Υπό τη νέα ηγεσία του Kηρ Στάρμερ, το Ηνωμένο Βασίλειο βιώνει μια ενοχλητική στροφή προς περιοριστικές πολιτικές που έχουν αρχίσει να απηχούν αποχρώσεις ενός πιο σκοτεινού, πιο αυταρχικού καθεστώτος.
Αυτή η αναδυόμενη αφήγηση από την Ντάουνινγκ Στρητ σηματοδοτεί μια απομάκρυνση από τις βρετανικές παραδόσεις ελευθερίας, προκαλώντας ανησυχίες που έχουν βαθιά απήχηση, ιδιαίτερα μεταξύ των Αμερικανών παρατηρητών που είναι εξοικειωμένοι με την ιερότητα της ελευθερίας του λόγου και των ατομικών δικαιωμάτων.
Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Στάρμερ έχει ξεκινήσει μια σειρά ενεργειών που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις θεμελιώδεις αξίες της χώρας.
Μία από τις πιο συμβολικές και αμφιλεγόμενες κινήσεις ήταν η αφαίρεση του πορτραίτου της Μάργκαρετ Θάτσερ από τον αριθμό 10 της Ντάουνινγκ Στρητ. Αυτή η πράξη μπορεί να φαίνεται επιφανειακή, αλλά είναι βαθιά ενδεικτική της αδιαφορίας της νέας κυβέρνησης για την συντηρητική κληρονομιά και τη βρετανική ιστορία.
Θυμίζει επίσης την αφαίρεση από τον Ομπάμα της προτομής του Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλλ από το Οβάλ Γραφείο ως την πρώτη του πράξη ως πρόεδρος - μια όχι και τόσο σύμπτωση. (Ο Τραμπ, ωστόσο, την τοποθέτησε πίσω, ενώ ο Μπάιντεν το αφαίρεσε ξανά.)
Η κυβέρνηση Στάρμερ έχει επίσης προτείνει δρακόντεια μέτρα για την καταστολή της ελευθερίας του λόγου και τον αυστηρότερο έλεγχο του δημόσιου λόγου. Οι πρόσφατες πολιτικές περιλαμβάνουν την επέκταση της απαγόρευσης του καπνίσματος έξω από τις παμπ - ένας μικρός αλλά αποκαλυπτικός περιορισμός που αντικατοπτρίζει έναν ευρύτερο, πιο επεμβατικό έλεγχο των προσωπικών επιλογών.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι ότι η εισαγωγή της νομοθεσίας για τα «περιστατικά μη εγκλημάτων μίσους» ξεχωρίζει ως μια ιδιαίτερα οργουελιανή κίνηση. Αυτή η νομοθεσία επιτρέπει τα άτομα να καταγράφονται ποινικά και να έχουν ποινικό μητρώο, για πράξεις που δεν είναι παράνομες, αλλά θεωρούνται από κάποιον άλλο ως προσβλητικές.
Αυτή η έννοια αμφισβητεί την ίδια την ουσία της νομικής δικαιοσύνης και έχει προκαλέσει φόβους ότι το Ηνωμένο Βασίλειο στρέφεται προς ένα κράτος επιτήρησης που θυμίζει δυστοπικές αφηγήσεις που φοβούνται τόσο οι Βρετανοί όσο και οι Αμερικανοί.
Όσον αφορά τη μετανάστευση, ένα θέμα σημαντικού δημόσιου ενδιαφέροντος, ο Στάρμερ παρέμεινε εμφανώς σιωπηλός, παρά τη συντριπτική ανησυχία του πληθυσμού.
Η αποτυχία της κυβέρνησής του να αντιμετωπίσει την κρίση στα σύνορα της Βρετανίας, σε συνδυασμό με την άρνηση να αναγνωρίσει τις κλιμακούμενες παράνομες διελεύσεις, σκιαγραφεί μια εικόνα μιας κυβέρνησης που δεν έχει επαφή με τον λαό της ή, χειρότερα, μιας κυβέρνησης που είναι επιλεκτικά σιωπηλή σε θέματα που είναι υπαρξιακά για τη συνέχιση του βρετανικού λαού με πολλούς τρόπους.
Οι διαφορές στο χειρισμό δημόσιων εκδηλώσεων και διαμαρτυριών απεικονίζουν περαιτέρω μια ανησυχητική επιλεκτική επιβολή του νόμου που υποδηλώνει μια προκατειλημμένη πολιτική ατζέντα.
Τα βιαία γεγονότα στο καρναβάλι του Νότινγκ Χιλλ, το οποίο γνώρισε σημαντική βία και αναταραχή, συμπεριλαμβανομένων αρκετών μαχαιρωμάτων, δεν έλαβαν καμμία καταδίκη από τον Στάρμερ, υπογραμμίζοντας μια έντονη αντίθεση σε σύγκριση με τη σκληρή ρητορική της κυβέρνησης κατά των δεξιών διαδηλώσεων.
Οι επικριτές από το εσωτερικό του Ηνωμένου Βασιλείου και οι παρατηρητές σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν με ανήσυχο βλέμμα καθώς η κυβέρνηση Στάρμερ σγίγγει ασφυκτικά τη λαβή της στην εξουσία μέσω πολιτικών που πολλοί φοβούνται ότι θα μπορούσαν να βλάψουν ανεπανόρθωτα τους πυλώνες της βρετανικής δημοκρατίας.
Η στροφή προς ένα πιο αυταρχικό καθεστώς υπό το πρόσχημα της προοδευτικής διακυβέρνησης έχει πυροδοτήσει μια συζήτηση για το μέλλον της ελευθερίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, κάνοντας παραλληλισμούς με ιστορικές παρακμή που παρατηρούνται σε άλλα έθνη.
Καθώς αυτό το νέο κεφάλαιο της βρετανικής πολιτικής ξεδιπλώνεται, η διεθνής κοινότητα παραμένει σε εγρήγορση, ανησυχώντας για την πορεία του Ηνωμένου Βασιλείου προς μια όλο και πιο συγκεντρωτική και ελεγχόμενη κοινωνία.
Αυτή η ανησυχία είναι ιδιαίτερα αισθητή μεταξύ των Αμερικανών που εκτιμούν τις ατομικές ελευθερίες, καθώς παρατηρούν αυτές τις εξελίξεις ως μια προειδοποιητική ιστορία για το τι θα μπορούσε να συμβεί όταν η κυβερνητική εξουσία παραμένει ανεξέλεγκτη.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!