Βουβὴ κι᾿ ἀδάκρυτη τὴ λύπη·
Ὄχι, δὲ μοὔλειψε ἡ ἀγάπη σου,
Μὰ ἡ καλωσύνη σου μοῦ λείπει.
Ἄστρο ἡ ἀγάπη μεγαλόφωτο
Κι᾿ ἀπὸ μακρυὰ τὸ φῶς της δίνει
Κι' οὔτε φοβᾶται τὸ ξεχώρισμα—
Μὰ δὲν τῆς μοιάζει ἡ καλωσύνη:
Γλυκειὰ φωτιὰ σπιτιοῦ καλόχαρη,
Ποὺ ἡ φλόγα της μακρυὰ δὲ φτάνει,
Πρέπει ν᾿ ἁπλώσωμε τὰ χέρια μας
Κοντά της —γιὰ νὰ μᾶς ζεστάνῃ.
Γεώργιος Δροσίνης, Κλειστά Βλέφαρα, 1918
πηγή
Στήν φωτογραφία, ο ποιητής σέ επίσκεψή του στό Παρίσι, τό 1921.
υπέροχο! απλός, τρυφερός, γλυκός κι ανθρώπινος λόγος. απολαμβάνουμε αυτές τις αναρτήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήο Γεώργιος Δροσίνης είχε κάνει και σπουδαίο κοινωνικό έργο με τον Οίκο Τυφλών.
κάποτε μάλιστα, είχατε ανεβάσει κι ένα βίντεο αφιέρωμα για την ζωή του. ένα πραγματικά υπέροχο βίντεο. εάν το βρω θα το στείλω. ήταν της ΕΡΤ.
et voilà! το βρήκα!! εντός του συνδέσμου παρακολουθήστε το ντοκυμαντέρ. αξίζει!
ΔιαγραφήΓεώργιος Δροσίνης – 3 Ιανουαρίου 1951
https://www.ert.gr/ert-arxeio/georgios-drosinis-3-ianoyarioy-1951/
Νά είστε πάντα καλά αγαπητέ 'c.G.' καί ευχαριστούμε πολύ γιά τόν σύνδεσμο.
Διαγραφή(Χαιρόμεθα ιδιαιτέρως που είστε καί γνώστης της Γαλλικής! Εύγε σας!)
κι εσείς! δυστυχώς, φίλε μου, δεν είμαι γνώστης πάρα πραγματικά ελάχιστων λέξεων. όμως, διάθεση και χρόνος να υπάρχει και ίσως κάτι γίνει.
Διαγραφή