31 Μαρτίου
Από
τον Peter McCullough, MD, MPH
Με ερωτούν συνήθως ανήσυχοι γονείς για το σχετικά ξαφνικό ενδιαφέρον για τη δυσφορία φύλου και την επιθυμία αλλαγής από το ένα φύλο στο άλλο.
Ενώ αυτό
είναι ένα περίπλοκο θέμα, που θα χρειαστεί πολλά ζητήματα του Courageous
Discourse για να καλύψει, ήθελα να ξεκινήσω με μια απλή τάση από μια καλόπιστη
ερευνητική ομάδα στην Ολλανδία.
O van der Loos et al, δημοσίευσε πρόσφατα δεδομένα από μια αναδρομική ομάδα 1.766 παιδιών και εφήβων στην Κοόρτη της Δυσφορίας Φύλου του Άμστερνταμ.
Οι συγγραφείς δίνουν ένα σύντομο ιστορικό του τομέα:
«Στις Κάτω Χώρες, η ιατρική περίθαλψη επιβεβαίωσης φύλου ήταν ήδη διαθέσιμη για τρανσέξουαλ ενήλικες ηλικίας >18 ετών από το 1972.
Ωστόσο, τα παιδιά και οι έφηβοι που αντιμετώπιζαν GD στερούνταν θεραπευτικών επιλογών μέχρι το 1987, όταν η ψυχολόγος Peggy T. Cohen-Kettenis παρατήρησε έναν αυξανόμενο αριθμό τρανσέξουαλ εφήβων που ζητούσαν ιατρική παρέμβαση.
Μετά από προσεκτική συζήτηση, η θεραπεία με ορμόνη επιβεβαίωσης φύλου (GAH) διατέθηκε για διεξοδικά ελεγμένους νέους ηλικίας μεταξύ 16 και 18 ετών - μετά από θεραπεία πρώτου σταδίου με αντιανδρογόνα για εκχωρημένους άνδρες κατά τη γέννηση (AMAB) και προγεστερόνη για εκχωρημένες γυναίκες κατά τη γέννηση (AFAB).
Έκτοτε, ένας μέτριος αριθμός εφήβων έλαβε θεραπεία με GAH.
Περίπου την ίδια εποχή, η παιδιατρική ενδοκρινολόγος Henriette A. Delemarre-van de Waal αντιμετώπισε έναν έφηβο που διαγνώστηκε με GD με αγωνιστή ορμονών απελευθέρωσης γοναδοτροπινών (GnRHa) για να σταματήσει την εφηβεία.
Αφού ακολούθησε το τότε τρέχον διαγνωστικό πρωτόκολλο, πρόσθεσε τη θεραπεία GAH λίγα χρόνια αργότερα. Διεθνώς, αυτή η προσέγγιση της διαγνωστικής διαδικασίας και της συνδυασμένης θεραπείας της GnRHa και της επακόλουθης GAH έγινε γνωστή ως ολλανδικό πρωτόκολλο.
Λίγες μελέτες έχουν αξιολογήσει τον επιπολασμό της GD σε παιδιά και εφήβους. Με βάση την τρέχουσα βιβλιογραφία, το 1,3% έως 2,7% των μαθητών αυτοπροσδιορίζονται ως τρανσέξουαλ ή άτομα που δεν συμμορφώνονται με το φύλο. Ωστόσο, από την εφαρμογή του ολλανδικού πρωτοκόλλου, παρατηρείται αύξηση του αριθμού των εφήβων που ζητούν αυτή τη θεραπεία.
Το πρωτόκολλο έχει γίνει κοινή πρακτική στις κλινικές ταυτότητας φύλου σε όλο τον δυτικό κόσμο και έχει ενσωματωθεί στην κατευθυντήρια γραμμή της Ενδοκρινικής Εταιρείας για την ιατρική θεραπεία της GD από την πρώτη έκδοση και στα πρότυπα φροντίδας από την Παγκόσμια Επαγγελματική Ένωση για την Υγεία των Τρανσέξουαλ από το 1998.
Ωστόσο, η προσέγγιση δεν υποστηρίζεται παγκοσμίως. Για παράδειγμα, στη Σουηδία η επιλεξιμότητα για θεραπεία με καταστολή της εφηβείας σε εφήβους περιορίστηκε πρόσφατα».
(Μελέτη:
van der Loos MATC, Klink DT, Hannema SE, Bruinsma S, Steensma TD, Kreukels BPC,
Cohen-Kettenis PT, de Vries ALC, den Heijer M, Wiepjes CM. Τα παιδιά και οι
έφηβοι στην ομάδα δυσφορίας φύλου του Άμστερνταμ: τάσεις στις διαγνωστικές και
θεραπευτικές πορείες κατά τα πρώτα 20 χρόνια του Ολλανδικού Πρωτοκόλλου. J Sex
Med. 2023 Φεβ 27;20(3):398-409. doi: 10.1093/jsxmed/qdac029. ΑΜΚΑ: 36763938.)
Ο ολλανδικός
νόμος άλλαξε το 2014 για να επιτρέψει τη θεραπεία της δυσφορίας φύλου χωρίς
γοναδεκτομή. Αυτό φάνηκε να είναι ένας επιταχυντής που επιτρέπει σε
περισσότερους γονείς να φέρουν μικρά παιδιά (< 10 ετών) για θεραπεία
διακοπής της εφηβείας, προκειμένου να δοθεί σκόπιμα ορμονική θεραπεία που
επηρεάζει το φύλο (θηλυκό ή αρσενικό).
Εν ολίγοις, το σχετικά ξαφνικό ενδιαφέρον για την ολλανδική τρανσέξουαλ ιατρική δεν συνέβη λόγω μιας κοσμικής αλλαγής σε μια ψυχιατρική ασθένεια, αλλά μάλλον οδηγήθηκε από νόμους και κλινικά πρωτόκολλα με δημόσιο ενδιαφέρον που ακολούθησαν την αλλαγή από το ένα φύλο στο άλλο και το πρόγραμμα τρέχει από τότε.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ : ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!