Η εορτή του σκληρού Απρίλη μέ τά λούλουδα... ο Απρίλιος στήν Ελληνική λαογραφία. ( Πανέμορφο κείμενο! )

 

VITA NUOVA-(Κώστας Ουράνης)

 

Δεν θέλω πια παρά να ζω έτσι όπως ένα δέντρο,

οπού θροΐζει ανάλαφρα σε πρωινό του Απρίλη

μεσ’ σ’ ένα κάμπο ειρηνικό, γεμάτον φως γαλάζιο

και παπαρούνες κόκκινες και άσπρο χαμομήλι.

 

- - -  

Δ.  ΣΟΛΩΜΟΣ:  ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ  ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ-ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ  Γ΄,  αποσπάσματα  6

 

VI

Έστησ' ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,

κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα,

και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους

ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.

 

Νερά καθάρια καί γλυκά, νερά χαριτωμένα,

χύνονται μες στην άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,

και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,

κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,

τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.

 

Έξ αναβρύζει κι η ζωή σ' γή, σ' ουρανό, σε κυμα.

Αλλά στης λίμνης το νερό, π' ακίνητό 'ναι κι άσπρο,

ακίνητ' όπου κι αν ιδείς, και κάτασπρ' ως τον πάτο,

με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ’ η πεταλούδα,

που 'χ' ευωδίσει τσ' ύπνους της μεσα στον άγριο κρίνο.

- «Αλαφροΐσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι 'δες;».

- «Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!

Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,

ουδ' όσο καν η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,

γύρου σε κάτι ατάραχο π' ασπρίζει μες στη λίμνη,

μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,

κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του!».

 

- - -

 

-Κ. Παλαμάς, “Ο Απρίλης και η Αυγή” 

Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει/ ο Απρίλης κι η Αυγή,

 

να του στρώσει το προσμένει/ νυφικό κρεβάτ’ η Γη.

 

Χίλια δώρα ετοιμάζει/ για το ταίρι π’ αγαπά,

 

τα ξεθάφτει, σα χαλάζι/ πλούτη ατίμητα σκορπά.

 

Εις τους κήπους άνθη χύνει/ και πουλιά στις λαγκαδιές,

 

Στα πουλιά τραγούδια δίνει,/ και στα άνθη ευωδιές.

 

Τη δροσιά κάνει να λάμπει/ σα διαμάντι στα κλαριά,

 

άνθος φτερωτό την κάμπη/ αεράκι το βοριά.

 

Και τα δέντρα φουντωμένα,/ πράσινα, βαθιά, ανοιχτά,

 

μόλις βγήκαν νιοβαμμένα/ απ’ τα χέρια της κι αυτά.

 

Ειν’ η λίμνη πιο γαλάζια, πιο καθάρια η ρεματιά,

 

πιο πολλά εχ’ η κόρη νάζια/ κι ο έρωτας ψευτιά.

 

Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει/ ο Απρίλης κι η Αυγή,

 

να του στρώσει το προσμένει/ νυφικό κρεβάτ’ η Γη. 

(Κ. Παλαμάς, Άπαντα, τ. 1ος, Γκοβόστης)

https://www.sophia-ntrekou.gr/2019/04/giorti-April.html