Τί θα σκέφτονταν σήμερα, άρα γε, οι Ιρλανδοί
εργάτες που έσκαψαν το κανάλι Erie;
από τον JOHN LEAKE
Χθες συμμετείχα για λίγο σε μια παρέλαση της Ημέρας του Αγίου Πατρικίου καθώς πήγαινα στην Εκκλησία της Χριστιανικής Κοινότητας Bethel στο Rochester της Νέας Υόρκης, όπου ο Δρ Peter McCullough, ο Steve Kirsch, η πληροφοριοδότης του VAERS Deborah Conrad, ο Πρόεδρος του Brownstone Jeffrey Tucker και η δικηγόρος Bobby Ann Cox έκαναν παρουσιάσεις.
Ενώ υπογράφαμε βιβλία, ένας νεαρός,
γεροδεμένος άνδρας είπε στον Δρ McCullough ότι ο εργοδότης του εξακολουθεί να
επιβάλλει τα εμβόλια του COVID-19 και ότι μόλις είχε λάβει ειδοποίηση ότι
σύντομα θα απολυόταν εάν δεν συμμορφωνόταν. «Τι πρέπει να κάνω;» ρώτησε.
Ο
Δρ McCullough απάντησε:
Κοιτάξτε το αφεντικό σας κατευθείαν στα μάτια και πείτε του ότι δεν θα συμμορφωθείτε.
Πείτε του ότι δεν φοβάστε και ότι δεν θα μπορέσει να σε πιέσει.
Η
χώρα μας χρειάζεται δυνατούς νέους σαν εσάς, για να αντισταθείτε σε τυράννους, όπως ο εργοδότης σας.
Μετά την εκδήλωση κατευθυνθήκαμε με το αυτοκίνητο προς το Μπάφαλο και δειπνήσαμε σε ένα εστιατόριο κοντά στο σημείο όπου το κανάλι Erie ρέει στη λίμνη Erie, και συλλογίστηκα τους άνδρες που το έσκαψαν - και τα 363 μίλια του, μεταξύ Albany και Buffalo, κατά τα έτη 1817-1825.
Όταν το έργο προτάθηκε στον Πρόεδρο Τζέφερσον το 1808, δήλωσε ότι «δεν απείχε και πολύ από το να είναι τρελλό» και αρνήθηκε να το χρηματοδοτήσει ομοσπονδιακά.
Κανένας από τους μηχανικούς δεν
είχε επίσημη εκπαίδευση και το
πιο δύσκολο δυτικό τμήμα σκάφτηκε κυρίως από Ιρλανδούς μετανάστες που μόλις
είχαν φτάσει στη Νέα Υόρκη.
Αυτό συνέβη προτού εφευρεθεί ο δυναμίτης και το φτυάρι ατμού, οπότε οι φτωχοί Ιρλανδοί έπρεπε να τα κάνουν όλα με πρωτόγονα, επικίνδυνα εκρηκτικά μαύρης σκόνης και ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ.
Καθώς οι εργασίες προχωρούσαν μέσα από το
έλος Montezuma στις λίμνες Finger:
Χιλιάδες Ιρλανδοί εργάτες αρρώστησαν ή πέθαναν στους βάλτους από αυτό που ονομάστηκε «πυρετός Genesee», αλλά στην πραγματικότητα ήταν ελονοσία. (https://www.history.com/news/erie-canal-construction-engineering-labor).
Η ιρλανδική εργασία μεταναστών ξεπέρασε σταδιακά τους ντόπιους εργάτες και το αντι-ιρλανδικό, αντι-καθολικό συναίσθημα διογκώθηκε κατά μήκος της διαδρομής κατασκευής της διώρυγας.
Οι Ιρλανδοί εργάτες πληρώνονταν συχνά σε ουίσκι επιπλέον (ή μερικές φορές στη θέση) των πενιχρών μισθών τους των 12 δολλαρίων το μήνα.
Ενώ οι φιλονικίες και οι αψιμαχίες με τους ντόπιους ήταν ένα συχνό
πρόβλημα, οι Ιρλανδοί
εργάτες αποδείχθηκαν πρόθυμοι να κάνουν τις πιο βρώμικες και επικίνδυνες
εργασίες, συμπεριλαμβανομένης της ανατίναξης βράχων με απρόβλεπτη μαύρη σκόνη.
Ο ιστορικός Gerard Koeppel, συγγραφέας του Bond of Union: Building the Erie Canal and the American Empire (https://www.amazon.com/Bond-Union-Gerard-Koeppel/dp/0306818620), παραθέτει τους στίχους ενός δημοφιλούς ιρλανδικού τραγουδιού:
«Σκάβουμε ένα
χαντάκι μέσα από το βούρκο, Μέσα από τη λάσπη και τη γλίτσα και το βούρκο, να
πάρει! Και η λάσπη είναι η κύρια πληρωμή μας. Στο παντελόνι μας, κάτω από τις
μπότες μας, κάτω από το λαιμό μας, να πάρει!" (Σ.τ.Μ. περισσότερες πληροφορίες εδώ: https://daveruch.com/erie-canal-song/ και εδώ: https://www.history.com/news/erie-canal-construction-engineering-labor)
Όταν
τελικά ολοκληρώθηκε η διώρυγα έγινε μια ΑΜΕΣΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ που ΜΕΙΩΣΕ το
ΚΟΣΤΟΣ των σιτηρών που μεταφέρονταν από το Οχάϊο στη Νέα Υόρκη κατά 90%
(!!!!!!!!!!!).
Αναρωτιέμαι
τι θα σκέφτονταν αυτοί οι φτωχοί Ιρλανδοί εργάτες για τη χώρα μας σήμερα. Τι θα
έλεγαν αν κάποιος τους έλεγε ότι κατέχουν «λευκό ανδρικό προνόμιο» και
αποτελούν μέρος της «λευκής ανδρικής πατριαρχίας» της Αμερικής;
Οι
Ιρλανδοί μετανάστες του 19ου αιώνα αντιμετωπίζονταν συχνά ως πολίτες δεύτερης
κατηγορίας και εργάζονταν μέχρι θανάτου σε τεράστια δημόσια έργα όπως το κανάλι
Erie και η γέφυρα του Μπρούκλιν 45 χρόνια αργότερα, αλλά οι ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ
ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ.
Ο Δρ McCullough έχει δίκιο. Χρειαζόμαστε ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ για να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ στην υφέρπουσα ΤΥΡΑΝΝΙΑ στη χώρα μας – ειδικά στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης και την Καλιφόρνια. Μια Συνταγματική Δημοκρατία που χρειάστηκε δύο αιώνες για να οικοδομηθεί μπορεί να χαθεί σε λίγα χρόνια εάν οι συνετοί ενήλικες του έθνους δεν αντιταχθούν σε καταστροφικές ιδεολογίες που μπορούν ξαφνικά να σαρώσουν τη γη σαν μετάδοση.
Όπως το έθεσε ο μεγάλος Ιρλανδός ποιητής
William Butler Yates:
Στροφή τη στροφή σε μια σπείρα που διαρκώς διευρύνεται
Το γεράκι δεν μπορεί να ακούσει τον γερακάρη.
Τα πράγματα καταρρέουν. Tο κέντρο δεν μπορεί να κρατήσει.
Η ίδια η αναρχία ξεχύνεται πάνω στον κόσμο,
Η αιματοβαμμένη παλίρροια απλώνεται και παντού
Η τελετή της αθωότητας πνίγεται.
Οι ενάρετοι στερούνται κάθε πεποίθησης, ενώ οι φαύλοι
Είναι γεμάτοι με παθιασμένη ένταση.
(ελεύθερη μτφρ.)
https://petermcculloughmd.substack.com/p/tyranny-of-wimps?utm_source=substack&utm_medium=email
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!