ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ ΤΩΡΑ! Τό Κράτος μπορεί νά μεγαλώσει το ....παιδί σας, καλύτερα από εσάς! ( Ρέ, δέν πάτε νά @#$!?* )

 

Ο Βέλγος πολιτικός Connor Rousseau και το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Vooruit θέλουν να απαιτήσουν από τους γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία (https://www.gva.be/cnt/dmf20230504_91495223). 

Υπάρχουν ακόμα πολιτικοί που σκέφτονται τα παιδιά. 

Και η λογική είναι πειστική: τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής είναι καθοριστικά για τη μελλοντική ζωή του παιδιού... 

Αυτό δεν μπορεί να αφεθεί στους γονείς (!!!!!). 

Το κράτος πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να απελευθερώσει χρήματα. Μερικά δισεκατομμύρια είναι αρκετά για να γίνει η δουλειά.

Κανείς δεν ξέρει από πού θα προέλθουν αυτά τα χρήματα. Αλλά εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να γίνει κάποια πρόσθετη εκτύπωση. 

Αυτός είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος να κάνουμε τον πληθυσμό να πληρώνει περισσότερους φόρους χωρίς να το συνειδητοποιεί. 

Οι πολίτες σήμερα πληρώνουν μόλις 53% φόρους. Λίγη περισσότερη πίστη στο κράτος είναι ευπρόσδεκτη. 

Επιπλέον, είναι για το δικό τους καλό και για το καλό των απογόνων τους. 

Οι πολίτες δεν συνειδητοποιούν αρκετά πόσο σημαντικό είναι να μεγαλώσουν καλά τα παιδιά τους. Ακριβώς όπως δεν συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν πραγματικά να το κάνουν αυτό οι ίδιοι και ότι το κράτος πρέπει να το κάνει γι 'αυτούς.

Και αν ο πληθωρισμός οδηγήσει στην κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τότε υπάρχει ήδη μια λύση: η εισαγωγή του CBDC - του ψηφιακού νομίσματος των κεντρικών τραπεζών. 

Αυτό θα συνδεθεί με το ψηφιακό διαβατήριο και ένα σύστημα κοινωνικής πίστωσης. 

Με αυτόν τον τρόπο, το κράτος θα εκπαιδεύσει όχι μόνο το παιδί, αλλά και τους γονείς, σύμφωνα με ένα σύστημα τιμωρίας και ανταμοιβής που ο περίφημος Pavlov δοκίμασε σε σκύλους!

Ομολογουμένως, ο Pavlov κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σύστημα ανταμοιβών και τιμωρίας του λειτουργεί πραγματικά μόνο αν γνωρίζετε τον χαρακτήρα του μεμονωμένου σκύλου. Κάθε σκύλος αντιδρά τελικά με τον δικό του τρόπο στις ανταμοιβές και την τιμωρία. 

Μπορούμε να αναρωτηθούμε αν το κράτος θα λάβει επίσης υπόψη τον ατομικό χαρακτήρα των παιδιών-κουταβιών στον παιδικό σταθμό στην κρατική του εκπαίδευση. 

Αυτή η πιθανότητα είναι ελάχιστη. Ο Connor Rousseau πιστεύει ότι κάθε παιδί πρέπει να λαμβάνει ίσες (!!!!...) ευκαιρίες και, συνεπώς, ίση (!!!...) εκπαίδευση. Το αν το παιδί ωφελείται πραγματικά από αυτό ή όχι είναι εκτός θέματος.

Το κράτος πρέπει να εγγυηθεί την ποιότητα της εκπαίδευσης και, ως εκ τούτου, θα πρέπει επίσης να την παρακολουθεί και να την αξιολογεί. 

Ακριβώς όπως το κράτος δεν μπορεί να εμπιστευτεί τη βαριά δουλειά της γονικής μέριμνας στους γονείς, δεν μπορεί να εμπιστευτεί τη δουλειά της παιδικής μέριμνας στους παρόχους παιδικής φροντίδας. 

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρά πρωτόκολλα, όπως αρμόζει σε μια καλή γραφειοκρατία. Και αυτά τα πρωτόκολλα θα σχεδιαστούν από ειδικούς που έχουν καθορίσει επιστημονικά ποιες τεχνικές προετοιμασίας οδηγούν στον καλύτερα προσαρμοσμένο μικρό Νέο Πολίτη.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορονοϊού, αυτοί οι ειδικοί - όχι οι ίδιοι, φυσικά, επειδή υπάρχουν ειδικοί για κάθε πτυχή της ιδιωτικής σας ζωής - ανέλαβαν επίσης τον έλεγχο της υγείας σας και της υγείας των παιδιών σας. 

Ακριβώς όπως δεν ξέρετε πώς να μεγαλώσετε το παιδί σας τώρα, δεν ξέρατε τότε πώς να φροντίσετε τη δική σας υγεία και αυτή των απογόνων σας.

Μας παρότρυναν όλους να εμβολιάσουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας, ειδικά για να μην μολυνθούν η γιαγιά και ο παππούς. 

Εδώ και εκεί, οι επικριτικές φωνές επιστημόνων που σπάνιζαν, οι οποίοι πρότειναν ότι ένα εμβόλιο δεν θα μπορούσε να αποτρέψει τις λοιμώξεις, εν μέρει επειδή οι κορωνοϊοί μεταλλάσσονται γρήγορα. 

Οι άνθρωποι δεν άκουγαν τέτοιες ανοησίες – αυτοί οι επιστήμονες εκδιώχθηκαν από το Twitter και τους ανέστειλαν από τις δουλειές τους.

Και όσοι αρνήθηκαν να εμβολιαστούν αντιμετωπίστηκαν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. 

Δεν τους επιτρεπόταν πλέον να πάνε σε εστιατόριο ή θέατρο. 

Σε ορισμένες χώρες τους απαγορεύτηκε να χρησιμοποιούν και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. 

Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν πίστευε ότι η ζωή τους πρέπει να μετατραπεί σε μια ζωντανή κόλαση. 

Οι ολοκληρωτικοί ηγέτες είναι τόσο πεπεισμένοι ότι η λογική τους είναι η μόνη σωστή – αυτή που τελικά θα οδηγήσει στον Παράδεισο – που όλες οι βασικές αρχές της ανθρωπότητας ρίχνονται στη θάλασσα επιδιώκοντας αυτή τη λογική.

Δυστυχώς, η ολοκληρωτική λογική, όπως έχει συμβεί σε όλη την ιστορία, απέτυχε. 

Ο Μεγάλος Θεματοφύλακας της αμερικανικής δημόσιας υγείας, ο Anthony Fauci (https://cei.org/opeds_articles/fauci-changes-his-public-tune-on-covid-vaccines/), λέει τώρα σχεδόν το ίδιο πράγμα με αυτές τις επικριτικές φωνές - ότι ο ιός μεταλλάσσεται πολύ γρήγορα ώστε να αναπτυχθεί ένα εμβόλιο που προστατεύει από τη μόλυνση σε μακροπρόθεσμη βάση. 

Οι ειδικοί αναφέρονται σε αυτό ως προοδευτική φύση της επιστήμης. 

Προφανώς η επιστήμη εξελίσσεται πολύ γρήγορα αυτές τις μέρες. Σχεδόν τόσο γρήγορα όσο η τιμή της μετοχής της Pfizer κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους.

Οι πιθανότητες είναι ότι η εμπειρία στην ανατροφή των παιδιών είναι επίσης ένα έργο σε εξέλιξη. 

Όταν οι γονείς παρατηρήσουν ότι ο μικρός τους Νέος Πολίτης, μέσω της κρατικής ανατροφής του, δεν είναι τόσο ευτυχισμένος και τέλειος όσο τους είχε υποσχεθεί το πρωτόκολλο, η μόνη τους παρηγοριά θα είναι ότι δίνοντας πρόθυμα το παιδί τους στο κράτος θα έχουν συμβάλει στην πρόοδο της Επιστήμης.

Το πρόβλημα με αυτό το είδος «επι$τήμη$» είναι ότι αποτυγχάνει να αναγνωρίσει ότι η εκπαίδευση και η υγεία είναι και τα δύο φαινόμενα που ασχολούνται κυρίως με την ατομικότητα – τα μοναδικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου ως υποκειμένου. 

Η βιβλιογραφία σχετικά με τις επιδράσεις placebo και nocebo θα πρέπει από μόνη της να είναι αρκετή για να διαλύσει κάθε αμφιβολία: η υποκειμενική εκτίμηση μιας θεραπείας καθορίζει τα θεραπευτικά της αποτελέσματα. 

Με τον ίδιο τρόπο, ο πυρήνας μιας καλής ανατροφής επικεντρώνεται στην ατομικότητα του παιδιού. Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ πρέπει να δει το ΠΑΙΔΙ στη ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ του – πρέπει να ΝΑ ΑΓΑΠΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ. 

ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΥΤΗ, Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΗΧΗΣΗ.

Μια ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ. 

Αν και οι "μεγάλοι ειδικοί" στην ανατροφή των παιδιών πιθανότατα θα εξηγήσουν την αποτυχία τους με διαφορετικό τρόπο. Θα εξακολουθούν να φταίνε οι γονείς, τελικά. 

Και η Μεγάλη Κρατική Εκπαίδευση θα έπρεπε να ξεκινήσει ακόμη νωρίτερα, κατά προτίμηση στο εμφιαλωτήριο του Χάξλεϋ.

Και αν η αγάπη σας για το παιδί σας σας δώσει το θάρρος να καλέσετε το κράτος να λογοδοτήσει, θα διαπιστώσετε ότι στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙΤΕ. 

Η Hannah Arendt σημείωσε για τις γραφειοκρατίες πριν από 50 χρόνια: «Σε μια πλήρως ανεπτυγμένη γραφειοκρατία δεν υπάρχει κανείς με τον οποίο μπορεί κανείς να διαφωνήσει, στον οποίο μπορεί να παρουσιάσει παράπονα, στον οποίο μπορούν να ασκηθούν οι πιέσεις της εξουσίας. 

"Η γραφειοκρατία είναι η μορφή διακυβέρνησης στην οποία όλοι στερούνται της πολιτικής ελευθερίας, της εξουσίας δράσης· γιατί η διακυβέρνηση από Κανέναν δεν είναι μη-κανόνας, και όπου όλοι είναι εξίσου ανίσχυροι, έχουμε μια τυραννία χωρίς τύραννο». (Hannah Arendt, Σχετικά με τη βία).

Απλά να πω: Θα ήμουν προσεκτικός με την ιδέα μιας Ιδανικής Κρατικής Εκπαίδευσης. 

Εάν το κράτος πρέπει να προστατεύσει τα παιδιά από τους γονείς τους, οι γονείς πρέπει να προστατεύσουν τα παιδιά τους από το ....Κράτος.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

https://mattiasdesmet.substack.com/p/the-state-can-raise-your-child-better?utm_source=substack&utm_medium=email