Ο ανείπωτος κίνδυνος - Έρχονται αυτοενισχυόμενες λήψεις RNA.

Δεν έχουμε καμμία δυνατότητα να αποκτήσουμε επιρροή στο modRNA (ή saRNA) μετά την ένεση.

Από τον Tyler Durden

Η επόμενη γενιά ενέσεων με βάση το RNA θα περιέχει αυτοενισχυόμενο RNA (saRNA). Εάν ο όρος "αυτοενισχυόμενο RNA" ακούγεται τρομακτικός, θα έπρεπε. Πιθανότατα φέρνει στο νου εικόνες επιστημονικών πειραμάτων που βρίσκονται σε κατάσταση αμόκ.

Όπως συζητήθηκε σε προηγούμενο άρθρο, τα «εμβόλια mRNA» δεν παρασκευάζονται με αγγελιοφόρο RNA αλλά με τροποποιημένο RNA (modRNA). Αυτά τα λεγόμενα εμβόλια είναι στην πραγματικότητα προϊόντα γονιδιακής θεραπείας (GTPs), καθώς το modRNA καταλαμβάνει το λογισμικό των κυττάρων μας. Δεν έχουμε καμμία δυνατότητα να αποκτήσουμε επιρροή στο modRNA (ή saRNA) μετά την ένεση.

Τι διακρίνει το saRNA από το modRNA;

Ο όρος «αυτοενισχυόμενος» είναι αυτονόητος: το saRNA αναπαράγεται επανειλημμένα, κάτι που δεν είναι φυσικό, καθώς το φυσικό mRNA μεταγράφεται πάντα (χωρίς εξαίρεση) από το DNA (αυτό ονομάζεται «κεντρικό δόγμα της μοριακής βιολογίας»).

Σε σύγκριση με το modRNA, μια μικρή ποσότητα saRNA οδηγεί σε αυξημένη ποσότητα παραγόμενου αντιγόνου. Μια ένεση με βάση το saRNA μπορεί να είναι αρκετή για να δημιουργήσει επαρκή αντισώματα έναντι ενός ιού.

Τόσο το saRNA όσο και το modRNA αντιπροσωπεύουν το σχέδιο για μια ιική πρωτεΐνη, η οποία, αφού εισέλθει στα κύτταρά μας, θα παραχθεί από τον κυτταρικό μας μηχανισμό (δηλαδή, ριβοσώματα).

Οι επιστήμονες δημιούργησαν τη γενετικά τροποποιημένη αλληλουχία modRNA αντικαθιστώντας τις φυσικές ουριδίνες με συνθετικές μεθυλο-ψευδουριδίνες για να παράγουν μια μέγιστη ποσότητα ιικού αντιγόνου. Αυτή η τροποποίηση είναι η βάση των εμβολίων Pfizer-BioNTech και Moderna COVID-19.

Σε αντίθεση με το modRNA, το saRNA δεν περιέχει μεθυλο-ψευδοουριδίνες, αλλά ουριδίνες. Γιατί; Δεδομένου ότι τα αυτοαναπαραγόμενα saRNA και τα συνθετικά μεθυλο-ψευδουριδίνες δεν είναι διαθέσιμα στα κύτταρά μας, το saRNA πρέπει να βασίζεται σε φυσικές ουριδίνες που υπάρχουν στα κύτταρά μας. Τα κύτταρά μας θα παράγουν ξένες πρωτεΐνες χρησιμοποιώντας τον δικό τους κυτταρικό μηχανισμό και τους δικούς τους φυσικούς πόρους – ο κύριος λόγος που αυτά τα κύτταρα τελικά εξαντλούνται.

Ωστόσο, αυτό προκαλεί ένα σημαντικό πρόβλημα: το mRNA είναι εξαιρετικά ασταθές και, ως εκ τούτου, έχει μόνο μικρή διάρκεια ζωής - πολύ μικρή για το ανοσοποιητικό μας σύστημα να παράγει επαρκή αντισώματα. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η δεύτερη διαφορά μεταξύ modRNA και saRNA.

Σε αντίθεση με το modRNA, το saRNA περιέχει μια πρόσθετη αλληλουχία για τη ρεπλικάση, καθώς το κατεστραμμένο (από RNases) saRNA πρέπει να αντικατασταθεί από νέο saRNA.

Καθώς το φυσικό mRNA δεν θα αυτοαναπαραχθεί ποτέ, το saRNA αντιπροσωπεύει σίγουρα ένα γενετικά τροποποιημένο RNA (modRNA).

Με απλά λόγια, το saRNA είναι απλώς ένας άλλος τύπος modRNA.

Γιατί η αλλαγή στο saRNA;

Το saRNA είναι η πολιτική λύση: η ίδια ποσότητα (ή και περισσότερο) αντιγόνου σε μία μόνο βολή! Το κοινό πιθανότατα θα ενημερωθεί ότι λόγω των τακτικών μεταλλάξεων του ιού, οι ετήσιες προσαρμοσμένες αναμνηστικές δόσεις θα συνεχίσουν να είναι απαραίτητες.

Πολυάριθμες προκλινικές και κλινικές μελέτες που εφαρμόζουν τεχνολογία saRNA έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Μια ανασκόπηση του 2023 στο περιοδικό Pathogens διαφημίζει τα εμβόλια saRNA ως «βελτιωμένα εμβόλια mRNA». Το περιοδικό Vaccines δημοσίευσε μια περίληψη πέντε ετών ευρημάτων μελέτης saRNA. Μόλις ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες κλινικές μελέτες, αυτά τα νέα εμβόλια μπορούν να εγκριθούν για χρήση. Αναμένεται ότι αυτή η διαδικασία θα είναι τόσο γρήγορη όσο ήταν για τα εμβόλια COVID-19. Η διαδικασία έγκρισης θα γίνει απλούστερη, καθώς θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η τεχνική (modRNA σε λιπιδικά νανοσωματίδια) είναι ήδη εγκεκριμένη και ότι μόνο η αλληλουχία modRNA είναι διαφορετική. Ως εκ τούτου, αυτά τα νέα εμβόλια saRNA θα μπορούσαν να εγχυθούν σε ένα ανυποψίαστο κοινό ανά πάσα στιγμή.

Ενώ η BioNTech πραγματοποίησε πειράματα με saRNA (BNT162c2) αλλά τελικά επικεντρώθηκε στο modRNA (BNT162b2), η Arcturus Therapeutics ήταν η πρώτη που ανακοίνωσε (το 2022) ότι το υποψήφιο εμβόλιο saRNA COVID-19 ARCT-154 - τώρα το πιο προηγμένο εμβόλιο saRNA σε δοκιμές - πληροί το κύριο καταληκτικό σημείο αποτελεσματικότητας σε μια μελέτη φάσης 3.

Στη μελέτη Arcturus Therapeutics, οι συμμετέχοντες έλαβαν δύο δόσεις, καθεμία από τις οποίες περιείχε 5 μικρογραμμάρια saRNA. Αυτό είναι πολύ μικρότερο από τις συγκεντρώσεις modRNA που χρησιμοποιούνται από την Pfizer-BioNTech (30 μικρογραμμάρια/εμβόλιο) και τη Moderna (100 μικρογραμμάρια/εμβόλιο).

Οι ενέσεις saRNA δεν θα λύσουν τα προβλήματα με τις ενέσεις modRNA

Όπως ανακαλύψαμε με το modRNA, η πρωτεΐνη ακίδα είναι δηλητηριώδης για το σώμα μας. Γνωρίζουμε ότι το modRNA έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή περισσότερης πρωτεΐνης ακίδας από ό, τι θα ήταν διαθέσιμη κατά τη διάρκεια μιας φυσικής λοίμωξης και γνωρίζουμε ότι οι επαναλαμβανόμενοι ενισχυτές προκαλούν ανοσολογική ανοχή.

Σε σύγκριση με το modRNA, μια μικρή ποσότητα saRNA οδηγεί σε αυξημένη ποσότητα παραγόμενου αντιγόνου.

Η «δόση» του ιικού αντιγόνου που επιφέρουν τα τρέχοντα και μελλοντικά εμβόλια με βάση το RNA θα παρουσιάσει μεγάλες διακυμάνσεις από το ένα άτομο στο άλλο, ανάλογα με τον τύπο κυττάρου που παράγει το επιθυμητό αντιγόνο, τη γενετική προδιάθεση, το ιατρικό ιστορικό και άλλους παράγοντες. Αυτό το γεγονός από μόνο του θα πρέπει να απαγορεύει τη χρήση ενέσεων με βάση το RNA ως εμβόλια για υγιείς ανθρώπους.

Ένα άλλο αμφίβολο βήμα προς τα εμπρός: Από το γραμμικό στο κυκλικό saRNA

Καθώς τα ένζυμα που αποικοδομούν το RNA (RNases) είναι γνωστό ότι δρουν και από τα δύο άκρα του γραμμικού RNA, οι επιστήμονες προσπάθησαν να αποτρέψουν αυτά τα ένζυμα από το να κάνουν το φυσικό τους καθήκον - αποικοδομώντας τα mRNAs που δεν χρειάζονται πλέον - και δημιούργησαν κυκλικό RNA. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αυξημένη σταθερότητα και αποτελεσματικότητα μετάφρασης, ακολουθούμενη από την παραγωγή αυξημένης ποσότητας του επιθυμητού αντιγόνου.

Είναι όμως αυτό πραγματικά ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός; Εξετάστε την αρνητική επίδραση της μακράς διαρκείας παρουσίασης αντιγόνου. Λόγω των αυξημένων επιπέδων αντιγόνου, μία ένεση saRNA - είτε γραμμική είτε κυκλική - μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες συγκρίσιμες με επαναλαμβανόμενες (αναμνηστικές) ενέσεις modRNA.

Η μακροχρόνια παρουσίαση ενός αντιγόνου είναι γνωστό ότι προκαλεί ανοσολογική ανοχή

Μετά τον εμβολιασμό, το σώμα μας παράγει αντισώματα, κυρίως ανοσοσφαιρίνη G (IgG), συμπεριλαμβανομένων των IgG1 και IgG4.

Τα εμβολιασμένα άτομα εμφανίζουν αλλαγή κατηγορίας αντισωμάτων ξεκινώντας με την τρίτη ένεση COVID-19 (την πρώτη αναμνηστική δόση). Αυτό συμβαίνει από φλεγμονώδη αντισώματα IgG1 (που καταπολεμούν την πρωτεΐνη ακίδα) έως μη φλεγμονώδη αντισώματα IgG4 (που ανέχονται την πρωτεΐνη ακίδα). Τα αυξημένα επίπεδα αντισωμάτων IgG4, μακροπρόθεσμα, θα εξαντλήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα, προκαλώντας ανοσολογική ανοχή. Αυτό μπορεί να εξηγήσει τις «πρωτοποριακές» λοιμώξεις COVID-19, τη μειωμένη ανοσολογική απόκριση σε άλλες ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις και την επανενεργοποίηση λανθανουσών ιογενών λοιμώξεων. Μπορεί επίσης να προκαλέσει αυτοάνοσες ασθένειες και ανεξέλεγκτη ανάπτυξη καρκίνου.

Συγκεκριμένα, οι μακροχρόνιες αποκρίσεις IgG4 έχουν συσχετιστεί σημαντικά με ενέσεις με βάση το RNA, ενώ τα άτομα με λοίμωξη COVID-19 πριν από τον εμβολιασμό δεν εμφάνισαν αυξημένα επίπεδα IgG4, ακόμη και όταν έλαβαν εμβόλιο μετά τη μόλυνση.

Αυτή η παρατήρηση σαφώς απαξιώνει την πολιτική του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ότι - υποθέτοντας ότι οι άνθρωποι δεν έχουν ανοσία έναντι νέων ιών (αγνοώντας εντελώς την πραγματικότητα της διασταυρούμενης ανοσίας) - οι άνθρωποι πρέπει να εμβολιάζονται πριν έρθουν σε επαφή με τον ιό.

Οι ενέσεις με βάση το RNA αναγνωρίζονται ως προϊόντα γονιδιακής θεραπείας

Ακατανόητα, οι ενέσεις με βάση το RNA για την προστασία από μολυσματικές ασθένειες ονομάστηκαν «εμβόλια», γεγονός που επέτρεψε τον αποκλεισμό από τους αυστηρούς κανονισμούς για τα προϊόντα γονιδιακής θεραπείας (GTPs). Και πάλι, αυτό συνέβη χωρίς να παρέχεται στο κοινό καμία επιστημονική αιτιολόγηση.

Λεπτομέρειες σχετικά με τα ρυθμιστικά ζητήματα των εμβολίων με βάση το RNA αναφέρονται σε εξαιρετικές και περιεκτικές ανασκοπήσεις από τους Guerriaud & Kohli και Helene Banoun.

Το 2014, ο Uğur Şahin, ήδη διευθύνων σύμβουλος της BioNTech, συνέγραψε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Nature σχετικά με την ανάπτυξη μιας νέας κατηγορίας φαρμάκων, των «θεραπειών με βάση το mRNA». Οι συγγραφείς έγραψαν: «Θα περίμενε κανείς η ταξινόμηση ενός φαρμάκου mRNA να είναι βιολογική, γονιδιακή θεραπεία ή θεραπεία σωματικών κυττάρων».

Το 2021, ο συγγραφέας της αλληλογραφίας που δημοσιεύθηκε στο Genes & Immunity περιέγραψε τα εμβόλια με βάση το RNA που δημιουργήθηκαν από τη Moderna και την Pfizer-BioNTech ως «μια σημαντική ανακάλυψη στον τομέα της γονιδιακής θεραπείας» και «μια μεγάλη ευκαιρία για τον FDA και τον EMA να αναθεωρήσουν τον αγωγό ανάπτυξης φαρμάκων για να τον καταστήσουν πιο ευέλικτο και λιγότερο χρονοβόρο».

Δύο ανησυχητικές πληροφορίες έχουν έρθει τώρα στο φως:

• Το μολυσματικό DNA προκύπτει από την αλλαγή της Pfizer-BioNTech στη διαδικασία παρασκευής μετά την ολοκλήρωση της κλινικής δοκιμής BNT162b2 (Comirnaty) C4591001. Αρχικά (Διαδικασία 1), το modRNA Pfizer-BioNTech παρήχθη με in vitro μεταγραφή από συνθετικό DNA και ενισχύθηκε με PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης). Ωστόσο, για να κλιμακωθεί η παραγωγή (βλέπε ταχείες αποκρίσεις σε αυτή τη μελέτη BMJ), το modRNA που κωδικοποιεί το DNA κλωνοποιήθηκε σε βακτηριακά πλασμίδια (Διαδικασία 2). Με απλά λόγια, η κλινική δοκιμή διεξήχθη σε παρτίδες διαδικασίας-1, αλλά οι πληθυσμοί του κόσμου έλαβαν παρτίδες διαδικασίας-2.

Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για εμβολιασμό έλαβαν ένεση με ουσία διαφορετική από εκείνη που εγκρίθηκε από ρυθμιστικούς οργανισμούς και στην οποία είχαν συναινέσει.

• Λεπτομερείς αναλύσεις αλληλουχίας αποκάλυψαν ότι το πλασμιδικό DNA στα εμβόλια Pfizer-BioNTech και Moderna COVID-19 περιέχει μια αλληλουχία ζεύγους 72 βάσεων του υποκινητή Simian Virus-40 (SV40), ο οποίος είναι γνωστό ότι ενισχύει τη μεταφορά του πλασμιδικού DNA στον πυρήνα.

Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ότι οι ενέσεις COVID-19 που βασίζονται στο RNA περιέχουν DNA.

Η τεχνολογία που βασίζεται στο RNA - ειδικά όταν εφαρμόζεται ως εμβόλια σε υγιή άτομα - είναι αδικαιολόγητη και ανήθικη. Ανεξάρτητα από τον τραγικό αριθμό ανεπιθύμητων ενεργειών ή τα ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας, είναι η τεχνική που είναι το ζήτημα και τα ίδια προβλήματα θα εμφανιστούν σε όλα τα μελλοντικά «εμβόλια» με βάση το RNA.

1. Η τεχνολογία «εμβολίου» που βασίζεται στο RNA έρχεται σε αντίθεση με την κεντρική ιδέα της εξέλιξης τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια. Ενώ το ενέσιμο modRNA και το saRNA παράγουν αντιγόνα χωρίς διακοπή, στην πραγματικότητα, η σύντομη διάρκεια ζωής του φυσικού αγγελιοφόρου RNA (mRNA) αποτελεί προϋπόθεση για υγιείς και ειδικές κυτταρικές λειτουργίες. (Η μικρή διάρκεια ζωής του mRNA επιτρέπει στα κύτταρά μας να προσαρμόζονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και να αποφεύγουν την παραγωγή περιττών πρωτεϊνών.)
2. Μια προϋπόθεση της τεχνολογίας «εμβολίου» που βασίζεται στο RNA - ότι όλα τα κύτταρα του σώματός μας πρέπει να παράγουν μια ξένη ιική πρωτεΐνη - έρχεται σε αντίθεση με θεμελιώδεις βιολογικές αρχές, όπως η διάκριση μεταξύ των δικών μας κυττάρων και των ξένων εισβολέων και θα έχει ως αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό μας σύστημα να επιτεθεί στα δικά μας κύτταρα.
3. Το RNA μπορεί να μεταγραφεί αντίστροφα στο DNA ακόμη και χωρίς την παρουσία (του ενζύμου) αντίστροφης μεταγραφάσης (δηλαδή, από στοιχεία LINE1 που υπάρχουν στο γονιδίωμα/DNA μας). Η μόλυνση του DNA (σε εμβόλια με βάση το RNA) είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Καθώς τόσο το RNA όσο και το DNA μπορούν να ενσωματωθούν στο ανθρώπινο γονιδίωμα, τα λεγόμενα «εμβόλια» που βασίζονται στην τεχνολογία RNA είναι στην πραγματικότητα προϊόντα γονιδιακής θεραπείας.

Δεν είναι σε καμμία περίπτωση δικαιολογημένο να υποβάλλονται τα GTP με βάση το RNA για ιατρική χρήση σε αυστηρούς ελέγχους, αλλά να αποκλείονται τα GTP με βάση το RNA, που ονομάζονται εμβόλια, από αυτούς τους κανονισμούς, παρόλο που προορίζονται για το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού. Ακόμη και σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, κανείς δεν πρέπει να αναγκάζεται να εμβολιαστεί με οποιαδήποτε ουσία - πόσο μάλλον από τους πολιτικούς.

Τι μας δίδαξε ο COVID-19 για την επιστήμη, την πολιτική και την κοινωνία;

Για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες ονειρεύονταν να χειριστούν το ανθρώπινο «λογισμικό» - δηλαδή το DNA ή το RNA. Ηθικά, ο χειρισμός του DNA ήταν πάντα ταμπού. Εκ των υστέρων, ο COVID-19 μπορεί να αντιπροσωπεύει την αυγή των «εμβολίων» με βάση το RNA και το τέλος του ταμπού κατά της χειραγώγησης του ανθρώπινου DNA.

Σε ένα σχόλιο του 2023 στο Journal of Evaluation in Clinical Practice, οι συγγραφείς έγραψαν ότι από τις πρώτες ημέρες της πανδημίας, ήταν προφανές ότι ορισμένοι επιστήμονες με επιρροή και οι πολιτικοί σύμμαχοί τους δαιμονοποίησαν τις διαφωνούσες επιστημονικές απόψεις και στοιχεία προσφέροντας μια δεύτερη γνώμη. Παρά τα αντιφατικά στοιχεία, οι εθνικοί πολιτικοί «διαβεβαίωσαν το κοινό ότι υιοθετούσαν πολιτικές COVID-19 "ακολουθώντας την επιστήμη"». Ωστόσο, η επιστημονική συναίνεση επιτεύχθηκε μόνο με την καταστολή της επιστημονικής συζήτησης.

Θυμηθείτε: Όταν επιτρέπονται 

ερωτήσεις, είναι επιστήμη. Όταν δεν 

είναι, είναι προπαγάνδα.

Οι λεγόμενοι «ειδικοί» που επιλέχθηκαν από πολιτικούς μας είπαν ότι πρέπει να εμβολιαστούμε για να μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε έναν νέο αναπνευστικό ιό. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την επιστήμη του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι δυναμικό και μπορεί να καθαρίσει έναν ιό που δεν έχει συναντήσει ποτέ. Μπορούν επίσης να αναπτύξουν διασταυρούμενη ανοσία για τον εντοπισμό παραλλαγών ακόμη και αν ο ιός μεταλλάσσεται. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα εμβόλια με βάση το RNA θα παράγουν ένα μόνο αντιγόνο, το ανοσοποιητικό μας σύστημα στερείται της δυνατότητας ανάπτυξης διασταυρούμενης ανοσίας έναντι των παραλλαγών του ιού. Αυτό ισχύει, ιδίως, για τους αναπνευστικούς ιούς που παρουσιάζουν υψηλό ποσοστό μετάλλαξης. Μακροπρόθεσμα, αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση τόσο της συχνότητας όσο και της σοβαρότητας των μολυσματικών ασθενειών. Έτσι, οι πολιτικοί που ενδιαφέρονται για την προστασία του πληθυσμού από μελλοντικές λοιμώξεις θα ήταν καλό να προσφέρουν προγράμματα υγείας που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα πριν από τις εποχιακές λοιμώξεις.

Οι επιστήμονες δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το πώς να κατευθύνουν το modRNA ή το saRNA σε έναν συγκεκριμένο τύπο κυττάρου ή πώς να σταματήσουν τη μετάφραση του χορηγούμενου RNA. Ωστόσο, συνεχίζουν να μελετούν πώς μπορεί να αυξηθεί περαιτέρω η σταθερότητα του εγχυθέντος RNA και η ποσότητα του παραγόμενου αντιγόνου. Η τρέχουσα ανάπτυξη της τεχνολογίας εμβολίων με βάση το RNA θυμίζει ένα ποίημα "Ο Μαθητευόμενος Μάγος", το οποίο έγραψε ο Γερμανός ποιητής Johann Wolfgang von Goethe πριν από 200 χρόνια:

«Τα πνεύματα, τα οποία ανέθρεψα απρόσεκτα, είναι μαγεμένα όχι στη δύναμή μου».

ΠΗΓΗ: https://www.zerohedge.com/medical/self-amplifying-rna-shots-are-coming-untold-danger

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ