Στὴν «Ἐλεύθερη Ὥρα» τῆς Κυριακῆς (22.10.2023) ἀναφορικῶς μὲ τὴν ἐπιχείρηση βεβηλώσεως τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου μὲ πολιορκητικὸ κριὸ τὸν Κασσελάκη καὶ τὸν ἑὸν ἐπιβήτορα ἐξ Ἀμερικῆς!
«Ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν ὁ Θεὸς» διαβάζουμε στὸ κεφάλαιον τῆς Γενέσεως, προοικονομῶντας ἔτσι ὅτι ἡ βάση τῆς Δημιουργίας ἑδράζεται στὴν ἕλξη τῆς ἑτερότητος, τὴν σύνδεση τῶν ἀντιθέτων φύλων.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολὴ παρομοιάζει τὴ σχέση τοῦ ἀνδρὸς πρὸς τὴν γυναῖκα ὡς ἐκείνη τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν Ἐκκλησία Του, ἐνῷ ὁ ἱερός Χρυστόστομος ὁρίζει τὸν γάμο ὡς τὴν εἰς σάρκα μίαν ἕνωσιν.
Ὁ Κύριος τῆς Δόξης ηὐλόγησεν τὸν Γάμο ὡς Μέγα Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, ἐντάσσοντάς τον στὸ πλαίσιο τῆς Θείας Οἰκονομίας ἐντὸς τοῦ ὁποίου τὸ ζεῦγος στεφανούμενον ὁλοκληρώνεται καὶ τελειώνεται ἐν τῇ αγάπῃ καὶ συζυγικῇ συναφείᾳ.
Ἔτσι, ἡ ἔννοια τοῦ γάμου δὲν μπορεῖ νὰ νοηθεῖ ἔξω ἀπὸ τὸ πεδίον τῆς θείας Χάριτος, ἡ ὁποία ἁγιάζοντας δύο ἀνθρώπους συντελεῖ ἕναν ἀκατάλυτο ἱερό δεσμὸ ἀνάμεσά τους, ἕναν δεσμὸ ποὺ τρέπει τὸ ἑτερόφυλο ζεῦγος σὲ ἐπίγεια εἰκόνα τῆς ἑνότητος τῶν τριῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Οἱαδήποτε ἀπόκλιση, ἐκτροπή ἢ ἀπομίμηση τῆς ἀνδρογύνου σχέσεως συνιστᾷ αἰσχρά βλασφημία πρὸς τὴν ἴδια τὴν Τριαδικὴ Ἀγάπη, ἐωσφορικὸ ἔκτρωμα καὶ ἀποκρουστικὴ μορφὴ ἀνωμαλίας, ἡ ὁποία βρίσκεται σὲ ῥήξη, χάσμα καὶ ἀντίθεση μὲ τὸ πραγματικὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποίος ἀποστρέφεται κάθε διαστροφικὴ ἀνταλλαγή γενετικῶν ὑγρών ποὺ στόχο ἔχει νὰ φέρει ἀηδιαστικῶς στὴν ἐπιφάνεια τὶς πιὸ δαιμονικὲς ἀπολαύσεις ποὺ μπορεῖ νὰ ὑπαγορεύσει τὸ ἀῤῥωστημένο ὁρμέμφυτο τοῦ μεταπτωτικοῦ ἀνθρώπου.
Ὅστις βούλεται νὰ ζεῖ, πορεύεται καὶ ἐνεργεῖ σύμφωνα μὲ τὸ θεῖο σχέδιο καὶ τὴ βούληση τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ πρέπει νὰ γνωρίζει πὼς γάμος μὲ σκυλιά, γατιά, ἄτομα μὲ ὅμοια γενετικὰ ὄργανα, διεμφυλικούς, ζωντανὰ τοῦ Ἀμαζονίου καὶ τῆς ὑποσαχάριας Ἀφρικῆς δὲν ὑφίσταται.
Τέτοιες ἐξαλλαγές, οἱ ὁποῖες κεῖνται ὀντολογικώς ἐν πρώτοις ἐκτός τῶν ἰδίων τῶν ἐπιστημονικῶν παραδοχῶν τῆς βιολογίας, ἀνήκουν στὴ σφαῖρα μιᾶς νοσηρᾶς συστημικῆς νεοταξίτικης αντιλήψεως, ἡ ὁποία καλλιεργεῖ τὴν ἀποενοχοποίηση τῆς ἁμαρτίας, ἐξυψώνει τὸ πάθος σὲ ἀπαιτητό δικαίωμα καὶ ἀποβλέπει στὴν ἀποϊεροποίηση τοῦ γάμου ὡς καθαρᾶς πνευματικῆς κοινωνίας τοῦ ἀνδρογύνου μὲ τὸν Θεό, μεταλλάσσοντάς την σὲ μία τυπικὴ αὐστηρᾶς νομικῆς φύσεως διευθέτηση φορολογικῶν καὶ κληρονομικῶν ἐξασφαλίσεων.»
Δηλαδη τολμησαν και στεφανωθηκαν σε Εκκλησια και μαλιστα Ορθοδοξη και τολμησε ιερομενος να τους σδτεφανωση και να βεβυλωσει το μυστηριο του γαμου .Σαν τι του στεφανωσε σαν δυο δουλους τινος οχι ομως του Θεου δεν μπορει να ειναι δουλοι του Θεου αυτοι που παραβαινουν το θελημα του καθιστωντας τον εαυτο τους βδελυγμα στα ματια του Θεου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειναι δουλοι Θεου αλλα βδελυγματα.
Οσο αν τολμησε Ιερομενος να τους στεφανωσει αυτος θα δωσει απολογια στο Θεο,η μηπως μετα το Κολυμπαρη και την αποδοχη των αιρετικων θεσεων αυτης της συνοδου εξεπεσαν της χαριτος και τπους παρεδωκεν ο θεος εις αδωκιμον νουν και πεφτουν απο πλανη σε πλανη.Ας αναλογιστουν τινος ποιμενες ειναιο του Θεου η του κοσμου τουτου;