Η έλλειψη σεβασμού για τη ζωή

Η ουσία του καλού είναι: να διατηρεί τη ζωή, να προάγει τη ζωή,

να φέρνει τη ζωή στην υψηλότερη αξία της.

Η ουσία του κακού είναι: να καταστρέψει τη ζωή, να βλάψει τη ζωή,

να εμποδίσει τη ζωή στην ανάπτυξή της.

Η βασική αρχή της ηθικής είναι επομένως ο σεβασμός για τη ζωή.

Άλμπερτ Σβάιτσερ

Αγαπητοί αναγνώστες,

Χθες διάβασα ένα άρθρο στην NZZ που με άφησε άφωνη: Ένα νεαρό ζευγάρι από το Aargau, Ελβετία, και η γιαγιά του παιδιού κατηγορούνται για τη δολοφονία της τρίχρονης κόρης τους με σοβαρή αναπηρία. Προφανώς δεν υπάρχουν αμφιβολίες για το ίδιο το γεγονός. Τώρα υπάρχουν μόνο εικασίες σχετικά με το κίνητρο. Και αυτό είναι καθοριστικό για την ποινή, η οποία κατά συνέπεια θα είναι είτε ανθρωποκτονία είτε δολοφονία. Οι ίδιοι οι γονείς λένε στο δικαστήριο ότι ήθελαν να σώσουν το παιδί τους από τα βάσανά του.

Δεν θέλω να συμμετάσχω στις εικασίες εδώ, αλλά μάλλον να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι ο χειρισμός τέτοιων πράξεων από την κοινωνία χαρακτηρίζεται συχνά από υποκρισία. 

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εκπλήσσονται, οι εμπειρογνώμονες ανακρίνονται, οι άνθρωποι εξοργίζονται, καταδικάζουν τους δράστες και ούτω καθεξής. Ή μερικές φορές το αντίστροφο: υπάρχει πάντα κάποιος που ψάχνει όχι μόνο για λόγους, αλλά και για δικαιολογίες για τις πράξεις.

Η κατακραυγή των μέσων ενημέρωσης είναι απολύτως δικαιολογημένη. Παρ' όλα αυτά, οι γονείς και η γιαγιά είναι μέρος αυτής της κοινωνίας. Και σε αυτή την κοινωνία, είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση να μην έχουμε σεβασμό για τη ζωή, θα έλεγα. Ταυτόχρονα, αυτή η περίσταση επισκιάζεται από κοίλες φράσεις.

Αυτή η έλλειψη σεβασμού αντικατοπτρίζεται επίσης στην περίπτωση που ανέφερε ο συνάδελφός μου Daniel Funk στο ενημερωτικό δελτίο του χθες σχετικά με τη «δύναμη των εικόνων» και ο συνάδελφός μου Lothar Mack στο σχόλιό του σήμερα: 

Ένας νεαρός πολιτικός που μίλησε για τη γιορτή της Γέννησης της Θεοτόκου (lat. Festum in Nativitate Beatae Mariae Virginis) μια φωτογραφία της Μαρίας και του βρέφους Ιησού με σφαίρες - και επίσης επιδεικνύει την όλη δράση στην πλατφόρμα Instagram είναι στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο από μια απλή μαρτυρία «τρομερής άγνοιας». Είναι μια μαρτυρία της έλλειψης ευλάβειας, όχι μόνο για τη θρησκεία και τον πολιτισμό, αλλά και για την ίδια τη ζωή λόγω του ουσιαστικού μοτίβου. (βλ. Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2024Instagram: Ι σ λ α μ ί σ τ ρ ι α "Ελβετίδα" (...) πολιτικός ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ την ιερή εικόνα Του Ιησού καί της Παναγίας!!!!!ΟΔΥΣΣΕΙΑ: Instagram: Ι σ λ α μ ί σ τ ρ ι α "Ελβετίδα" (...) πολιτικός ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ την ιερή εικόνα Του Ιησού καί της Παναγίας!!!!! (odysseiatv.blogspot.com))

Αλλά πίσω στο πραγματικό θέμα: Πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη τις κοινωνικές και οικονομικές δυσκολίες που μπορεί μερικές φορές να αντιμετωπίσουν οι γυναίκες ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας «φυσιολογικής» εγκυμοσύνης, ειδικά εάν είναι απρογραμμάτιστη ή / και ο σύντροφος το σκάει: οι ίδιες οι γυναίκες ευθύνονται για την κατάστασή τους, λέγεται στη συνέχεια. 

Δεν είναι ασυνήθιστο οι έγκυες γυναίκες να απολύονται ή να μην παρατείνεται μια υπάρχουσα σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου. Θεωρείται πάρα πολύ "ακριβό" και επικίνδυνο. Κανένας εργοδότης δεν θέλει να επιβαρυνθεί με μια τέτοια ευθύνη. Και ναι: Όλα αυτά είναι νομικά δυνατά, απλά πρέπει να ξέρετε πώς να το κάνετε επιδέξια.

Ειδικά στα πανεπιστήμια και στην αριστερή-φιλελεύθερη πολιτιστική φούσκα, δεν είναι ασυνήθιστο να ακούμε – ειδικά από γυναίκες καθηγήτριες και γυναίκες καριέρας – ότι δεν πρέπει να κάνουμε παιδιά. Τουλάχιστον όχι "τώρα". 

Τότε δεν είστε πλέον τόσο εκμεταλλεύσιμοι για εκείνους που το έχουν ήδη κάνει στην ιεραρχία. 

Ο κατάλογος αυτών των «καθημερινών» τερατουργημάτων θα μπορούσε να παραταθεί επ' αόριστον. Όλα αυτά είναι πραγματικά «φυσιολογικά» με την έννοια της καθημερινής ζωής. Και ταυτόχρονα, λέγεται ότι οι γυναίκες είναι πιο «χειραφετημένες» από ποτέ. Φυσικά. Αλλά μόνο οι (οικονομικά) προνομιούχες.

Επιπλέον, υπάρχει το γεγονός ότι γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τους νέους (και των δύο φύλων) να ξεκινήσουν μια οικογένεια ούτως ή άλλως. Όλο και περισσότεροι μορφωμένοι άνθρωποι είναι ευτυχείς που μπορούν να τα βγάλουν πέρα στο τέλος του μήνα και ίσως να προγραμματίσουν ένα χρόνο νωρίτερα. 

Η δημιουργία οικογένειας και η «εξασφάλισή της», όπως ήταν ο κανόνας πριν από δύο ή τρεις δεκαετίες, πρακτικά δεν είναι πλέον δυνατή για τις μάζες σήμερα. Όλα αυτά είναι βασικά βαθιά εχθρικά προς τα παιδιά και τη ζωή.

Και όχι μόνο προκαλεί μάζες ατομικού στρες, αλλά επίσης συγχύζει τους ανθρώπους διανοητικά, κοινωνικά και συναισθηματικά. 

Και κάθε φορά που συμβαίνει μια τέτοια τρομερή πράξη όπως αυτή που περιγράφηκε παραπάνω, ο καθένας πρέπει – όσο δύσκολο κι αν είναι – να ρίξει μια ματιά στον εαυτό του και να αναρωτηθεί πόσο μεγάλος είναι ο δικός του σεβασμός για τη ζωή. 

Από τη δική του ζωή και από τη ζωή των άλλων. Αυτό περιλαμβάνει ιδιαίτερα την εκτίμηση των παιδιών από κάθε άποψη και τη συνειδητοποίηση ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι ποτέ απλώς ένα μέσο για την επίτευξη ενός σκοπού.

Ειδικά οι γονείς των παιδιών με αναπηρία – και φυσικά τα ίδια τα παιδιά – πρέπει να τυγχάνουν του μεγαλύτερου σεβασμού σε μια ελεύθερη και ανοικτή κοινωνία. 

Όχι μόνο ρητορικά, αλλά στην πραγματικότητα. Συχνά, όμως, βιώνουν το αντίθετο και αισθάνονται τη σχεδόν «ευγονική» απόρριψη της κοινωνίας ιδιαίτερα έντονα. 

Μετά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω ότι η ευγονική ως ιδεολογία είναι και πάλι κοινωνικά αποδεκτή ούτως ή άλλως. Αρκεί να σας υπενθυμίσω τη διατύπωση του Yuval Noah Harari για τους «άχρηστους τρώγοντες».

Παρ' όλη την αμηχανία και την αγανάκτηση: Θα πρέπει να προσέξουμε ώστε περιπτώσεις όπως αυτή που αναφέρθηκε παραπάνω να μην γίνουν ένα είδος «κανονικότητας» κάποια στιγμή. Αυτό μπορεί σίγουρα να συμβεί, δηλαδή αν κάποιος θεωρήσει τον άνθρωπο μόνο ως πάροχο υπηρεσιών, ως «ανθρώπινο δυναμικό» και ως θεμελιωδώς ανεπαρκές ον που πρέπει να βελτιστοποιηθεί, ο οποίος πρέπει να συμμορφώνεται με έναν συγκεκριμένο κανόνα για να του «επιτραπεί» να ζήσει καν.

Αντίθετα, χρειάζεται και πάλι ένας θεμελιώδης σεβασμός για τη ζωή, άνευ όρων.

Με εκτίμηση,

Susanne Schmieden

ΠΗΓΗ: Die fehlende Ehrfurcht vor dem Leben (transition-news.org)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ