ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ: Σχεδιάζουν η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο ένα ουκρανικό παιχνίδι εξουσίας ακριβώς κάτω από τη μύτη της Γερμανίας;

Υπάρχουν πράγματι σχέδια για μια συμβατική δυτική επέμβαση στην Ουκρανία παρά τις διαψεύσεις των ηγετών τους τις τελευταίες δύο εβδομάδες, αλλά δεν έχουν ακόμη διαμορφωθεί πλήρως και η εκτέλεσή τους δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη, αλλά δεν μπορεί επίσης να αποκλειστεί.

Andrew Korybko

10 Μαρτίου 2024

Η συζήτηση που προκάλεσε ο Γάλλος πρόεδρος Macron σχετικά με το αν το ΝΑΤΟ θα πρέπει να παρέμβει συμβατικά στην Ουκρανία εξέθεσε την ύπαρξη δύο διαφορετικών σχολών σκέψης για το θέμα αυτό εντός της Ευρώπης. 

Η Γαλλία, οι χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία φαίνεται να είναι υπέρ των «μη πολεμικών αναπτύξεων» εκεί για αποστολές αποναρκοθέτησης και εκπαίδευσης, οι οποίες θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μέσω ενός «συνασπισμού των προθύμων», ενώ το υπόλοιπο μπλοκ υποστηρίζει τη στάση της Γερμανίας στάση ότι αυτό δεν πρέπει να συμβεί σε καμμία περίπτωση.

«Το ολίσθημα της γλώσσας του Scholz απεκάλυψε το χειρότερο μυστικό της Ουκρανίας», ωστόσο, λέγοντας ακούσια ότι υπάρχουν ήδη βρετανικά και γαλλικά στρατεύματα εκεί που βοηθούν την Ουκρανία με τον «έλεγχο στόχων». 

Η ηχογράφηση της Bundeswehr που διέρρευσε στη συνέχεια σχετικά με τον βομβαρδισμό της γέφυρας της Κριμαίας επιβεβαίωσε ότι και οι Αμερικανοί είναι επίσης εκεί. Παρ' όλα αυτά, αυτό που προτείνεται από το Παρίσι είναι μια επισημοποίηση αυτών των αναπτύξεων μαζί με τη σταδιακή επέκτασή τους σε μια «μη μάχιμη» ικανότητα.

Κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί και να σκεφτεί ότι η Γαλλία και οι άλλες τέσσερεις που φαίνεται να είναι υπέρ αυτού του σεναρίου ενδιαφέρονται αποκλειστικά για αποστολές αποναρκοθέτησης και εκπαίδευσης. Αντίθετα, η πρόθεσή τους φαίνεται να είναι να προετοιμάσουν αυτές τις χερσαίες δυνάμεις για να κινηθούν προς τα ανατολικά σε περίπτωση που υλοποιηθεί το χειρότερο σενάριο από την οπτική γωνία του Κιέβου, όπου η πρώτη γραμμή καταρρέει και η Ρωσσία αρχίζει να κινείται προς τα δυτικά. Αυτά τα μέλη του ΝΑΤΟ θα προσπαθήσουν στη συνέχεια να τραβήξουν μια κόκκινη γραμμή στην άμμο όσο το δυνατόν περισσότερο για να σώσουν την Ουκρανία.

Η προσέγγιση της Γερμανίας είναι εντελώς διαφορετική στο ότι προτιμά τυπικά να μείνει έξω από τη διαμάχη προκειμένου να επικεντρωθεί στην οικοδόμηση της «Ευρώπης-Φρούριο». Αυτό αναφέρεται στην πολιτική του Βερολίνου να επαναλάβει την από καιρό χαμένη τροχιά της υπερδύναμης μέσω «αμυντικών» στρατιωτικών μέσων με την υποστήριξη των ΗΠΑ, προκειμένου να ηγηθεί της ανάσχεσης της Ρωσσίας στην Ευρώπη κατ' εντολή της Ουάσιγκτον, ενώ η Αμερική «στρέφεται (πίσω) στην Ασία» για να περιορίσει την Κίνα. Ένα σημαντικό στοιχείο αυτού του σχεδίου είναι η «στρατιωτική Σένγκεν» μεταξύ της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Πολωνίας.

Τα κράτη της Βαλτικής και η Πολωνία είναι απίθανο να συμμετάσχουν σε μια συμβατική επέμβαση στην Ουκρανία χωρίς την επίσημη συμμετοχή μιας πυρηνικής δύναμης, επειδή φοβούνται ότι θα μείνουν έξω και θα συγκρουστούν με τη Ρωσσία μέσα σε αυτή την καταρρέουσα πρώην Σοβιετική Δημοκρατία. Εκεί έγκειται η στρατηγική σημασία της εμπλοκής της Γαλλίας, δεδομένου ότι θα μπορούσε να κατευνάσει τις ανησυχίες τους λόγω της πιθανότητας το Παρίσι να καταφύγει σε πυρηνική μικροπολιτική με τη Μόσχα εάν τα δικά του στρατεύματα λάβουν μέρος στις προαναφερθείσες συγκρούσεις.

Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα καθόταν στο περιθώριο σε αυτή την περίπτωση, δεδομένου ότι ήδη διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στον δι' αντιπροσώπων πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσσίας μέσω της Ουκρανίας και προηγουμένως υπέγραψε τριμερές σύμφωνο ασφαλείας με το Κίεβο και τη Βαρσοβία την εβδομάδα πριν από την τελευταία φάση αυτής της δεκαετούς σύγκρουσης ξεκίνησε στα μέσα Φεβρουαρίου 2022. Όπως και η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης δεν θέλει να δει τη Γερμανία να ξαναρχίζει την τροχιά της υπερδύναμης και αμφότεροι μπορεί να στοιχηματίσουν ότι μπορούν είτε να πάρουν την έγκριση των ΗΠΑ για την παρέμβασή τους είτε να το κάνουν μονομερώς για να την καταστήσουν τετελεσμένο γεγονός.

Η Γαλλία δεν είναι ακόμη μέρος της «στρατιωτικής Σένγκεν», η οποία θα μπορούσε να εμποδίσει την ικανότητά της να μετακινήσει μεγάλες ποσότητες στρατευμάτων και εξοπλισμού στην Ουκρανία, οπότε μπορεί είτε σύντομα να ενταχθεί σε αυτό το σύμφωνο είτε να διαπραγματευτεί τη δική της εκδοχή με την Πολωνία ή / και την Ελλάδα-Βουλγαρία-Ρουμανία για να συμπληρώσει τη νέα συμφωνία της με τη Μολδαβία. Ο «μολδαβικός αυτοκινητόδρομος» της Ρουμανίας που κατασκευάζεται σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» δημιουργεί έναν νέο στρατιωτικό διάδρομο στα Βαλκάνια από τον οποίο η Γαλλία μπορεί να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη στρατιωτική επιρροή της Γερμανίας σε ολόκληρη την ήπειρο.

Αυτός ο αναδυόμενος ελληνο-ουκρανικός διάδρομος είναι ήδη μία από τις σημαντικότερες υλικοτεχνικές οδούς της Δύσης για τη διαιώνιση του πολέμου δι' αντιπροσώπων, αφού ο παραδοσιακός πολωνικός έγινε αναξιόπιστος μετά τις διαμαρτυρίες των αγροτών. 

Ως εκ τούτου, είναι απολύτως λογικό όχι μόνο να επενδύσουν σε αυτό για χάρη και μόνο, αλλά και για χώρες όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο να εδραιώσουν την επιρροή τους κατά μήκος της διαδρομής, προκειμένου να δημιουργήσουν τη δική τους «σφαίρα επιρροής» εκεί για την επιβράδυνση της τροχιάς της υπερδύναμης της Γερμανίας.

Αυτό ακριβώς κάνει η Γαλλία μέσω της νέας συμφωνίας ασφαλείας με τη Μολδαβία, η οποία θα οδηγήσει σε στενότερους δεσμούς ασφαλείας του είδους «στρατιωτικής Σένγκεν» με τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα, προκειμένου να διευκολυνθεί η αποστολή «εκπαιδευτών» σε αυτή την περίκλειστη χώρα. 

Το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί είτε να ακολουθήσει το παράδειγμά του με κάποιο τρόπο είτε να διπλασιάσει την επιρροή του στα κράτη της Βαλτικής και ιδιαίτερα στην Πολωνία, ενδεχομένως με αποκορύφωμα τα στρατεύματά του να παρεμβαίνουν συμβατικά στην Ουκρανία μέσω του τελευταίου που αναφέρθηκε, ενώ της Γαλλίας εισέρχεται από τη Ρουμανία-Μολδαβία.

Η πιθανότητα η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο είτε να λάβουν την έγκριση των ΗΠΑ για αυτή την παρέμβαση είτε να την κάνουν μονομερώς ως «συνασπισμός των προθύμων» προκειμένου να την καταστήσουν τετελεσμένο γεγονός θα μπορούσε να πιέσει τη Γερμανία να συμμετάσχει προκειμένου να μην μείνει έξω και να «φανεί αδύναμη». Οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας ισχυρίστηκαν ήδη στην προαναφερθείσα ηχογράφηση που διέρρευσε ότι οι πύραυλοι που έστειλαν αυτοί οι δύο στην Ουκρανία τους πιέζουν να κάνουν το ίδιο με τους πυραύλους κρουζ 'Taurus', οπότε δημιουργείται προηγούμενο για το γιατί μπορεί να σκέφτονται το ίδιο σε αυτή την περίπτωση.

Ενώ αρχικά φαίνεται αντιφατικό ότι η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να θέλουν τη Γερμανία να συμμετάσχει σε αυτή την παρέμβαση, όταν ένας από τους λόγους για τους οποίους αναμφισβήτητα σχεδιάζουν είναι να επιβραδύνουν την πρόσφατα επανερχόμενη τροχιά της υπερδύναμης, υπάρχει στην πραγματικότητα μια σαφής λογική σε αυτούς τους υπολογισμούς. Η βαθύτερη εμπλοκή της Γερμανίας σε αυτή τη σύγκρουση θα μπορούσε να μειώσει περαιτέρω τις ήδη θλιβερές πιθανότητες να εισέλθει σε μια προσέγγιση με τη Ρωσσία αφού τελειώσουν όλα, όπως πολλά γεράκια εξακολουθούν να φοβούνται ότι είναι δυνατή και θέλουν απεγνωσμένα να αποτρέψουν.

Θα μπορούσε επίσης να επεκταθεί υπερβολικά κατά κάποιο τρόπο και έτσι να χάσει τη στρατιωτική-στρατηγική λαβή που απέκτησε πρόσφατα, δημιουργώντας έτσι ανοίγματα για τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο να ροκανίσουν την επιρροή της Γερμανίας στα Βαλκάνια και τις χώρες της Βαλτικής αντίστοιχα, προκειμένου να διατηρήσουν την άνοδο του ιστορικού αντιπάλου τους κάπως υπό έλεγχο. Ωστόσο, το Βερολίνο μπορεί να μην δαγκώσει το δόλωμα, δεδομένου ότι δεν έχει ακόμη εγκρίνει την αποστολή πυραύλων 'Taurus' εκεί με την παράνομη ανάπτυξη στρατευμάτων που απαιτούν, οπότε υπάρχει πιθανότητα να επιμείνει στα όπλα του.

Εάν η Γερμανία μείνει επίσημα έξω από τη διαμάχη, ενώ η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο εμπλακούν σε αυτήν με καταστροφικά ή τουλάχιστον μη εντυπωσιακά αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βλέπουν τους «κατώτερους εταίρους» της Βαλτικής και της Πολωνίας να αξιοποιούνται ως τροφή για τα κανόνια, τότε η Γερμανία θα μπορούσε πραγματικά να επωφεληθεί πολύ. Η προσέγγιση αυτών των δύο θα ήταν αναξιόπιστη, η πιθανότητα της οποίας θα μπορούσε να είναι ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ μέχρι στιγμής φαίνονται απρόθυμες να εγκρίνουν τον «συνασπισμό των προθύμων» τους και, αντίθετα, να προσδώσουν αξιοπιστία στην προσέγγιση της Γερμανίας.

Η «Ευρώπη-φρούριο» θα μπορούσε τότε να οικοδομηθεί με ακόμη ταχύτερο ρυθμό στον απόηχο αυτής της σύγκρουσης, καθώς οι μόνες δύο πιθανώς αντισταθμιστικές δυνάμεις που θα κρατούσαν την επιρροή τους υπό έλεγχο θα είχαν απαξιωθεί. Από την άλλη, μια μερικώς «επιτυχημένη» συμβατική γαλλοβρετανική επέμβαση στην Ουκρανία θα μπορούσε να δυσφημίσει τη Γερμανία εάν κυριολεκτικά καταλήξει να σώσει την Ουκρανία από την κατάρρευση και να σταματήσει τον ρωσικό οδοστρωτήρα. Σε αυτή την περίπτωση, το «Φρούριο Ευρώπη» θα μπορούσε να οικοδομηθεί πολύ διαφορετικά από ό, τι σχεδίαζε η Γερμανία.

Αντί η ΕΕ στο σύνολό της να λειτουργεί ως φιλοαμερικανικό μπλοκ πληρεξουσίων υπό την ηγεσία της Γερμανίας στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο, το Βερολίνο θα πρέπει να αποδεχθεί τη «σφαίρα επιρροής» του Λονδίνου στη Βαλτική και μια συγκυριαρχία μαζί του στην Πολωνία, ενώ το Παρίσι θα έχει τη δική του «σφαίρα» στα Βαλκάνια. Αντί να βασίζονται σε μία χώρα για να κυβερνήσουν την ΕΕ μέσω πληρεξουσίου, οι ΗΠΑ θα εξαρτώνταν από τρεις, με το πλεονέκτημα ότι θα υπήρχε λιγότερη πιθανότητα η Γερμανία να «τους ξεγελάσει», αλλά εις βάρος αυτού να είναι πιο περίπλοκο στη διαχείριση.

Μένει να δούμε αν η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο θα περάσουν με αυτό το ουκρανικό παιχνίδι εξουσίας ακριβώς κάτω από τη μύτη της Γερμανίας, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό σχεδιάζουν. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποδοκιμάσουν, ωστόσο, και τότε μπορεί να μην έχουν την εμπιστοσύνη να παρέμβουν συμβατικά μέσω του δικού τους «συνασπισμού των προθύμων». Υπάρχει επίσης η πιθανότητα οι ΗΠΑ να αναλάβουν ηγετικό ρόλο από αυτή την άποψη, εάν η Ρωσσία επιτύχει μια σημαντική πρόοδο πριν από τη λήξη των μεγαλύτερων ασκήσεων του ΝΑΤΟ εδώ και τρεις δεκαετίες τον Ιούνιο.

Θα ήταν ευκολότερο για τις ΗΠΑ να το κάνουν αυτό μόνες τους με όλους τους άλλους να το ακολουθούν παρά να εξαρτώνται από άλλους, αλλά αυτό θα μπορούσε να διακινδυνεύσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο με λάθος υπολογισμό πολύ περισσότερο από ό, τι αν η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο παρέμβουν συμβατικά ενώ οι ΗΠΑ «οδηγούν από πίσω», εξ ου και η ελκυστικότητα του τελευταίου σεναρίου. 

Σε κάθε περίπτωση, το κορυφαίο συμπέρασμα από αυτή την ανάλυση είναι ότι υπάρχουν πράγματι σχέδια για μια συμβατική δυτική επέμβαση στην Ουκρανία, αλλά δεν έχουν ακόμη διαμορφωθεί πλήρως και η εκτέλεσή τους δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη.

ΠΗΓΗ: Are France & The UK Plotting A Ukrainian Power Play Right Under Germany’s Nose? (substack.com)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ