ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ - Είναι ο διχασμός, ένας αρχαϊκός μηχανισμός επιβιώσεως; Τί συμβαίνει όταν μία τέλεια ενοποιημένη φυλή παίρνει ΛΑΘΟΣ ΠΟΡΕΙΑ ΔΡΑΣΕΩΣ;

 

PETER Α. MCCULLOUGH, MD, MPH™

7 ΜΑΪΟΥ 2023

Από τον JOHN LEAKE

Όλοι έχουμε ακούσει το ρητό: «Ένα σπίτι διαιρεμένο ενάντια στον εαυτό του δεν μπορεί να σταθεί». Υπό τις περισσότερες συνθήκες, αυτό φαίνεται να είναι απολύτως λογικό. 

Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες ισχύει το αντίθετο. 

Φανταστείτε μια τέλεια ενοποιημένη φυλή στην οποία κάθε μέλος δίνει την αδιαμφισβήτητη υποταγή του στον ηγέτη της φυλής ή στο συμβούλιο ηγεσίας. 

Τώρα φανταστείτε ότι, μπροστά σε μια υπαρξιακή απειλή, η ηγεσία της φυλής κάνει ένα μοιραίο λάθος κρίσης. 

Σε αυτή την κατάσταση, μπορεί κανείς να φανταστεί ότι μια ομάδα αντιφρονούντων που ακολουθούν μια διαφορετική ή ακόμα και αντίθετη πορεία δράσης θα μπορούσε να εξασφαλίσει την επιβίωση της φυλής, ενώ η πλειοψηφία ενώνεται για να πάει στην καταστροφή τους.

Σκεφτείτε την περίπτωση του φαλαινοθηρικού Nantucket Essex, το οποίο, το 1820, εμβολίστηκε και βυθίστηκε από μια φάλαινα φυσητήρα 2.000 ναυτικά μίλια δυτικά της Νότιας Αμερικής. 

Αυτό υποχρέωνε το πλήρωμα να ξεκινήσει με τα μικρά φαλαινοθηρικά σκάφη καταδίωξης με περιορισμένες προμήθειες και νερό. 

Ο πλοηγός υπολόγισε ότι η πλησιέστερη ξηρά ήταν τα νησιά Marquesas, 1.200 μίλια δυτικά. Με ευνοϊκούς ανέμους και ρεύματα προς αυτή την κατεύθυνση, το πλήρωμα πιθανότατα θα φτάσει στα νησιά σε λιγότερο από δύο εβδομάδες. 

Αυτή ήταν η πορεία που ο λοχαγός Pollard επιθυμούσε να ακολουθήσει, αν και την εξέφρασε ως σύσταση και όχι ως εντολή.

Το 1820 μεταξύ των Κουάκερων του Nantucket, η επικρατούσα ορθή άποψη ήταν ότι ήταν καλύτερο να απομακρυνθούν από τους Marquesas επειδή κατοικούνταν από επιθετικούς κανίβαλους. 

Επειδή ο υποπλοίαρχος Owen Chase και οι άλλοι άνδρες φοβόντουσαν να φαγωθούν, αποφάσισαν ότι θα ήταν καλύτερο να πλεύσουν 1.000 μίλια νότια για να πιάσουν τα δυτικά πίσω ανατολικά, πάνω από άλλα 3.000 μίλια ανοιχτού ωκεανού στη Νότια Αμερική, για συνολική απόσταση 4.000 μιλίων. 

Για τους περισσότερους άνδρες, αυτό αποδείχθηκε μοιραία απόφαση και το γεγονός ότι οδηγήθηκε από το φόβο του κανιβαλισμού αποδείχθηκε η πιο σκληρή ειρωνεία.

Ο Δρ McCullough και εγώ συχνά αναρωτιόμαστε γιατί, τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει τον κόσμο μέσα από ένα τόσο ανορθόδοξο πρίσμα. Μήπως, γιατί υπό ορισμένες συνθήκες, η ομάδα που έχει την ετερόδοξη άποψη είναι πιο πιθανό να επιβιώσει;

Χρόνια αργότερα, όταν διεξήγαγε έρευνα για τον Moby Dick, ο Herman Melville υπέθεσε ότι όλοι οι άνδρες πιθανότατα θα είχαν επιβιώσει αν είχαν πλεύσει για την Ταϊτή, όπου, το 1820, ο κανιβαλισμός ΔΕΝ ασκούνταν σε ξένους ναυτικούς.

(εικ.: «Σύντροφοι, προς ποια κατεύθυνση πρέπει να πλεύσουμε; 4.000 μίλια προς Νότια Αμερική ή 1.000 μίλια προς Marquesas;»)

 ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ : ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

 https://petermcculloughmd.substack.com/p/is-divisiveness-an-archaic-survival?utm_source=substack&utm_medium=email