Ο πρώτος ήρωας ενός γιου, η πρώτη αγάπη μιας κόρης: Επαινώντας τους καλούς μπαμπάδες.

Το να είναι παρόντες στη ζωή των παιδιών τους είναι μία από τις ιδιότητες ενός καλού μπαμπά. (Biba Kayewich)

Υπάρχουν 3 βασικά στοιχεία για να είσαι καλός μπαμπάς και θα σε κάνουν επίσης καλύτερο άνθρωπο.

Από τον Jeff Minick

17/10/2023 | Ενημερώθηκε 17/10/2023

Υπάρχουν εκατομμύρια καλοί μπαμπάδες και έχω το προνόμιο να γνωρίζω μερικούς από αυτούς.

Αυτοί οι άνδρες είναι ένα μείγμα επαγγελμάτων, πεποιθήσεων και συνθηκών ζωής. Υπάρχει ο Ben στη Βιρτζίνια, πατέρας τεσσάρων παιδιών ηλικίας 7 ετών και κάτω, ο οποίος εργάζεται έξι ημέρες την εβδομάδα για την κατασκευαστική εταιρεία της οικογένειάς του, αλλά παρ' όλα αυτά περνά χρόνο τα βράδια και τα σαββατοκύριακα με τα παιδιά του. 

Υπάρχει ο Andy, ένας χημικός στο Raleigh, NC, ο οποίος είναι διαζευγμένος, αλλά απολαμβάνει να βλέπει τις τρεις κόρες του όποτε είναι δυνατόν. 

Υπάρχει ο John στο Τέξας, του οποίου η γυναίκα πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον περασμένο χειμώνα και ο οποίος τώρα αφιερώνει κάθε ελεύθερο λεπτό μακριά από τη δουλειά στους εφήβους του που ζουν ακόμα στο σπίτι.

Όλοι γνωρίζουμε μπαμπάδες σαν αυτούς τους άνδρες – γιους και εγγονούς, ανιψιούς, φίλους και γείτονες. Είναι οι πατέρες που εξισορροπούν τον χρόνο εργασίας με τον χρόνο των παιδιών, που δίνουν στα παιδιά τους το δώρο της ασφάλειας, ενώ τα διδάσκουν να γίνουν ανεξάρτητα και που, αν χρειαστεί, θα θυσιάσουν τη ζωή τους γι' αυτά.

Τα βασικά είναι αυτά που μετράνε

Στο "The Three P's to Being a Dad", ο Jabari Colon συνοψίζει με τάξη τις ιδιότητες που κάνουν τους καλούς μπαμπάδες. «Οι μπαμπάδες», γράφει, «συμμετέχουν ενεργά στη ζωή του παιδιού τους. Για να αποκτήσουμε τον τίτλο του μπαμπά, πρέπει να μάθουμε να εφαρμόζουμε τα τρία π: να Παρέχουμε, να Προστατεύουμε και να είμαστε Παρόντες».

Ως πάροχοι, οι μπαμπάδες εργάζονται σκληρά για να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών τους και, ει δυνατόν, να ικανοποιήσουν ορισμένες από τις επιθυμίες τους. Είναι διαθέσιμοι για να τα προστατεύσουν όταν είναι απαραίτητο, όπως να προσφέρουν παρηγοριά όταν συναντούν έναν νταή στο σχολείο ή όταν κάποια άλλη καταστροφή τα έχει κλονίσει. Τέλος, και όπως γράφει ο κ. Colon, ίσως το πιο σημαντικό, οι μπαμπάδες είναι παρόντες, που σημαίνει ότι πλέκουν τον εαυτό τους στη ζωή των παιδιών τους όσο το δυνατόν περισσότερο, όπως πηγαίνοντας σε ρεσιτάλ χορού, διδάσκοντάς τους να ρίχνουν μια μπάλα ποδοσφαίρου ή ακούγοντας τα όνειρά τους για το μέλλον.

Αυτή η φόρμουλα παροχής, προστασίας και παρουσίας λειτουργεί για όποιον επιθυμεί να είναι καλός μπαμπάς. Δεν κάνει διάκριση μεταξύ πατέρων και πατριών. Δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος που δεν έχει παίξει ποτέ ποδόσφαιρο στη ζωή του πρέπει να προπονήσει την ομάδα της κόρης του. Αυτό δεν υποδηλώνει ότι ο τύπος του οποίου η δουλειά απαιτεί πολλές ή ακανόνιστες ώρες θα πρέπει να αισθάνεται ένοχος για παραμέληση παιδιών. Το μόνο που σημαίνει είναι ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε αυτούς τους ευρείς στόχους της γονικής μέριμνας όσο καλύτερα μπορούμε.

Δεκάδες άλλοι διαδικτυακοί ιστότοποι προσφέρουν πολύ πιο συγκεκριμένες λίστες. Στο «Δέκα ιδιότητες ενός καλού πατέρα», για παράδειγμα, η Diane Morrow-Kondos τονίζει επίσης το να είναι παρών και προστατευτικός, αλλά στη συνέχεια προσθέτει άλλες ζωτικές δοκούς πατρότητας. Ένας καλός μπαμπάς, για παράδειγμα, αντιμετωπίζει τη μητέρα των παιδιών του με σεβασμό. «Δίνει το καλό παράδειγμα», χαίρεται με τα παιδιά του και τους λέει ανοιχτά πόσο τα αγαπάει.

Κάντε αυτά τα πράγματα και ο τίτλος "Καλός μπαμπάς" είναι δικός σας.

Εμπόδια

Φυσικά, η κατάκτηση αυτού του τίτλου μπορεί να είναι δύσκολη.

Οι σημερινές μητέρες και πατέρες τρέχουν μια καθημερινή πορεία εμποδίων ενώ μεγαλώνουν παιδιά. Πρέπει να εξισορροπήσουν το χρόνο που ξοδεύουν με τα παιδιά με το χρόνο που ξοδεύουν κερδίζοντας χρήματα. Πρέπει να αντιμετωπίσουν ειδικές περιστάσεις, από την παροχή βοήθειας σε έναν ηλικιωμένο γονέα μέχρι τη φροντίδα ενός πρόωρου μωρού. Πρέπει να παρακολουθούν στενά την εκπαίδευση των παιδιών τους, την ενασχόλησή τους με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον χαρακτήρα των φίλων τους. Η καθημερινή ζωή είναι συχνά ένας ανεμοστρόβιλος, μια καταιγίδα υποχρεώσεων που σπάνια σταματά. Ένα οκτάωρο αδιάκοπου βαθύ ύπνου για έναν γονέα είναι ένα όνειρο και όχι μια πραγματικότητα.

Με έναν σημαντικό τρόπο, ωστόσο, πολλοί άνδρες αυτές τις μέρες αντιμετωπίζουν μια ιδιαίτερη πρόκληση ως γονείς. Οι ιδεολογικές επιθέσεις στην «πατριαρχία» και στην αρρενωπότητα τόσο μέσα όσο και έξω από την τάξη έχουν υποτιμήσει τους παραδοσιακούς ρόλους της πατρότητας. Ακόμη χειρότερα, με μεγάλη διαφορά, οι Ηνωμένες Πολιτείες οδηγούν τον κόσμο σε μονογονεϊκά νοικοκυριά, με σχεδόν το 30% των παιδιών των ΗΠΑ να μεγαλώνουν σε ορφανά σπίτια.

Οι μητέρες και οι πατέρες χρησιμεύουν ως πρότυπα για τα παιδιά τους. Οι γιοι που θαυμάζουν τους πατέρες τους θα τους μιμηθούν. Οι κόρες μπορεί να αναζητούν αυτές τις καλές ιδιότητες μπαμπά στους άνδρες που σκέφτονται για γάμο. Ένας πατέρας που δεν έχει αυτές τις δεξιότητες, που δεν πληροί τα βασικά πρότυπα των «τριών Π» του κ. Colon και αποτυγχάνει να ασχοληθεί θετικά με τα παιδιά του, μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα και να χρησιμεύσει ως αρνητικό παράδειγμα.

Αλλά ένα ορφανό αγόρι δεν έχει καθόλου παραδείγματα, εκτός αν βρει τυχαία έναν άξιο μέντορα, έναν προπονητή, έναν δάσκαλο, έναν θείο. Πιθανότατα θα έρθει στην πατρότητα ανίδεος ως προς το τι κάνει έναν καλό μπαμπά.

Η βοήθεια είναι διαθέσιμη

Σήμερα, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός οργανισμών, μεγάλων και μικρών, που στοχεύουν στην ενίσχυση της πατρότητας. Δείχνουν στους βετεράνους μπαμπάδες πώς να ακονίσουν τις δεξιότητές τους, εισάγουν τους αρχάριους σε κόλπα και τεχνικές για την ανατροφή των παιδιών και ενθαρρύνουν εκείνους τους άνδρες που είναι αποξενωμένοι από τα παιδιά τους να επανασυνδεθούν μαζί τους. Χαρακτηριστικό αυτών είναι το Εθνικό Κέντρο Πατρότητας.

Ιδρύθηκε το 1990 από δύο εκπαιδευτικούς, τον Ken Canfield και τον Judson Swihart, το κέντρο δήλωσε ως σκοπό του «να στρέψει τις καρδιές των πατέρων στα παιδιά τους». Τριάντα χρόνια αργότερα, ο στόχος αυτός παραμένει ο στόχος. Ο ιστότοπος του κέντρου περιέχει περισσότερους από 10.000 δωρεάν πόρους: μαρτυρίες από διάφορους μπαμπάδες, συμβουλές πατρότητας, ερευνητικά δεδομένα και δοκίμια και ειδικά τμήματα που συμβουλεύουν και υποστηρίζουν μπαμπάδες που είναι μόνοι ή διαζευγμένοι. Περίπου 87.000 μπαμπάδες λαμβάνουν ένα εβδομαδιαίο email ενθάρρυνσης και πρακτικών συμβουλών, το οποίο αποσκοπεί στην ενίσχυση των δεσμών τους με τα παιδιά τους.

Εάν είστε μπαμπάς που αναζητά ενισχύσεις, τόνωση του ηθικού ή τρόπους για να βελτιώσετε το παιχνίδι σας με τα παιδιά σας, ιστότοποι όπως αυτός μπορεί να είναι ανεκτίμητοι.

Μία από τις ανταμοιβές της πατρότητας είναι να έχεις εγγόνια που διπλασιάζουν αυτή την αγάπη. (Biba Kayewich)

Τέλος παιχνιδιού

Το να είσαι καλός μπαμπάς έχει κόστος. Απαιτεί χρόνο, ενέργεια και θυσία του εαυτού. Μόλις ένα παιδί έρθει στη ζωή σας, μπαίνετε σε μια ζωή που δεν έχετε φανταστεί ποτέ. Εδώ είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από το βιβλίο του μπαμπά: Είστε 30 ετών, είναι 3 π.μ. και παραπαίετε γύρω από την κούνια κρατώντας ένα μωρό που κλαίει. Τα επόμενα 17 χρόνια περνούν εν ριπή οφθαλμού και κάθεστε ξύπνιοι τα μεσάνυχτα περιμένοντας το παιδί να επιστρέψει ασφαλές σπίτι από έναν χορό. Όπως και η μητρότητα, η πατρότητα δεν έρχεται με ένα ρολόϊ χρόνου και μια κάρτα διάτρησης.

Αλλά οι ανταμοιβές – η ανταμοιβή, αν θέλετε – είναι τεράστιες.

Ορισμένα από αυτά είναι αυτονόητα. Προσπαθώντας να είσαι καλός μπαμπάς, θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Οι ευθύνες που αναλαμβάνετε εγγυώνται αυτό το αποτέλεσμα. Επιπλέον, λόγω της φροντίδας και της επιμέλειας σας, οι γιοι και οι κόρες σας θα φύγουν από το σπίτι ως δώρα στους υπόλοιπους από εμάς, ικανούς, στοργικούς και ηθικούς ενήλικες. Και αν έχετε εγγόνια, ένα μέρος του εαυτού σας – και όχι μόνο το DNA σας – ταξιδεύει στο μέλλον. Με μια πολύ πραγματική έννοια, θα είστε εδώ πολύ καιρό αφού φύγετε.

Αλλά εδώ είναι το καλύτερο μέρος. Για όλες τις ημέρες που ο Θεός, η μοίρα ή ο χρόνος σας δίνουν με αυτό το παιδί, μια αγάπη που ποτέ δεν γνωρίζατε ότι ήταν δυνατή γίνεται πραγματικότητα. Αυτό το μικρό παιδί που χοροπηδάει γύρω από το σαλόνι με μαρμελάδες ανυψώνει την καρδιά σας και σας κάνει να γελάτε. Αυτός ο απόφοιτος λυκείου που γυρίζει και σας χαμογελά ενώ λαμβάνει ένα δίπλωμα σας αφήνει να λάμπετε από υπερηφάνεια. Αυτό το παιδί που κάποτε κρατούσες στην αγκαλιά σου φέρνει ένα εγγόνι που διπλασιάζει και διπλασιάζει αυτή την αγάπη.

Αυτές είναι οι ανταμοιβές σας, κύριοι. Και παρ' όλο που μπορεί να μην το συνειδητοποιείτε, με κάθε παιδί την φορά κάνετε επίσης αυτόν τον παλιό κόσμο ένα καλύτερο μέρος.

Σας ευχαριστούμε.

*

Ο Jeff Minick έχει τέσσερα παιδιά και μια αυξανόμενη διμοιρία εγγονιών. Για 20 χρόνια, δίδαξε ιστορία, λογοτεχνία και λατινικά σε σεμινάρια μαθητών κατ' οίκον εκπαίδευσης στο Asheville, NC. Είναι συγγραφέας δύο μυθιστορημάτων, "Amanda Bell" και "Dust On Their Wings", και δύο έργων μη μυθοπλασίας, "Learning As I Go" και "Movies Make The Man". Σήμερα, ζει και γράφει στο Front Royal, Va.

ΠΗΓΗ: https://www.theepochtimes.com/bright/a-sons-first-hero-a-daughters-first-love-in-praise-of-good-dads-5495995?utm_source=goodeveningnoe&src_src=goodeveningnoe&utm_campaign=gv-2023-10-17&src_cmp=gv-2023-10-17&utm_medium=email&cta_utm_source=goodeveningnoecta&est=T%2FphAmc8sZCS%2BxN05zfk16NM002FhmnY6DdiYU9hyPYPDJ3TxswdZzw7zi8%3D

Μετάφραση: Μαριγώ Ζαραφοπούλα

(στον πατέρα μου με απέραντη ευγνωμοσύνη, αγάπη, τιμή και σεβασμό)