- Πάτερ, γιατί κάνουμε τα μνημόσυνα, αφού «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια»;

 

-Πάτερ, γιατί κάνουμε τα μνημόσυνα, αφού «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια»;

- Διάβασες την επιμνημόσυνη Ακολουθία προσεκτικά;

- ΄Οχι!

- Δεν μιλά πουθενά για μετάνοια. 

Αναφέρει μόνο εκφράσεις όπως: 

«Ανάπαυσον την ψυχήν του δούλου Σου…Ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον…» κ.τ.λ…

Αυτό που συμβαίνει, καλό μου παιδί, είναι το εξής: 

Ένας υπόδικος καταδικάζεται σε θάνατο (ο αμαρτωλός για την κόλαση). 

Οι συγγενείς του και η μητέρα του (η Εκκλησία) κάνουν αίτηση χάριτος (επιμνημόσυνη δέηση) στον ανώτατο άρχοντα (τον Θεό). 

΄Αν Αυτός θέλει, χαρίζει την ποινή στον κατάδικο. 

΄Αν δεν θέλει η ποινή εκτελείται.

- Μα καλά, Γέροντα, το έλεος του Θεού επεκτείνεται και στην κόλαση;

- Αφού, παιδάκι μου, είναι άπειρο, υπάρχει χώρος, ή κατάσταση, που να το εμποδίσουν να επεκταθεί;

Πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

«Ν᾽ ἀνησυχοῦμε καὶ γιὰ τοὺς νεκρούς μας ποῦ θὰ πᾶνε, στὴν κόλασι ἢ στὸν παράδεισο;

Ποῦ βρίσκονται ὁ πατέρας, ἡ μητέρα, οἱ συγγενεῖς;

Καὶ στὴ ζυγαριὰ ξέρετε ὅτι, καθὼς ἀμφιταλαν-τεύεται, λίγο βάρος τὴν κάνει νὰ γείρῃ πρὸς τὸ ἕνα μέρος.

Λίγα γραμμάρια ἀπαιτοῦνται· μιὰ προσευχὴ δηλαδή, ἕνα μνημόσυνο, λίγες ἐλεημοσύνες εἶνε ἱκανὲς κατὰ τὴν ὀρθόδοξο πίστι νὰ κλείνουν τὴν ζυγαριὰ δεξιά –ἀλλοίμονο ἂν κλείνῃ ἀριστερά.

Δεξιὰ εἶνε ὁ παράδεισος, ἡ ἀνέκφραστη μακαριότης· ἀριστερὰ κόλασις».

π. Αυγουστίνος Καντιώτης

https://proskynitis.blogspot.com/2024/03/blog-post_38.html