Επάνω σειρά, από αριστερά προς τα δεξιά: Will Goodman, Lauren Handy, John Hinshaw, 'Herb' Geraghty. Σειρά Botton, από αριστερά προς τα δεξιά, Heather Idoni, Jean Marshall, Jonathan Darnel, Joan Andrews Bell
LifeSiteNews
Το 2017 δημιουργήθηκε μια νέα μέθοδος διάσωσης υπέρ της ζωής - η "Red Rose Rescues" - μια μέθοδος που συνδυάζει την καλύτερη συμβουλευτική πεζοδρομίου και την υπεράσπιση του προγεννημένου. Οι διασώστες δεν υπόκεινται στον νόμο FACE επειδή οι διασώστες του "Red Rose" δεν εμποδίζουν φυσικά κανέναν ή τίποτε.
(LifeSiteNews) — Καθώς γράφω αυτά τα λόγια, εννέα υπέρμαχοι της ζωής θα μπορούσαν να σταλούν στη φυλακή για έως και έντεκα χρόνια. Στις 22 Οκτωβρίου 2020 συμμετείχαν σε διάσωση στο Washington Surgi-Center του Cesare Santangelo, όπου σκοτώνει το έμβρυο μέχρι τον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης. Κατηγορήθηκαν για παραβίαση του νόμου περί ελεύθερης πρόσβασης στις εισόδους κλινικών (FACE) και επίσης, άνευ προηγουμένου στην ιστορία του κινήματος υπέρ της ζωής, το Υπουργείο Δικαιοσύνης άσκησε πρόσθετη κατηγορία: «συνωμοσία για παρέμβαση στα πολιτικά δικαιώματα».
Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2023 δικάστηκαν ενώπιον της ομοσπονδιακής δικαστή Colleen Kollar-Kotoly και καταδικάστηκαν. Πρόκειται για τους William Goodman, Lauren Handy, Heather Idoni, John Hinshaw, Joan Andrews Bell, Jean Marshall, Jonathan Darnel, Paulette Harlow και τον υπέρμαχο της ζωής Herb Geraghty που αυτοπροσδιορίζεται ως «μη δυαδικός». Οκτώ από τους διασώστες που βρίσκονται σήμερα φυλακισμένοι, και ο Χάρλοου σε κατ' οίκον περιορισμό, θα καταδικαστούν επίσημα τον ερχόμενο Μάιο.
Στις 29 Φεβρουαρίου, ένα άρθρο εμφανίστηκε στο The Federalist γραμμένο από τη Lauren Muzyka, επικεφαλής των Sidewalk Advocates for Life, με τίτλο "How to Sidewalk Counsel Abortion-minded Moms Without Going to Prison" στο οποίο εξέφρασε σοβαρή κριτική για τις διασώσεις και τους διασώστες υπέρ της ζωής. Είμαι ευγνώμων στο LifeSiteNews που μου έδωσε την ευκαιρία να προσφέρω αυτή την απάντηση.
Ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, το κίνημα διάσωσης υπέρ της ζωής, που πρωτοστάτησε από ηγέτες όπως ο John Cavanaugh-O'Keefe και η Joan Andrews Bell, ενεργοί στο αντιπολεμικό κίνημα, προσπάθησε να παράσχει μια μη βίαιη υπεράσπιση των προγεννημένων. Αυτές οι διασώσεις περιλάμβαναν το να κάθονται ή να στέκονται μπροστά από τις πόρτες των κέντρων αμβλώσεων. Μερικές φορές οι υπέρμαχοι της ζωής αλυσοδένονταν σε βαριά αντικείμενα για να αποτρέψουν την απομάκρυνσή τους.
Η Επιχείρηση Διάσωση που ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη δεκάδων χιλιάδων υπέρμαχων της ζωής – αποτελώντας το μεγαλύτερο μη βίαιο κίνημα πολιτικής ανυπακοής στην αμερικανική ιστορία. Όλα αυτά σχεδόν σταμάτησαν το 1994 με την ψήφιση του νόμου περί ελεύθερης πρόσβασης στις εισόδους κλινικών - καθιστώντας την απλή δραστηριότητα τύπου «καθιστικής» ζωής ένα ομοσπονδιακό έγκλημα. Η επιχείρηση Save America, παρά τον νόμο FACE, έχει πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια αυτού του είδους τις διασώσεις. Και την 1η Φεβρουαρίου, στο Νάσβιλ του Τενεσί, άλλοι έξι υπέρμαχοι της ζωής καταδικάστηκαν για παραβίαση του νόμου FACE.
Έχω συμμετάσχει σε διασώσεις από το 1978, έχω δικαστεί αρκετές φορές και έχω εκτίσει 4 ποινές φυλάκισης – μία πιο πρόσφατη πέρυσι – ποινή 45 ημερών στο Oakland County "Hilton" στο Μίσιγκαν. Μιλώ από μια συγκεκριμένη θέση εξουσίας σχετικά με την ανάγκη, τον σκοπό και την αποτελεσματικότητα των διασώσεων. Το 2017 δημιουργήθηκε μια νέα μέθοδος διάσωσης - δηλαδή, Red Rose Rescues - μια μέθοδος που συνδυάζει την καλύτερη συμβουλευτική πεζοδρομίου και την υπεράσπιση του προγεννημένου.
Οι διασώστες δεν υπόκεινται στον νόμο FACE επειδή οι διασώστες Red Rose δεν εμποδίζουν φυσικά κανέναν ή τίποτα. Μια μικρή ομάδα υπέρμαχων της ζωής μπαίνει ήσυχα στο κέντρο αμβλώσεων, κάθεται δίπλα στις γυναίκες στην αίθουσα αναμονής και τις συμβουλεύει να επιλέξουν τη ζωή.
Οι pro-lifers προσφέρουν τριαντάφυλλα στις μητέρες ως σημάδι ζωής και ελπίδας, και τα προσφέρουν ακόμη και στο προσωπικό του κέντρου αμβλώσεων - και συχνά οι γυναίκες και το προσωπικό παίρνουν τα τριαντάφυλλα. Στόχος τους είναι να διατηρήσουν μια ειρηνική παρουσία σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει ειρήνη – να εισέλθουν στις «σκοτεινές τρύπες των φτωχών», όπως περιέγραψε η Μητέρα Τερέζα τη διακονία της.
Εάν οι γυναίκες εξακολουθούν να επιλέγουν να σκοτώσουν τα παιδιά τους, τουλάχιστον μερικοί από τους υπέρμαχους της ζωής θα παραμείνουν στις «σκοτεινές τρύπες» με το ανεπιθύμητο έμβρυο, θα παραμείνουν ως μάρτυρες της ιερότητας της ζωής τους και εδώ έρχεται ο κίνδυνος της σύλληψής τους από την αστυνομία.
Πολλοί πιστεύουν, όπως και ο Muzyka, ότι οι υπέρμαχοι της ζωής στη φυλακή ουσιαστικά χάνουν το χρόνο τους, καθώς ο χρόνος φυλάκισης υποτίθεται ότι τους απομακρύνει από την ενεργό διακονία υπέρ της ζωής.
Λάθος. Πράγματι, στην πιο πρόσφατη φυλάκισή μου, η συνάδελφός μου φυλακισμένη διασώστρια του Red Rose, Laura Gies, είπε στη συγκρατούμενή της να μην κάνει έκτρωση! Ο Matthew Connolly, ένας διασώστης του Red Rose επίσης στην ίδια φυλακή, είπε σε έναν συγκρατούμενο να μην εξαναγκάσει τη φίλη του να κάνει έκτρωση.
Ο κρατούμενος της τηλεφώνησε και της είπε ότι λυπάται και ήθελε πραγματικά να κρατήσει το μωρό τους.
Επιπλέον, οι υπέρμαχοι της ζωής στη φυλακή δίνουν μια απίστευτη μαρτυρία για την ιερότητα της ζωής στους συγκρατούμενούς τους, τους φρουρούς, τους εφημέριους και το υπόλοιπο προσωπικό των φυλακών και όλους τους υπέρμαχους της ζωής στο εξωτερικό που εμπνέονται να κάνουν περισσότερα! Το επιχείρημά μου είναι, φυσικά, ότι όταν οι υπέρμαχοι της ζωής βρίσκονται στη φυλακή, αυτό δεν είναι καθόλου «χρόνος διακοπής» - και χάσιμο χρόνου και πράγματι η εμπειρία μας στη φυλακή ήταν γεμάτη ευλογίες.
Οι διασώστες του Pro-Life αντιμετωπίζουν επίσης την άδικη κατηγορία της Muzyka ότι οι γυναίκες δεν απομακρύνονται από την άμβλωση κατά τη διάρκεια μιας διάσωσης. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια μιας από τις δίκες μας στο Μίσσιγκαν, η Pam DiMaggio, η διευθύντρια του κέντρου αμβλώσεων κατέθεσε ενόρκως ότι δώδεκα γυναίκες δεν πέρασαν από τις «διαδικασίες» τους – και εικονογράφησε την κατάθεσή της με ένα διάγραμμα! Κατέθεσε επίσης ότι ούτε μία γυναίκα δεν άλλαξε χρονοδιάγραμμα.
Επιτρέψτε μου να το θέσω αυτό σε προοπτική. Εάν οι σύμβουλοι πεζοδρομίων είχαν δώδεκα «μεταστροφές» σε μια μέρα ως αποτέλεσμα των προσπαθειών τους, αυτό θα ήταν μια απίστευτη νίκη!
Κατά τη διάρκεια του ίδιου RRR, μια γυναίκα σηκώθηκε και έφυγε από την κλινική αφού της μίλησε ο διασώστης Patrice Woodward - και αυτή η γυναίκα ήταν επίσης καταχωρημένη στον χάρτη του DiMaggio!
Ένα άλλο παράδειγμα: Κατά τη διάρκεια ενός RRR σε ένα κέντρο αμβλώσεων στην Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια, η Lauren Handy μίλησε με μια ισπανόφωνη γυναίκα στην αίθουσα αναμονής - και αυτή η γυναίκα είπε «Θα κρατήσω το μωρό» και βγήκε από το κέντρο αμβλώσεων.
Επίσης, κατά τη διάρκεια του RRRs σύμβουλοι πεζοδρομίου είναι παρόντες για να βοηθήσουν οποιαδήποτε γυναίκα μπορεί να εγκαταλείψει το κέντρο αμβλώσεων. Έχω επίσης γράψει για τη συμβουλευτική πεζοδρομίων - και την αποκάλεσα «τη ραχοκοκαλιά του ακτιβισμού υπέρ της ζωής». Είμαι σύμβουλος πεζοδρομίου από το 1978.
Οι διασώσεις είναι μια απάντηση στις Παροιμίες: 24:11 «Σώστε εκείνους που σύρονται μέχρι θανάτου, και εκείνους που παραπαίουν στην εκτέλεση δεν αποσύρονται». Κάθε γυναίκα που εισέρχεται στο κέντρο αμβλώσεων, με την πρόθεση να συνεχίσει την έκτρωση, είναι μια γυναίκα που δεν έλαβε συμβουλευτική ή που απέτυχε να ανταποκριθεί στον σύμβουλο του πεζοδρομίου. Οι διασώστες του Red Rose προσπαθούν να δώσουν σε αυτές τις γυναίκες μια τελευταία ευκαιρία να απομακρυνθούν. Η πλειοψηφία των διασώσεων του Red Rose πραγματοποιούνται σε κέντρα αμβλώσεων όπου η συμβουλευτική πεζοδρομίου είναι εξαιρετικά δύσκολη ή αδύνατη, σε κέντρα αμβλώσεων που περιβάλλονται από τεράστιο χώρο στάθμευσης. Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να μιλήσετε στις μητέρες και να σώσετε τα μωρά τους είναι να πάτε στον χώρο όπου τα αγέννητα έχουν προγραμματιστεί για εκτέλεση.
Οι διασώσεις βασίζονται σε μια πνευματικότητα που πιστεύει ότι καλούμαστε να «κάνουμε στους άλλους όπως θα θέλατε να κάνουν εκείνοι σε εσάς». Και τα άλλα λόγια του Ιησού: «Ό,τι κάνεις στους ελάχιστους αδελφούς μου – το κάνεις σε μένα». Και, ναι, όλες οι προσπάθειες υπέρ της ζωής εκπληρώνουν αυτές τις διδασκαλίες του Ιησού.
Η διάσωση υπέρ της ζωής βασίζεται σε αυτή την πνευματική προϋπόθεση ότι αν η ζωή σας ήταν σε κίνδυνο – αν πράγματι υπήρχε ένας νόμος που επέτρεπε σε άλλους να σας σκοτώσουν – σίγουρα θα θέλατε κάποιος να σας υπερασπιστεί, τουλάχιστον να σταθεί εμπόδιο – να βάλει αυτό το άτομο ανάμεσα σε εσάς και τον επιτιθέμενο.
Σίγουρα, η Muzyka θα ήθελε κάποιος να κάνει τουλάχιστον τόσα πολλά γι' αυτήν. Το θέμα είναι να είμαστε συνεπείς με την πραγματικότητα της αδικίας της άμβλωσης – επιδιώκοντας πάντα να ενεργούμε με ειρήνη και μη βία, επειδή πρέπει να δείξουμε στις μητέρες ότι τις αγαπάμε επίσης.
Η Muzyka πιστεύει ότι οι διασώστες υπέρ της ζωής είναι δεσμευμένοι σε «περιττές δικαστικές διαμάχες». Αντ' αυτού, θα πρέπει να εκτιμήσουμε ότι οι διασώστες συνεχίζουν να παρέχουν έναν ισχυρό δημόσιο μάρτυρα σε αστυνομικούς, δικαστικούς επιμελητές, δικαστές, εισαγγελείς, ενόρκους, δημοσιογράφους και όλους όσους παρακολουθούν τη δίκη που περιλαμβάνει το προσωπικό του κέντρου αμβλώσεων.
Στο δικαστήριο, οι διασώστες υπερασπίζονται δημοσίως τα αθώα προγεννημένα, επιμένοντας στην «υπεράσπιση των άλλων» – επιμένοντας ενώπιον του συστήματος που διευκολύνει τη δολοφονία τους, ότι τα προγεννημένα είναι πράγματι «άλλοι» που έχουν ένα θεόδοτο δικαίωμα ύπαρξης. Πολλές υποθέσεις διάσωσης βρίσκονται επί του παρόντος υπό έφεση.
Ο φυλακισμένος διασώστης William Goodman έγραψε αυτά τα λόγια στο προσωπικό του κέντρου αμβλώσεων κατά τη διάρκεια μιας διάσωσης Red Rose το 2018 στο Trenton του New Jersey: «Οι πράξεις μας καθοδηγούνται από αγάπη και αλήθεια. Νοιαζόμαστε για εσάς και σας αγαπάμε.
Αγαπάμε εκείνους που θεωρούνται μη αγαπητοί ή ακόμα και «αναλώσιμοι», όπως το μικρό παιδί στη μήτρα της μητέρας του.
Είμαστε υποχρεωμένοι να εργαστούμε ειρηνικά, με μη απειλητικό τρόπο, να αγωνιστούμε για δικαιοσύνη για τους εγκαταλελειμμένους και να μοιραστούμε το έλεος του Θεού με όλους.
Και πάλι, παρακαλώ μην καταφεύγετε στην αφαίρεση ζωής, αλλά μάλλον υπηρετείτε τόσο τη μητέρα όσο και το παιδί με ανθρώπινη συμπόνια».
Χρειάζεται να καλλιεργούμε εκτίμηση για την πνευματική αξία του να υπομένουμε την αδικία. Φυλακισμένοι διασώστες ενώνουν τον πόνο τους με τον απορριφθείντα, Εσταυρωμένο Ιησού.
Σε ενότητα μαζί Του, γίνονται ψυχές θύματα προσφέροντας την τόσο αναγκαία επανόρθωση για το κακό, την αμαρτία και την αδικία της έκτρωσης.
Αντί να χλευάζουμε και να επικρίνουμε τους υπέρμαχους της ζωής που υφίστανται αδικία για τον σκοπό της ζωής, πρέπει να προσευχόμαστε γι' αυτούς, να τους γράφουμε - να τους δείχνουμε την υποστήριξή μας!
Μερικοί ρωτούν: «Τι επιτυγχάνει μια διάσωση υπέρ της ζωής;» "Δεν είναι όλα απλώς χάσιμο χρόνου;" Ωστόσο, εκείνοι που ανησυχούν μόνο για τον καθαρό αριθμό των μωρών που σώζονται θέτουν λάθος ερώτηση. Ο διασώστης εκτελεί μια ακόμη πράξη θυσιαστικής αγάπης για τους πιο ανεπιθύμητους. Επομένως, μην ρωτάτε μόνο πόσα μωρά έχουν σωθεί. Ρωτήστε πρώτα, πόσα μωρά έχουν αγαπηθεί.
Η Monica Migliorino Miller, Ph.D., είναι μια εθνικά γνωστή ακτιβίστρια ηγέτης υπέρ της ζωής, διευθύντρια του Citizens for a Pro-Life Society, συγγραφέας του Abandoned—the Untold Story of the Abortion Wars.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!