Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΠΡΕΝΤΟΝ ΓΟΥΤΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Σχόλιο ΡΩΜΙΟΣ: Από αυτή τη συμφωνία ξεκίνησε η μαζική επίθεση των Ιλλουμινάτι προς την ανθρωπότητα για την εγκαθίδρυση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης (δείτε ΕΔΩ)  από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.  Το χρήμα αποτελούσε μετά από αυτήν ‘’χρωματιστό χαρτάκι’’ το οποίο οι κοσμοκράτορες μπορούσαν να το τυπώνουν αφειδώς και έτσι να εξαγοράζουν τα πάντα προκειμένου να επιτύχουν το σκοπό τους!

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, προς το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ΗΠΑ, ως μια πανίσχυρη πια νικητήρια δύναμη του πολέμου αυτού, η οποία μαζί με την ΕΣΣΔ, αποτελούσε μια από τις δυο υπερδυνάμεις, οι οποίες ελέγχαν τον μεταπολεμικό κόσμο, ανάγκασαν όλες της χώρες της Δύσης, που είχαν υπό την επιρροή τους, να υπογράψουν την συμφωνία του Μπρέντον Γουτς.

Με βάση την συμφωνία αυτή, αφενός μεν, όλες οι οικονομίες των δυτικών κρατών, θα έπρεπε να συνδέονται με το δολάριο, ενώ το νόμισμα αυτό, θα έπρεπε να συνδέεται άμεσα στις διακυμάνσεις και την αξία του με την τιμή του χρυσού.

Όλες οι δυτικές χώρες, μέσω της συμφωνίας του Μπρέντον Γουτς, θα έπρεπε να παραδίδουν το 25% του κρατικού τους χρυσού προς φύλαξη σε ειδικά διαμορφωμένα θησαυροφυλάκια στις ΗΠΑ, τάχα ως εχέγγυα, αλλά και δήθεν για να έχει το ΔΝΤ χρηματικά κεφάλαια σε περίπτωση ανάγκης.

Και με βάση τις συμφωνίες που υπεγράφησαν, οι ΗΠΑ, θα έπρεπε όταν τα δυτικά κράτη, τα οποία τους παρέδωσαν τον χρυσό τους, τον ζητούσαν σε κάποια στιγμή πίσω, αυτές, θα έπρεπε να τους τον παραδώσουν άμεσα.

[Φυσικά, όπως είναι γνωστό, οι ΗΠΑ δεν παρέδωσαν ποτέ πίσω τον χρυσό αυτό σε κανένα κράτος και αρνήθηκαν οποιονδήποτε έλεγχο σε σχέση με τα αποθέματα που φυλάνε. Το πιθανότερο είναι ότι ξοδέψαν όλα τα χρήματα αυτά για την πάρτη τους, ενώ σε όσα κράτη (ακόμα και μεγάλα), τον ζήτησαν πίσω, συνέβησαν ξαφνικές εξεγέρσεις και πτώση των κυβερνητών τους από την εξουσία.

(π.χ. ο Μάης του 1968 στην Γαλλία, ο οποίος στρεφόταν κατά του προέδρου Ντε Γκολ, την ιδιά ακριβώς χρονιά που ζήτησε τον επαναπατρισμό του γαλλικού χρυσού από τις ΗΠΑ. 
Σε λιγότερο από ένα χρόνο, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία της χώρας του)].

Το δε δολλάριο, θα μπορούσε να παραμένει μετατρέψιμο σε χρυσό, όσο οι ΗΠΑ, θα είχαν την δυνατότητα να επιτύχουν την μετατροπή αυτή. Παράλληλα όμως οι ΗΠΑ, ως αρχιτέκτονες της συμφωνίας του Μπρέντον Γουτς, αλλά και ως αρχηγοί του ΔΝΤ, μπορούσαν αν ήθελαν, να επικαλεστούν πολίτικους ή εθνικούς λογούς, προκειμένου να αποφύγουν την επιστροφή του χρυσού των δυτικών κρατών που είχαν στην κατοχή τους.

Επίσης, μόνο οι κυβερνήσεις των δυτικών κρατών, μπορούσαν να μετατρέψουν τα δολάρια σε χρυσό, ενώ οι απλοί πολίτες, δεν είχαν (ούτε έχουν) το δικαίωμα αυτό, κάτι που αν συνέβαινε, θα ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο για τις ΗΠΑ. Φυσικά, τα κράτη του ΔΝΤ, δεν μπορούσαν, ούτε να χρησιμοποιήσουν τον χρυσό τους, προκειμένου να κόψουν χρυσά νομίσματα.

Και αυτό, λόγω του γεγονότος, πως οι ΗΠΑ, βάση του συστήματος αυτού, θα έπρεπε να έχουν ακριβώς την ποσότητα του χρυσού που αντιστοιχεί στα δημοσιά έσοδα τους, αλλά ακόμα και στο δημόσιο χρέος τους.

Φυσικά, αυτό είναι κάτι αδύνατο, αφού όπως είναι γνωστό σε όλους μας, οι ΗΠΑ εκτυπώνουν συνεχώς καινούργια δολάρια, ενώ το δημόσιο χρέος τους έχει φτάσει στις μέρες μας τα εικοσιένα τρις δολάρια.

[Οι ΗΠΑ, τύπωναν συνεχώς νέα δολλάρια, για να μπορούν να δίνουν τοκογλυφικά δάνεια σε λαούς ή να καλύπτουν τις ανάγκες εξόδων του προϋπολογισμού τους, ή ακόμα και να κερδοσκοπούν, αφού η θεωρητική παραγωγή περισσοτέρων δολαρίων, σήμαινε θεωρητικά και την αύξηση της ποσότητας του από τις ΗΠΑ, οπότε σε μια τέτοια περίπτωση, αυξανόταν και η τιμή του χρυσού παγκοσμίως].

Όπως ευκολά καταλαβαίνει κάνεις, οι ΗΠΑ, δεν έχουν σε καμμιά περίπτωση τόσο πολύ χρυσό στα θησαυροφυλάκια τους, που να φτάνει τόσο τεράστια αξία, οπότε μόνο η τεχνητή διακήρυξη αυτών, πως τάχα τον έχουν στην κατοχή τους, γλιτώνει τις ΗΠΑ, από την ανακάλυψη της απάτης, την πτώση της αξίας του νομίσματος τους και πιθανώς μια χρεωκοπία χειρότερη από αυτή του 1929.

Γιατί αν γίνει έλεγχος στα αποθεματικά των ΗΠΑ και βρεθεί πως δεν διαθέτουν τόσες ποσότητες χρυσού, ενώ έχουν ξοδέψει και τον χρυσό των άλλων κρατών που υποτίθεται ότι φυλάνε, και ταυτόχρονα οι πολίτες των κρατών αυτών, αρχίσουν να ζητάνε τον χρυσό που τους αναλογεί ατομικά από τις ΗΠΑ (γιατί μπορεί οι ΗΠΑ να μπορούν να λαδώνουν και να ελέγχουν πολλές κυβερνήσεις κρατών, αλλά δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο και με δεκάδες εκατομμύρια λαών), αυτές αν αναγκαστούν να τον γυρίσουν πίσω, θα χρεωκοπήσουν.

Ή θα ανακαλυφθεί η απατή τους και πως έχουν ξοδέψει πλήρως τον χρυσό αυτό, ενώ θα καταρρεύσει και η αξία του δολαρίου (μαζί με την οικονομική και πολιτική αξιοπιστία των ΗΠΑ), όταν βρεθεί ότι τα δολάρια τα οποία έχουν στην κατοχή τους οι ΗΠΑ, σε καμμιά περίπτωση δεν αντιστοιχούν με την ποσότητα του χρυσού που έχουν αντίστοιχα στην κατοχή τους.

Οπότε, οι ΗΠΑ, προκειμένου να μπορέσουν να «αλαφρύνουν κάπως» την κατάσταση αυτή, προχώρησαν στην αποσύνδεση του δολαρίου από τον χρυσό (συνδέοντας το με το πετρέλαιο, όπως ισχύει μέχρι σήμερα), εγκαταλείποντας και παραβιάζοντας την Συμφωνία του Μπρέντον Γουτς, που οι ίδιες δημιούργησαν, χωρίς όμως να εγκαταλείψουν το ΔΝΤ.

Ή να επιστρέψουν πίσω τον χρυσό που είχαν προς φύλαξη από τα δυτικά κράτη και χωρίς την σιφώνια των άλλων δυτικών κρατών, τα οποία είχαν λόγω σε αυτή την ενέργεια, αφού οι οποίες αλλαγές έκαναν οι ΗΠΑ στο δολάριο, επηρέαζαν άμεσα και την δική τους οικονομία.

Επίσης, απότοκος της συμφωνίας του Μπρέντον Γουτς, ήταν η ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενός χρηματιστικού και δανειοληπτικού οργανισμού, ο οποίος ήταν ελεγχόμενος άμεσα από τις ΗΠΑ, ενώ ο οποίος πρόεδρος του, θα έπρεπε προκειμένου να εκλεγεί, να έχει πάντα την σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε προέδρου των ΗΠΑ.

Το ΔΝΤ, δεχόταν να παρέχει μεγάλα χρηματικά δάνεια σε αναπτυσσόμενες χώρες με μεγάλα οικονομικά (αλλά και κοινωνικά-πολιτικά) προβλήματα (οι οποίες όμως ήταν πάντα πλούσιες σε ορυκτούς πόρους), πάντα με άκρως τοκογλυφικούς ορούς και σε αντάλλαγμα αυτές, θα έπρεπε να εφαρμόσουν στους λαούς τους, μια άκρως αντιλαϊκή πολιτική οικονομικών περικοπών και ιδιωτικοποιήσεως του δημοσίου πλούτου.

Όλος, ο δημόσιος πλούτος των χωρών αυτών, δίνονταν ως εχέγγυο-ενέχυρο-εγγύηση έναντί των δανειστών, οι οποίοι φρόντιζαν εξεπίτηδες, το χρέος δανεισμού αυτών των κρατών να εκτοξευτεί τόσο πολύ, έτσι ώστε να καθίσταται ανέφικτη η αποπληρωμή του και ως συνέπεια αυτού, τα κράτη αυτά αναγκαζόταν να προβούν σε στάση πληρωμών.

Ένεκα τούτου, ενεργοποιούταν οι ρήτρες σχετικά με την αποπληρωμή των δάνειων στο ΔΝΤ, τις οποίες είχαν υπογράψει τα κράτη αυτά, οπότε λόγω της κατάστασης αυτής που είχε διαμορφωθεί, οι δανειστές, οικειοποιούταν τον πλούτο των κρατών αυτών, τα οποία χωρίς τις πλουτοπαραγωγικές πήγες τους, φτωχοποιούταν ακόμα περισσότερο, ενώ ταυτόχρονα βυθιζόταν ακόμα περισσότερο σε άγριες κοινωνικές και πολικές συγκρούσεις.

Για να μπορούν όμως να κρατούν τους λαούς αυτούς υποταγμένους, υποστήριζαν όλες τις εντόπιες άγριες δικτατορίες, οι οποίες κατάστελλαν με ακρατή βιαιότητα τις οποίες αντιδράσεις των ντόπιων, ενώ οι ίδιοι εκμεταλλευόταν ατιμώρητοι τον πλούτο των λαών αυτών.

[Επίσης, για να επιτύχουν το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου των κρατών αυτών, βοηθούσαν χρηματικά την ανέλιξη ντόπιων φιλοδοξών και αδίστακτων πολιτικών, οι οποίοι για το χρήμα και την καρεκλά, φρόντιζαν να υπογράψουν συμβόλαια, με τα οποία ξεπούλαγαν την ιδιά τους την χώρα.

Ενώ σε άλλους διεφθαρμένους πολίτικους, στους οποίους γνώριζαν τα άθλια προσωπικά, ηθικά, οικονομικά ή πολιτικά τους σφάλματα, τους εκβίαζαν ότι θα τα αποκάλυπταν, αν αυτοί δεν υπέκυπταν στην Αμερικανική πολιτική.

Εννοείται, πως και στο Ανατολικό μπλοκ, επικρατούσε επακριβώς παρόμοια κατάσταση, αφού η ΕΣΣΔ, μέσω του δικού τους οικονομικού συμφώνου, παρείχε στα κράτη που είχε υπό την επιρροή της (Ανατολική Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική), εξίσου άθλια τοκογλυφικά δάνεια με εξίσου βαριές και ανηλεείς τόκους, στηρίζοντας και αυτή εντόπιες ανηλεείς δικτατορίες, προκειμένου να κλέβει τον πλούτο των λαών αυτών, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα εθνικά της συμφέροντα].

Είναι η ιδιά ακριβώς μέθοδος, με αυτή που χρησιμοποιήθηκε στην χώρα μας, μέσω του ΔΝΤ, από ΗΠΑ και Γερμάνια, προκειμένου μέσω των μνημονίων, αυτή να υποταγεί πλήρως στις δυνάμεις αυτές, αλλά και να διαρπαχτεί ταυτόχρονα, όλος ο εθνικός μας πλούτος.

Είναι γεγονός, πως χωρίς τα μνημόνια, τα έσοδα του κράτους μας και ο εθνικός μας πλούτος, φτάνουν, προκειμένου να καλυφθούν όλες οι αναγκαίες προς τον λαό πληρωμές. 

Όμως, λόγω των μνημονίων, όλα τα παραγόμενα έσοδα του κράτους, διοχετεύονται μόνο στα τοκοχρεολύσια και στην αποπληρωμή των τεράστιων τόκων άκρως βάρβαρων και συνέχων δανειακών συμβάσεων που αναγκάζεται να υπογραφεί συνεχώς η χώρα μας, στα τραπεζικά χρέη και στο δημόσιο χρέος, το οποίο αυξάνουν συνεχώς τεχνικά οι ΗΠΑ-ΕΕ-Γερμανία-ΔΝΤ, μέσω και της βοήθειας των δωσίλογων πολιτικών μας.

Έτσι, το κράτος, ουσιαστικά δεν έχει καθόλου έσοδα (λόγω αυτών των δανειακών συμβάσεων που υπογράφονται, των υπέρογκων τόκων αυτών, καθώς και λόγω της αποκλειστικής διοχέτευσης όλων των εσοδών του κράτους στην πληρωμή αυτών) και προκειμένου να βρει χρήματα προκειμένου να πληρώσει τις δημοσιές δαπάνες, αναγκάζεται να δανείζεται από ΔΝΤ και ΕΕ, συνεχώς νέα χρηματικά ποσά.

Όμως, όπως είναι γνωστό σε όλους μας, το δημόσιο χρέος, έχει αυξηθεί τεχνητά από τις ΗΠΑ και ΕΕ, μέσω των μνημονίων, αλλά και τους πολίτικους μας, οι οποίοι, ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα, προκειμένου να περνούν καλά, ενώ άλλοι, κλέβουν τα χρήματα του λαού και τα τοποθετούν σε λογαριασμούς στο εξωτερικό.

Πιο πριν, τον καιρό των δάνειων Ντελόρ, οι πολιτικοί μας, φρόντισαν να «αρπάξουν» τα χρήματα αυτά και να τα βάλουν στους λογαριασμούς τους, αλλά προκειμένου να έχουν χρήματα για να τα δώσουν στο εκλογικό τους κοινό για την έμμεση εξαγορά της ψήφου τους, δανείστηκαν από μεγάλες δυτικές τράπεζες αντίστοιχα ποσά με τεράστιους τόκους.

Και αυτό το έκαναν, αδιαφορώντας πλήρως για το γεγονός, πως μέσω αυτής της τακτικής το δημόσιο χρέος θα αυξανόταν στο μέλλον υπέρμετρα λόγω των συνεχών δάνειων και των τεράστιων τόκων, κοιτώντας μόνο το βραχυπρόθεσμο συμφέρον τους.

Φροντίζοντας μόνο να μεταθέσουν την αποπληρωμή των δάνειων που πήραν με τοκογλυφικούς ορούς (χωρίς φυσικά να ρωτήσουν ποτέ τον Ελληνικό λαό) στο κράτος (ουσιαστικά στον Ελληνικό λαό τότε, αλλά και στις μελλοντικές γενιές που θα ακολουθούσαν) και να καλοπερνούν οι ίδιοι, τρώγοντας και πίνοντας στην υγειά των αποκαλουμένων από αυτούς κοροΐδων (του λαού).

Φυσικά, και σε αυτή την περίπτωση, οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις, που παρίσταναν και τις τάχα ηθικές και αδιάφθορες, χρησιμοποίησαν εκτενώς απείρους χρηματισμούς ντόπιων διεφθαρμένων πολιτικών, και ειδικά η Γερμανία, (σκάνδαλο Siemens, Χριστοφοράκος, σκάνδαλο ΟΤΕ, λίστα Λαγκάρντ κ.λ.π.

Οπότε, όπως ευκολά μπορεί να καταλάβει κάνεις, οι ΗΠΑ και γενικότερα η Δύση, όπως φυσικά και η Ανατολή (Ρωσία και Κίνα μέσω των BRICS και των δάνειων που αυτός ο οργανισμός χορηγεί σε αναπτυσσόμενα κράτη), χρησιμοποιεί τις ιδίες τοκογλυφικές μεθόδους για την υποταγή των κρατών.

Είναι στο χέρι μας, να μην υποκύψουμε στις ανηλεείς και καταστροφικές απαιτήσεις τους προς την χώρα μας (τόσο εθνικά, όσο και πολιτικά), και να φροντίσουμε για την σωτήρια αυτής, εγκαταλείποντας πλήρως τα μνημόνια.

Και αρνούμενοι το παράνομο-τεχνητό χρέος που δημιούργησαν και είναι υπεύθυνοι για την αποπληρωμή του, μόνο οι προδότες πολιτικοί μας και όχι φυσικά ο λαός, αναπτύσσοντας παράλληλα μια αναζωογονητική και σωτήρια εθνική και οικονομική πολιτική, η οποία θα αναστηλώσει ξανά την χώρα μας στα ποδιά της και θα της φέρει ξανά ειρήνη και ευημερία.

 ΠΗΓΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΚΑΤΟΧΗ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ! - Η ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ