ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Τυφλό Κούγκαρ, που δέν μπορεί νά απελευθερωθεί στήν άγρια φύση, μαθαίνει νά ανταποκρίνεται στήν φωνή του φροντιστή του!

 της Louise Chambers

19 Μαρτίου 2023

(ηχητικό: 06:57)

Ένα τραυματισμένο 'κούγκαρ', που διαγνώστηκε ως τυφλό και υιοθετήθηκε από ένα κέντρο διάσωσης ζώων της Αργεντινής, έχει μάθει να ανταποκρίνεται στη φωνή του φροντιστή του και το ζευγάρι έχει δημιουργήσει έναν μοναδικό δεσμό.

Η Kai Pacha, 54 ετών, είναι πρόεδρος του Pumakawa Animal Reserve, ενός μη κερδοσκοπικού κέντρου διατήρησης, διάσωσης και αποκατάστασης στη Villa Rumipal στην επαρχία της Κόρδοβα της Αργεντινής.

Ήταν η καλοκαιρινή τουριστική περίοδος του 2017 όταν ένας τραυματισμένο, ενός μηνός κούγκαρ μεταφέρθηκε στο κέντρο από μια οικογένεια που τον ανακάλυψε στην άκρη του δρόμου.

Η Pacha είπε στους Epoch Times: «Τον παρέσυρε μια θεριζοαλωνιστική μηχανή. ... Μεταφέρθηκε σε ένα μικρό κλουβί. 

Ήταν πολύ προσεκτικός με την οικογένεια: τους γονείς και τα δύο έφηβα παιδιά. Ανησυχούσαν πολύ για τις κινήσεις που έκανε και πίστευαν ότι είχε επιληψία. Μόνο όταν τον είδα, συνειδητοποίησα ότι είχε σοβαρό στομαχόπονο».

(ΦΩΤΟ: Η Pacha με τον Estanislao ως κουτάβι . (Ευγενική προσφορά του Pumakawa))

(ΦΩΤΟ: Ο Estanislao (το κούγκαρ) το 2017. (Ευγενική προσφορά του Pumakawa)

Η Pacha πρότεινε στην οικογένεια να μείνει με το μικρό κούγκαρ για λίγο για να τον ηρεμήσει. 

Η οικογένεια εφάρμοσε μια πρακτική ενεργειακής θεραπείας χωρίς επαφή που είναι δημοφιλής στη Λατινική Αμερική, και σιγά-σιγά ξεπέρασε τη κράμπα του. 

Στη συνέχεια άφησαν το κούγκαρ στα χέρια του εξειδικευμένου προσωπικού του Pumakawa για θεραπεία.

Το προσωπικό ονόμασε το μικρό κούγκαρ Estanislao, που σημαίνει "αυτός που επιτυγχάνει δόξα". 

Αφού αρχικά τον θεράπευσε για νευρολογικά προβλήματα και διάφορους κτηνιατρικούς ελέγχους, ένας οφθαλμίατρος έδωσε μια απροσδόκητη διάγνωση ότι ο Estanislao ήταν «εντελώς και αμετάκλητα τυφλός».

«Από εκεί, η φροντίδα μας ήταν πιο ακριβής», είπε η Pacha. «Άρχισα να τον έχω μαζί μου όλη την ώρα. Το κάνω επίσης με άλλα κουτάβια μέχρι να είναι μερικών μηνών και μπορούν να χωρίσουν με τη στενή προσοχή μου. Στην περίπτωση του Estanislao, λόγω της τύφλωσής του, συνέχισε να χρειάζεται την καθοδήγησή μου».

(ΦΩΤΟ: (Ευγενική προσφορά του Pumakawa))

Σύντομα, η Pacha και ο Estanislao ανέπτυξαν μια καθημερινή ρουτίνα στην οποία η Pacha παρακολουθούσε τις ανάγκες του μικρού, ενώ τον δίδασκε να τελειοποιεί τις μη οπτικές του αισθήσεις και να βασίζεται στις υποδείξεις της για να περιηγηθεί στον κόσμο.

«Ποτέ δεν είχα συνεργαστεί ή συνοδεύσει τυφλό ζώο ή τυφλό», είπε η Pacha. «Ξεκίνησα κάνοντας πράγματα για να τον ηρεμήσω. 

Ήταν κυρίως επαφή για να τον καθοδηγήσει και μικροί φωνητικοί ήχοι παρόμοιοι με εκείνους της μητέρας του. ... Προσπάθησα να κάνω τον εαυτό μου να νοιώσει σαν κούγκαρ».

Η Pacha περπατούσε σε μικρούς χώρους και σημείωνε τα βήματά της χωρίς να σέρνει τα πόδια της - απλά πατούσε σταθερά στο έδαφος. 

Ο Estanislao την ακολούθησε και σύντομα άρχισε να σταματά μπροστά σε εμπόδια όπως ανώμαλο έδαφος ή σκαλοπάτια. 

H Pacha χρησιμοποίησε επίσης διάφορους ήχους όπως στην ζούγκλα και ήχους της φύσης για να βοηθήσει στη διαδικασία. 

Επιπλέον, χρησιμοποίησε ραβδιά θυμιάματος για να τονώσει την αίσθηση της όσφρησης του κούγκαρ και να σηματοδοτήσει μια ασφαλή περιοχή.

(ΦΩΤΟ: Η Pacha με την Estanislao το 2022. (Ευγενική προσφορά του Pumakawa))

Την πρώτη φορά που ο Estanislao ανταποκρίθηκε θετικά στη φωνή της Pacha, σταμάτησε στα ίχνη του και περπάτησε προς τα πίσω, προσανατολιζόμενος προς αυτήν. Πλησίασε τα πόδια της, μύρισε και άρχισε να την ακολουθεί.

H Pacha είπε: «Ένοιωσα μια μητρική σχέση».

Η Pacha άρχισε να πειραματίζεται με διαφορετικούς ήχους, συμπεριλαμβανομένου του γουργουρίσματος όταν ο Estanislao ήταν ήρεμος, για να ενθαρρύνει το μικρό να συσχετίσει τους ήχους με τις διαθέσεις. 

Ενώ οι καταιγίδες και οι νέοι θόρυβοι εξακολουθούν να τον τρομάζουν, ο Estanislao δεν είναι πλέον το μικρό παιδί του παρελθόντος - μπορεί να προστατεύσει την περιοχή του τις ώρες των γευμάτων και θα καλέσει σε βοήθεια όταν χρειαστεί.

(Ευγενική προσφορά του Pumakawa)

«Όταν είμαι σωματικά κοντά, αρχίζει να περιποιείται τον εαυτό του ξαφνικά και υπερβολικά. Μου κάνει χάδια. Φαίνεται σαν αναγνώριση και μεγάλη έγκριση της παρουσίας μου", δήλωσε η Pacha. 

«Το απόγευμα του αρέσει να παίζει. ... Η αγαπημένη του δραστηριότητα είναι να παίζει με έναν σάκο πυγμαχίας που είναι κρεμασμένος ψηλά, όπου μπορεί να κουνάει τα πόδια του στα δύο πόδια και να τρέχει σε κύκλο».

Για τα τρία πρώτα χρόνια του Estanislao στο καταφύγιο, ο συνεργάτης της Pacha βοήθησε στη φροντίδα του. Όταν έφυγε ο συνεργάτης της Pacha, ο μικρός ήταν πολύ υποτονικός.

"Αυτό ήταν απόδειξη του πόσο [είχαν δημιουργήσει] έναν δεσμό", είπε η Pacha. «Μου έδωσε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ότι ο τρόπος που τον συνόδευσα ήταν καλός για εκείνον, ότι ήταν στο σωστό δρόμο. 

Η δημιουργία ενός δεσμού είναι γι' αυτόν μια ασφάλεια, το να ανήκει κάπου και για μένα μια ευκαιρία να αντιληφθώ σωστά αυτό που χρειάζεται».

(Ευγενική προσφορά του Pumakawa)

Σήμερα, ο Estanislao είναι πέντε ετών και εξακολουθεί να εξαρτάται πολύ από τη σωματική εγγύτητα. Η ομάδα φροντίδας του έχει διαφοροποιηθεί καθώς υπάρχουν στιγμές που η Pacha πρέπει να ταξιδέψει για δουλειά, αν και μπορεί να παραμείνει συνδεδεμένη με το κούγκαρ από μακριά μέσω καμερών και ηχείων που συνδέονται με το κινητό της τηλέφωνο που της επιτρέπουν να μιλάει και να τον ακούει.

«Υπάρχουν δύο άνθρωποι που μπορούν να τον φροντίσουν στη θέση μου», είπε η Pacha. «Έχουν λίγο μεγαλύτερη απόσταση, αλλά ενσωματώνονται από αυτόν. Μαζί τους έχει δεσμό και εμπιστοσύνη».

Αν και δεν είναι ασφαλές για τον Estanislao να αλληλεπιδρά με άλλα ενήλικα κούγκαρ στο καταφύγιο, έχει γίνει ένας απίστευτος ανάδοχος πατέρας σε ορφανά μικρά με τα οποία θα αγκαλιάσει και θα πάρει μεγάλους υπνάκους.

Ο καλύτερος φίλος του Estanislao είναι ο σκύλος της Pacha, Majo, και το απίθανο ζευγάρι δένεται μυρίζοντας, γλείφοντας και αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλο σαν αδέλφια. Ο Majo δεν χαλαρώνει και είναι πάντα σε εγρήγορση, ενώ ο Estanislao είναι πολύ χαλαρός και μερικές φορές τρέχει μακριά αν τα παιχνίδια του Majo γίνουν πολύ θορυβώδη.

(Ευγενική προσφορά του Pumakawa)

Το καταφύγιο Pumakawa, παλαιότερα γνωστό ως El Edén Flora y Fauna, «μεταμορφώθηκε» μετά τις δασικές πυρκαγιές της Αργεντινής του 2009, δήλωσε η Pacha. Σήμερα, το καταφύγιο επικεντρώνεται στη διατήρηση του περιβάλλοντος και την προσέγγιση της κοινότητας, καθώς και στην εγγενή άγρια ζωή και την αποκατάσταση των δασών, για να βοηθήσει στην επίλυση ανθρωπογενών περιβαλλοντικών ζητημάτων.

Το έμβλημά του είναι το πούμα.

Ως πρόεδρος, η Pacha ηγείται της ομάδας και συμμετέχει σε όλα, από τη διάσωση και την αποκατάσταση των ζώων έως την εκστρατεία και την εργασία στο φυτώριο, τον οπωρώνα και την τράπεζα σπόρων.

Ο Estanislao είναι μια μοναδική περίπτωση, καθώς η διατήρηση άγριων ζώων ως κατοικίδιων ζώων είναι παράνομη και «δεν συνιστάται για την ευημερία του ατόμου και του οικοσυστήματος».

Η Pacha έχει δει δύο σημαντικά ευχάριστα αποτελέσματα μέσα από το ταξίδι θεραπείας του κούγκαρ. «Πρώτον, να τον δούμε καλά. ότι έχει ξεπεράσει τα πάντα και ότι τώρα φαίνεται να μας κοιτάζει», είπε. «Δεύτερον, ότι δίνει ένα σημαντικό μήνυμα στο οποίο ενισχύει το μεγαλείο του είδους του. Η ίδια η ύπαρξή του αντιπροσωπεύει ότι τα ζώα είναι οι δάσκαλοί μας».

Δείτε το βίντεο:

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ : ΜΑΡΙΓΩ ΣΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

https://www.theepochtimes.com/blind-cougar-who-cant-be-released-into-the-wild-learns-to-respond-to-his-carers-voice_5099370.html