Από τον Israel Shahak και τον καθηγητή Michel Chossudovsky
Ενημέρωση και ανάλυση
Στις 7 Οκτωβρίου 2023, η Χαμάς ξεκίνησε την «Επιχείρηση Al-Aqsa Storm», της οποίας ηγείτο ο στρατιωτικός αρχηγός της Mohammed Deif. Την ίδια ημέρα, ο Νετανιάχου επιβεβαίωσε τη λεγόμενη «κατάσταση ετοιμότητας για πόλεμο». Το Ισραήλ έχει πλέον (7 Οκτωβρίου 2023) κηρύξει επίσημα παράνομο πόλεμο στην Παλαιστίνη.
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου πιέζει για να επισημοποιήσει το «αποικιακό σχέδιο του Ισραήλ», δηλαδή την οικειοποίηση όλων των παλαιστινιακών εδαφών.
Η θέση του που ορίζεται παρακάτω συνίσταται στην πλήρη ιδιοποίηση καθώς και στον πλήρη αποκλεισμό του παλαιστινιακού λαού από την πατρίδα του:
«Αυτές είναι οι βασικές γραμμές της εθνικής κυβέρνησης με επικεφαλής εμένα: Ο εβραϊκός λαός έχει αποκλειστικό και αδιαμφισβήτητο δικαίωμα σε όλες τις περιοχές της Γης του Ισραήλ. Η κυβέρνηση θα προωθήσει και θα αναπτύξει τον εποικισμό σε όλα τα μέρη της Γης του Ισραήλ – στη Γαλιλαία, τη Νεγκέβ, το Γκολάν, την Ιουδαία και τη Σαμάρεια».
Η Νάκμπα
Εορτασμός στις 13 Μαΐου 2023: Η Νάκμπα. 75 χρόνια πριν, στις 13 Μαΐου 1948. Η Παλαιστινιακή Καταστροφή επικρατεί. Σε μια έκθεση του 2018 (https://www.un.org/unispal/document/gaza-unliveable-un-special-rapporteur-for-the-situation-of-human-rights-in-the-opt-tells-third-committee-press-release-excerpts/), τα Ηνωμένα Έθνη δήλωσαν ότι η Γάζα είχε γίνει «μη βιώσιμη»:
Με μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση, 70% ανεργία των νέων, ευρέως μολυσμένο πόσιμο νερό και ένα καταρρέον σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, η Γάζα έχει γίνει «μη βιώσιμη», [το 2018] σύμφωνα με τον Ειδικό Εισηγητή για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα Παλαιστινιακά Εδάφη.
Η παραπάνω αξιολόγηση του ΟΗΕ χρονολογείται από το 2018. Υπό τον Νετανιάχου, το Ισραήλ προχωρά επί του παρόντος με το σχέδιο προσάρτησης μεγάλων τμημάτων παλαιστινιακών εδαφών «διατηρώντας παράλληλα τους Παλαιστίνιους κατοίκους σε συνθήκες σοβαρής στέρησης και απομόνωσης».
Η δημιουργία συνθηκών ακραίας φτώχειας και οικονομικής κατάρρευσης αποτελούν το μέσο για να προκληθεί η εκδίωξη και η έξοδος των Παλαιστινίων από την πατρίδα τους. Αποτελεί μέρος της διαδικασίας προσάρτησης.
Εάν ο ελιγμός είναι επιτυχής, το Ισραήλ θα καταλήξει με όλα τα εδάφη που κατέκτησε κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1967, συμπεριλαμβανομένων όλων των υψωμάτων του Γκολάν και της Ιερουσαλήμ και των περισσότερων παλαιστινιακών εδαφών, συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων πηγών νερού και γεωργικής γης.
Η Δυτική Όχθη θα βρεθεί στην ίδια κατάσταση με τη Λωρίδα της Γάζας, αποκομμένη από τον έξω κόσμο και περικυκλωμένη από εχθρικές ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις και ισραηλινούς εποικισμούς». (Νότιο Μέτωπο https://www.globalresearch.ca/israel-palestine-conflict-annexation-normalization/5723157)
Τα ανθρώπινα δικαιώματα σταμάτησαν στα παλαιστινιακά σύνορα. Το αγορασμένο και πληρωμένο για το Κογκρέσσο των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να είχε γονατίσει περισσότερο:
«Στις 19 Ιουλίου 2023 το Κογκρέσσο των ΗΠΑ συγκάλεσε ειδική κοινή συνεδρίαση για τον Ισραηλινό πρόεδρο Isaac Herzog. Τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι όρμησαν πάνω-κάτω για να τον χειροκροτήσουν 29 φορές».
«Βλέποντας την Παλαιστίνη να εξαφανίζεται», Dr. Paul Craig Roberts, 12 Σεπτεμβρίου 2023
«Το Μεγάλο Ισραήλ θα δημιουργούσε έναν αριθμό πληρεξουσίων κρατών. Θα περιλαμβάνει τμήματα του Λιβάνου, της Ιορδανίας, της Συρίας, του Σινά, καθώς και τμήματα του Ιράκ και της Σαουδικής Αραβίας».
«Η Παλαιστίνη έφυγε! Τελείωσε! راحت فلسطين . Τα παλαιστινιακά δεινά είναι άγρια, οδυνηρά και ο πόνος επιδεινώνεται από την αινιγματικά πρόχειρη απόρριψη και διαγραφή αυτού του πόνου από τις δυτικές δυνάμεις, Rima Najjar, Global Research, 7 Ιουνίου 2020 (https://www.globalresearch.ca/palestine-gone-%D8%B1%D8%A7%D8%AD%D8%AA-%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%D9%8A%D9%86/5715237)
-Michel Chossudovsky, 10 Ιουνίου 2021, 19 Ιουλίου 2023, 19 Σεπτεμβρίου 2023, 8 Οκτωβρίου 2023
Εισαγωγικό κείμενο για το «Σχέδιο του Μεγάλου Ισραήλ»
από Michel Chossudovsky
Το ακόλουθο έγγραφο σχετικά με το σχηματισμό του «Μεγάλου Ισραήλ» αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των ισχυρών σιωνιστικών φατριών εντός της σημερινής κυβέρνησης Νετανιάχου, του κόμματος Λικούντ, καθώς και εντός του ισραηλινού στρατού και του κατεστημένου πληροφοριών.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε επιβεβαιώσει τον Ιανουάριο του 2017 την υποστήριξή του στους παράνομους εποικισμούς του Ισραήλ (συμπεριλαμβανομένης της αντίθεσής του στο ψήφισμα 2334 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, σχετικά με την παρανομία των ισραηλινών εποικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη). Η κυβέρνηση Τραμπ εξέφρασε την αναγνώριση της ισραηλινής κυριαρχίας στα Υψίπεδα του Γκολάν. Και τώρα ολόκληρη η Δυτική Όχθη προσαρτάται στο Ισραήλ.
Υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, παρά τις ρητορικές αλλαγές στην πολιτική αφήγηση, η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να υποστηρίζει τα σχέδια του Ισραήλ να προσαρτήσει ολόκληρη την κοιλάδα του ποταμού Ιορδάνη καθώς και τους παράνομους εποικισμούς στη Δυτική Όχθη.
Λάβετε υπόψη: Ο σχεδιασμός του Μεγάλου Ισραήλ δεν είναι αυστηρά ένα σιωνιστικό σχέδιο για τη Μέση Ανατολή, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, ο στρατηγικός του στόχος είναι να επεκτείνει την ηγεμονία των ΗΠΑ καθώς και να διασπάσει και να βαλκανοποιήσει τη Μέση Ανατολή.
Από αυτή την άποψη, η στρατηγική της Ουάσιγκτον συνίσταται στην αποσταθεροποίηση και την αποδυνάμωση των περιφερειακών οικονομικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας και του Ιράν. Αυτή η πολιτική -η οποία είναι συνεπής με το Μεγάλο Ισραήλ- συνοδεύεται από μια διαδικασία πολιτικού κατακερματισμού.
Από τον πόλεμο του Κόλπου (1991), το Πεντάγωνο έχει εξετάσει τη δημιουργία ενός «ελεύθερου Κουρδιστάν», το οποίο θα περιλαμβάνει την προσάρτηση τμημάτων του Ιράκ, της Συρίας και του Ιράν, καθώς και της Τουρκίας.
Σύμφωνα με τον ιδρυτή του σιωνισμού Theodore Herzl, «η περιοχή του εβραϊκού κράτους εκτείνεται: «Από το ρυάκι της Αιγύπτου μέχρι τον Ευφράτη». Σύμφωνα με τον ραβίνο Fischmann, «Η Γη της Επαγγελίας εκτείνεται από τον ποταμό της Αιγύπτου μέχρι τον Ευφράτη, περιλαμβάνει τμήματα της Συρίας και του Λιβάνου».
Όταν εξετάζεται στο σημερινό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένης της πολιορκίας της Γάζας, το σιωνιστικό σχέδιο για τη Μέση Ανατολή έχει στενή σχέση με την εισβολή στο Ιράκ το 2003, τον πόλεμο του 2006 στο Λίβανο, τον πόλεμο του 2011 στη Λιβύη, τους συνεχιζόμενους πολέμους στη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη, για να μην αναφέρουμε την πολιτική κρίση στη Σαουδική Αραβία.
Το σχέδιο του «Μεγάλου Ισραήλ» συνίσταται στην αποδυνάμωση και τελικά στη διάσπαση των γειτονικών αραβικών κρατών ως μέρος ενός επεκτατικού σχεδίου ΗΠΑ-Ισραήλ, με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και της Σαουδικής Αραβίας. Από αυτή την άποψη, η προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ είναι από την άποψη του Νετανιάχου ένα μέσο για την επέκταση των σφαιρών επιρροής του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, καθώς και για την αντιμετώπιση του Ιράν. Περιττό σήμερα, το σχέδιο του «Μεγάλου Ισραήλ» είναι συνεπές με τον αυτοκρατορικό σχεδιασμό της Αμερικής.
Το «Μεγάλο Ισραήλ» αποτελείται από μια περιοχή που εκτείνεται από την κοιλάδα του Νείλου μέχρι τον Ευφράτη.
Σύμφωνα με τον Stephen Lendman (http://www.globalresearch.ca/what-israel-fears-most-an-encroachment-to-greater-israel/5564905),
"Πριν από σχεδόν έναν αιώνα, το σχέδιο του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Οργανισμού για ένα εβραϊκό κράτος περιελάμβανε:
• ιστορική Παλαιστίνη,
• Νότιος Λίβανος μέχρι τη Σιδώνα και τον ποταμό Λιτάνι.
• Τα υψίπεδα του Γκολάν της Συρίας, η πεδιάδα Hauran και η Deraa. και
• έλεγχος του σιδηροδρόμου Hijaz από την Deraa στο Αμμάν της Ιορδανίας καθώς και στον κόλπο της Άκαμπα.
Μερικοί σιωνιστές ήθελαν περισσότερα – γη από το Νείλο στη Δύση μέχρι τον Ευφράτη στην Ανατολή, που περιλαμβάνει την Παλαιστίνη, το Λίβανο, τη Δυτική Συρία και τη Νότια Τουρκία.
Το σιωνιστικό σχέδιο έχει υποστηρίξει το εβραϊκό κίνημα εποικισμού. Γενικότερα, περιλαμβάνει μια πολιτική αποκλεισμού των Παλαιστινίων από την Παλαιστίνη που οδηγεί στην προσάρτηση τόσο της Δυτικής Όχθης όσο και της Γάζας στο κράτος του Ισραήλ.
Το σχέδιο του «Μεγάλου Ισραήλ» είναι να δημιουργήσει έναν αριθμό πληρεξουσίων κρατών, τα οποία θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τμήματα του Λιβάνου, της Ιορδανίας, της Συρίας, του Σινά, καθώς και τμήματα του Ιράκ και της Σαουδικής Αραβίας. (Βλ. χάρτη)
Σύμφωνα με τον Mahdi Darius Nazemroaya σε ένα άρθρο του Global Research το 2011 (http://www.globalresearch.ca/preparing-the-chessboard-for-the-clash-of-civilizations-divide-conquer-and-rule-the-new-middle-east/27786#sthash.NR4B4ebu.dpuf), το σχέδιο Yinon ήταν μια συνέχεια του αποικιακού σχεδιασμού της Βρετανίας στη Μέση Ανατολή:
«[Το σχέδιο Yinon] είναι ένα ισραηλινό στρατηγικό σχέδιο για τη διασφάλιση της ισραηλινής περιφερειακής υπεροχής. Επιμένει και ορίζει ότι το Ισραήλ πρέπει να αναδιαμορφώσει το γεωπολιτικό του περιβάλλον μέσω της βαλκανοποίησης των γύρω αραβικών κρατών σε μικρότερα και ασθενέστερα κράτη.
Οι Ισραηλινοί στρατηγοί θεωρούσαν το Ιράκ ως τη μεγαλύτερη στρατηγική πρόκληση από ένα αραβικό κράτος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Ιράκ περιγράφηκε ως το επίκεντρο της βαλκανοποίησης της Μέσης Ανατολής και του αραβικού κόσμου. Στο Ιράκ, με βάση τις έννοιες του σχεδίου Yinon, οι ισραηλινοί στρατηγοί ζήτησαν τη διαίρεση του Ιράκ σε ένα κουρδικό κράτος και δύο αραβικά κράτη, ένα για τους σιίτες μουσουλμάνους και το άλλο για τους σουνίτες μουσουλμάνους. Το πρώτο βήμα προς την καθιέρωση αυτού ήταν ένας πόλεμος μεταξύ Ιράκ και Ιράν, τον οποίο συζητά το σχέδιο Yinon.
Η Atlantic, το 2008, και το αμερικανικό Army Armed Forces Journal, το 2006, δημοσίευσαν χάρτες ευρείας κυκλοφορίας που ακολουθούσαν στενά το περίγραμμα του σχεδίου Yinon. Εκτός από ένα διαιρεμένο Ιράκ, το οποίο απαιτεί επίσης το σχέδιο Μπάιντεν, το σχέδιο Yinon απαιτεί έναν διαιρεμένο Λίβανο, την Αίγυπτο και τη Συρία. Ο διαμελισμός του Ιράν, της Τουρκίας, της Σομαλίας και του Πακιστάν επίσης ευθυγραμμίζεται με αυτές τις απόψεις. Το σχέδιο Yinon καλεί επίσης για διάλυση στη Βόρεια Αφρική και προβλέπει ότι θα ξεκινήσει από την Αίγυπτο και στη συνέχεια θα εξαπλωθεί στο Σουδάν, τη Λιβύη και την υπόλοιπη περιοχή.
Το «Μεγάλο Ισραήλ» θα απαιτούσε τη διάσπαση των υπαρχόντων αραβικών κρατών σε μικρά κράτη.
«Το σχέδιο λειτουργεί σε δύο βασικές εγκαταστάσεις. Για να επιβιώσει, το Ισραήλ πρέπει
1) να γίνει αυτοκρατορική περιφερειακή δύναμη, και
2) πρέπει να επιφέρει τη διαίρεση ολόκληρης της περιοχής σε μικρά κράτη με τη διάλυση όλων των υπαρχόντων αραβικών κρατών.
Το μικρό εδώ θα εξαρτηθεί από την εθνοτική ή θρησκευτική σύνθεση κάθε κράτους. Κατά συνέπεια, η σιωνιστική ελπίδα είναι ότι τα σεχταριστικά κράτη θα γίνουν δορυφόροι του Ισραήλ και, ειρωνικά, η πηγή της ηθικής νομιμοποίησής του. Αυτή δεν είναι μια νέα ιδέα, ούτε εμφανίζεται για πρώτη φορά στη σιωνιστική στρατηγική σκέψη. Πράγματι, ο κατακερματισμός όλων των αραβικών κρατών σε μικρότερες μονάδες ήταν ένα επαναλαμβανόμενο θέμα». (Σχέδιο Yinon, βλ. παρακάτω)
Σε αυτό το πλαίσιο, οι πόλεμοι υπό την ηγεσία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στη Συρία και το Ιράκ αποτελούν μέρος της διαδικασίας της ισραηλινής εδαφικής επέκτασης.
Από αυτή την άποψη, η ήττα των υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ τρομοκρατών (ISIS, Al Nusra) από τις συριακές δυνάμεις με την υποστήριξη της Ρωσίας, του Ιράν και της Χεζμπολάχ αποτελεί σημαντική οπισθοδρόμηση για το Ισραήλ.
-Michel Chossudovsky, Global Research, 06 Σεπτεμβρίου 2015, ενημερώθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2019
Το σιωνιστικό σχέδιο για τη Μέση Ανατολή
Μετάφραση και επιμέλεια: Israel Shahak
Το Ισραήλ του Theodore Herzl (1904) και του ραβίνου Fischmann (1947)
Στα Πλήρη Ημερολόγιά του, Τόμος ΙΙ. σ. 711, ο Theodore Herzl, ο ιδρυτής του σιωνισμού, λέει ότι η περιοχή του εβραϊκού κράτους εκτείνεται: «Από το ρυάκι της Αιγύπτου μέχρι τον Ευφράτη».
Ο ραβίνος Fischmann, μέλος του Εβραϊκού Πρακτορείου για την Παλαιστίνη, δήλωσε στην κατάθεσή του στην Ειδική Εξεταστική Επιτροπή του ΟΗΕ στις 9 Ιουλίου 1947: «Η Γη της Επαγγελίας εκτείνεται από τον ποταμό της Αιγύπτου μέχρι τον Ευφράτη, περιλαμβάνει τμήματα της Συρίας και του Λιβάνου».
Oded Yinon του "Μια στρατηγική για το Ισραήλ στη δεκαετία του ογδόντα"
Δημοσιεύθηκε από την Ένωση Αραβο-Αμερικανών Αποφοίτων Πανεπιστημίων, Inc.
Belmont, Μασσαχουσσέττη, 1982
Ειδικό έγγραφο αριθ. 1 (ISBN 0-937694-56-8)
Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο (https://www.globalresearch.ca/greater-israel-the-zionist-plan-for-the-middle-east/5324815).
ΠΗΓΗ: https://michelchossudovsky.substack.com/p/greater-israel-zionist-plan-middle-east?utm_source=post-email-title&publication_id=1910355&post_id=137810495&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=16ojuj&utm_medium=email
Μετάφραση: Μαριγώ Ζαραφοπούλα
Αυτη η περιεργη φυλη δεν εχει οριο στην συνομωσία.....
ΑπάντησηΔιαγραφήτο βρηκα τυχαία
Elizabeth Zimmerman (γεννημένη στις 14 Απριλίου 1948) είναι η πρώην σύζυγος του Ροντρίγκο Ντουτέρτε, του 16ου Προέδρου των Φιλιππίνων, και μητέρα της νυν αντιπροέδρου Σάρα Ντουτέρτε. Elizabeth Abellana Zimmerman was born on April 14, 1948 in the then-Province of Davao.[3] Her parents are from Hilongos, Leyte and Tuburan, Cebu.[4] According to Rodrigo Duterte, she is of patrilineal J e w i s h descent,
https://en.wikipedia.org/wiki/Elizabeth_Zimmerman