Ιδού πως καταστρέφουν την Ελλάδα

Του Ανδρέα Κλαυδιανού

          Ακόμα ένας  κλάδος του πρωτογενούς τομέα καλείται να περάσει από την «Προκρούστεια κλίνη» της παγκοσμιοποίησης. Είναι ο κλάδος της αιγοπροβατοτροφίας, της παραγωγής δηλαδή αιγοπρόβειου κρέατος και γάλακτος από το οποίο παρασκευάζεται το εθνικό προϊόν η «φέτα»,  παραδοσιακά γιαούρτια, καθώς και πλήθος γαλακτοκομικών προϊόντων ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) και ΠΓΕ (Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης). Αποτελεί δε, σημαντικό οικονομικό και όχι μόνο, στυλοβάτη, της ελληνικής επαρχίας.

Το πολιτικό σύστημα, διαχρονικά,  φροντίζει γι’ αυτό με πολλούς  και ποικίλους τρόπους:

1. Με τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές. Η χώρα μας είναι ξέφραγο αμπέλι στις εισαγωγές νωπού πρόβειου γάλακτος ή σκονογάλακτος , τυριών και τυρομάζας καθώς και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων που παρασκευάζονται  στο εξωτερικό και «βαφτίζονται» στην Ελλάδα.
   
2. Με την εσωτερική υποτίμηση. Η μείωση των εισοδημάτων και η συνεπαγόμενη μείωση της κατανάλωσης  βασικών διατροφικών προϊόντων, έχει οδηγήσει τον καταναλωτή  να αγοράζει  αντί για φέτα υποδεέστερα τυροκομικά προϊόντα όπως π.χ. το πολύ φτηνότερο λευκό τυρί.
   
3. Με την αλλαγή νομοθεσίας. Η παρασκευή παραδοσιακού ελληνικού γιαουρτιού, μπορεί πλέον να γίνεται νόμιμα από εισαγόμενο γάλα.
   
4. Με την σκανδαλώδη συναίνεση του πολιτικού συστήματος, σε βαθμό εθνικής προδοσίας, στην εξαίρεση της φέτας από την προστασία ΠΟΠ στις εμπορικές συμφωνίες ΕΕ-Καναδά (CETA) και ΕΕ-Νοτιοαφρικανικών χωρών (Ν. Αφρική, Λεσότο, Μποτσουάνα, Μοζαμβίκη, Ναμίμπια, Ζουαζιλάνδη).
   
5. Με την ανυπαρξία εθνικού σχεδιασμού, από την παραγωγή μέχρι την διάθεση των τελικών προϊόντων. Καμία μέριμνα για την γενετική βελτίωση και την προστασία των ζώων, την διαχείριση των βοσκοτόπων, το ποιοτικό έλεγχο ζωοτροφών και τυροκομικών προϊόντων. Ανυπαρξία εθνικής πολιτικής για τις εξαγωγές οι οποίες γίνονται από τους επιχειρηματίες αυτόνομα και με βάση τον ανταγωνισμό της χαμηλότερης τιμής καθώς επίσης για το άνοιγμα νέων διεθνών αγορών και τη κατανάλωση των προϊόντων από τα εκατομμύρια των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα μας.

Από τον συνδυασμό των παραπάνω παραγόντων, η μείωση του εισοδήματος των παραγωγών αιγοπρόβειου γάλακτος φέτος θα ξεπεράσει το 30%.
Πιο αναλυτικά:
α) περιορίζεται η περίοδος παραλαβής γάλακτος, έως και 2 μήνες. Έτσι, πολλοί παραγωγοί, θα παραδώσουν κατά 20% λιγότερο  γάλα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
β) μειώθηκε ήδη από 10-15% (ανάλογα με την περιοχή, την ποσότητα και το τυροκομείο) η τιμή διάθεσης του γάλακτος. Σ’ αυτά αν προσθέσουμε τις αυξήσεις σε φόρους, εισφορές, εφόδια κλπ, η μείωση εισοδήματος των παραγωγών αιγοπρόβειου γάλακτος, αγγίζει το 40%. Κατάσταση μη αναστρέψιμη αφού δεν είναι στις προθέσεις του παρόντος πολιτικού προσωπικού, ως πιστού στη παγκοσμιοποίηση, να αντιστρέψει τις προαναφερθείσες αιτίες.

Η Ελλάδα με 14,3 εκατ. γιδοπρόβατα (2010), μοιρασμένα σε 100.000 οικογένειες, κατέχει την 1^η θέση στην ΕΕ σε παραγωγή πρόβειου γάλακτος ενώ είναι 3^η σε αριθμό προβάτων με 8,9 εκατ. ζώα.  Η αιγοπροβατοτροφία στην Ελλάδα συμμετέχει κατά 45% στην συνολική ακαθάριστη αξία της ζωϊκής παραγωγής και κατά 15%  στη συνολική αξία της γεωργικής παραγωγής. Η ετήσια παραγωγή φέτας ανέρχεται σε 120.000 τόνους. Οι εξαγωγές φέτας ανέρχονται σε 45.000 τόνους που αποφέρουν έσοδα 220 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η παγκόσμια ζήτηση, εξαιτίας της οποίας γίνεται και η διαμάχη, φτάνει τους 400.000 τόνους. Στο κλάδο απασχολούνται πάνω από 350.000 εργαζόμενοι. Η αιγοπροβατοτροφία προσφέρει διατροφική αυτάρκεια στη χώρα μας σε αιγοπρόβειο κρέας και σε πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ με το γάλα παρασκευάζονται εκτός από τη φέτα τα παραδοσιακά γιαούρτια και δεκάδες άλλα  προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ  υψηλής βιολογικής αξίας, σε αντίθεση με εισαγόμενα διατροφικά «σκουπίδια» των πολυεθνικών. Αποτελεί επιπλέον την ισχυρότερη αντίσταση στη χειρότερη μορφή εξάρτησης, τη διατροφική, που επιδιώκει η παγκοσμιοποίηση.

Το εθελόδουλο πολιτικό σύστημα, αργά και σταθερά, εκτελώντας μονίμως τις  εντολές και τις οδηγίες των εκτός Ελλάδας  πατρόνων του, της γερμανικής ΕΕ και των πολυεθνικών, έφερε και αυτόν το πρωτογενή τομέα παραγωγής στο χείλος του γκρεμού. Αναγκάζει τους κτηνοτρόφους να πωλούν, να σφάζουν ή να υποσιτίζουν τα ζώα τους και οδηγεί τους ίδιους στην οικονομική καταστροφή. Κατάφερε το ακατόρθωτο. Να κάνει ένα κλάδο από τον οποίο παράγεται ένα προϊόν με τεράστια παγκόσμια ζήτηση να κινδυνεύει με αφανισμό. Ένα κλάδο με σημαντικότατη προσφορά στην  εθνική οικονομία, που αξιοποιεί άριστα τις ελληνικές εδαφο-κλιματικές συνθήκες, που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη διατήρηση του κοινωνικού ιστού της ελληνικής επαρχίας, με προαιώνια παράδοση και προσφορά στον ελληνικό πολιτισμό, που κράτησε όρθιους τους Έλληνες σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και πείνας.

Για άλλη μια φορά καταδεικνύεται η αναγκαιότητα σύμπηξης των πατριωτικών δυνάμεων που θα δώσουν τη μάχη για την εθνική, παραγωγική, κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ανασυγκρότηση της χώρας μας.

πηγή

[Πηγή]http://oimaskespeftoun.blogspot.gr/2018/05/blog-post_54.html#more

«Τριβέλι Πᾶνος»