ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ (καί ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ): Έλλειψη ΣΤΕΓΗΣ καί ανθεκτικότητα στόν 'COVID-19'! - Μελέτη του Τορόντο δείχνει, ότι οι ΑΣΤΕΓΟΙ τά κατάφεραν μιά χαρά μέσα στήν πανδημία.....

 

Είναι γνωστό ότι οι άστεγοι πληθυσμοί έχουν πολύ υψηλότερα ποσοστά νοσηλείας για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της κατάχρησης ναρκωτικών, του αλκοολισμού, της αναρρόφησης, της πνευμονίας και των νευροψυχιατρικών λόγων. 

Πάντα αναρωτιόμουν πώς τα πήγαν κατά τη διάρκεια του COVID-19 έχοντας ΑΚΟΥΣΕΙ ΛΙΓΑ για σοβαρά αποτελέσματα, ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

Ο Richard και οι συνεργάτες του ανέφεραν 736 άστεγους στο Τορόντο του Οντάριο κατά τη διάρκεια του 2021 και του 2022. 

Η πλειοψηφία τα κατάφερε εν μέσω της ασθένειας του Covid χωρίς να αναφερθεί καμμία δυσκολία κατά τη διάρκεια αυτής  της χρονικής περιόδου, οι περισσότεροι με τις παραλλαγές Όμικρον. 

Δεν αναφέρθηκαν σοβαρές περιπτώσεις, νοσηλείες, ή θάνατοι.

(πίνακας: Richard L, Nisenbaum R, Brown M, et al. Συχνότητα μόλυνσης από SARS-CoV-2 μεταξύ των ατόμων που αντιμετωπίζουν έλλειψη στέγης στο Τορόντο του Καναδά. Jama Netw Open. 2023;6(3):e232774. doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.2774)

Παρά το γεγονός ότι περίπου τα δύο τρίτα έλαβαν εμβόλιο COVID-19, τα εμβόλια φάνηκαν να είναι άχρηστα σε αυτόν τον πληθυσμό χωρίς στατιστικά σημαντική αποτελεσματικότητα εμβολίου. 

Ενώ το κοινό έχει παρακολουθήσει την αδιάκοπη αναζήτηση καλά απασχολούμενων ενηλίκων, φοιτητών κοlλεγιακής ηλικίας και παιδιών ηλικίας έως 6 μηνών, οι πιο οικονομικά στερημένοι και ευάλωτοι στην κοινωνία φαίνεται να ενδιαφέρονται ελάχιστα για το Βιοφαρμακευτικό Συγκρότημα και, όπως και οι άλλες ομάδες, δεν έχουν θεωρητικό όφελος από τον εμβολιασμό. 

Κατά γενικό κανόνα, εάν ο υψηλότερος κίνδυνος δεν συνεπάγεται μείωση της νοσηλείας ή του θανάτου, τότε ακόμη και τα άτομα χαμηλότερου κινδύνου δεν αξίζουν την προσπάθεια για παρεμβάσεις δημόσιας υγείας όπως τα εμβόλια.

Richard L, Nisenbaum R, Brown M, et al. Incidence of SARS-CoV-2 Infection Among People Experiencing Homelessness in Toronto, Canada. JAMA Netw Open. 2023;6(3):e232774. doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.2774

https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2802351?utm_source=silverchair&utm_medium=email&utm_campaign=article_alert-jamanetworkopen&utm_content=wklyforyou&utm_term=031523

ΣΧΟΛΙΟ:

Robin Whittle Γράφει σχετικά με Θέματα Διατροφής 43 λεπτά πριν Η πιο προφανής εξήγηση για αυτό είναι ότι όντας έξω πολύ περισσότερο από τους περισσότερους άλλους ανθρώπους, οι άστεγοι θα είναι πιο εκτεθειμένοι στο ~ 297 nanometre UV-B φως που μετατρέπει την 7-δεϋδροξυχοληστερόλη στο δέρμα τους σε βιταμίνη D3 χοληκαλσιφερόλη. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα κυκλοφορούντα επίπεδα της 25-υδροξυβιταμίνης D (25(OH)D) είναι τουλάχιστον 50 ng/mL (1 μέρος στα 20.000.000 κατά μάζα), που είναι αυτό που χρειάζεται για την πλήρη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.  Ωστόσο, θα έχουν, σε γενικές γραμμές, υψηλότερα επίπεδα 25 (OH) D από τους περισσότερους άλλους ανθρώπους που δεν συμπληρώνουν τη βιταμίνη D3.  Αυτοί οι άνθρωποι έχουν συνήθως επίπεδα που κυμαίνονται από 5 έως 25 ng / mL, πράγμα που σημαίνει ότι οι έμφυτες και προσαρμοστικές ανοσολογικές αποκρίσεις τους σε καρκινικά κύτταρα, βακτήρια, μύκητες και ιούς είναι πολύ πιο αδύναμοι (ανάπηροι) σε σύγκριση με αυτό που θα ήταν με 50 ng / mL ή περισσότερο 25 (OH) D ΚΑΙ διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκαταστροφικής, αδιάκριτες καταστροφές κυττάρων, άγρια απορυθμισμένες φλεγμονώδεις αποκρίσεις. Δείτε τα ερευνητικά άρθρα σχετικά με τη βιταμίνη D και το ανοσοποιητικό σύστημα που αναφέρονται και συζητούνται στη διεύθυνση: https://vitamindstopscovid.info/00-evi/  (Συνυπογράφεται από τον Patrick Chambers MD: https://www.researchgate.net/profile/Patrick-Chambers-4/).