Όσα σας κρύβουν: 20 Ιούλη 1944 – υπήρξε επίσης αντίσταση από την αστική τάξη... ... καθώς και από στρατιωτικούς και Χριστιανούς

Ένα άρθρο επισκεπτών από τον Klaus Kelle

Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό τότε; Αυτό το ερώτημα έχει τεθεί εκατομμύρια φορές στα χρόνια μετά τη ναζιστική δικτατορία, μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα. Και η απάντηση σε αυτό είναι βασικά τόσο απλή. Ο δημοσιογράφος Henryk M. Broder έχει απαντήσει πειστικά ξανά και ξανά τα τελευταία δύο χρόνια:

«Αν αναρωτιέστε πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό τότε, είναι επειδή τότε ήταν όπως είναι τώρα».

Η αδικία δεν εκτυλίσσεται μόνο μέσω εκείνων που την ασκούν ενεργά. Η αδικία μπορεί να ξεδιπλωθεί μόνο αν κανείς δεν σηκωθεί και δεν φωνάξει «Σταματήστε!» Και να κάνει κάτι.

Από αυτή την άποψη, η 20η Ιουλίου είναι μια τόσο σημαντική ημέρα.

Για ολόκληρη τη χώρα μας, αλλά και για τους συντηρητικούς και τα δημοκρατικά δικαιώματα ειδικότερα.

Διότι η αντίσταση που υπήρχε και στη Γερμανία, πολύ λίγη, πάρα πολύ αθόρυβα, δεν βάρυνε αποκλειστικά τα θύματα, τους πληγέντες και τις οικογένειές τους. Αυτές των Εβραίων και των κομμουνιστών.

Υπήρχε επίσης αντίσταση μεταξύ των αστών, των πατριωτών, των Χριστιανών, ακόμη και στο στρατό. 

Ενώ το 1938, όταν ο Χίτλερ ξεκίνησε να προσαρτήσει τη Σουδητία, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί είχαν ήδη συναντηθεί για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους με τον Χίτλερ και να συζητήσουν πώς να απαλλαγούν από αυτόν τον άνθρωπο, η εξέλιξη συνεχίστηκε όλο και πιο εντατικά κατά τη διάρκεια του πολέμου – όχι στην αρχή, επειδή φαινόταν ότι οι άνθρωποι έτρεχαν από νίκη σε νίκη και μπορούσαν να κρατήσουν τον πόλεμο μακριά από τη Γερμανία.

Ονόματα όπως αυτό του αντισυνταγματάρχη Hans Oster, του Franz Halder ή του Erwin von Witzleben – ποιος μαθητής τα μαθαίνει ακόμα και σήμερα στο σχολείο;

Hans Oster

Franz Halder

Erwin von Witzleben

Αλλά τότε 20 Ιουλίου 1944.

Μια μικρή ομάδα αξιωματικών της Wehrmacht είχε ήδη ξεκινήσει τον Ιούνιο του 1941, όταν ξεκίνησε η επίθεση στη Σοβιετική Ένωση. Συναντήθηκαν μυστικά, εκφράζοντας την κοινή τους απροθυμία.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, δεν ήταν καν ο ίδιος ο πόλεμος, αλλά η ανελέητη βαρβαρότητα με την οποία πολεμήθηκε. Όταν οι χιτλερικοί σκεπτικιστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Γερμανία θα έχανε αυτόν τον πόλεμο και θα χανόταν, η ομάδα κέρδιζε όλο και περισσότερη υποστήριξη. 

Την άνοιξη του 1943, λέγεται ότι έγιναν προετοιμασίες για να σκοτώσουν τον Χίτλερ και έτσι να προκαλέσουν ένα πραξικόπημα που θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο. Αλλά οι προσπάθειες απέτυχαν, όπως και αυτή που θυμόμαστε ξανά σήμερα.

Ο Claus Schenk Graf von Stauffenberg τοποθέτησε μια βόμβα στο «αρχηγείο του Φύρερ» στην Ανατολική Πρωσία. 

Ο κόμης Klaus Schenk von Stauffenberg

Ο Χίτλερ επέζησε μόνο οριακά και ελαφρά τραυματισμένος. Όλοι γνωρίζουν την ιστορία της κατάρρευσης της "Επιχείρησης Βαλκυρία". 

Το πραξικόπημα κατέρρευσε μέσα σε λίγες ώρες. Μόνο πολύ λίγοι από τους συνωμότες κατάφεραν να ξεφύγουν από την Γκεστάπο (Μυστική Κρατική Αστυνομία) φεύγοντας ή αυτοκτονώντας. 

Οι περισσότεροι, περίπου 200 άτομα, καταδικάστηκαν σε θάνατο από το «Λαϊκό Δικαστήριο» και εκτελέστηκαν. Ακόμη και αμέτοχοι συγγενείς τέθηκαν υπό κράτηση.

Τι θα είχε συμβεί αν ο Χίτλερ είχε σκοτωθεί από τη βόμβα;

Διαπραγμάτευση ειρήνης – σε μια εποχή που η ναζιστική Γερμανία υποχωρούσε όλο και περισσότερο; Δύσκολο να φανταστεί κανείς. Συνθηκολόγηση; Ναι, ίσως – αλλά υπό ποιες προϋποθέσεις; Οι Βερσαλλίες εξακολουθούσαν να είναι καλά χαραγμένες στη μνήμη. 

Δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ.

Αλλά ως κάποιος που βρίσκεται στο σπίτι του δεξιού στο δημοκρατικό φάσμα, πρέπει να γνωρίζετε ότι η αντίσταση του στρατού, του εκκλησιαστικού λαού και των απλών πολιτών στο μικρό περιβάλλον τους τότε, έχει παράσχει τη νομιμοποίηση στους πολίτες της Γερμανίας σήμερα να τοποθετηθούν πολιτικά στη δεξιά – δηλαδή πατριωτικά, για ένα ισχυρό κράτος, νόμο και τάξη, την παραδοσιακή οικογένεια, το έθνος-κράτος και άλλα πράγματα – και να εμπλακούν. επειδή ο von Stauffenberg, οι Χριστιανοί του «Λευκού Ρόδου» γύρω από τα αδέλφια Scholl, ο Clemens August Cardinal Graf von Galen και ο Dietrich Bonhöffer, ο οποίος δολοφονήθηκε από τα SS τις τελευταίες ημέρες του πολέμου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Flossenbürg – όλοι τους δίνουν ακόμη και σήμερα τη νομιμοποίηση για το πολιτικό τους έργο ότι δεν χρειάζεται να είναι πολιτικά πράσινοι 'woke' και σοσιαλιστές, αλλά να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τη δέσμευσή τους προς τη χώρα μας με το κεφάλι ψηλά.

Αχρονολόγητες φωτογραφίες των δολοφονημένων αδελφών Hans και Sophie Scholl. © ( Εικόνα-Συμμαχία/DPA, DPA)

Vor 80 Jahren: Ermordung von Hans und Sophie Scholl | Hintergrund aktuell | bpb.de

O Καρδινάλιος Clemens von Galen

Dietrich Bonhöffer - O Μάρτυρας

-

Οι αναρτήσεις επισκεπτών αντικατοπτρίζουν πάντα τη γνώμη του συγγραφέα, όχι τη δική μου. Και είμαι της άποψης ότι οι συνεισφορές αμφιλεγόμενων συγγραφέων είναι ιδιαίτερα πολύτιμες για τη συζήτηση και τη δημοκρατία. Εκτιμώ τους αναγνώστες μου ως ενήλικες και θέλω να τους προσφέρω διαφορετικές προοπτικές, ώστε να μπορούν να διαμορφώσουν τις δικές τους απόψεις.

Ο Klaus Kelle, γεννημένος το 1959, είναι ένας από τους «πιο δογματικούς συντηρητικούς στη Γερμανία» σύμφωνα με το Focus-online. Ωστόσο, ο εκπαιδευμένος δημοσιογράφος δεν είναι φίλος του περιστεριού, σε ορισμένα θέματα βλέπει τον εαυτό του περισσότερο ως έναν βαμμένο φιλελεύθερο που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το απαραβίαστο της ελευθερίας της έκφρασης και την απώθηση του κράτους από την καθημερινή ζωή των Γερμανών. Ο Kelle ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του ως συντάκτης στο "Westfalen-Blatt" στο Bielefeld. Η 30χρονη καριέρα του τον οδήγησε σε θέσεις όπως οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης Gruner &; Jahr, Holtzbrinck, Schibsted (Νορβηγία) και Axel Springer. Από το 2007 εργάζεται ως επιχειρηματίας των μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφος και αρθρογραφεί σε εφημερίδες και ιστολόγια του Διαδικτύου. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στη νέα πύλη του kelle-aktuell.de.

ΠΗΓΗ: Der 20. Juli 1944 – es gab auch Widerstand von Bürgerlichen... - reitschuster.de

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

Χρειάζομαι τις πληροφορίες.

Άποψη διαμορφώνω μόνος μου.

Κάρολος Ντήκενς