Η γιαγιά μέ ΕΔΙΔΑΞΕ μέ τήν ζωή της καί τόν λόγο της, τό πατρώον ΣΕΒΑΣ.

«Η νηστεία είναι, παιδί μου, η βάσις κάθε σωματικής ασκήσεως.»

Όλες τις Σαρακοστές άλαδο η γιαγιά και ολόκληρο το σπίτι. 

Μ᾽ έμαθε ν᾽ ανάβω το καντήλι, να θυμιάζω, να ανάπτω κερί μπροστά στα εικονίσματα και να προσεύχωμαι στον όρθρο και στο δείλι.

Μου υπέδειξε τις μετάνοιες σαν προσευχή, που την δέχεται ο Θεός.

Με δίδαξε, ότι άν τρείς Κυριακές δεν ακούσουμε τόν εξάψαλμο, σταματάμε νά είμαστε Χριστιανοί. [σ.σ. τό γράφει μέ σαφήνεια καί τό 'Πηδάλιον'! ]

«Σήκω, παιδί μου, ο παπάς πέρασε, ανέβηκε στην Παναγία· μη ξεχνάς ότι και την προηγούμενη Κυριακή τον χάσαμε τον εξάψαλμο.»

Μ᾽ έμαθε να τον ακούω όρθιος και σεβίζων, υποκλινόμενος. 

Την ώρα που διαβαζότανε το Ευαγγέλιο έβαζε κερί στο μανάλι, γιατί πίστευε ότι το Ευαγγέλιο είναι η διαθήκη που άφησε ο Χριστός στον κόσμο, και στην σύνταξη και ανάγνωση των διαθηκών, που γινότανε πάντοτε το εσπέρας, όλοι βαστούσαν κερί, για να βλέπη ο συντάκτης.

Μ᾽ έμαθε πως το «Δόξα Πατρί» είναι η μεγαλύτερη δοξολογία και ιστάμενος όρθιος να σταυροσημειούμαι.

Μ᾽ έμαθε την Μεγάλη Σαρακοστή, εισερχόμενος στον Ναό, να κάνω τρεις μετάνοιες, για τον προηγιασμένο Άρτο που βρίσκεται στην αγία Τράπεζα.

Μακαριστός Γέροντας Γρηγόριος ο Αρχιπελαγίτης .

Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου .[+2018]

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/03/blog-post_98.html