Από τον James Corbett
22 Σεπτεμβρίου 2024
Έχετε ακούσει ποτέ ένα φερέφωνο του κατεστημένου, μια πολιτική μαριονέτα ή ένα παγκοσμιοποιημένο τσιράκι να λέει κάτι σαν: «Από αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, ο πέμπτος στόχος μας – μια νέα παγκόσμια τάξη – μπορεί να αναδυθεί. Μια νέα εποχή, πιο ελεύθερη από την απειλή της τρομοκρατίας, ισχυρότερη στην επιδίωξη της δικαιοσύνης και πιο ασφαλής στην αναζήτηση της ειρήνης»;
Ή: «Καθώς ο κόσμος μας γίνεται πιο περίπλοκος, πιο αβέβαιος και πιο επικίνδυνος, έχουμε ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη να ενισχύσουμε το πολυμερές σύστημα»;
Ή: «Οι εποικοδομητικές συνεισφορές των σχετικών ενδιαφερόμενων μερών του INB (Διακυβερνητική Διαπραγματευτική Ομάδα του Π.Ο.Υ.) ήταν εξαιρετικά πολύτιμες. Μαζί, πρέπει να διατηρήσουμε αυτήν την πρόοδο κατά τους επόμενους μήνες για να υλοποιήσουμε τον κοινό μας στόχο να σφυρηλατήσουμε μια συμφωνία πανδημίας που θα καθοδηγεί τις μελλοντικές παγκόσμιες αντιδράσεις σε πανδημίες»;
Ναι, αυτές είναι αγγλικές λέξεις που βγαίνουν από το στόμα τους. Αλλά δεν μιλούν αγγλικά. Μιλούν Globalese (παγκοσμιοποιητικά).
Βλέπετε, το Globalese ακούγεται σαν αγγλικό και χρησιμοποιεί αγγλικές λέξεις, αλλά έχει το δικό του λεξικό, στο οποίο ορισμένες λέξεις έχουν εντελώς διαφορετικό νόημα. Αν νομίζετε ότι μπορείτε να καταλάβετε όρους όπως «βιώσιμη ανάπτυξη» ή «διεθνές δίκαιο» ψάχνοντάς τους στο τυπικό αγγλικό λεξικό σας (ή, ακόμα χειρότερα, στη Wikipedia), δυστυχώς κάνετε λάθος.
Ευτυχώς, μετά από δεκαετίες ακούγοντας αυτούς τους παγκοσμιοποιητές να μιλούν, έχω μια αρκετά καλή κατανόηση του Globalese. Σήμερα προσφέρω τις υπηρεσίες μου για να σας βοηθήσω να μεταφράσετε το παγκοσμιοποιημένο gobbledygook στο νέο «Σύμφωνο για το Μέλλον» των Ηνωμένων Εθνών σε απλά αγγλικά.
Λυπούμαστε, και είστε ευπρόσδεκτοι!
Αποκωδικοποιώντας το Σύμφωνο [Θανάτου]
Εάν δεν έχετε ιδέα τι είναι το Σύμφωνο για το Μέλλον, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνετε είναι να παρακολουθήσετε το πρόσφατο podcast μου σχετικά με το θέμα: Επεισόδιο 465 – Το Σύμφωνο [Θανάτου] του ΟΗΕ για το [Παγκοσμιοποιημένο] Μέλλον.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:
Εκεί, όχι μόνο θα ανακαλύψετε τι είναι στην πραγματικότητα το Σύμφωνο για το Μέλλον - μια διεθνής συμφωνία που πρόκειται να υιοθετηθεί από τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών ακριβώς πριν από τη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης αυτής της εβδομάδας στη Νέα Υόρκη - αλλά θα βρείτε επίσης έναν σύνδεσμο για την τελευταία αναθεώρηση του εγγράφου. (Σωστά, ακριβώς όπως η προτεινόμενη συνθήκη πανδημίας του Π.Ο.Υ. νωρίτερα φέτος, οι κακιστοκράτες εργάζονται σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο σύμφωνο θανάτου μέχρι την τελευταία στιγμή!)
Και τώρα που είστε ενημερωμένοι, ήρθε η ώρα να βουτήξετε στο ίδιο το έγγραφο.
Πρώτον, επιτρέψτε μου να σας δείξω πώς λειτουργεί αυτό. Ακολουθούν τα εισαγωγικά λόγια από το άρθρο 1 της τελευταίας αναθεώρησης, θέτοντας πιθανώς τον τόνο για το υπόλοιπο σύμφωνο:
Αυτό είναι ένα συναρπαστικό απόσπασμα, γιατί πραγματικά γέρνει το χέρι αυτών των συνωμοτικών κλεπτοκρατών. Θα μπορούσαμε να το συγκρίνουμε με τη γλώσσα των μηχανορραφιών που συγκεντρώθηκαν στη Φιλαδέλφεια το 1787 για να προδώσουν τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και να οικειοποιηθούν την Αμερικανική Επανάσταση συντάσσοντας ένα σύνταγμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όταν αυτοί οι συνταγματικοί συνωμότες έβαλαν τη γραφίδα στο χαρτί, είχαν τουλάχιστον το μυαλό να ξεκινήσουν το προοίμιο του εγγράφου τους με ένα δώρο σε εκείνους που πολέμησαν στον Πόλεμο για την Ανεξαρτησία: «Εμείς, ο λαός των Ηνωμένων Πολιτειών...».
Φυσικά, αυτό ήταν ένα κυνικό κομμάτι ρητορικής χειραγώγησης εκ μέρους των λεγόμενων «Ιδρυτών Πατέρων». Δεν ήταν «Εμείς ο λαός» που συνέταξε το Σύνταγμα των ΗΠΑ, τελικά, αλλά μια κλίκα συνωμοτών που συναντήθηκαν υπό το πρόσχημα της αναθεώρησης των άρθρων της Συνομοσπονδίας.
Ήταν τέτοια η άγνοια του κοινού για το τι συμφωνήθηκε με το όνομά τους, που έχουμε τη διάσημη (και πιθανώς απόκρυφη) ιστορία της Ελίζα Πάουελ να ρωτά τον Βενιαμίν Φραγκλίνο καθώς η συνέλευση διέκοπτε: «Λοιπόν, γιατρέ, τι έχουμε: δημοκρατία ή μοναρχία;». Στην οποία ο Φραγκλίνος υποτίθεται ότι απάντησε: «Μια δημοκρατία, αν μπορείτε να τη διατηρήσετε». (Ας μην μπούμε καν στο ερώτημα πώς αυτό το σύνταγμα του «Εμείς ο λαός» επικυρώθηκε.)
Αλλά οι συνωμότες του ΟΗΕ δεν χρειάζονται τέτοια προσποίηση. Απλώς ισχυρίζονται ότι αυτοί – οι «αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων» – εκπροσωπούν τους λαούς του κόσμου και έχουν ορίσει στους εαυτούς τους το καθήκον να καθορίσουν τον καλύτερο τρόπο για να «προστατεύσουν τις ανάγκες και τα συμφέροντα» όχι μόνο όλων των ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη, αλλά όλων εκείνων των ανθρώπων που θα γεννηθούν ποτέ στο μέλλον.
Το γεγονός ότι αυτή η παρέα των παγκοσμιοποιητών θα είχε τέτοιες φιλοδοξίες δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Αλλά το ότι θα αποκάλυπταν τη δίψα τους για εξουσία τόσο κατάφωρα, σε μαύρο και άσπρο, είναι εντελώς σοκαριστικό. Είναι μια απόδειξη της απίστευτης ύβρεώς τους και είναι, ίσως, ο πιο κατάλληλος τρόπος που θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ένα έγγραφο όπως αυτό.
Λοιπόν, πού πηγαίνουμε από εδώ; Γιατί, το άρθρο 2, φυσικά!
Εκείνοι που δεν είναι έμπειροι στην παγκοσμιοποίηση θα διαβάσουν αναμφίβολα αυτό το απόσπασμα χωρίς να ενοχληθούν. Ναι, ο κόσμος αντιμετωπίζει «καταστροφικούς και υπαρξιακούς κινδύνους» και ένας «βαθύς παγκόσμιος μετασχηματισμός» είναι απαραίτητος για να αποφευχθεί «ένα μέλλον επίμονης κρίσης και κατάρρευσης». Μπορούμε να το διαπιστώσουμε μόνοι μας απλώς σαρώνοντας τους τίτλους των ειδήσεων κάθε μέρα.
Αλλά εκείνοι που μιλούν άπταιστα την γλώσσα της παγκοσμιοποίησης αναμφίβολα θα εντοπίσουν την προειδοποίηση που εισάγεται έξυπνα στο τέλος: αυτή η κρίση «προκαλείται από τις επιλογές που κάνουμε».
Ποιος ακριβώς είναι αυτός ο «εμείς»;
Και ποιες επιλογές προκαλούν υπαρξιακούς κινδύνους για την ανθρωπότητα, ακριβώς;
Το συμπέρασμα, φυσικά, είναι ότι εσείς και εγώ είμαστε υπεύθυνοι για αυτό το χάος, ότι οι ενέργειές μας – η καθημερινή μας κίνηση προς τη δουλειά ή η χρήση κλιματισμού ή η συνήθεια κατανάλωσης κρέατος – απειλούν το μέλλον του πλανήτη.
Αν αυτό ακούγεται σαν μια υπολογισμένη προσπάθεια από τα ίδια τα άτομα που πραγματικά προκαλούν τα προβλήματα του κόσμου – τους παραπλανημένους ηγέτες που ηγούνται της πολεμικής μηχανής και της κλιματικής απάτης και του κράτους επιτήρησης και του χρηματοπιστωτικού συστήματος – να εκτρέψουν την ευθύνη για τις πράξεις τους στις μάζες που υποτίθεται ότι «εκπροσωπούν», αυτό συμβαίνει επειδή έτσι είναι.
Στην πραγματικότητα, οι παγκοσμιοποιητές έχουν παραδεχτεί στο παρελθόν ότι χρησιμοποιούν αυτήν ακριβώς την τακτική της πλαισίωσης των προβλημάτων ως προβλημάτων «που προκαλούνται από τον άνθρωπο», έτσι ώστε να μπορούν στη συνέχεια να δηλώσουν ότι η ίδια η ανθρωπότητα είναι εχθρός τους.
Δεν με πιστεύετε; Διαβάστε αυτό το απόσπασμα από την Πρώτη Παγκόσμια Επανάσταση, ένα βιβλίο του 1991 από τη Λέσχη της Ρώμης που φιλοδοξεί να εντοπίσει, να διαγνώσει και να λύσει τα προβλήματα του κόσμου:
Αναζητώντας έναν νέο εχθρό για να μας ενώσει, προτείναμε ότι η ρύπανση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η έλλειψη νερού, η πείνα και τα παρόμοια θα ταίριαζαν στο λογαριασμό.
Στο σύνολό τους και στις αλληλεπιδράσεις τους, τα φαινόμενα αυτά αποτελούν μια κοινή απειλή που απαιτεί την αλληλεγγύη όλων των λαών.
Αλλά χαρακτηρίζοντάς τους ως εχθρούς, πέφτουμε στην παγίδα, για την οποία έχουμε ήδη προειδοποιήσει, δηλαδή μπερδεύοντας τα συμπτώματα για αιτίες.
Όλοι αυτοί οι κίνδυνοι προκαλούνται από την ανθρώπινη παρέμβαση και μόνο μέσω της αλλαγής στάσεων και συμπεριφορών μπορούν να ξεπεραστούν.
Ο πραγματικός εχθρός λοιπόν είναι η ίδια η ανθρωπότητα.
Κατηγορώντας μας για την παγκόσμια κρίση, αυτοί οι αυτόκλητοι «εκπρόσωποι» της ανθρωπότητας ισχυρίζονται ότι έχουν την εξουσία να ρυθμίζουν, να περιορίζουν και να ελέγχουν με άλλο τρόπο τις δραστηριότητές μας κατά την επιδίωξη της αυτόκλητης εντολής τους για την επίλυση της υπαρξιακής κρίσης του κόσμου. Και με αυτή τη διατύπωση, είμαστε ο εχθρός τους.
Σχετικά με το άρθρο 3:
Σε αυτό το απόσπασμα, θα πρέπει φυσικά να διαβάσουμε τη λέξη «ελπίδα» ως «παράλογη, αδικαιολόγητη αισιοδοξία».
Ο «παγκόσμιος μετασχηματισμός», εν τω μεταξύ, είναι μια ιδιαίτερα ηχηρή φράση για τους παγκόσμιους ελιτιστές. Η έννοια μιας παγκόσμιας επανάστασης ή μετασχηματισμού είναι σημαντική για αυτούς τους επίδοξους κυβερνήτες της ανθρωπότητας.
Πράγματι, το όνειρό τους για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη πλαισιώνεται πάντα ως ο τελικός στόχος μιας παγκόσμιας επανάστασης ή μετασχηματισμού (σκεφτείτε την «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση» του Klaus Schwab ή την προαναφερθείσα Πρώτη Παγκόσμια Επανάσταση της Λέσχης της Ρώμης).
Ο «παγκόσμιος μετασχηματισμός» φέρνει επίσης στο νου το έγγραφο του Σχεδίου για έναν Νέο Αμερικανικό Αιώνα «Ανοικοδόμηση της Άμυνας της Αμερικής» από τον Σεπτέμβριο του 2000, στο οποίο οι νεοσυντηρητικοί συγγραφείς προειδοποίησαν ότι η «διαδικασία μετασχηματισμού» του αμερικανικού στρατού «είναι πιθανό να είναι μακρά, απουσία κάποιου καταστροφικού και καταλυτικού γεγονότος – όπως ένα νέο Περλ Χάρμπορ».
Αλλά ίσως η πιο ενδιαφέρουσα φράση στο άρθρο 3 είναι «η κοινή μας ανθρωπότητα». Είναι προφανώς περίεργο να το λες σε κανονικά αγγλικά. Ωστόσο, μια έκκληση στην «κοινή μας ανθρωπότητα» είναι ακριβώς ο τύπος του παγκοσμιοποιημένου όρου που θα χρησιμοποιούσαν αυτοί οι ψυχροί, ψυχοπαθείς, μεταμφιεσμένοι ως κανονικοί άνθρωποι για να μας πείσουν να συμφωνήσουμε με την αντι-ανθρώπινη ατζέντα τους. «Γεια σας, υπάνθρωποι! Ας αναλογιστούμε την κοινή μας ανθρωπότητα. Μην σας πειράζει η βουκέντρα που κρατώ στο χέρι μου!»
Πιο σοβαρά, η φράση θυμίζει το έγγραφο «Η κοινή μας ατζέντα» που εξαπέλυσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στον κόσμο το 2021 ως απάντηση σε ψήφισμα που ενέκριναν τα κράτη μέλη του ΟΗΕ με την ευκαιρία της εβδομηκοστής πέμπτης επετείου του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2020.
Το ψήφισμα αυτό «ζήτησε από τον Γενικό Γραμματέα να υποβάλει έκθεση πριν από το τέλος της εβδομηκοστής πέμπτης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης με συστάσεις για την προώθηση της κοινής μας ατζέντας και την ανταπόκριση στις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις». (Αν ακολουθήσετε τον σύνδεσμο πίσω στο το ψήφισμα που θα βρείτε ένα επιδέξια ανεπτυγμένο "Εμείς οι λαοί" ενσωματωμένο στο άρθρο 21!)
Όπως θα γνωρίζουν οι θεατές του Corbett Report από τη συνομιλία μου με τον Δρ Jacob Nordangård πέρυσι, η έκθεση του Guterres ξεκίνησε μια διαδικασία που οδήγησε στη δημιουργία μιας σειράς «Ενημερώσεων πολιτικής της κοινής μας ατζέντας», οι οποίες με τη σειρά τους ενημέρωσαν τη δημιουργία αυτού του Συμφώνου για το Μέλλον.
Αυτά τα έγγραφα πολιτικής περιελάμβαναν ενημερώσεις σχετικά με τη δημιουργία ενός «Παγκόσμιου Ψηφιακού Συμφώνου» (δηλαδή, οργουελιανή επιτήρηση και έλεγχος του διαδικτύου). Μεταρρυθμίσεις στη Διεθνή Χρηματοπιστωτική Αρχιτεκτονική» (δηλαδή, ένα παγκόσμιο φορολογικό πλέγμα και παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση). Για όλη την ανθρωπότητα – το μέλλον της διακυβέρνησης του διαστήματος» (επειδή η γη δεν είναι αρκετά μεγάλη για αυτούς τους άπληστους παγκοσμιοποιητές). και «Πλατφόρμα Έκτακτης Ανάγκης» (δηλαδή, η εξουσία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να αναλάβει έκτακτες εξουσίες συντονισμού και ελέγχου σε περίπτωση επόμενης κήρυξης παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης).
Λάβετε υπόψη ότι, όταν ένας παγκοσμιοποιητής χρησιμοποιεί τη φράση «Η κοινή μας ανθρωπότητα», απλώς τη χρησιμοποιεί για να σας πουλήσει στη δική του ατζέντα αρπαγής εξουσίας.
Εντάξει, καταλάβατε. Δεν πρόκειται να εξετάσω κάθε άρθρο αυτού του συμφώνου, γιατί θα ήμασταν εδώ όλη μέρα. Αλλά επιτρέψτε μου να σας βοηθήσω με μερικές από τις πιο παραπλανητικές ή σκοτεινές φράσεις της Παγκοσμιοποίησης στο έγγραφο.
"Διεθνές Δίκαιο"
Υπάρχουν πολλές χρήσεις της φράσης «διεθνές δίκαιο» στο σύμφωνο. Για παράδειγμα, το άρθρο 5 μας πληροφορεί ότι η υπέρβαση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε «θα απαιτήσει μια εκ νέου δέσμευση στη διεθνή συνεργασία με βάση τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου». Ο όρος «διεθνές δίκαιο» έχει σχεδιαστεί για να ακούγεται καλός στο αυτί ενός αγγλόφωνου. Εξάλλου, ποιος δεν θέλει νόμο και τάξη;
Ωστόσο, το «διεθνές δίκαιο» των παγκοσμιοποιητών δεν αναφέρεται σε ένα ιδανικό παγκόσμιας δικαιοσύνης, αλλά σε έναν κόσμο που κυβερνάται από ένα μοναδικό, ασύδοτο παγκόσμιο δικαστήριο με τον τρόπο των δικών της Νυρεμβέργης – δηλαδή, τη δικαιοσύνη του νικητή.
Αν θέλετε να δείτε πώς μοιάζει πραγματικά το «διεθνές δίκαιο », δεν χρειάζεται να κοιτάξετε πέρα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, μία παρωδία ενός θεσμού που έχει περάσει σχεδόν ολόκληρη την ύπαρξή του διώκοντας Αφρικανούς κλεπτοκράτες και αγνοώντας επιμελώς τις ενέργειες μερικών από τους μεγαλύτερους εγκληματίες πολέμου στην ιστορία του κόσμου.
Για μια βαθύτερη κατανόηση του τι σημαίνει ο όρος «διεθνές δίκαιο» της Παγκοσμιοποίησης σε απλά αγγλικά, παρακαλούμε δείτε το podcast μου του 2013 σχετικά με το θέμα.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: International Law? (odysee.com)
«Βιώσιμη Ανάπτυξη»
Η «αειφόρος ανάπτυξη» δεν είναι μόνο μία από τις πιο χρησιμοποιούμενες φράσεις στο Σύμφωνο για το Μέλλον, είναι επίσης – όπως μας λέει το άρθρο 9 του συμφώνου – ένας από τους «τρεις πυλώνες των Ηνωμένων Εθνών» (οι άλλοι δύο είναι «ειρήνη και ασφάλεια» και «ανθρώπινα δικαιώματα»).
Εκ πρώτης όψεως, η «βιώσιμη ανάπτυξη» είναι μια απλή αγγλική φράση. Όπως το θέτει το προπύργιο της αλήθειας, Wikipedia😂: «Η βιώσιμη ανάπτυξη είναι μια προσέγγιση της ανάπτυξης και της ανθρώπινης ανάπτυξης που στοχεύει στην κάλυψη των αναγκών του παρόντος χωρίς να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες».
Αλλά μια ένδειξη για τη σημασία της φράσης στη γλώσσα των παγκοσμιοποιητών παρέχεται αργότερα στο ίδιο άρθρο της Wikipedia, όπου σημειώνεται, "Η έκθεση Brundtland το 1987 βοήθησε να γίνει πιο γνωστή η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης".
Για όσους δεν γνωρίζουν, η «Έκθεση Brundtland» αναφέρεται στην τελική έκθεση μιας επιτροπής του ΟΗΕ υπό την προεδρία του Νορβηγού πρωθυπουργού Gro Harlem Brundtland από το 1983 έως το 1987. Αυτή η αναφορά—με τίτλο (το μαντέψατε!)
«Το κοινό μας μέλλον» – πλασάρει την ίδια αντι-ανθρώπινη αφήγηση που η Λέσχη της Ρώμης και φαινομενικά κάθε άλλη παγκοσμιοποιητική οργάνωση λατρεύουν να παπαγαλίζουν. Έχετε ακούσει το μάντρα τους μέχρι τώρα: ο κόσμος είναι πολύ μολυσμένος, το «ανθρώπινο περιβάλλον» επιδεινώνεται, εσείς και η οικογένειά σας φταίτε και πρέπει να παραχωρήσουμε την εξουσία στα Ηνωμένα Έθνη, ώστε να μπορούν να «αναπτύξουν βιώσιμα» τους φθίνοντες πόρους του κόσμου.
Φυσικά, αυτή η αφήγηση είναι απομυθοποιημένο ψευδοεπιστημονικό γουρούνι του χειρότερου είδους. Παρ' όλα αυτά, απευθύνεται στις κατηχημένες μάζες, εμποτισμένες όπως είναι από τη μαλθουσιανή προπαγάνδα των παγκοσμιοποιημένων θεσμών.
Στην πραγματικότητα, η «βιώσιμη ανάπτυξη» δεν έχει καμμία σχέση με τη σωτηρία της Μητέρας Γης. Αντ' αυτού, είναι ένα κυνικό τέχνασμα που έχει σχεδιαστεί για να επιτρέψει τη μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία του πλανήτη - τη μονοπώληση της γης και όλων των πόρων της (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων πόρων). Και, κρίνοντας από το πόσο συχνά η «βιώσιμη ανάπτυξη» προωθείται ως ευγενής στόχος από πολιτικούς, κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς αυτές τις μέρες, φαίνεται να λειτουργεί.
Αν θέλετε να μάθετε τι πραγματικά σημαίνει «βιώσιμη ανάπτυξη», θα πρέπει να συμβουλευτείτε το podcast μου του 2017 για το θέμα.
"Νέος συλλογικός ποσοτικοποιημένος στόχος"
Το άρθρο 28 (γ) του συμφώνου κάνει αναφορά σε έναν «νέο συλλογικό ποσοτικοποιημένο στόχο» ή NCQG.
Η «COP 29», όπως ήδη γνωρίζουν οι τακτικοί αναγνώστες μου, αναφέρεται στην 29η «Διάσκεψη των Μερών», την ετήσια συνάντηση των κρατών μελών που είναι συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC).
Για όσους δεν παρακολουθούν, η COP 29 θα πραγματοποιηθεί αυτόν τον Νοέμβριο στο Αζερμπαϊτζάν, όπου πρόκειται να υιοθετηθεί ένας νέος συλλογικός ποσοτικοποιημένος στόχος για τη χρηματοδότηση της κλιματικής αλλαγής.
Σύμφωνα με την ίδια την UNFCCC, η NCQG «είναι ένας νέος παγκόσμιος στόχος χρηματοδότησης για το κλίμα που η Διάσκεψη των Μερών που επέχει θέση συνόδου των μερών της Συμφωνίας του Παρισιού (CMA) θα θέσει από ένα κατώτατο όριο 100 δισεκατομμυρίων δολλαρίων ΗΠΑ ετησίως, πριν από το 2025».
Και τι, ακριβώς, θα χρηματοδοτήσουν πραγματικά αυτά τα 100 δισεκατομμύρια δολλάρια + σε ετήσια χρηματοδότηση; Και πάλι η παγκοσμιοποιητική γλώσσα:
Το 2021 τα μέρη συμφώνησαν ως στόχο της NCQG να συμβάλει στην επιτάχυνση της επίτευξης του άρθρου 2 της συμφωνίας του Παρισιού για συγκράτηση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη αρκετά κάτω από τους 2 °C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα και συνέχιση των προσπαθειών για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5 °C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, αναγνωρίζοντας ότι αυτό θα μείωνε σημαντικά τους κινδύνους και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής· αύξηση της ικανότητας προσαρμογής στις δυσμενείς επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και προώθηση της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και της ανάπτυξης χαμηλών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τρόπο που δεν απειλεί την παραγωγή τροφίμων· και να καταστούν οι χρηματοδοτικές ροές συμβατές με την πορεία προς μια ανάπτυξη με χαμηλές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή.
Σε απλά αγγλικά: το NCQG είναι ένα κατώφλι κεφαλαίων που προορίζονται για την εξαγορά διεφθαρμένων κακιστοκρατών στις αναπτυσσόμενες χώρες, έτσι ώστε να μην δούμε μια επανάληψη της COP 15. Εξάλλου, υπάρχουν δεκάδες τρισεκατομμύρια δολλάρια σε επενδύσιμα κεφάλαια στο τραπέζι αυτής της πράσινης απάτης, και αν οι δυνάμεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορούν να δωροδοκήσουν ορισμένους ηγέτες του Τρίτου Κόσμου με 100 δισεκατομμύρια δολλάρια ετησίως, θα το κάνουν ευχαρίστως.
"Σύνθετοι παγκόσμιοι κλυδωνισμοί"
Η δράση 56 του συμφώνου έχει ως εξής:
Τα «σύνθετα παγκόσμια σοκ» είναι ένας υπαινιγμός στον νέο αγαπημένο νεολογισμό των παγκοσμιοποιητών: την πολυκρίση.
Στην γλώσσα των παγκοσμιοποιητών, μια «πολυκρίση» δεν αναφέρεται ούτε σε μια μεμονωμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ούτε στις συνδυασμένες επιπτώσεις μιας ομάδας μεμονωμένων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.
Αντ' αυτού, αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπορεί να συνδυαστεί και να επιδεινώσει μια άλλη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με αποτέλεσμα μια πολυ-κρίση που είναι χειρότερη από το άθροισμα των μερών της μιας κρίσης.
Όπως εξήγησα στο "Να γιατί ο κόσμος καταρρέει (και τι μπορείτε να κάνετε γι 'αυτό!) η λέξη "πολυκρίση" ήταν στη μόδα μεταξύ των παγκόσμιων jet-setters τελευταία.
Επινοήθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο μεταμαρξιστή κοινωνιολόγο Edgar Morin πριν από δεκαετίες, ο όρος επιλέχθηκε και χρησιμοποιήθηκε από τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (και μακροχρόνιο πιστό της Bilderberg) Jean-Claude Juncker σε μια ομιλία του το 2016 που αντικατοπτρίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετώπισε τη χειρότερη οικονομική, χρηματοπιστωτική και κοινωνική κρίση από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Και εξακολουθεί να παλεύει με τις συνέπειες. Έχω χρησιμοποιήσει συχνά την ελληνική λέξη «πολυκρίση» για να περιγράψω την τρέχουσα κατάσταση.
Οι διάφορες προκλήσεις μας -από τις απειλές για την ασφάλεια στη γειτονιά μας και στο εσωτερικό, μέχρι την προσφυγική κρίση και το δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο- δεν έχουν φτάσει μόνο ταυτόχρονα. Τροφοδοτούν επίσης ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας μια αίσθηση αμφιβολίας και αβεβαιότητας στο μυαλό των ανθρώπων μας.
Η λέξη στη συνέχεια υιοθετήθηκε και επεξεργάστηκε από τον ιστορικό (και συμμετέχοντα στο Νταβός) Adam Tooze στους Financial Times πριν γίνει η «λέξη-κλειδί» στο Νταβός το 2023.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η έννοια της «πολυκρίσης» (ή, όπως το αποκαλεί το σύμφωνο, των «σύνθετων παγκόσμιων σοκ») απευθύνεται στους παγκοσμιοποιητές στο Νταβός, στον ΟΗΕ και αλλού. Μια κρίση που αλληλεπιδρά και ενισχύει άλλες κρίσεις γίνεται γρήγορα τόσο συγκεχυμένο και συντριπτικό πρόβλημα που μπορεί να επιλυθεί μόνο από «ειδικούς» που έχουν τα κατάλληλα διαπιστευτήρια παγκοσμιοποίησης. Ξέρετε, τεχνοκράτες.
Αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος με τον οποίο οι συνωμότες του ΟΗΕ το πλαισιώνουν στο Σύμφωνο για το Μέλλον:
«Τα σύνθετα παγκόσμια σοκ είναι γεγονότα που έχουν σοβαρές αποδιοργανωτικές και δυσμενείς συνέπειες για ένα σημαντικό ποσοστό χωρών και τον παγκόσμιο πληθυσμό και που οδηγούν σε επιπτώσεις σε πολλούς τομείς, απαιτώντας μια πολυδιάστατη και ολόκληρη την κυβέρνηση, ολόκληρη την κοινωνία απάντηση».
Με άλλα λόγια, το πρόβλημα είναι περίπλοκο, αλλά η απάντηση είναι απλή: παγκόσμια κυβέρνηση!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Θα μπορούσα να συνεχίσω, αλλά έχετε ήδη αντιληφθεί μέχρι τώρα. Οι παγκοσμιοποιητές χρησιμοποιούν αγγλικές λέξεις, αλλά μιλούν παγκοσμιοποιημένα.
Όταν μαθαίνετε να μιλάτε τη γλώσσα τους, αρχίζετε να αναγνωρίζετε ότι όλη η συναισθηματική ρητορική τους για τον τερματισμό της φτώχειας και την επίτευξη παγκόσμιας ειρήνης δεν αφορά στην πραγματικότητα τον «τερματισμό της φτώχειας» ή την «επίτευξη παγκόσμιας ειρήνης», αλλά τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης που θα διαχειρίζεται ένα νεοφεουδαρχικό σύστημα πλήρους οικονομικού και κοινωνικού ελέγχου.
Ακολουθεί μια δοκιμή για να δείτε αν το καταλαβαίνετε ακόμα. Η δράση 3 του συμφώνου είναι η υπόσχεση: «Θα τερματίσουμε την πείνα, θα εξαλείψουμε την επισιτιστική ανασφάλεια και όλες τις μορφές υποσιτισμού».
Αυτό θα επιτευχθεί (μεταξύ άλλων) με την «προώθηση δίκαιων, ανθεκτικών, χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμων αγροδιατροφικών συστημάτων, έτσι ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση σε ασφαλή, οικονομικά προσιτά, επαρκή και θρεπτικά τρόφιμα».
Χρησιμοποιώντας τις γνώσεις σας στη γλώσσα των παγκοσμιοποιητών, μπορείτε να εξηγήσετε τι σημαίνει «δίκαια, ανθεκτικά, χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμα αγροδιατροφικά συστήματα» στα αγγλικά; (Αφήστε την απάντησή σας στο Σχολιάστε το τμήμα αυτής της ανάρτησης στο CorbettReport.com!)
Αλλά τώρα που το έχουμε καταλάβει αυτό, εδώ είναι η ουσία:
Οι παγκοσμιοποιητές παίζουν ένα παιχνίδι με την ανθρωπότητα. Προσποιούνται ότι μας μιλούν στη γλώσσα μας, αλλά στην πραγματικότητα μας κάνουν να πιστέψουμε στην ατζέντα τους.
Μια ατζέντα κυριαρχίας και ελέγχου. Μια ατζέντα καταστροφής και εξαθλίωσης. Μια αντι-ανθρώπινη ατζέντα αφιερωμένη στη δημιουργία μιας ασύδοτης παγκόσμιας κυβέρνησης με επικεφαλής τους τεχνοκράτες της παγκοσμιοποίησης και τους φίλους τους προς όφελος των ίδιων.
Έτσι, επιτρέψτε μου να τους απαντήσω σε απλά αγγλικά:
ΔΕΝ ΜΕ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΕ.
ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΩ στα σχέδιά σας.
ΔΕΝ ΕΚΧΩΡΩ την ΕΞΟΥΣΙΑ μου ως ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΑΤΟΜΟ στον ΟΗΕ ή σε οποιοδήποτε άλλο όργανο να λαμβάνει αποφάσεις για μένα και την οικογένειά μου.
ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ σας, και τίποτα από όσα λέτε, ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ που κάνετε, ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΝΘΗΚΗ που υπογράφετε, δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με μένα.
ΕΙΜΑΙ ένας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΚΑΝΩ τις ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΠΙΛΟΓΕΣ στη ζωή σε συνεργασία με άλλους στην κοινότητά μου, όπως κρίνω κατάλληλο.
Θα μετέφραζα αυτό το μήνυμα στα παγκοσμιοποιητικά, ώστε οι παγκοσμιοποιητές να με καταλάβουν καλύτερα, αλλά δεν νομίζω ότι αυτές οι λέξεις υπάρχουν στη γλώσσα τους. Με κάποιο τρόπο, νομίζω ότι θα πάρουν το μήνυμα ούτως ή άλλως.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ:
ΘΕΜΑ: ΑΛΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!