Η γερμανική Bundeswehr και η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία ρυθμίζουν τον καιρό

Ο επηρεασμός του καιρού βρίσκεται εδώ και καιρό στο στόχαστρο του στρατού, όπως δείχνει ένα έγγραφο των στρατιωτικών στρατηγών των ΗΠΑ από την 1η Αυγούστου 1996.

Σε μια πιο πρόσφατη εργασία, η γερμανική Bundeswehr ασχολείται με τις δυνατότητες αλλαγής του κλίματος, δηλαδή τη χρήση του για τον πολιτικό και όχι για τον στρατιωτικό τομέα.

28 Σεπτεμβρίου 2024

από τον Δρ Peter F. Mayer

Χρόνος ανάγνωσης: 8,9 λεπτά

Η γεωμηχανική ασκείται ήδη ενεργά και έχει ήδη αρνητικές συνέπειες. 

Μεταξύ άλλων, από τις «βαριές βροχοπτώσεις από τότε που ξεκίνησαν οι καταγραφές», όπως τιτλοφορούσε η αυστριακή ραδιοτηλεόραση ORF. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν στα μέσα Σεπτεμβρίου, αλλά ήδη στα μέσα Απριλίου και δεν επηρέασε την Κεντρική Ευρώπη και την Κάτω Αυστρία, αλλά το Ντουμπάϊ. 

Η σπορά σύννεφων έχει φτάσει στα κύρια μέσα ενημέρωσης χάρη στις έντονες βροχοπτώσεις στο Ντουμπάί, ακόμη και το ORF ανέφερε αυτό που δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί: «Όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων AP την Τετάρτη, μετεωρολόγοι από τη μετεωρολογική υπηρεσία της χώρας (NCM) επιβεβαίωσαν στα μέσα ενημέρωσης των Εμιράτων έξι ή επτά πτήσεις για σπορά σύννεφων».

Ωστόσο, αυτή ήταν μια πολιτική εφαρμογή και οι πτήσεις για σπορά νεφών είχαν γίνει γνωστές επειδή εξυπηρετούσαν έναν συγκεκριμένο γνωστό σκοπό, δηλαδή να φέρουν νερό από την ατμόσφαιρα στο έδαφος για εξερεύνηση πετρελαίου. Η βροχή για στρατιωτικούς σκοπούς ή οι απειλητικές, πολιτικές προθέσεις να επηρεάσουν τον πληθυσμό δεν είναι πιθανό ότι θα ανακοινωθούν δημόσια.

Ένα έγγραφο του στρατού των ΗΠΑ, το οποίο εγκρίθηκε την 1η Αυγούστου 1996, είναι τώρα ελεύθερα προσβάσιμο εδώ, εδώ είναι η τοπική λήψη. Λέει ξεκάθαρα περί τίνος πρόκειται, ως υπενθύμιση από το 1996:

Οι τρέχουσες τεχνολογίες, οι οποίες θα ωριμάσουν τα επόμενα 30 χρόνια, θα προσφέρουν σε οποιονδήποτε διαθέτει τους απαραίτητους πόρους την ευκαιρία να αλλάξει τα καιρικά πρότυπα και τις αντίστοιχες επιπτώσεις τους, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο. Οι τρέχουσες δημογραφικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές τάσεις θα οδηγήσουν σε παγκόσμιες πιέσεις που θα παράσχουν σε πολλές χώρες ή ομάδες το απαραίτητο κίνητρο για να εφαρμόσουν στην πράξη αυτή την ικανότητα τροποποίησης του καιρού.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η τροποποίηση του καιρού είναι πιθανό να γίνει μέρος της πολιτικής εθνικής ασφάλειας, τόσο με εγχώριες όσο και με διεθνείς εφαρμογές. Η κυβέρνησή μας θα ακολουθήσει μια τέτοια πολιτική σε διαφορετικά επίπεδα, ανάλογα με τα συμφέροντά της. Αυτά τα επίπεδα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μονομερή δράση, συμμετοχή σε ένα πλαίσιο ασφαλείας όπως το ΝΑΤΟ, συμμετοχή σε διεθνή οργανισμό όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή συμμετοχή σε συνασπισμό. Υποθέτοντας ότι η στρατηγική εθνικής ασφάλειας περιλαμβάνει τροποποίηση του καιρού το 2025, η χρήση της στην εθνική στρατιωτική στρατηγική μας θα ακολουθήσει φυσικά. Εκτός από τα σημαντικά οφέλη που θα φέρει η επιχειρησιακή ικανότητα, ένα άλλο κίνητρο για την παρακολούθηση της τροποποίησης του καιρού είναι η αποτροπή και η καταπολέμηση πιθανών αντιπάλων.

Κάτω από τον τίτλο «Μείωση των εχθρικών δυνάμεων» αναφέρονται οι ακόλουθες δυνατότητες, τόσο για την παρεμπόδιση του εχθρού όσο και, με το αντίθετο πρόσημο, για την υποστήριξη των δικών του στρατευμάτων:

Αυξημένες βροχοπτώσεις

• Πλημμύρα γραμμών επικοινωνίας
• Μείωση της αποτελεσματικότητας PGM/Recce
• Μείωση του επιπέδου άνεσης / ηθικού

Ενίσχυση καταιγίδας

• Άρνηση χειρουργικής επέμβασης

Άρνηση βροχόπτωσης

• Απόρριψη γλυκού νερού
• Προκαλώντας ξηρασία

Διαστημικός καιρός

• Διακοπή επικοινωνίας/ραντάρ
• Απενεργοποίηση/καταστροφή διαστημικού περιουσιακού στοιχείου

Αφαίρεση ομίχλης και νεφών

• Άρνηση καμουφλάζ
• Αυξημένη ευπάθεια από PGM/αναγνώριση

Ανίχνευση εχθρικής καιρικής δραστηριότητας

Όλα αυτά προφανώς χρησιμοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ σε όλες τις περιοχές συγκρούσεων στις οποίες είτε τα δικά τους στρατεύματα είτε πληρεξούσιοι ήταν και είναι ενεργοί. Και υπήρχαν και υπάρχουν σχεδόν απεριόριστα πεδία δραστηριότητας.

Η γερμανική Bundeswehr δεν αναγνωρίζει σχεδόν καμμία στρατιωτική αποστολή

Εάν αναζητήσετε τους όρους "Bundeswehr" και "γεωμηχανική" στο Διαδίκτυο, θα λάβετε αυτό το μάλλον γενικό έγγραφο. Η Bundeswehr δεν βλέπει στρατιωτικές εφαρμογές:

«Η έντονη ανάγκη για δράση για την Bundeswehr είναι μάλλον χαμηλή. Ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί μια πιθανή ανάπτυξη ενόπλων δυνάμεων στο μέλλον σε μια σύγκρουση ως αποτέλεσμα της χρήσης της γεωμηχανικής. Η προστασία της μη στρατιωτικής υποδομής που είναι απαραίτητη για μια επέμβαση στο κλιματικό σύστημα ή η παροχή στρατιωτικής υποδομής για το σκοπό αυτό θα ήταν επίσης πιθανές επιλογές για την ανάπτυξη της Bundeswehr σε αυτό το πλαίσιο.

Αλλά η χρήση της γεωμηχανικής για την «προστασία» του κλίματος εξετάζεται, με άλλα λόγια δεν θέλετε να είναι τόσο ζεστό όσο τις περισσότερες φορές στο Holzän.

«Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής αποτελούν ήδη σοβαρή παγκόσμια πρόκληση. Στο πλαίσιο αυτό, η διεθνής κοινότητα ενέκρινε τον «στόχο των 2 °C». Η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη θα περιοριστεί μόνιμα σε 2°C κατ' ανώτατο όριο σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή».

Αυτή είναι η συνήθης άγνοια της ιστορίας του κλίματος στα 10.000 χρόνια της τρέχουσας μεσοπαγετώδους περιόδου. Ήταν συνήθως θερμότερο και, σύμφωνα με αναφορές στα Χρονικά της Πόλης της Βιέννης, οι ψυχρές περίοδοι χαρακτηρίζονταν από μερικές φορές καταστροφικές καιρικές συνθήκες, όπως «τον Ιανουάριο του 1830, όταν οι θερμοκρασίες έπεσαν στους 22 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Η έκρηξη πάγου που σχηματίστηκε διήρκεσε περισσότερο από ένα μήνα πριν από μια ξαφνική απόψυξη στα τέλη Φεβρουαρίου. Ο πάγος έσπασε, οι αναχωρητές κατέστρεψαν τη μεγάλη γέφυρα του Θαβώρ και γκρέμισαν αμέτρητα κτίρια. μεγάλες μάζες νερού χύθηκαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε μεγάλα τμήματα του Leopoldstadt και του Rossau. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό: 74 νεκροί, 681 σπίτια κατεστραμμένα και σοβαρές ζημιές.

Η μόνιμη κλιματική αλλαγή δεν γίνεται αντιληπτή ή γίνεται μόνο μονόπλευρα και ο ρόλος του ήλιου απορρίπτεται. Ένα ντοκυμανταίρ για το ORF III σχετικά με τις Νότιες Τιρολέζικες Άλπεις έδειξε το κοίλωμα όπου πέθανε κάποτε ο Ötzi και πιθανότατα διατηρήθηκε για αρκετούς αιώνες εν μέρει στο νερό, εν μέρει στο χιόνι και εν μέρει στον πάγο. 

Ο σχολιαστής είπε με λύπη του ότι ο Ötzi είχε πλέον ξεπαγώσει από ένα στρώμα πάγου 20 μέτρων μέσα σε λίγες δεκαετίες. Ούτε λέξη για τα αποτελέσματα των τελευταίων επιστημονικών ερευνών ούτε λέξη για το γεγονός ότι υπήρχαν κρύες περίοδοι την εποχή του Ötzi, αλλά και εξίσου μεγάλες θερμές στιγμές.

Οι αστροφυσικοί και η NOAA (Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας της κυβέρνησης των ΗΠΑ) με την Υπηρεσία Πρόβλεψης Διαστημικού Καιρού προβλέπουν τους ερχόμενους ψυχρότερους χρόνους. 

Υπάρχουν αρκετές μελέτες από αστροφυσικούς που προβλέπουν ένα μεγάλο ηλιακό ελάχιστο που διαρκεί αρκετές δεκαετίες, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε θερμοκρασίες παρόμοιες με εκείνες της Μικρής Εποχής των Παγετώνων από το 1645 έως το 1715. 

Η Υπηρεσία Πρόβλεψης Διαστημικού Καιρού των ΗΠΑ προφανώς το βλέπει με τον ίδιο τρόπο. Από τις αρχές του 2027 αναμένεται συνεχής μείωση του αριθμού των ηλιακών κηλίδων. Από το 2030, ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων έχει ήδη πέσει σε μονοψήφιο εύρος ανά μήνα, με χαμηλότερη τιμή (χαμηλή ηλιακή κηλίδα) μηδέν στην πρόβλεψη.

Λιγώτερη ηλιακή δραστηριότητα σημαίνει ένα ασθενές ηλιακό μαγνητικό πεδίο και οι προκύπτουσες κοσμικές ακτίνες υψηλής ενέργειας που έρχονται μέσω της Γης προκαλούν αυξημένο σχηματισμό νεφών, γεγονός που επιτρέπει τη διέλευση λιγότερου ηλιακού φωτός. 

Σε συνδυασμό με τη γεωμηχανική, την οποία αναφέρει η Bundeswehr και ο ΟΗΕ θέλει να οργανώσει μαζί με τους ολιγάρχες των ΗΠΑ, οι συνθήκες μπορούν να προκύψουν πολύ γρήγορα, όπως στο παράδειγμα από τη Βιέννη το 1830. Εάν όλοι έχουν αλλάξει σε αντλίες θερμότητας, είναι εγγυημένο ότι θα υπάρξει διακοπή ρεύματος, επειδή τότε θα λειτουργούν μόνο με ηλεκτρική θέρμανση. Ή οι άνθρωποι θα παγώνουν ζώντας σε άθλιες καταστάσεις.

Η Bundeswehr για την πολιτική γεωμηχανική

Επισημαίνονται δύο βασικές δυνατότητες:

"Κατ' αρχήν, υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι γεωμηχανικής", λέει το σχήμα 1. Η απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα (CDR) αποσκοπεί στη μείωση της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η Διαχείριση της Ηλιακής Ακτινοβολίας (SRM) έχει ως στόχο να επηρεάσει τον προϋπολογισμό ακτινοβολίας της Γης, έτσι ώστε η ηλιακή ακτινοβολία να θερμαίνει λιγώτερο τη Γη. Μια προσέγγιση εντός του SRM επιχειρεί να αυξήσει την ανακλαστικότητα (λευκαύγεια) της επιφάνειας της Γης ή των ανώτερων στρωμάτων αέρα.

Υπάρχουν επίσης προσεγγίσεις για την πρόληψη της ηλιακής ακτινοβολίας από το να φτάσει στη Γη μέσω τεχνικών συστημάτων (ανακλαστήρες) στο διάστημα.

Η Bundeswehr έχει μια πολύ πιο ρεαλιστική άποψη των κινδύνων από τους περισσότερους πολιτικούς, τον ΟΗΕ και διάφορους δισεκατομμυριούχους όπως ο Ροκφέλλερ ή ο Γκέητς. Αλλά επιδιώκουν και άλλους στόχους, όπως η μείωση του πληθυσμού – βλέπε The Limits to Growth by Rockefeller's Club of Rome.

„… Ακόμη και με μια επιτυχημένη παρέμβαση, θα προκύψει ένα ανθρωπογενές κλίμα που θα έχει νέα και ενδεχομένως πολύ μειονεκτικά χαρακτηριστικά. Έτσι, ακόμη και αν η γη επρόκειτο να ψυχθεί στη θερμοκρασία της προβιομηχανικής εποχής, το τεχνητό κλίμα δεν θα ήταν πανομοιότυπο με την αρχική φυσική κατάσταση.

Επιπλέον, εκτός από μια τεράστια αλλαγή στην παγκόσμια κατανομή των βροχοπτώσεων, η βιοποικιλλότητα (παγκόσμια ποικιλότητα ειδών) θα μπορούσε επίσης να επηρεαστεί μαζικά αρνητικά. Το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι δυσμενείς συνέπειες θα διέφεραν σημαντικά από περιοχή σε περιοχή.19 Αν κάποιος ακολουθήσει έναν από τους κεντρικούς επικριτές τέτοιων τεχνολογιών, για παράδειγμα, τα μειονεκτήματα των τεχνολογιών SRM που μόλις περιγράφηκαν εν συντομία από μόνα τους θα καθιστούσαν τη μελλοντική χρήση εντελώς απίθανη.

Ένα άλλο σχετικό σημείο κριτικής στοχεύει σε πρόσθετους ανυπολόγιστους κινδύνους. Αυτά προκύπτουν από το γεγονός ότι ένα μεγάλης κλίμακας παγκόσμιο πείραμα θα ήταν πάντα μια μη αναστρέψιμη δέσμευση. Κατά συνέπεια, τα πειράματα δεν μπορούν να διεξαχθούν σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά οι παγκόσμιες συνέπειες πρέπει να διαμορφωθούν. Ωστόσο, ένα τέτοιο μοντέλο και η θεωρία πίσω από αυτό δεν μπορεί να αντικατοπτρίζει πλήρως την πλήρη πολυπλοκότητα του κλιματικού συστήματος και των οικοσυστημάτων που επηρεάζονται. Αυτό δημιουργεί τον υψηλό και, στα μάτια των επικριτών, ανεύθυνο κίνδυνο ανυπολόγιστων παρενεργειών.

Συνολικά, η επεξεργασία αξίζει να διαβαστεί. Πιο πίσω υπάρχουν αναφορές σε δισεκατομμυριούχους των ΗΠΑ όπως ο Γκέητς, ο οποίος τώρα θέλει να κάνει το κλίμα πιο κρύο μετά την επιτυχία του με τα Windows και τις παγκόσμιες εκστρατείες εμβολιασμού. Το έγγραφο της Bundeswehr σχετικά με αυτό:

Νέος κίνδυνος - Ο σωτήρας του κόσμου

Πέρα από την προηγούμενη παρουσίαση, οι μη κρατικοί φορείς θα μπορούσαν επίσης ενδεχομένως να χρησιμοποιήσουν τη γεωμηχανική. Ένας ριζοσπαστικοποιημένος και οικονομικά ισχυρός παράγοντας θα μπορούσε να δει τον εαυτό του ως τον «σωτήρα του κόσμου» και να πραγματοποιήσει μια μαζική επιχείρηση SRM εισάγοντας σωματίδια στη στρατόσφαιρα. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται την κατάλληλη υποδομή για να είναι σε θέση να εισάγει σωματίδια στη στρατόσφαιρα. Σε αντίθεση με άλλα μέτρα SRM, τα οποία πρέπει να λειτουργούν συνεχώς, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα παγκόσμιο και συνεχιζόμενο μέτρο λόγω του μεγάλου χρόνου παραμονής των σωματιδίων στη στρατόσφαιρα. Μια τέτοια ιδιωτική χρήση θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί από τα κράτη. Αυτός ο αστερισμός θέτει επίσης σε κίνδυνο το εθνικό συμφέρον των κρατών λόγω πιθανών παρενεργειών.

Οι περισσότερες ένοπλες δυνάμεις έχουν μια επιστημονική και στρατιωτικο-τεχνική υπηρεσία που ενδιαφέρεται λιγώτερο για την πολιτική και περισσότερο για τα αποτελέσματα. Οι σκέψεις που διατυπώθηκαν είναι νηφάλιες και βάσιμες. 

Η προαναφερθείσα αναφορά σε «σύγκρουση ως αποτέλεσμα της χρήσης της γεωμηχανικής» και «προστασία» σε περίπτωση «παρέμβασης στο κλιματικό σύστημα» μαρτυρούν επίσης σεβασμό για τις τεράστιες ενέργειες και διαδικασίες στην ατμόσφαιρα.

ΠΗΓΗ: Deutsche Bundeswehr und US Luftwaffe als Wettermacher (tkp.at)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Η γερμανική «ενεργειακή μετάβαση» στον παγκόσμιο ανταγωνισμό: μια κριτική ανάλυση

Η γερμανική «ενεργειακή μετάβαση», ένα φιλόδοξο πολιτικό σχέδιο για τη σημαντική αύξηση του μεριδίου της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ηλιακή και αιολική ενέργεια και για τη δραστική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις τα τελευταία χρόνια. Ενώ ο στόχος της μείωσης των εκπομπών CO2 και της μετάβασης σε βιώσιμες πηγές ενέργειας κοινοποιείται ως θετικός, εμπεριστατωμένες αναλύσεις δείχνουν ότι αυτή η στρατηγική πρέπει να θεωρηθεί ως μια χαμένη στρατηγική στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Die deutsche "Energiewende" im globalen Wettbewerb: Eine kritische Analyse (tkp.at)

Ακραίες ηλιακές καταιγίδες και η αναζήτηση ακριβούς χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα

Extreme solar storms and the quest for exact dating with radiocarbon | Nature

Οι επιστήμονες έχουν βρει στοιχεία για ακραίες ηλιακές καταιγίδες του παρελθόντος. Η επιστροφή τους θα μπορούσε να είναι καταστροφική για τις κοινωνίες μας που βασίζονται στην τεχνολογία

Scientists have found evidence of past extreme solar storms. Their return could be disastrous for our technology-based societies (theconversation.com)