Η Ισπανία ήταν πάντα γνωστή ως ξηρή χώρα. Για το λόγο αυτό, οι Ρωμαίοι και οι Άραβες ανέπτυξαν εξελιγμένα συστήματα άρδευσης πριν από πολλούς αιώνες, προκειμένου να κάνουν συνετή χρήση του κοινού αγαθού του νερού.
Αλλά τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικοί έχουν αρχίσει να καταργούν αυτά τα ιστορικά δικαιώματα νερού και να τα «πουλούν» σε πολυεθνικές εταιρείες, τράπεζες και επενδυτικά ταμεία όπως η BlackRock ή η Vanguard.
Με στόχο την «εμπορευματοποίηση, και διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο του κοινού αγαθού του νερού και καθιστώντας το ένα σχεδόν απρόσιτο αγαθό πολυτελείας για τους πολίτες».
Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται οι δικηγόροι Pilar Esquinas και José Manuel Sanz της οργάνωσης Aguaiuris σε συνέντευξή τους στο Benidorm Radio.
Περιγράφουν εύλογα τους διεφθαρμένους μηχανισμούς με τους οποίους λειτουργεί η αριστερή συμμαχία συνασπισμού γύρω από τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Pedro Sánchez για περίπου έξι χρόνια.
Προς το συμφέρον των πολυεθνικών εταιρειών, η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι οι τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια βρίσκονται σε «ξηρασία» που φέρεται να προκλήθηκε από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή.
Αυτό αποσκοπεί επίσης στην επιβολή της υποτιθέμενης βιώσιμης και κοινωνικά "δίκαιης" Ατζέντας 2030, η οποία προωθείται από πολυδισεκατομμυριούχους και αμφίβολους παγκόσμιους οργανισμούς όπως το WEF, ο ΠΟΥ και τα Ηνωμένα Έθνη.
Το νερό είναι μεγάλη επιχείρηση, τονίζουν οι δύο ακτιβιστές, και μάλιστα κατηγορούν τους υπεύθυνους πολιτικούς, ότι σκόπιμα καταστρέφουν τις δεξαμενές, ή αποστραγγίζουν το νερό της βροχής από τις δεξαμενές προκειμένου να προκαλέσουν την ξηρασία.
Ταυτόχρονα, με τη βοήθεια των κυρίαρχων οργανώσεων και των οργανώσεων προστασίας του περιβάλλοντος, οι πολίτες πείθονται ότι υπάρχει πολύ λίγο και κακής ποιότητας νερό.
Γι' αυτό χρειάζεστε ακριβές υποδομές και πρέπει να επενδύσετε πολλά χρήματα.
Εδώ θα μπουν στο παιχνίδι οι πολυεθνικές, οι τράπεζες και τα επενδυτικά ταμεία, όπου οι θεσμοί θα επιβαρυνθούν με χρέος ή δανεισμό. Η γενναιόδωρη κατανομή των προμηθειών είναι επίσης μέρος του παιχνιδιού, εξηγούν οι Esquinas και Sanz.
Τελικά, πρόκειται για την απόκτηση του ελέγχου του νερού και την τιμή του. Με αυτόν τον τρόπο, το κοινό αγαθό γίνεται εμπορικό αγαθό.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση εκδίδει κανονισμούς που διασφαλίζουν ότι οι αγρότες και οι ιδιώτες επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τα πηγάδια και τους υδάτινους πόρους τους στη δική τους γη μόνο εάν έχει εγκατασταθεί μετρητής νερού ή το νερό προέρχεται από «επίσημο» σωλήνα.
Ήδη από το 2003, ψηφίστηκε αντίστοιχος νόμος, ο οποίος πρόκειται να τεθεί σε πλήρη ισχύ έως το 2030. Πίσω από όλα θα υπήρχαν αποκλειστικά δόλιες προθέσεις, τονίζουν οι Esquinas και Sanz.
Προκειμένου να πάρουν μια ιδέα για την τρέχουσα κατάσταση των δεξαμενών, οι δύο ακτιβιστές ταξίδεψαν στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Σταμάτησαν σε ένα από τα μεγαλύτερα φράγματα στη Δυτική Ευρώπη, τον ποταμό Guadiana στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών.
Αυτό ολοκληρώθηκε το 2007 και σήμερα είναι γεμάτο μέχρι το χείλος.
Σύμφωνα με τους Esquinas και Sanz, εδώ ακριβώς καταλήγει το νερό που αποστραγγίζεται από άλλες δεξαμενές. Αλλά οι αγρότες δεν επιτρέπεται να το χρησιμοποιούν.
Φωτογραφία: Pilar Esquinas και José Manuel Sanz από την οργάνωση Aguaiuris μπροστά από τη δεξαμενή στον ποταμό Guadiana
Η Esquinas και ο Sanz καταγγέλλουν το γεγονός ότι είναι "είναι μια ρύθμιση". Προειδοποιούν επίσης ότι η γεωργία υπονομεύεται επίσης από εμπορικά συμφέροντα - και προβλέπουν ότι η τιμή του νερού θα μπορούσε να αυξηθεί σημαντικά στο μέλλον:
«Το νερό είναι μια επιχείρηση που γίνεται από πολυεθνικές εταιρείες. Δεν υπάρχει ξηρασία και η Ατζέντα 2030 είναι απάτη. Δεν υπάρχει έλλειψη νερού στην Ισπανία».
Ο Sanz, ο οποίος προέρχεται από μια οικογένεια που παραδοσιακά ψήφιζε την αριστερά και το PSOE, συνοψίζει:
«Στην ισπανική ιστορία, δεν υπήρξε ποτέ ένα κόμμα που να έχει κάνει τόσο μεγάλη ζημιά στις παραδόσεις, την οικογένεια, την οικονομία και τον πρωτογενή τομέα όσο το σημερινό κυβερνών PSOE και οι αριστεροί εταίροι του συνασπισμού (...)
Πραγματοποίησαν απόπειρα δ ο λ ο φ ο ν ί α ς εναντίον της χώρας».
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις θα έπαιζαν μαζί και θα κάλυπταν τις μηχανορραφίες. Είναι διεφθαρμένοι και αγορασμένοι, δεν πρέπει κανείς να πιστεύει ούτε μια λέξη που λένε.
Σχόλιο Transition News:
Οι Esquinas και Sanz εκτιμούν ότι το νερό θα μπορούσε να γίνει ένα σχεδόν απρόσιτο αγαθό πολυτελείας στην Ισπανία. Στα τέλη Φεβρουαρίου, η επικρατούσα τάση ανακοίνωσε ότι η καταλανική κυβέρνηση, για παράδειγμα, θέλει να αυξήσει σημαντικά την τιμή του νερού από το 2025.
Η εφημερίδα La Vanguardía μιλά για αυξήσεις που κυμαίνονται από 28% για οικιακή χρήση έως πολύ πιο δραστικά ποσά για βιομηχανική χρήση.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Μας θυμίζουν, μας θυμίζουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς δέν μας θυμίζουν!
Τό καλοσχεδιασμένο από ετών ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ του ζωτικού Εθνικού πόρου που ονομάζεται νεράκι !
(Ευχαριστούμε Μαριγώ μας που μας τά θυμίζεις, διότι ΚΑΙ ΑΥΤΑ αποφεύγουν νά τά πολυσυζητάνε!)
ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΕΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠΟΛΥΣΥΖΗΤΑΝΕ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ;
ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ....ΔΗΜΟΣΙΟΚΡΥΠΤΕΣ;
Ή ΜΗΠΩΣ ....ΔΗΜΟΣΙΟΣΒΗΣΤΕΣ;