Edward E. Hale, 'A Piece of Possible History' ( ΄Ενα κομμάτι πιθανής Ιστορίας )

Ο Όμηρος έφερε μια αγάπη για τον κόσμο μέσα από την αφήγησή του. «Όμηρος», 1841, του Jean-Baptiste Auguste Λάδι σε καμβά. Λούβρο. (Δημόσιος τομέας)

Σε αυτό το διήγημα, ο  Έλληνας ποιητής Όμηρος και ο νεαρός Εβραίος Δαυΐδ τραγουδούν, αντίστοιχα, ιστορίες του κόσμου και του Δημιουργού που τον δημιούργησε.

Από την Kate Vidimos

23/9/2023

Ενημερώθηκε: 23/9/2023

Η καλή αφήγηση είναι πολύ πιο δύσκολη από ό, τι πολλοί συνειδητοποιούν. Καθοδηγείται από την  πειθαρχία και την κατανόηση, αλλά οδηγό της έχει την έμπνευση και την καρδιά.

Στο διήγημά του, "A Piece of Possible History", ο Edward E. Hale αφηγείται πώς ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Όμηρος και ο βασιλιάς της Βίβλου Δαϋίδ συναντιούνται σε ένα στρατόπεδο και ανταλλάσσουν τραγούδια. Μέσα από αυτούς τους δύο αοιδούς, ο Hale μεταφέρει τη σημασία της αφήγησης και αυτήν της καρδιάς που μας επιτρέπει να τη γεμίσουμε με νόημα.

Ο Hale ξεκινά αυτή την ιστορία αναγνωρίζοντας την κριτική που έφτασε μετά τη δημοσίευση της ιστορίας το 1851. Πολλοί αντέτειναν ότι ο Δαϋίδ και ο Όμηρος δεν θα μπορούσαν ποτέ να συναντηθούν, αλλά ο Hale αντιτείνει ότι «οι δυσκολίες στη γεωγραφία είναι ίσως χειρότερες από εκείνες της χρονολογίας».

Τραγούδι και ιστορίες

Φιλισταίοι στρατιώτες, που στρατοπεδεύουν κοντά στον ποταμό Kishon στο Ισραήλ, περιμένουν την πιθανή μάχη της επόμενης ημέρας. Καθώς περιμένουν, επιθυμούν ένα τραγούδι ή μια ιστορία να αποσπάσει το μυαλό τους από την έννοια του πολέμου. Ωστόσο, οι δύο μοναδικοί στρατιώτες μουσικοί βρίσκονται μακριά με σκοπό να επισκεφθούν ένα άλλο στρατόπεδο, όπου τραγουδά ένας Εβραίος minstrel (αοιδός).

Ωστόσο, σύντομα μερικοί άλλοι Φιλισταίοι φτάνουν από ένα ταξείδι στη θάλασσα και ανακοινώνουν την άφιξη μερικών Ιώνων ναυτικών που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν στη μάχη. Μεταξύ αυτών των ναυτικών είναι ο βάρδος Όμηρος.

Γνωρίζοντας την επιθυμία του στρατιώτη για τραγούδι, ο Όμηρος αρχίζει να τραγουδά όσο περνάει η ώρα. Τραγουδά για τον Άρη, τον θεό του πολέμου, και περιγράφει τον λόγο του πολέμου: την επίτευξη ειρήνης. Στη συνέχεια, ο Όμηρος τραγουδά στη Μητέρα Γη επαινώντας την ως προμηθευτή καλής αφθονίας σε όλα: «Εσύ, ω μεγάλη σε λατρεία! / Κλίνουμε τιμητικά ενώπιόν σου. Θα τύχουν τα πάντα / Σε αφθονία!»

Ο Όμηρος γρήγορα αιχμαλωτίζει και ηρεμεί το ακροατήριό του, ένας από τους οποίους είναι ο Εβραίος αοιδός, Δαϋίδ, ο οποίος έρχεται να συμμετάσχει στη μουσική. Απαντώντας στο ομηρικό τραγούδι της Μητέρας Γης, ο Δαϋίδ τραγουδά ένα παράλληλο τραγούδι για τον Θεό που δημιούργησε την Γη: «Ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μια τέτοια περίπτωση. / Ναι, ευτυχισμένος είναι ο λαός του οποίου ο Θεός είναι ο Κύριος!»

Ο Όμηρος και ο Δαϋίδ γίνονται γρήγορα φίλοι, κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο, τραγουδώντας. Εν τω μεταξύ, οι στρατιώτες αντιλαμβάνονται γρήγορα μια διαφορά μεταξύ των τραγουδιών τους. Ο Όμηρος ψάλλει για πράγματα (φύση, θύελλες, μάχες), ζωγραφίζοντας όμορφες εικόνες τους, ενώ ο Δαϋίδ τραγουδά για τον Δημιουργό αυτών των πραγμάτων, νοιώθοντας την παρουσία Του σε όλα. Ένας από τους στρατιώτες σημειώνει επίσης ότι, αν ο Δαϋίδ ήταν «τυφλός, κουφός, φυλακισμένος, εξόριστος, άρρωστος ή ολομόναχος», τα τραγούδια του θα έδειχναν ακόμα το μεγαλείο του Θεού του.

"King David Playing the Harp", (Ο Βασιλιάς Δαϋίδ παίζει την άρπα του) 1622, από τον Gerard van Honthorst. (Δημόσιος τομέας)

Αυτή η μη ιστορική συνάντηση μας δείχνει πώς αυτοί οι δύο τρόποι τραγουδιού συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Ο Όμηρος έλκεται από αυτό που υπάρχει, αλλά ο Δαϋίδ έλκεται από το ποιος το έφτιαξε έτσι. Τα τραγούδια τους αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, δείχνοντας την πραγματικότητα του κόσμου και του Θεού που τον δημιούργησε.

Ο Hale δείχνει τη σημασία της αφήγησης και πώς μας συνδέει. Δείχνει αυτό που είπε ο Χριστιανός τραγουδιστής-τραγουδοποιός Andrew Peterson σε συνέντευξή του το 2016 στο «Our Jackson Home»: «Αν θέλετε κάποιος να μάθει την αλήθεια, μιλήστε του. Αν θέλετε κάποιος να αγαπήσει την αλήθεια, πείτε του μια ιστορία». Ο Όμηρος μας κάνει να αγαπάμε την αλήθεια του κόσμου, αλλά ο Δαβίδ προάγει αυτή την αγάπη κάνοντάς μας να αγαπάμε το πνεύμα που τη δημιούργησε και τον εμπνέει.

Ομοίως, καθώς συνεχίζουμε να ζούμε τις δικές μας ιστορίες, πρέπει να αγκαλιάσουμε όχι μόνο την αλήθεια του κόσμου, αλλά και Εκείνον που εμποτίζει αυτή την αλήθεια με αγάπη. 

Όταν αφήσουμε αυτή την αλήθεια και το πνεύμα να γεμίσουν τις ιστορίες μας, θα είμαστε αφηγητές υψηλοτέρων αληθειών και μεγαλύτερης αγάπης για τους ακροατές μας.

Θα θέλατε να δείτε άλλα είδη άρθρων τέχνης και πολιτισμού; Στείλτε μας τις ιδέες ή τα σχόλιά σας στο features@epochtimes.nyc

*

Η Kate Vidimos είναι απόφοιτος του 2020 από το κολέγιο φιλελεύθερων τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Ντάλλας, όπου έλαβε το πτυχίο της στα αγγλικά. Σχεδιάζει να ακολουθήσει όλες τις μορφές αφήγησης (ειδικά τον κινηματογράφο) και αυτή τη στιγμή εργάζεται για την ολοκλήρωση και την εικονογράφηση ενός παιδικού βιβλίου.

ΠΗΓΗ: https://www.theepochtimes.com/bright/edward-e-hales-a-piece-of-possible-history-5496855

Μετάφραση: Μαριγώ Ζαραφοπούλα