ΟΔΥΣΣΕΙΑ: Ήταν η Χαμάς δημιούργημα του Ισραήλ;

Η Χαμάς θα μπορούσε πράγματι να είναι γέννημα του Ισραήλ, χειραγωγημένη από τις σκιές από το επιδέξιο χέρι της Μοσσάντ.

του Nick Holt

13 Οκτωβρίου 2023

Ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Αμνόν Αμπράμοβιτς δεν μάσησε τα λόγια του όταν έριξε την ευθύνη ξεκάθαρα στους ώμους του πρωθυπουργού Νετανιάχου κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής αποκάλυψης.

Ο Αμπράμοβιτς κατηγόρησε τον Νετανιάχου ότι «κάνει τα στραβά μάτια στη Χαμάς» ως μέρος ενός υπολογισμένου ελιγμού για να προωθήσει τις δικές του πολιτικές φιλοδοξίες.

Ήταν ένα στοίχημα επικίνδυνων διαστάσεων από τον Νετανιάχου και ένα στοίχημα που τελικά βγήκε εκτός ελέγχου, καθώς το αυξανόμενο κύμα επιρροής της Χαμάς άρχισε να επισκιάζει κάθε προσπάθεια ανάσχεσης.

Οι δηλώσεις του σημερινού ισραηλινού πρωθυπουργού το 2019 πρόσθεσαν ένα άλλο επίπεδο πολυπλοκότητας σε αυτό το αφήγημα. Μιλώντας ειλικρινά σε μέλη της Κνεσέτ του κόμματός του, ο Νετανιάχου παραδέχτηκε μια στρατηγική που φαινόταν αντίθετη με τη συμβατική σοφία. Υποστήριξε ότι η «εύνοια της τρομοκρατικής συμμορίας» ήταν, στην πραγματικότητα, μια σκόπιμη τακτική με στόχο να τορπιλίσει τις προοπτικές ενός πιθανού παλαιστινιακού κράτους στο μέλλον.

Ο προκλητικός ισχυρισμός του είχε περαιτέρω βαρύτητα καθώς επεξεργαζόταν το σχέδιό του, δηλώνοντας ότι «όποιος θέλει να εμποδίσει τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους πρέπει να υποστηρίξει την ανάπτυξη της Χαμάς και να μεταφέρει χρήματα στη Χαμάς».

Αυτή η αποκάλυψη έριξε μια σκιά στη μακροχρόνια υποψία ότι η Χαμάς δεν ήταν απλώς ένα δημιούργημα δικής της κατασκευής, αλλά μάλλον μια μαριονέτα, περίπλοκα υφασμένη στο γεωπολιτικό μωσαϊκό της περιοχής. Επιβεβαίωσε την ιδέα ότι η Χαμάς θα μπορούσε πράγματι να είναι γέννημα του Ισραήλ, χειραγωγημένη από τις σκιές από το επιδέξιο χέρι της Μοσσάντ.

Καθώς ξετυλίγεται το τελευταίο κεφάλαιο στο έπος Ισραήλ-Χαμάς, αυτές οι αποκαλύψεις μας καλούν να αμφισβητήσουμε τα κίνητρα, τις στρατηγικές και τις συμμαχίες που έχουν διαμορφώσει την ταραχώδη πορεία των γεγονότων στη Μέση Ανατολή. Αυτά τα γεγονότα μας υπενθυμίζουν ότι στη σφαίρα της πολιτικής και της εξουσίας, οι συμμαχίες και οι συγκρούσεις μπορεί να είναι απίστευτα περίπλοκες, καθιστώντας δύσκολη την κατανόηση της δυναμικής που διαμορφώνει το μέλλον της περιοχής.

Η γένεση αυτής της σχέσης ανάγεται στις συμφωνίες του Όσλο του 1993, μια κομβική στιγμή στην ιστορία των ισραηλινο-παλαιστινιακών σχέσεων. Αυτή η συμφωνία, που υπογράφηκε μεταξύ του ηγέτη της Φατάχ Γιάσερ Αραφάτ και του ισραηλινού πρωθυπουργού Ισαάκ Ράμπιν, είχε ως στόχο τη δημιουργία μιας «προσωρινής παλαιστινιακής αυτοδιοίκησης» στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.

Προοριζόταν να χρησιμεύσει ως μεταβατική περίοδος, που δεν θα υπερέβαινε τα πέντε έτη, οδηγώντας σε μόνιμη λύση βάσει του ψηφίσματος 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η καρδιά του ζητήματος βρισκόταν στην απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων από τα εδάφη που είχαν καταλάβει κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών του 1967 και στην ίδρυση ενός κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ.

Αυτές οι συμφωνίες, επιφανειακά, ενσάρκωναν μια υπόσχεση ειρήνης και συνεργασίας, αλλά έπληξαν επίσης τον πυρήνα ενός ευρύτερου σιωνιστικού δόγματος που φιλοδοξούσε να αναστήσει την έννοια του Μεγάλου Ισραήλ, του Eretz Israel. Οι συμφωνίες του Όσλο, επομένως, έθεσαν μια πρόκληση σε αυτό το όραμα και δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για την ισραηλινή Μοσσάντ να απαντήσει.

Το 1987, τέθηκε το σκηνικό για την εμφάνιση της Χαμάς. Το Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης, με επικεφαλής τον ιμάμη Ahmed Yassin, προσπάθησε να δημιουργήσει ένα Ισλαμικό Κράτος που θα περιλάμβανε την Ιερουσαλήμ, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Αψηφώντας ανοιχτά το κοσμικό όραμα του Γιάσερ Αραφάτ, η Χαμάς εμφανίστηκε ως ένας τρομερός αντίπαλος. Οι σπόροι της διχόνοιας σπάρθηκαν.

Η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, που ιδρύθηκε το 1994, προοριζόταν να είναι ένα ενοποιητικό σώμα για τους Παλαιστίνιους, αλλά η Χαμάς επέλεξε διαφορετικό δρόμο. Αρνήθηκε να ενταχθεί σε αυτή τη νέα αρχή και ξεκίνησε μια εκστρατεία αιματηρών επιθέσεων. Οι κάποτε πολλά υποσχόμενες συμφωνίες του Όσλο άρχισαν να διαλύονται καθώς το ισραηλινό κοινό απογοητεύτηκε όλο και περισσότερο. Η ειρηνευτική διαδικασία, η οποία κάποτε είχε την υπόσχεση της επίλυσης, τώρα φαίνεται καταδικασμένη.

Κατά τραγικό τρόπο, η σκιά της βίας έριξε τη μεγάλη της διάσταση πάνω από την ειρηνευτική διαδικασία. Η πιο οδυνηρή στιγμή έφτασε όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ισαάκ Ράμπιν έπεσε από τις σφαίρες του υπερεθνικιστή Γιγκάλ Αμίρ.

Ήταν μια καθοριστική τραγωδία που αντηχεί μέσα από τα χρονικά της ισραηλινής ιστορίας και σηματοδότησε μια κρίσιμη καμπή στην εξέλιξη της σχέσης Ισραήλ-Χαμάς.

Από την αρχή, φάνηκε ότι η Χαμάς δεν αφέθηκε στην τύχη της. Αντ' αυτού, γαλουχήθηκε και καθοδηγήθηκε εξ αποστάσεως από την ισραηλινή Μοσσάντ, τη σκιώδη υπηρεσία πληροφοριών γνωστή για τις επιχειρήσεις "μανδύα και στιλέτου". Επιπλέον, διαδοχικές εβραϊκές κυβερνήσεις παρείχαν οικονομική υποστήριξη στη Χαμάς, μια κίνηση που φαίνεται παράδοξη με την πρώτη ματιά.

Ήταν σε αυτή την ατμόσφαιρα ίντριγκας που ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Amnon Abramovich ανέβηκε στη σκηνή, αποφασισμένος να ρίξει φως στις περίπλοκες συναλλαγές γύρω από τη Χαμάς.

Κατηγόρησε τον Νετανιάχου, την αιώνια φιγούρα στην καρδιά της ισραηλινής πολιτικής, ότι σκόπιμα κοιτάζει αλλού όταν πρόκειται για την αυξανόμενη επιρροή της Χαμάς.

Τα λόγια του Αμπράμοβιτς είχαν βαρύτητα, καθώς υποστήριξε ότι ο Νετανιάχου, στην πραγματικότητα, «έκανε τα στραβά μάτια στη Χαμάς» επιδιώκοντας το δικό του πολιτικό όφελος. Ήταν ένα υπολογισμένο στοίχημα που υποσχόταν υψηλές αποδόσεις, αλλά είχε τη δυνατότητα για κατακλυσμικές συνέπειες.

Το έτος 2019 σηματοδότησε μια άλλη δραματική στροφή σε αυτό το συνεχιζόμενο έπος. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός, ακόμα ο Νετανιάχου, αποκάλυψε ένα στρατηγικό όραμα που αψήφησε τη συμβατική σοφία. Δήλωσε ανοιχτά ότι η «εύνοια της τρομοκρατικής συμμορίας», της Χαμάς, ήταν, κατά την άποψή του, μια σκόπιμη κίνηση για να σαμποτάρει την προοπτική ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους.

Ήταν μια εκπληκτική δήλωση, η οποία υπογράμμισε την πολυπλοκότητα της περιφερειακής πολιτικής. Ο Νετανιάχου προχώρησε περαιτέρω, υποστηρίζοντας ότι «όποιος θέλει να εμποδίσει τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους πρέπει να υποστηρίξει την ανάπτυξη της Χαμάς και να μεταφέρει χρήματα στη Χαμάς». Αυτή η στρατηγική, ισχυρίστηκε, ήταν αναπόσπαστο μέρος του ευρύτερου σχεδίου του Ισραήλ: απομόνωση των Παλαιστινίων της Γάζας από τους συμπατριώτες τους στη Δυτική Όχθη.

Αυτή η αποκάλυψη έθεσε ένα ανησυχητικό ερώτημα: Ήταν η Χαμάς δημιούργημα του Ισραήλ;

Η υποψία ότι η Χαμάς μπορεί να είναι ένα πιόνι, που κατευθύνεται εξ αποστάσεως από τη Μοσσάντ, ενισχύθηκε. Οι περιπλοκές αυτής της σχέσης άφησαν τον κόσμο να παλεύει με την ιδέα ότι η Χαμάς, που συχνά απεικονίζεται ως αντίπαλος του Ισραήλ, μπορεί να έχει βαθύτερους δεσμούς από ό, τι φαινόταν στο μάτι.

Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν τα τελευταία χρόνια παρέχουν άφθονη τροφή για σκέψη. Εκμεταλλευόμενη την ευκαιρία που παρουσιάστηκε από τα αντιληπτά τρωτά σημεία στην ισραηλινή ασφάλεια, η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς ξεκίνησε την πιο τολμηρή στρατιωτική εκστρατεία της από το 2007. Τα μέλη της διείσδυσαν στις ισραηλινές περιοχές και εξαπέλυσαν ένα μπαράζ χιλιάδων ρουκετών, φτάνοντας μέχρι το Τελ Αβίβ και την Ιερουσαλήμ.

Η απάντηση του Ισραήλ σε αυτή την επίθεση μπορεί να φαινόταν σαν το έθνος να αιφνιδιάστηκε, καθώς συνέπεσε με τον εορτασμό των φθινοπωρινών εορτασμών. Ο πρώην επικεφαλής ασφαλείας του Ισραήλ, Amos Yadlin, συνέλαβε εύστοχα αυτή τη στιγμή όταν παρατήρησε: «Υπήρξε μια έκπληξη των πληροφοριών, και όταν εκπλήσσεστε, το τίμημα είναι πάντα υψηλό». Ωστόσο, τα στρατιωτικά αντίποινα του Ισραήλ ήταν γρήγορα και αμείλικτα, μια απόδειξη της ετοιμότητας του έθνους.

Ωστόσο, στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης προβάλλει το φάσμα της περιφερειακής κλιμάκωσης. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος αυτή η επίθεση να επεκταθεί στα σύνορα του Λιβάνου και της Συρίας, με την πιθανή εμπλοκή της Χεζμπολάχ και των μελών της ταξιαρχίας Fatemiyoun, μιας σιιτικής πολιτοφυλακής με οργανικούς δεσμούς με την ελίτ των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων. Μια τέτοια κλιμάκωση θα μπορούσε να βυθίσει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή σε αναταραχή.

Ο Νετανιάχου, δεξιοτέχνης της πολιτικής του φόβου, είδε μια ευκαιρία σε αυτή την κρίση να συσπειρώσει τον λαό της χώρας του και να ενισχύσει την αμφιταλαντευόμενη πολιτική του τύχη. Η κήρυξη κατάστασης πολέμου, φαινομενικά πλαισιωμένη ως υπεράσπιση της ασφάλειας του Ισραήλ, είχε διπλό σκοπό. Του επέτρεψε να εξαπολύσει μια αμείλικτη επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας, με τη δυνατότητα να ανακτήσει τη δημοτικότητα που είχε χάσει μετά από ισχυρισμούς για δωροδοκία, απάτη και παραβίαση εμπιστοσύνης.

Ωστόσο, σε αυτόν τον πολιτικό ελιγμό, ο Νετανιάχου φάνηκε να έχει παραβλέψει μια κρίσιμη πτυχή του γεωπολιτικού τοπίου. Η αμείλικτη πίεσή του για ασύμμετρα αντίποινα στη Γάζα απειλούσε να θέσει σε κίνδυνο τη λεπτή συνεννόηση που είχε αναδυθεί μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ισραήλ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας. Αυτή η συμμαχία είχε τοποθετηθεί προσεκτικά για μια πιθανή κοινή δράση εναντίον του Ιράν.

Οι ψίθυροι και οι καχυποψίες γύρω από την ισραηλινή ηγεσία εντάθηκαν καθώς η κοινή γνώμη εντός του Ισραήλ απογοητεύτηκε από τον χειρισμό της κατάστασης ασφαλείας από την κυβέρνηση.

Η αδιαφορία για τις αιγυπτιακές αναφορές, οι οποίες φέρεται να προειδοποιούσαν τον Νετανιάχου για μια επικείμενη μεγάλη επίθεση από τη Χαμάς, πρόσθεσε στην αυξανόμενη αίσθηση δυσαρέσκειας. Ο ισραηλινός λαός, ήδη σκεπτικός για την ηγεσία του Νετανιάχου, άρχισε να τον καθιστά υπεύθυνο για την αποτυχία ασφαλείας.

Ως αποτέλεσμα, η πιθανότητα νέων εκλογών και η έναρξη ποινικών διαδικασιών εναντίον του Νετανιάχου και των στενότερων συμμάχων του διαφαινόταν στον ορίζοντα. Αυτό θα μπορούσε να σηματοδοτήσει το τελευταίο κεφάλαιο στην ταραχώδη πολιτική καριέρα του Νετανιάχου.

Στην καρδιά αυτού του τέλματος βρίσκεται η αινιγματική σχέση μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς. Η αποκάλυψη ότι η Χαμάς μπορεί να έχει γαλουχηθεί και χειραγωγηθεί από την ισραηλινή Μοσσάντ.

Καθώς παρακολουθούμε τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή να εκτυλίσσονται, μένουμε να αναλογιστούμε τις συνέπειες αυτών των αποκαλύψεων.

Μας ωθούν να επανεξετάσουμε τη φύση των συμμαχιών και των ανταγωνισμών στην περιοχή και αμφισβητούν την κατανόησή μας για τα κίνητρα των βασικών παικτών. Η σχέση Ισραήλ-Χαμάς χρησιμεύει ως μια έντονη υπενθύμιση ότι, στη σφαίρα της γεωπολιτικής, η αλήθεια συχνά καλύπτεται από μυστικότητα και τα όρια μεταξύ φίλου και εχθρού μπορούν να θολώσουν με απροσδόκητους και ανησυχητικούς τρόπους.

Το μέλλον της Μέσης Ανατολής είναι αβέβαιο και το διακύβευμα υψηλό. Οι συνέπειες της τρέχουσας σύγκρουσης θα μπορούσαν να αντηχήσουν σε ολόκληρη την περιοχή, με πιθανές επιπτώσεις στην παγκόσμια σκηνή. Είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι η άμμος της Μέσης Ανατολής μετατοπίζεται συνεχώς και το γεωπολιτικό τοπίο βρίσκεται σε συνεχή ροή.

ΠΗΓΗ: https://modernenquirer.substack.com/p/was-hamas-a-creation-of-israel?publication_id=450906&post_id=137913033&isFreemail=true&r=2glxis&utm_source=substack&utm_medium=email

Μετάφραση: Μαριγώ Ζαραφοπούλα

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Ο γερουσιαστής της Φλόριντα Μάρκο Ρούμπιο φαίνεται να καλεί για ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ εναντίον όλων των Παλαιστινίων γυναικών, ανδρών και παιδιών – «πρέπει να εξαλειφθούν»

https://www.naturalnews.com/2023-10-12-marco-rubio-calls-open-genocide-against-palestinians.html

Ειδικός προειδοποιεί ότι ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος «θα μπορούσε να ξεκινήσει μέχρι την Κυριακή» καθώς εντείνεται ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ο εμπειρογνώμονας δήλωσε στην Express ότι η Νότια Αφρική θα μπορούσε να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο ενεργώντας ως γέφυρα στον κυβερνοχώρο μεταξύ ανατολής και δύσης.

https://www.express.co.uk/news/world/1822761/ww3-israel-hamas-china-cybersecurity?utm_source=daily_express_newsletter&utm_campaign=daily_morning_newsletter2&utm_medium=email

Οι Συντηρητικοί ζητούν από την Οττάβα να προστατεύσει τους Καναδούς μετά την απειλή της Χαμάς για παγκόσμια τρομοκρατία στις 13 Οκτωβρίου

https://www.theepochtimes.com/world/tories-ask-ottawa-to-protect-canadians-after-hamas-threat-of-global-terrorism-on-oct-13-post-5509127

ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 3:55 Μ.Μ. EDT -- ΑΥΤΟΜΑΤΗ **ΑΠΕΛΑΣΗ** -- Η Γαλλία "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ" φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις/ομιλία/σημαίες - Το Παρίσι ξεσπά τώρα σε ταραχές