ΟΥΠΣ! ΔΗΛΑΔΗ; Τί ήταν αυτή η ειδοποίηση στά τηλέφωνά μας; ( ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΧΙ ΜΙΑ, Ή ΔΥΟ, ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ό,τι γράφεται σέ αυτήν τήν ανάρτηση! )

(Paul Hanaoka/Unsplash.com)

Από τον Jeffrey A. Tucker

10/6/2023

Ενημέρωση:

10/7/2023

Σχόλιο

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης ή FEMA μας είχε ενημερώσει πολύ νωρίτερα για την ειδοποίηση που θα έστελναν στα τηλέφωνα στις 4 Οκτωβρίου 2023. Πολλοί άνθρωποι δεν έλαβαν το μήνυμα. Δεν είχαν ιδέα ότι ερχόταν. (Εκείνοι που κατάλαβαν ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΑΝ τα ΤΗΛΕΦΩΝΑ τους.)

Έτσι, υπήρξε μια αίσθηση σοκ και έκπληξης όταν στις 2:18 μ.μ. Ανατολική ώρα (δύο λεπτά νωρίτερα), η FEMA τράνταξε τα τηλέφωνα όλων με έναν δυνατό ήχο και ένα μήνυμα που εμφανίστηκε στην οθόνη. Έπειτα σταμάτησε, και μείναμε όλοι με ένα ασταθές συναίσθημα.

Αμφιβάλλω σοβαρά ότι κάποιος αισθάνθηκε μια αίσθηση παρηγοριάς για αυτό, σύμφωνα με το «Δόξα τω Θεώ η κυβέρνηση φροντίζει για μένα». Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω δει κανέναν να λέει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Κυρίως υπήρχε η αίσθηση ότι κάτι σε όλο αυτό ήταν πολύ λάθος, ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιτύχει κάτι τέτοιο.

Δηλαδή, το τηλέφωνό μου δεν μου ανήκει; Σύντομη απάντηση: όχι.

Θα μπορούσατε να έχετε θέσει το τηλέφωνό σας σε αθόρυβη λειτουργία. Η ειδοποίηση εξακολουθούσε να έρχεται. Θα μπορούσατε να έχετε απενεργοποιημένες όλες τις ειδοποιήσεις σας. Και όμως εξακολουθούσε να έρχεται. Θα μπορούσατε να απενεργοποιήσετε όλες τις ειδοποιήσεις έκτακτης ανάγκης. Εξακολουθούσε να έρχεται.

Οι απολογητές - οι ομιλούσες κεφαλές - είπαν ότι αυτό δεν διαφέρει από τις δοκιμές του συστήματος εκπομπής έκτακτης ανάγκης που εμφανίστηκε συνήθως στην τηλεόραση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το σύστημα δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 1963 για να προειδοποιήσει τους Αμερικανούς για πόλεμο ή άλλες σοβαρές εθνικές κρίσεις. Χρησιμοποιήθηκε 20.000 φορές τα επόμενα 35 χρόνια, ποτέ για οποιαδήποτε πραγματική κρίση, αλλά απλώς ως ένας τρόπος να γνωρίζουν όλοι ότι η κυβέρνηση είναι εκεί.

Γιατί, ωστόσο, αυτό ένοιωθε τόσο διαφορετικό; Η τηλεόραση όταν μεγάλωνα θεωρούταν ως οικιακή συσκευή που μετέδιδε προϋπάρχον περιεχόμενο. Δεν ήταν κάτι που προσαρμόσαμε για τον εαυτό μας, πόσο μάλλον να το μεταφέρουμε και επάνω μας.

Το smartphone υποτίθεται ότι θα μπορούσε να εξαλείψει την αίσθηση της ετερότητας τόσο του τηλεφώνου που συνδέεται με τον τοίχο όσο και της τηλεόρασης σε μια κονσόλα στο σαλόνι. Ήταν δική μας ιδιοκτησία. Εμείς επιλέγουμε τι κάνει, πώς ακούγεται, ποιες εφαρμογές φέρει και το χρησιμοποιούμε σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες. Οι άνθρωποι έχουν αναπτύξει μια πολύ στενή σχέση με τα τηλέφωνά τους. Τα αρχεία μέσα σε αυτά αφηγούνται μια ιστορία της προσωπικής μας ζωής. Η τηλεόραση δεν το έκανε ποτέ αυτό και δεν το κάνει καν τώρα.

Γι' αυτό αισθάνεται σαν κάτι θεμελιωδώς διαφορετικό. Οι αντιδράσεις των ανθρώπων σε αυτό που συνέβη ταλαντεύονταν μεταξύ αδιαφορίας, ενόχλησης και ανησυχίας.

Ας κάνουμε μια υπόθεση για το γιατί πρέπει να ανησυχείτε. Δεν υπάρχει εν ενεργεία αξιωματούχος που ψήφισε υπέρ της FEMA για να το κάνει αυτό. Ήταν απόφαση του διοικητικού κράτους. Η εισβολή στον ιδιωτικό σας χώρο με αυτόν τον τρόπο στέλνει ένα μήνυμα σχετικά με το ποιος και τι είναι υπεύθυνος. Το γεγονός ότι η FEMA ήταν ο οργανισμός που πάτησε το κουμπί είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Ο λόγος: Η FEMA ήταν η κορυφαία ομοσπονδιακή υπηρεσία που διαχειρίστηκε την καταστροφική απόκριση στον COVID που έκλεισε εκκλησίες, σχολεία, επιχειρήσεις, γυμναστήρια, πάρκα, νοσοκομεία για σκοπούς μη COVID και έδωσε στους Αμερικανούς μια γεύση ζωής χωρίς Διακήρυξη Δικαιωμάτων.

Σας εκπλήσσει αυτό; Πιθανώς. Είναι ένα από τα λιγότερο αναφερόμενα γεγονότα ολόκληρου του θλιβερού επεισοδίου.

Στις 13 Μαρτίου 2020, καθώς η υστερία του COVID είχε φτάσει σε νέο ύψος, το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών κυκλοφόρησε το έγγραφο "PanCAP Adapted U.S. Government COVID-19 Response Plan" και το χαρακτήρισε εμπιστευτικό (το έγγραφο είναι ενσωματωμένο στην έρευνα της Debbie Lerman εδώ (https://brownstone.org/articles/governments-national-security-arm-led-the-covid-response/). Το έγγραφο κυκλοφόρησε αργότερα. Είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε σε ένα σκίτσο των σχεδίων της κυβέρνησης.

Το έγγραφο περιείχε ένα πολύ ενδιαφέρον οργανόγραμμα που αποδίδει με μεγάλη σαφήνεια όλη την εξουσία θέσπισης κανόνων στην Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA), ενώ αναγκάζει τις δημόσιες υπηρεσίες όπως το CDC σε θέση πίσω καθίσματος. Ακόμη και σήμερα, αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό.

Αλλά η ιστορία γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Πέντε ημέρες αργότερα, αυτή η εξουσία μεταφέρθηκε στη FEMA. Αυτό το γνωρίζουμε από τη μαρτυρία της Γερουσίας από τη διευθύντρια της FEMA Elizabeth Zimmerman, που είπε σε επιτροπή της Γερουσίας στις 14 Απριλίου 2021 τα εξής (https://www.hsgac.senate.gov/wp-content/uploads/imo/media/doc/Testimony-Zimmerman-2021-04-141.pdf):

«Επίσης, υπήρχε ένα σχέδιο δράσης για την πανδημική κρίση του 2018 (PanCAP) που προσαρμόστηκε ειδικά για τον COVID-19 και εγκρίθηκε τον Μάρτιο του 2020 από το HHS και τη FEMA. Το σχέδιο προσδιόριζε το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ (HHS) ως την Κύρια Ομοσπονδιακή Υπηρεσία (LFA) με την FEMA να υποστηρίζει τον συντονισμό. Ωστόσο, μόλις πέντε ημέρες μετά την ανακοίνωση της εθνικής έκτακτης ανάγκης COVID-19, η FEMA έγινε η Κύρια Ομοσπονδιακή Υπηρεσία (LFA).

Αυτή είναι μια αξιοσημείωτη αποκάλυψη. Καμμία δημόσια ανακοίνωση αυτού δεν έγινε ποτέ. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν ιδέα επειδή οι πληροφορίες ήταν απόρρητες. Ακόμη και μετά τη δημοσιοποίηση αυτής της είδησης, δεν αναφέρθηκε.

Οι άνθρωποι συνέχισαν να πιστεύουν, και εξακολουθούν να πιστεύουν, ότι το CDC ήταν η τελική αρχή, ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούσε υπό τις εντολές της FEMA.

Όλα τα προηγούμενα σχέδια πανδημίας είχαν θέσει το HHS ως επικεφαλής οργανισμό, με το CDC να εκτελεί τα σχέδια. Αυτό ήταν εντελώς διαφορετικό.

Ξεκινώντας από τις 18 Μαρτίου 2020, το HHS - το οποίο περιλαμβάνει το CDC, το NIAID, το NIH και άλλους οργανισμούς που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία - δεν είχε επίσημο ηγετικό ρόλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας - όχι στον καθορισμό πολιτικής και όχι στην εφαρμογή πολιτικής, ακριβώς όπως γράφει ο Lerman (https://brownstone.org/articles/governments-national-security-arm-led-the-covid-response/).

Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό; Στην πραγματικότητα, η χώρα εκείνη την εποχή καταλήφθηκε από την εθνική ασφάλεια, η οποία αναπόφευκτα περιλαμβάνει την κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Υπηρεσία Κυβερνοασφάλειας και Ασφάλειας Πληροφοριών (CISA), ένα παρακλάδι της NSA, είχε τόσο τεράστιο ρόλο στον καθορισμό του κατά πόσον ήσασταν απαραίτητοι και μη απαραίτητοι ως εργαζόμενοι.

Θα παρατηρήσετε ότι δεν υπήρξε σχεδόν καμία διαφάνεια σχετικά με ο,τιδήποτε από αυτά, καμμία πραγματική συγγνώμη, πολύ λιγότερο δικαιοσύνη για ό, τι έκαναν σε εμάς και σε ολόκληρη τη χώρα. Αντιθέτως, εξακολουθούν να είναι πολύ περήφανοι για αυτό που έκαναν. Δεν απομακρύνονται από τις εξουσίες τους και το δικαίωμά τους να το ξανακάνουν.

Αυτό θέτει την ειδοποίηση έκτακτης ανάγκης που λάβατε στο smartphone σας αυτήν την εβδομάδα σε μεγαλύτερο πλαίσιο. Ήταν μια κάμψη και μια επίδειξη δύναμης. Ήταν ένας τρόπος της FEMA να πει: το τηλέφωνό σας δεν είναι δικό σας, δεν έχετε ιδιωτικότητα, δεν έχετε λειτουργικά ασφαλή ελευθερία και μπορούμε να το κάνουμε ξανά όποτε θέλουμε.

Αυτός ήταν ο συμβολικός σκοπός. Σχεδιάστηκε για να κωδικοποιήσει όλες τις εξουσίες που ανέπτυξαν σε διάστημα τρεισήμισι ετών για να καταστρέψουν την κοινωνία των πολιτών στην Αμερική.

Επομένως, όχι, δεν μιλάμε πραγματικά εδώ για ένα αθώο σύστημα προειδοποίησης που έχει σχεδιαστεί για να σας προστατεύει. Η ίδια υπηρεσία που έστειλε αυτή την ειδοποίηση ήταν πριν από τρία χρόνια που ανάγκασε την επιχείρηση και το σχολείο σας να παραμείνουν κλειστά και επιβάλλοντας μαζικά τεστ σε όλους. Αυτό δεν είναι προστασία ή ασφάλεια. Είναι μια μαζική εισβολή στα δικαιώματά σας.

Εάν είχατε ένα κακό προαίσθημα για αυτόν τον θόρυβο που ακούγεται από το smartphone σας χθες, έχετε δίκιο. Απέχουμε πολύ από το να έχουμε ξεφύγει από τον έλεγχο αυτών που μας κλείδωσαν. Θέλω αυτή η κρίση να τελειώσει τόσο όσο και εσείς. Δυστυχώς για εμάς, ο αγώνας για να ανακτήσουμε τις βασικές ελευθερίες μας καταναλώνει τις ζωές μας. Αξίζει, ωστόσο, κάθε προσπάθεια.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times.

-

Ο Jeffrey A. Tucker είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Brownstone και συγγραφέας πολλών χιλιάδων άρθρων στον επιστημονικό και λαϊκό τύπο, καθώς και 10 βιβλίων σε πέντε γλώσσες, με πιο πρόσφατο το "Liberty or Lockdown". Είναι επίσης ο συντάκτης του The Best of Mises. Γράφει μια καθημερινή στήλη για τα οικονομικά για τους The Epoch Times και μιλάει ευρέως για τα θέματα της οικονομίας, της τεχνολογίας, της κοινωνικής φιλοσοφίας και του πολιτισμού.

ΠΗΓΗ: 

Μετάφραση: Μαριγώ Ζαραφοπούλα