Μία από τίς ΠΛΕΟΝ ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ αναρτήσεις μας! «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα»! [ Τί ΕΙΠΑΝ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ της Επιστήμης, γιά τό ΣΤΕΡΕΩΜΑ, Τόν ΘΕΟ καί τούς ΟΥΡΑΝΟΥΣ! ]

 

«Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Οἱ οὐρανοί διά τῆς μεγαλοπρεποῦς ἁρμονίας καί τοῦ κάλλους των διηγοῦνται εἰς πάντα νοήμονα ἄνθρωπον τήν ἔνδοξον σοφίαν καί δύναμιν τοῦ δημιουργήσαντος αὐτούς Θεοῦ. Τήν ὐπερθαύμαστον δέ κτίσιν, τήν ὀποίαν ἐποίησαν αἱ χεῖρες του, ἐξαγγέλλει ὀ οὐρανός, πού ὡς ἀπέραντος στερεωμένος θόλος ἐκτείνεται ὐπεράνω ἡμῶν» ( Ἀπό τήν «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας», τ.10ος, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).

O ΓΕΡΜΑΝΟΣ "ΠΑΤΕΡΑΣ" ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
ΤΩΝ Η.Π.Α., 'ΑΠΟΛΛΩΝ', ΕΠΙΝΟΗΤΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΟΛΛΩΝ ΑΛΛΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΑΥΛΩΝ,
Ο ΒΕΡΝΕΡ ΦΟΝ ΜΠΡΑΟΥΝ,
ΣΤΗΝ ΤΑΦΙΚΗ ΤΟΥ ΠΛΑΚΑ, ΕΧΕΙ ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΠΟ
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ 'ΨΑΛΜΩΝ'!

ΣΧΟΛΙΟ

Μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ βαθυστόχαστες συνθέσεις τοῦ ἐμπνευσμένου Δαβὶδ θεωρεῖται ὁ δέκατος ὄγδοος Ψαλμός. Ἀνυμνεῖ μὲ πολὺ λυρισμὸ σ’ αὐτὸν ὁ θεόπνευστος Ψαλμωδὸς τὸ μεγαλεῖον τοῦ Θεοῦ, ὅπως διαλάμπει αὐτὸ μέσα ἀπὸ τὴν ὁρατὴ δημιουργία καὶ τὸν γραπτὸ Νόμο Του.

Τὸ μήνυμα γιὰ τὸ ἄρθρο μας αὐτὸ θὰ τὸ πάρουμε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ μας ποιήματος, ὅπου γίνεται λόγος γιὰ τὴν ἐκφραστικὴ μαρτυρία, ποὺ δίνουν γιὰ τὸν Κύριο οἱ οὐρανοί. «Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», μᾶς λέει ὁ θεοδίδακτος Προφήτης, «ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα» (Ψαλμ. ιη’ 2).

Μιλοῦν καὶ διηγοῦνται οἱ οὐρανοί. Ἔστω κι ἂν φαίνωνται ἄφωνοι καὶ σιωπηλοί. Μιλοῦν μάλιστα σ’ ὅλες τὶς ἀνθρώπινες γλῶσσες καὶ διαλέκτους. Κάθε λογικὸς ἄνθρωπος σ’ Ἀνατολὴ καὶ Δύσι, στὸ Βορρᾶ καὶ στὸ Νότο, ἄσπρος, μαῦρος, κίτρινος καὶ ἐρυθρόδερμος, μπορεῖ, ἂν θέλη, νὰ ἀκούση καὶ νὰ νοιώση τὴν φωνὴ αὐτὴ τῶν οὐρανῶν.

Μιλοῦν μὲ τὴν καθαρότητα καὶ λαμπρότητά τους, ὅταν ἐπικρατῆ ἡλιοφάνεια κι ἔχουν τὸ ζωηρὸ γαλανὸ χρῶμα τους.

Μιλοῦν ὅμως καὶ μὲ τὰ πολυποίκιλα σύννεφά τους, ποὺ χρωματίζονται μὲ μύρια χρώματα, καθὼς πέφτουν ἐπάνω τοὺς οἱ ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου, στὶς διάφορες ὧρες τῆς ἡμέρας.

Μιλοῦν ἐπίσης καὶ μὲ τὸν ἐκπληκτικὸ μακρόκοσμο τῶν τρισεκατομμυρίων ἄστρων τους, ποὺ κινοῦνται διαρκῶς, ἀλλὰ φαίνονται σὰν ἀσημένια στολίδια κρεμασμένα ἀπὸ μία θολωτὴ ὀροφή.

Μιλοῦν οἱ οὐρανοί. «Ἀφήνουν φωνήν», ὅπως παρατηρεῖ καὶ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, καὶ «ἀνακηρύττουν τὸν τεχνίτην» τους «ἀπὸ μεγέθους καὶ καλλονῆς καὶ εὐαρμοστίας» (Ἐξηγ. εἰς ιη’ Ψαλμ). Γι’ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν πληροφορία, ποὺ δίνουν γιὰ τὸν Δημιουργὸ οἱ οὐρανοί, καθώς καὶ ὅλα τὰ κτίσματα, κάνει λόγο καὶ ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του. Γράφει ὅτι «ἡ δύναμις» καὶ οἱ ἄλλες ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν γίνονται ἀντιληπτὲς μὲ τὰ σωματικό μας μάτια, γίνονται θεατὲς μὲ τὰ μάτια τοῦ νοῦ, ὅταν ἀντικρύζωμε τὰ «ποιήματά» Του, δηλαδὴ τὰ διάφορα δημιουργήματα (Ρωμ. α΄  20).

Χωρὶς λοιπὸν νὰ κουράζωνται ποτὲ οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται καὶ ἀναπτύσσουν καὶ προβάλλουν τὴν δόξα καὶ τὸ μεγαλεῖον Ἐκείνου ποὺ τοὺς ἐδημιούργησε.

Τί νὰ πρωτοπροσέξη ἀλήθεια κανεὶς ἀπὸ τὴν θαυμαστὴ αὐτὴ διήγησι καὶ νὰ μὴ παρακινηθῆ στὸ νὰ θαυμάση τὴν σοφία καὶ τὴν δύναμι τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ κόσμου; Τὴν χρονικὴ καὶ τοπικὴ ἀκρίβεια τῆς ἀνατολῆς καὶ δύσεως τοῦ ἡλίου, ἤ τὴν σταθερὴ καὶ ἀδιάκοπη ἐναλλαγὴ τῶν φάσεων τῆς σελήνης;
Τὶς ἁρμονικὲς κινήσεις τῶν ἀπειραρίθμων ἄστρων, ἤ τὶς ξαφνικὲς ἐμφανίσεις καὶ ἐξαφανίσεις τῶν κομητῶν, πού μοιάζουν σὰν εἰσβολεῖς στὸ ἀχανὲς διάστημα;
Τὶς ἐκτυφλωτικὲς λάμψεις τῶν ἀστραπῶν, πού αὐλακώνουν τὸν ὁρίζοντα, ἤ τὶς συγκλονιστικὲς βροντές, ποῦ ἐκπορεύονται σὰν ἀπὸ τεράστια μεγάφωνα στὸ στερέωμα;
«Ὅλα μιλοῦν γιὰ τὸ Θεό», ὅπως ἔλεγε κι ὁ ποιητής. Καὶ θὰ πρέπη νὰ εἶναι πολὺ ἀσύνετος κανείς, ἤ νὰ κρατῆ πεισματικὰ κλειστὰ τὰ μάτια τοῦ νοῦ του, γιὰ νὰ μὴ βλέπη τὰ ἴχνη τοῦ μεγαλοδύναμου Δημιουργοῦ χαραγμένα πάνω στὸν οὐράνιο θόλο, πού μᾶς περιβάλλει.

Ὑπῆρχαν βέβαια καὶ ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ποὺ θεώρησαν καὶ θεωροῦν τὸν κόσμο τοῦ οὐρανοῦ τυχαῖο καὶ ὑπεστήριξαν καὶ ὑποστηρίζουν χωρὶς πολλὴ σκέψι ὅτι ὅλα ἔγιναν στὴν τύχη. Ὑπῆρχαν ὅμως καὶ ὑπάρχουν καὶ οἱ ἄλλοι καὶ εἶναι μάλιστα καὶ μεγάλοι ἐπιστήμονες, ποὺ μελετῶντας τὰ θαυμάσια του οὐρανοῦ προσκυνοῦσαν καὶ προσκυνοῦν μὲ ταπείνωσι τὸν πάνσοφο Δημιουργό του σύμπαντος.
Ἐκτός ὅμως ἀπὸ τοὺς ὑλικοὺς οὐρανούς, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, ποὺ φαίνονται μὲ γυμνὸ τὸ μάτι μας, ὑπάρχουν καὶ οἱ πνευματικοὶ οὐρανοί, ποὺ φαίνονται μόνο μὲ τοὺς φακοὺς τῆς πίστεως. Αὐτοὺς τοὺς οὐρανοὺς ἐννοεῖ ὁ ἀπόστολος Παύλος, ὅταν γράφη ὅτι «ἡρπάγη ἕως τρίτου οὐρανοῦ» (Β’ Κόρ. ιβ’ 2). Εἶναι οἱ οὐρανοὶ ὅπου κατοικοῦν οἱ μυριάδες τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων.
Οἱ οὐρανοὶ ὅπου βρίσκονται ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ὅλοι, ὅσοι εἶναι μέλη τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας. Καὶ πρὸ πάντων εἶναι οἱ οὐρανοί, στοὺς ὁποίους ὑπάρχει ὁ πανένδοξος θρόνος τοῦ Κυρίου Παντοκράτορος. Ἐκείνου ποὺ ἀπὸ τὰ οὐρανιὰ ὕψη «ἐφορᾷ τὰ ταπεινά», ὅπως ἀναφέρει καὶ μία εὐχὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸν καθένα μας προσωπικά.
Οἱ πνευματικοὶ καὶ «καινοί» αὐτοί οὐρανοὶ μιλοῦν μὲ ἕνα ξεχωριστὸ τρόπο γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας. Γιὰ τὴν ἀγάπη τὴν ἀνέκφραστη καὶ ἀμέτρητη, ὅπως φάνηκε στὸ ἔργο τῆς ἀπολυτρώσεώς μας. Μὲ τὴν ἐπί γῆς ἔλευσι τοῦ Κυρίου, ποὺ τέρμα της εἶχε τὴν ἀνύψωσι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως στοὺς οὐρανούς, ἄνοιξαν πλέον γιὰ ὅλους μας οἱ οὐρανοί, ποὺ εἶχαν κλείσει ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας.
Πρέπει νὰ δοξάζωμε, ἀδελφέ μου, κι ἐμεῖς τὸν Κύριο γιὰ τὴν σοφία, τὴν δύναμι καὶ τὴν ἀγάπη Του, καθὼς ἀτενίζουμε μέρα καὶ νύχτα τοὺς οὐρανούς. Κι ἂς Τὸν ἱκετεύωμε ταπεινὰ νὰ χαρίση καὶ σὲ μᾶς μιὰ θέσι κοντὰ Του στὴν οὐράνια καὶ πανένδοξη βασιλεία Του» ( Ἀπό τό περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ», τόμος 1983, σ. 502).

Επιστήμονες μιλάνε για το Θεό

Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφία ἐποίησας

"Οι ουρανοί με την αρμονίαν και το κάλλος των διηγούνται εις κάθε άνθρωπο την δόξαν και την σοφία του Θεού. Ο ουρανός, που σαν στερεός θόλος περιβάλλει την γην, διακηρύττει, ότι είναι έργον του παντοδύναμου και πανσόφου δημιουργού. Καθε ημέρα βροντοφωνεί εις την επομένη ημέραν και κάθε νυξ αναγγέλλει εις την άλλη νύκτα την γνώσιν δια την ύπαρξη του απειροτελείου Δημιουργού." Ψαλμοί 19:1-3

Φρεντ Χόϋλ (Βρετανός αστροφυσικός): «Μια ερμηνεία των δεδομένων βάσει κοινής λογικής, υποδηλώνει πως κάποια υπέρ-διάνοια έχει παίξει με την φυσική, καθώς και την χημεία και την βιολογία, και πως δεν υφίστανται τυφλές δυνάμεις στην φύση που να είναι αξιόλογες.

Οι αριθμοί που προκύπτουν από τον υπολογισμό των δεδομένων, μου φαίνονται τόσο συγκλονιστικοί, ώστε να τοποθετούν αυτό το ενδεχόμενο σχεδόν εκτός έρευνας.»

(2)

Τζωρτζ Έλλις (Βρετανός αστροφυσικός): «Παρατηρούνται εκπληκτικοί μικρο-συντονισμοί στους νόμους, οι οποίοι κάνουν δυνατή…

… αυτή την πολυπλοκότητα. Η συνειδητοποίηση της πολυπλοκότητας των όσων πραγματοποιούνται, καθιστούν αδύνατον να μην χρησιμοποιηθεί η λέξη «θαύμα», χωρίς να παίρνουμε κάποια θέση ως προς το οντολογικό κύρος της λέξεως αυτής.» (3)

Πωλ Ντέϊβης (Βρετανός αστροφυσικός): «Για μένα, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι κάτι συμβαίνει πίσω απ’; όλα αυτά …; Μοιάζει σαν κάποιος να έχει ρυθμίσει λεπτομερώς τους αριθμούς της φύσης, προκειμένου να συνθέσει το Σύμπαν …; Η εντύπωση (ύπαρξης) σχεδιασμού είναι συντριπτική.» (4)

Πωλ Ντέϊβης: «Οι νόμοι [της φυσικής] … μοιάζουν να είναι προϊόν ενός εξαιρετικά ευφυούς σχεδίου… Το Σύμπαν πρέπει να έχει κάποιο σκοπό.» (5)

Αλαν Σάντετζ (βραβείο αστρονομίας Crawford): «Το βρίσκω πολύ απίθανο μια τέτοια τάξη να προήλθε από το χάος. Πρέπει να υπάρχει κάποια οργανωτική αρχή. Για μένα, ο Θεός είναι μυστήριο, αλλά είναι και η εξήγηση του θαύματος τής ύπαρξης -; τού γιατί υπάρχει κάτι αντί για τίποτε» (6)

Τζων Οκήφ (αστρονόμος της NASA): «Με αστρονομικά μέτρα, είμαστε μια παραχαϊδεμένη, πολυαγαπημένη ομάδα πλασμάτων… Αν το Σύμπαν δεν είχε φτιαχτεί με μια απολύτως καθοριστική ακρίβεια, δεν επρόκειτο ποτέ να υπάρξουμε. Είναι η γνώμη μου, πως αυτές οι συγκυρίες δείχνουν πως το σύμπαν δημιουργήθηκε για να το κατοικεί ο άνθρωπος.» (7)

Τζωρτζ Γρήνστάϊν (αστρονόμος): «Καθώς επιβλέπουμε όλες τις αποδείξεις, η σκέψη επίμονα εγείρεται, πως κάποιος υπερφυσικός παράγοντας -; ή -;μάλλον- Παράγοντας, πρέπει να εμπλέκεται. Είναι δυνατόν, έτσι ξαφνικά, άθελά μας, να σκοντάψαμε πάνω σε επιστημονικές αποδείξεις της ύπαρξης ενός Υπέρτατου Όντος; Μήπως ο Θεός ήταν αυτός που επενέβη και τόσο προνοητικά χειροτέχνησε τον Κόσμο προς όφελός μας; (8)

Άρθουρος Έντιγκτον (αστροφυσικός): «Η ιδέα ενός συμπαντικού νοός ή Λόγου θα ήταν, νομίζω, ένα μάλλον εφικτό συμπέρασμα εν όψει της παρούσης καταστάσεως της επιστημονικής θεωρίας.» (9).

Αρνώ Πενζίας (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής): «Η Αστρονομία μας οδηγεί σε ένα μοναδικό συμβάν, ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, που διαθέτει εκείνη την πολύ λεπτή ισορροπία που χρειάζεται για να παρέχονται οι ακριβείς συνθήκες που επιτρέπουν την ζωή, και που έχει ένα υποκείμενο (υπερφυσικό’;, θα το έλεγε κανείς) σχέδιο.» (10)

Ρότζερ Πένροουζ (μαθηματικός και συγγραφέας): «Εγώ θα έλεγα πως το σύμπαν έχει κάποιο σκοπό. Δεν βρίσκεται εκεί, έτσι, κάπως, κατά τύχη.» (11)

Τόνυ Ρόθμαν (φυσικός): «Όταν είμαστε αντιμέτωποι με την τάξη και την ομορφιά του σύμπαντος και τις περίεργες συμπτώσεις της φύσης, είναι μεγάλος ο πειρασμός, να κάνουμε το άλμα της πίστεως από την επιστήμη στην θρησκεία. Είμαι σίγουρος πως πολλοί φυσικοί το επιθυμούν. Πόθος μου είναι, να το παραδέχονταν αυτό.» (12)

Βέρα Κιστιακόφσκυ (φυσικός Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης) «Η αριστουργηματική τάξη που αναδεικνύεται από την επιστημονική μας κατανόηση του φυσικού κόσμου, προϋποθέτει το Θείο.» (13)

Ρόμπερτ Τζάστροου (αυτοαποκαλούμενος αγνωστικιστής): «Για τον επιστήμονα που έχει ζήσει με την πίστη του στην δύναμη της λογικής, η ιστορία τελειώνει σαν ένα κακό όνειρο. Έχει σκαρφαλώσει τις οροσειρές της άγνοιας… πλησιάζει να κατακτήσει την ψηλότερη κορυφή… και, καθώς σέρνεται πάνω από τον τελευταίο βράχο, τον καλωσορίζει μια ομάδα θεολόγων, οι οποίοι είναι καθισμένοι εκεί πέρα επί αιώνες…» (14)

Στήβεν Χώκινγκ (Βρετανός αστροφυσικός): «Τότε, θα… μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στην συζήτηση σχετικά με το ερώτημα γιατί εμείς και το σύμπαν υπάρχουμε. Αν βρούμε την απάντηση στο ερώτημα αυτό, θα είναι ο υπέρτατος θρίαμβος της ανθρώπινης λογικής -; γιατί τότε, θα γνωρίζουμε τον νου του Θεού.» (15)

Φρανκ Τίπλερ (Καθηγητής Μαθηματικής Φυσικής): «Όταν άρχισα την καριέρα του κοσμολόγου προ εικοσαετίας περίπου, ήμουν ένας πεπεισμένος αθεϊστής. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα θα μπορούσα να είχα φανταστεί πως μια μέρα θα έγραφα βιβλίο που σκοπό είχε να αποδείξει πως οι κεντρικές πεποιθήσεις της Ιουδαιο-Χριστιανικής θεολογίας είναι πράγματι αλήθειες, πως οι πεποιθήσεις αυτές είναι καθαρά συμπεράσματα των νόμων της φυσικής όπως τους κατανοούμε σήμερα. Έχω αναγκασθεί να αποδεχθώ αυτά τα συμπεράσματα, από την αμείλικτη λογική του δικού μου, ειδικού κλάδου της φυσικής.» (16)

Αλεξάντερ Πολυάκοφ (Σοβιετικός μαθηματικός): «Γνωρίζουμε πως η φύση περιγράφεται από τα πλέον άριστα μαθηματικά, επειδή ο Θεός την δημιούργησε.» (17)

Εντ Χάρρισον (κοσμολόγος): «Ορίστε η κοσμολογική απόδειξη πως υπάρχει Θεός -; ο ισχυρισμός του Πέηλυ περί σχεδιασμού -; ενημερωμένη και εμπλουτισμένη: Η λεπτεπίλεπτη ρύθμιση του σύμπαντος αποτελεί εκ πρώτης όψεως απόδειξη θεϊκού σχεδιασμού. Διαλέξτε: τυφλή τύχη που προϋποθέτει μυριάδες σύμπαντα, ή σχεδιασμός, που προϋποθέτει μόνο ένα σύμπαν…. πολλοί επιστήμονες, όταν παραδέχονται τις απόψεις τους, τείνουν προς την τελεολογική ή «σχεδιαστική» άποψη.» (18)

Έντουαρντ Μίλν (Βρετανός κοσμολόγος): «Όσο για τα αίτια του Σύμπαντος, εν σχέσει με την διαστολή, το αφήνουμε στον αναγνώστη να το προτείνει. Πάντως, η εικόνα μας είναι ατελής, χωρίς Αυτόν (τον Θεό).» (19)

Μπάρυ Πάρκερ (κοσμολόγος): «Και ποιος δημιούργησε αυτούς τους νόμους; Δεν χωράει συζήτηση, πως ένας Θεός πάντοτε θα είναι αναγκαίος.» (20)

Δρ. Ζεχαβί και Δρ. Ντεκελ (κοσμολόγοι): «Τέτοιος τύπος σύμπαντος, όμως, φαίνεται να απαιτεί ως ένα βαθμό κάποιες λεπτές ρυθμίσεις των αρχικών συνθηκών, πράγμα που φαίνεται να αντιτίθεται στην κοινή σοφία’;.» (21)

Άρθουρ Λ. Σάβλοφ (Καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, 1981 Βραβείο Νόμπελ Φυσικής): «Μου φαίνεται πως, όταν είμαστε αντιμέτωποι με τα θαύματα της ζωής και του σύμπαντος, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί’; και όχι μόνο πώς’;. Οι μόνες δυνατές απαντήσεις είναι θρησκευτικές… Εντοπίζω μια ανάγκη για Θεό μέσα στο σύμπαν και μέσα στην ίδια την ζωή μου…» (22)

Χένρυ «Φριτς» Σέφερ (Καθηγητής Χημείας στο Graham Perdue και διοικητής του Computational Quantum Chemistry στο Πανεπιστήμιο Georgia): «Η σημασία και η χαρά στην επιστήμη μου πηγάζει από εκείνες τις περιστασιακές στιγμές όταν ανακαλύπτω κάτι καινούργιο, και που λέω στον εαυτό μου: ώστε έτσι το έκανε ο Θεός!’;
Ο στόχος μου είναι να κατανοήσω μια μικρή γωνιά του μυαλού του Θεού (23)

Βέρνερ Φον Μπράουν (πρωτοπόρος μηχανικός

 πυραύλων) «Το βρίσκω το ίδιο δύσκολο να

 κατανοήσω τον επιστήμονα που δεν αναγνωρίζει

 την παρουσία μιας ανώτερης λογικής πίσω από

 την ύπαρξη του σύμπαντος, όσο να κατανοήσω

 τον θεολόγο που θα μπορούσε να αρνηθεί τις

 προόδους της επιστήμης.» (24)

Ο ΒΕΡΝΕΡ ΦΟΝ ΜΠΡΑΟΥΝ ΞΕΝΑΓΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ
ΤΩΝ ΗΠΑ, ΤΖΩΝ ΚΕΝΝΕΝΤΥ ΣΤΟ
ΑΚΡΩΤΗΡΙΟ 'ΚΑΝΑΒΕΡΑΛ'...

Καρλ Βέσε (μικροβιολόγος από το Πανεπιστήμιο του Illinois) «Η ζωή στο Σύμπαν: σπάνια ή μοναδική;
Εγώ περπατώ και στις δύο μεριές του δρόμου αυτού.
Την μια μέρα μπορώ να πω ότι, δεδομένων των 100 δις. των αστέρων στον γαλαξία μας και των 100 δις και πλέον άλλων γαλαξιών, σίγουρα πρέπει να υπάρχουν πλανήτες που να σχηματίστηκαν και να εξελίχθηκαν με τρόπους πάρα πολύ όμοιους με την Γη, και συνεπώς να περιέχει έστω μικροβιακές μορφές ζωής.
Υπάρχουν άλλες μέρες, όπου λέω πως η ανθρωπική αρχή που κάνει το σύμπαν κάτι το ειδικό ανάμεσα σε ένα μεγάλο αριθμό συμπάντων, ίσως να μην άπτεται στη άποψη εκείνη της φύσης που περιγράφουμε στην φυσική, αλλά να επεκτείνεται στην χημεία και την βιολογία.
Στην περίπτωση αυτή, η ζωή επί της Γης είναι απολύτως μοναδική (25)

Άντονυ Φλού (Καθηγητής Φιλοσοφίας, πρώην αθεϊστής, συγγραφέας και ομιλητής) «Έχω την εντύπωση πως τα ευρήματα ερευνών DNA των 50 και πλέον ετών μας έδωσαν υλικά για ένα νέο και πιο ισχυρό επιχείρημα υπέρ του σχεδιασμού.» (26)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ – ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Jim Holt. 1997. Science Resurrects God. The Wall Street Journal (December 24, 1997), Dow Jones & Co., Inc.

2. Hoyle, F. 1982. The Universe: Past and Present Reflections. Annual Review of Astronomy and Astrophysics: 20:16.

3. Ellis, G.F.R. 1993. The Anthropic Principle: Laws and Environments. The Anthropic Principle, F. Bertola and U.Curi, ed. New York, Cambridge University Press, p. 30.

4. Davies, P. 1988. The Cosmic Blueprint: New Discoveries in Nature’s Creative Ability To Order the Universe. New York: Simon and Schuster, p.203.

5. Davies, P. 1984. Superforce: The Search for a Grand Unified Theory of Nature. (New York: Simon & Schuster, 1984), p. 243.

6. Willford, J.N. March 12, 1991. Sizing up the Cosmos: An Astronomers Quest. New York Times, p. B9.

7. Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 200.

8. Greenstein, G. 1988. The Symbiotic Universe. New York: William Morrow, p.27.

9. Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 233.

10. Margenau, H and R.A. Varghese, ed. 1992. Cosmos, Bios, and Theos. La Salle, IL, Open Court, p. 83.

11. Penrose, R. 1992. A Brief History of Time (movie). Burbank, CA, Paramount Pictures, Inc.

12. Casti, J.L. 1989. Paradigms Lost. New York, Avon Books, p.482-483.

13. Margenau, H and R.A. Varghese, ed. 1992. Cosmos, Bios, and Theos. La Salle, IL, Open Court, p. 52.

14. Jastrow, R. 1978. God and the Astronomers. New York, W.W. Norton, p. 116.

15. Hawking, S. 1988. A Brief History of Time. p. 175.

16. Tipler, F.J. 1994. The Physics Of Immortality. New York, Doubleday, Preface.

17. Gannes, S. October 13, 1986. Fortune. p. 57

18. Harrison, E. 1985. Masks of the Universe. New York, Collier Books, Macmillan, pp. 252, 263.

19. Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 166-167.

20. Heeren, F. 1995. Show Me God. Wheeling, IL, Searchlight Publications, p. 223.

21. Zehavi, I, and A. Dekel. 1999. Evidence for a positive cosmological constant from flows of galaxies and distant supernovae Nature 401: 252-254.

22. Margenau, H. and R. A. Varghese, eds. Cosmos, Bios, Theos: Scientists Reflect on Science, God, and the Origins of the Universe, Life, and Homo Sapiens (Open Court Pub. Co., La Salle, IL, 1992).

23. Sheler, J. L. and J.M. Schrof, “The Creation”, U.S. News & World Report (December 23, 1991):56-64.

24. McIver, T. 1986. Ancient Tales and Space-Age Myths of Creationist Evangelism. The Skeptical Inquirer 10:258-276.

25. Mullen, L. 2001. The Three Domains of Life from SpaceDaily.com

26. Atheist Becomes Theist: Exclusive Interview with Former Atheist Antony Flew at Biola University (PDF version).

xristianorthodoxipisti.blogspot.com