Εμείς που ήλθαμε, γιά νά ψ α ρ έ ψ ο υ μ ε τήν χάρη του Θεού, δέν πρέπει νά αγρυπνούμε;

Πήγαινα το βράδυ, όταν έβγαινε από την καλύβα του, τον πλησίαζα και του έλεγα, ότι ο ύπνος με πολεμά.

«Κράτα γερά! Κράτα το όπλο και μη φοβάσαι», μου απαντούσε.

Το καλοκαίρι έρχονταν οι βάρκες και ψάρευαν με το φως, με τις λάμπες.

«Βλέπεις παιδί μου, έλεγε, πως αγωνίζεται αυτός εδώ ο ψαράς όλη την νύχτα, για να πιάσει μία χούφτα ψάρια, να τα πάει στο σπίτι του και παρακολουθεί και αγρυπνεί για κάτι το γήϊνο; 

Βλέπεις, καμμιά φορά τραγουδάει, για να περάσει η ώρα. 

Εμείς που ήλθαμε, για να ψαρέψουμε την χάρη του Θεού, δεν πρέπει να αγρυπνούμε;

Κι’ εμείς πρέπει να τραγουδούμε, δηλαδή να ψάλλουμε, να υμνολογούμε τον Θεό, να αγρυπνούμε στους λογισμούς, να μην κοιμώμεθα. 

Αυτός εδώ κάτω ο ψαράς για τα λίγα ψαράκια, εμείς όμως για πνευματική άγρα, για το ψάρεμα της Βασιλείας των Ουρανών, για χάρη περισσότερη, για μισθό αιώνιο ενώπιον του Θεού. 

Μεγάλη υπόθεσις!».

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθείτης: 

Αναμνήσεις από τον Γέροντά μου Ιωσήφ τον Ησυχαστή

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/02/blog-post_289.html