021/06/22/a-woman-of-faith-directs-a-man-of-god/
"μια γυναίκα της πίστης σκηνοθετεί για έναν Άνθρωπο του Θεού"
"ο Άνθρωπος του Θεού", σε σενάριο και σκηνοθεσία της Γιελένα Πόποβιτς, επικεντρώνεται στις άδικες διώξεις και ταπεινώσεις που υπέστη ο Επίσκοπος Νεκτάριος, που τιμάται στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία ως ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης.
από τον James Day, 22 Ιουνίου 2021
"Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό." αυτή η απλή προσευχή επαναλαμβάνεται διαρκώς σε ολόκληρη την ταινία "ο Άνθρωπος του Θεού", από τον Επίσκοπο Νεκτάριο, τον οποίο υποδύεται ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης, τον μετέπειτα Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης, ο οποίος τιμάται στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία.
η ταινία, της οποίας το σενάριο και την σκηνοθεσία επιμελήθηκε η Yelena Popovic, δεν αποτελεί τόσο βιογραφία του Αγίου, αλλά περισσότερο εστιάζει στις άδικες διώξεις και ταπεινώσεις που ακολουθούν τον Νεκτάριο σε όλη την πορεία της ζωής του, ως ασκητή ιερωμένο, ο οποίος έχει αφιερωθεί απόλυτα στο θέλημα του Θεού.
πρόκειται για μια ταινία τόσο πνευματική όσο και κινηματογραφική. χάρη στα τεχνικά κινηματογραφικά επιτεύγματα, το μοντάζ, το μακιγιάζ, και τον σχεδιασμό παραγωγής, "ο Άνθρωπος του Θεού" ξεπερνά τις κλασσικές ταινίες που μιλούν για ζητήματα πίστεως, ανεβάζοντάς την στο επίπεδο του κινηματογράφου τέχνης, που θυμίζει έργα του Terrence Malick.
ο ασκητισμός και η ταπεινοφροσύνη του Νεκταρίου εκνευρίζει και φέρνει σε αμηχανία όχι μόνο τις κοσμικές αρχές, αλλά και την εκκλησιαστική ιεραρχία. η υπηρεσία του ως Επίσκοπος στην Αίγυπτο προς τους φτωχούς, αποδοκιμάστηκε και χαρακτηρίστηκε ως σπατάλη κεφαλαίων. για τον λόγο αυτό, εστάλη στα μετόπισθεν ως απλός ιεροκήρυκας. κι ενώ στην Αθήνα ο Άγιος αφοσιώνεται στη διδασκαλία, αυτό προκαλεί το μένος του προέδρου του σχολείου, καθώς διακρίνει μια ειρήνη μέσα στον Νεκτάριο, που λείπει από τη δική του ζωή. αργότερα, όταν ο Άγιος ιδρύει τη γυναικεία Μονή της Αγίας Τριάδας στην Αίγινα, ένα άδικο σκάνδαλο ξεσπά για εκείνον και τις μοναχές.
κι όμως, είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακό, ότι ο Νεκτάριος παραμένει σταθερός στον Χριστό, σε κάθε περίοδο δοκιμασίας, θα έλεγε κανείς, σαν οι διωγμοί να χαλύβδωναν την πνευματική του ζωή, ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου.
ακόμη και οι τελευταίες επίγειες στιγμές του, όταν ο καρκίνος του προστάτη του στοίχισε την ζωή, αποτελούν μαθήματα μιας ζωής εν Χριστώ. εκείνος που ωφελείται πρώτος από την παραδειγματική στάση και καρτερία στη σκληρή δοκιμασία του Νεκταρίου, είναι ο ασθενής που βρίσκεται στο διπλανό κρεβάτι, ένας παράλυτος άνδρας. στον ρόλο αυτό, ο Αμερικανός ηθοποιός Mickey Rourke. η σκηνή αντικατοπτρίζει πραγματικά γεγονότα: μετά την κοίμηση του Νεκταρίου, το ρούχο του Αγίου αφήνεται επάνω στο κρεβάτι του παράλυτου ασθενή και ο άνδρας σηκώνεται και βγαίνει από το νοσοκομείο στα δύο του πόδια.
το 1961 ο Νεκτάριος αναγνωρίζεται ως Άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
μέρος β'
ΑπάντησηΔιαγραφή"ο Άνθρωπος του Θεού" είναι η δεύτερη ταινία της Yelena Popovic ως συγγραφέα και σκηνοθέτη. η ζωή και το παράδειγμα του Αγίου Νεκταρίου καθήλωσε την Popovic όταν διάβασε ένα βιβλίο με τον βίο του. ήταν 2012, όταν σήμανε η αρχή μιας απροσδόκητης οδύσσειας, που κατέληξε στην παραγωγή της ταινίας "ο Άνθρωπος του Θεού" στην Ελλάδα, εν μέσω παγκόσμιων αποκλεισμών λόγω COVID-19. η αβεβαιότητα που προκαλούσε η χωρίς προηγούμενο υγειονομική κρίση, αλλά και ταυτόχρονα η επιμονή ώστε να γυριστεί η ταινία, έκαναν τους σκηνοθέτες να μπουν, έστω και λίγο, στη θέση του Αγίου Νεκταρίου.
“ο κόσμος φαίνεται να απομακρύνεται από την πίστη και την πνευματική ζωή,” είπε η Popovic από την Ελλάδα, σε μια συνέντευξη μέσω Zoom. “το Χόλυγουντ έχει συμβάλλει σε αυτό. ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι το Χόλυγουντ δεν καταλαβαίνει αυτόν τον κόσμο.”
η Popovic γνωρίζει το Χόλυγουντ. αν και γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πρώην Γιουγκοσλαβία, άνοιξε τα φτερά της στη Νέα Υόρκη ως φωτομοντέλο. συχνά, έβρισκε παρηγοριά στον Καθεδρικό του Αγίου Πατρικίου, προτού μεταβεί στο Λός Άντζελες ως ηθοποιός. μαθήτευσε στο κορυφαίο Playhouse West, και στην προσέγγιση των Sanford Meisner, Konstantin Stanislavsky, και Lee Strasberg.
η πίστη και η άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων δεν ήταν ζητήματα που ενθαρρύνονταν στην παιδική της ηλικία, αλλά η Popovic ήξερε ότι μέσα της υπήρχε μια έμφυτη πνευματικότητα που έπρεπε να καλλιεργηθεί και όπως λέει, “Η ΠΙΣΤΗ, ΤΕΛΙΚΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ.”
μια βαθιά θρησκευτική αφύπνιση άλλαξε τη ζωή της Yelena Popovic: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΗΣΕ στην Σερβική Εκκλησία στην Αλάμπρα, έξω από το Los Angeles. το 2011, μετά τον θάνατο του πατέρα της στο Βελιγράδι, και τη γέννηση του δεύτερου γιού της Nikolai, η Popovic έμαθε για τον βίο του Αγίου Νεκταρίου, στο μεγάλο ορθόδοξο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στο Φοίνιξ.
η ιδέα να απεικονίσει τον βίο ενός Αγίου γεννήθηκε σταδιακά στην Popovic. μέσα από τους αγώνες και τις αρετές του αγίου, αναγνώρισε τον πατέρα της, που ήταν πολιτικός μηχανικός στο Βελιγράδι. αυτή η προσωπική σύνδεση αντικατοπτρίζεται στον τρόπο που επέλεξε η Popovic και ο κινηματογραφιστής της, Παναγιώτης Βασιλάκης, να γυρίσουν τις σκηνές. οι περισσότερες σκηνές λέγονται με μία λήψη και πολύ λίγες παρεμβολές. η κάμερα μένει κοντά, σαν να είναι μέρος του μυαλού και του κόσμου του Νεκταρίου, αφήνοντας τους θεατές να διεισδύσουν στις δοκιμασίες του Αγίου και να παρακολουθήσουν πως διαμορφώνεται η ζωή του, ακολουθώντας τη ζωή του Χριστού και το θέλημα του Θεού.
...
γαλήνιος και συγκρατημένος, αργός στον θυμό, ενωμένος με τον Χριστό - με αυτόν τον τρόπο ο Άγιος Νεκτάριος, ο δίκαιος αυτός άνθρωπος, κρατήθηκε σε ετούτο τον κόσμο.
...
(περισσότερα στο άρθρο)