Η δύναμη της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου. Τ' ό ρ α μ α του Αγίου Ανδρέα, του διά Χριστόν σαλού!

Δέν εἶναι εὔκολο νά περιλάβουμε μέ λίγες λέξεις, τά θαύματα καί τά δῶρα πού μᾶς προσφέρονται μέσα ἀπό τήν προστασία καί ἀγάπη τῆς Μητέρας τοῦ Χριστοῦ μας.

Γιά νά γνωρίσουμε τήν μεγάλη ἀγάπη της πρός ὅλους τούς Χριστιανούς μας, ἀλλά καί τήν δύναμι τῶν προσευχῶν της πρός τόν Υἱόν καί Θεό της, ἐθεώρησα καθῆκον μου νά γράψω τώρα στήν ἀρχή αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, μία μαρτυρία γιά ἔνα θαῦμα πού συνέβη στήν ἐκκλησία τῶν Βλαχερνῶν, στόν καιρό τοῦ βασιλέως τοῦ Βυζαντίου Λέοντος τοῦ Σοφοῦ (886 - 912).

Στήν περίοδο αὐτοῦ τοῦ βασιλέως, στήν ἐκκλησία τῶν Βλαχερνῶν στήν Κωνσταντινούπολη, γινόταν κάποτε μία ὁλονύκτια ἀγρυπνία πρός δόξαν καί τιμήν τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Χριστοῦ μας καί Ἀειπαρθένου Μαρίας. 

Ἦτο ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου καί μία νεφέλη εἶχε ἁπλωθεῖ στήν ὡραία ἐκκλησία τῆς Παναγίας. 

Μέσα ἦσαν ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός καί ὁ μαθητής του Ἐπιφάνιος.

 Ὕψωσαν τά μάτια τους πρός τόν θόλο τῆς ἐκκλησίας, διότι αὐτοί ἦσαν ἄξιοι καί εἶδαν τήν Βασιλίσσα τοῦ οὐρανοῦ, ἡ ὁποία ἔλαμπε περισσότερο ἀπό τόν ἥλιο καί ἐσκέπαζε μέ τήν Χάρη της ὅλο τόν κόσμο, σάν μία φωτεινή νεφέλη.

 Ἡ Παναγία στεκόταν στόν αἰθέρα σέ στάση προσευχῆς πρός τόν Θεόν. 

Μαζί της ἐστέκοντο καί ἀγγελικές χορεῖες καί πλῆθος Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἔλαμπαν μέ τίς στολές τους καί ἐστέκοντο τριγύρω της μέ πολλή εῦλάβεια.

Βλέποντας μ᾿ αὐτή τήν μορφή τήν Κυρία Θεοτόκο, ὁ ἅγιος Ἀνδρέας, εἶπε στόν μαθητή του Ἐπιφάνιο:

-Ἄρα γε βλέπεις, Ἀδελφέ, τήν Βασίλισσα καί Κυρία τῶν πάντων, ἡ ὁποία προσεύχεται γιά ὅλο τόν κόσμο;

Καί ὁ Ἐπιφάνιος τοῦ εἶπε:

 «Τήν βλέπω, ἅγιε Πάτερ καί ἐκπλήσσομαι. 

Τήν βλέπω πῶς σκεπάζει μέ τό Μαφόριό της ὅλους τούς ἀνθρώπους πού εἶναι μέσα στήν ἐκκλησία.

 Ἀλλά αὐτή ἡ θεία σκέπη της εἶναι πιό ἀστραποβόλα ἀπό τήν λάμψη τοῦ ἡλίου».

Ἄκουσαν ἀκόμη καί τά ταπεινά λόγια τῆς Θεοτόκου, πού ἔλεγε πρός τόν ἀγαπητόν Υἱόν της καί Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό:

-Ἐπουράνιε Βασιλεῦ, δέξου κάθε ἄνθρωπο, πού δοξάζει τό ἅγιο Ὄνομα σου καί σέ ἱκετεύει σ᾿ αὐτό τόν ἱερό τόπο. 

Καί ὅπου μνημονεύεται ἀπό ἀνθρώπους τό Ὄνομά μου ν᾿ ἁγιάζεις αὐτόν τόν τόπο καί νά δοξάζεις αὐτούς πού σέ δοξάζουν. 

Ἐνῶ τίς προσευχές αὐτῶν πού μέ τιμοῦν ἐμένα τήν Μητέρα σου, νά μή τίς παραβλέψεις καί δέξου κάθε ἱκεσία τους γιά ὅλες τίς ἀνάγκες τους καί λύτρωσέ τους ἀπό τίς κακίες τους.

Ἔτσι, κι ἐμεῖς χαιρόμεθα, γνωρίζοντας ὅτι ἐλάβαμε τό θαυμαστό δῶρο τῆς προστασίας σου καί μαζί ἄς ἀπαγγείλουμε τήν παρακάτω προσευχή πρός τήν Παρθένο Μαρία καί Μητέρα τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας.

«Ὑπεραγία θεοτόκε, ἐλέησον ἡμᾶς, πού ζοῦμε σ᾿ αὐτούς τούς καιρούς, διότι ἔχουμε μεγάλες ἀνάγκες ἀπό τό ἔλεος, Καλή μας Μητέρα. 

Φύλαξέ μας καί σκέπασέ μας καί βοήθησέ μας καί φώτισέ μας τόν νοῦ γιά νά γνωρίσουμε καί νά ἐκπληρώσουμε τίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ μας, διότι ἀπ᾿ αὐτές τίς θεῖες ἐντολές θά κριθεί ὅλος ὁ κόσμος.

Μέ τά χέρια σου, μέ τά ὁποῖα ἐσπαργάνωσες τόν Υἱόν καί Θεόν, κράτησε καί τόν νοῦ καί τήν καρδιά μας καί ὅλη τήν δημιουργία σου καί λύτρωσέ μας, ὅπως θέλεις έσύ ἀπό τίς θλίεψεις καί τούς στεναγμούς μας.

Ἅπλωσε τήν ἐλεήμονα χεῖρα σου καί στάλαξε στίς καρδιές μας μία σταγόνα τῆς πνευματικῆς σου δροσιᾶς, ἀπό τήν ὁποία βλαστάνει ἡ ἀγάπη γιά κόπους καί ἡ οὐράνια εὐτυχία.

Καί σέ ὅλους ἐμᾶς πού εἴμαστε μικροί σωματικά εἴτε πνευματικά βάλε μας νά ζοῦμε μέσα στήν πνευματική γλυκύτητα, ἡ ὁποία ἐκχύνεται ἀπό τήν ἀνάμνησι μέ ταπείνωση καί ἐλπίδα τοῦ ἁγίου ὁνόματός σου. 

Κι ἄν εἴμεθα μικροί καί ἀδύνατοι καί νήπια, ὁδήγησέ μας νά ἐκπληρώνουμε ὅλα τά καλά ἔργα μέ ἐπιμέλεια, αἰσιοδοξία καί καλή τάξη, ἔτσι ὥστε ἐξερχόμενοι ἀπ᾿ αὐτή τήν περαστική ζωή μας, νά ἠμποροῦμε νά σέ ἰδοῦμε μέ θερμή ἀγάπη, νά σέ ἀγκαλιάσουμε μέ τά ταπεινά χέρια μας, παρότι εἶναι τόσα μεγάλη ἡ λαμπρότητά σου, ὅση εἶναι καί ἡ ἀδυναμία μας.

Από το βιβλίο: «Θαυμαστές ιστορίες για μικρούς και μεγάλους» – Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη (μετάφραση)

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/10/blog-post_70.html