Προφητείες από την Σερβική Κρέσνα, περί Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου...

Η ΓΝΩΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ. ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΑΝ 'ΧΡΥΣΟ' ΑΞΙΩΜΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ, 'ερευνάτε τας γραφάς', άς δούμε λίγο εκτός Ελλάδος, αλλά κοντά μας, τί γράφεται για τα μελλούμενα να συμβούν... Οι προφητείες του Δίκαιου Ντιμίτρι Τάραμπιτς, α

πό το Σερβικό βιβλίο «Προφητείες από την Κρέσνα» μετάφραση απο τα Αγγλικά.

Τα ακόλουθα είναι λίγα αποσπάσματα από τις προφητείες του Δίκαιου Ντιμίτρι Τάραμπιτς (καταγράφηκαν γύρω στο 1850). 

Ήταν ένας αγράμματος Σέρβος χωρικός, που έζησε με έναν υπερβολικά ευσεβή ερημιτικό τρόπο στα μέσα του 19ου αιώνος, οι περισσότερες προφητείες του καταγράφηκαν από τον νονό του, τον - εικονιζόμενο ανωτέρω - ιερέα Πατέρα Ζαχαρία.

Εδώ έχουμε αποσπάσματα από κείμενα που ασχολούνται με έναν μεγάλο πόλεμο μπροστά μας. 

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι πολλές από τις προφητείες του, του 20ου αιώνα, ειδικά εκείνες που περιλαμβάνουν τη Σερβία, έχουν βγει αληθινές...

"Όταν αρχίσουν να προσεύχονται περισσότερο, θα έρθουν κοντύτερα στη σοφία του Θεού, αλλά θα είναι πολύ αργά, γιατί οι κακοί ήδη θα έχουν καταστρέψει ολόκληρη τη γη και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να πεθαίνουν σε μεγάλους αριθμούς. 

Τότε οι άνθρωποι θα τρέχουν μακριά από τις πόλεις στην εξοχή και να ψάχνουν τα βουνά με τους τρεις σταυρούς και εδώ, μέσα, θα μπορούν να αναπνεύσουν και να πιουν νερό.

Εκείνοι που θα δραπετεύσουν θα σώσουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους, αλλά όχι για πολύ, γιατί 

μεγάλος λιμός θα εμφανισθεί.

Ο μεγαλύτερος και αγριότερος θα κτυπήσει τους δυνατότερους και αγριότερους!

Όταν αυτός ο τρομερός πόλεμος αρχίσει, αλλοίμονο στα στρατεύματα που πετούν στον ουρανό, καλύτερα γι’ αυτούς που πολεμούν στη γη και το νερό.

Συμμετέχοντες οι άνθρωποι σ’ αυτόν τον πόλεμο, θα έχουν τους επιστήμονες, οι οποίοι θα εφεύρουν διαφορετικά και παράξενα βαριά όπλα.

Εμείς (οι Σέρβοι) δεν θα πολεμήσουμε σ’ αυτόν τον πόλεμο, αλλά άλλοι θα πολεμούν πάνω από τα κεφάλια μας. 

Καιόμενοι άνθρωποι θα πέφτουν από τον ουρανό πάνω από την Ποζέγκα (μια πόλη στη Σερβία). 

Μόνο μια χώρα στο τέλος του κόσμου, περιβαλλόμενη από μεγάλες θάλασσες, τόσο μεγάλη όσο η Ευρώπη μας (η Αυστραλία;), θα ζήσει στην ειρήνη, χωρίς προβλήματα…. Πάνω της, ή γύρω της ούτε μια οβίδα δεν θα εκραγεί!

Αυτοί που θα τρέξουν και θα κρυφθούν στα βουνά με τους τρεις σταυρούς, θα βρουν καταφύγιο και θα σωθούν. Αλλά όχι για πολύ καιρό, από τότε πουθα εμφανισθεί μεγάλος λιμός. 

Τροφή θα υπάρχει άφθονη στις πόλεις και τα χωριά, αλλά όλα θα είναι δηλητηριασμένα….

Πολλοί στην προσπάθειά τους να ταΐσουν τους εαυτούς τους, θα τρώνε οτιδήποτε και θα πεθαίνουν αμέσως.

Εκείνοι που θα νηστεύουν και θα υπομείνουν τη νηστεία, αυτοί θα είναι οι εκείνοι που θα επιζήσουν, γιατί το Άγιο Πνεύμα θα τους προστατεύει, εκείνοι οι οποίοι θα είναι κοντύτερα στο Θεό στην ώρα της μεγάλης πείνας και απόλυτης καταστροφής.

Εκείνον τον καιρό, μακριά στα Ρωσικά βουνά, ένας νεαρός άνδρας, ονόματι Μιχαήλ θα εμφανισθεί.

Θα έχει λαμπερό πρόσωπο και η όλη του εμφάνιση θα ακτινοβολεί από έλεος… 

θα έρθει στο κοντινότερο Μοναστήρι και θα σημάνει όλες τις μοναστικές καμπάνες, και στους ανθρώπους που θα είναι συγκεντρωμένοι γύρω του θα πει: «Εσύ ξέχασες (ποιός είμαι), ότι δεν πέθανα αλλά είμαι ζωντανός…».

Ο Μιχαήλ θα πάει παντού, αλλά κυρίως θα κατοικήσει στην Κωνσταντινούπολη… αυτοί που έχουν αυτιά, ας τ’ αφήσουν ν’ ακούσουν.

(απο το ιστολόγιο 'άπανταορθοδοξίας'. "Παπαφλέσσας").