Ο αρχηγός της αστυνομίας κάνει μία συγκλονιστική αποκάλυψη σε θέματα ασφάλειας - Συνθηκολόγηση του κράτους – και ξεδιάντροπες τακτικές αντιπερισπασμού

Από reitschuster.de

Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που αποκαλύπτουν μέσα από την ωμή διαύγειά τους πόσο βαθιά είναι πραγματικά η κρίση ενός κράτους.

Η επίθεση με μαχαίρι στο Solingen, στην οποία ένας μετανάστης από τη Συρία δολοφόνησε βάναυσα τρεις ανθρώπους και τραυμάτισε σοβαρά αρκετούς άλλους, είναι μία από αυτές τις στιγμές. 

Αλλά αντί για αποφασιστική δράση και σαφείς δηλώσεις για το τι πρέπει να γίνει τώρα, η πολιτική ηγεσία δείχνει μία συγκλονιστική έλλειψη αίσθησης ευθύνης – ναι, θα μπορούσε κανείς να πει μία πλήρη συνθηκολόγηση.

Ο αρχηγός της αστυνομίας του Wuppertal, Markus Rφhrl, διατύπωσε ακριβώς αυτό πολύ εύστοχα - αν και όχι με θετική έννοια. 

Η δήλωσή του «Ο καθένας πρέπει να αποφασίσει μόνος του αν θα πάει σε εορταστικές εκδηλώσεις, αν θα πάει σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αν θα ταξιδέψει με τα μέσα μαζικής μεταφοράς» δεν είναι τίποτε λιγώτερο από μία κήρυξη πτώχευσης. 

Είναι η ανοιχτή και ωμή δήλωση ότι το κράτος δεν είναι πλέον σε θέση να εκπληρώσει το πιο βασικό καθήκον του: να διασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών του.

Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο; Η απάντηση βρίσκεται σε μια αλυσίδα παραλείψεων, δειλίας και συστηματικής απώλειας ελέγχου που μας έχει οδηγήσει ύπουλα αλλά αδυσώπητα σε αυτή την τρομερή κατάσταση. 

Η υπόθεση Solingen είναι μόνο το τελευταίο και πιο τραγικό παράδειγμα ενός μακρού καταλόγου γεγονότων που δείχνουν την ανικανότητα και τις καταστροφικές συνέπειες των αποτυχημένων πολιτικών ασφάλειας και μετανάστευσης.

Ο δράστης του Solingen, Issa al H., δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στη χώρα εξαρχής.

Ήταν απορριφθείς αιτών άσυλο, του οποίου η απέλαση στη Βουλγαρία επρόκειτο να απελαθεί στις αρχές του 2023.

Αλλά αντί να αναλάβουν συνεπή δράση, οι αρχές απέτυχαν σε όλη τη γραμμή: ο Al H. κρύφτηκε και το κράτος το άφησε να συμβεί. 

Μόνο ΜΙΑ (!!!!!!!!!!) φορά οι αξιωματικοί χτύπησαν στη διεύθυνση εγγραφής του. Αυτό ήταν. 

Κατά ειρωνικό τρόπο, όταν επανεμφανίστηκε, οι αρχές τον αντάμειψαν ακόμη και με καθεστώς προστασίας.

Ένα παράλογο και καταστροφικό λάθος που κατέστησε δυνατή την αιματηρή έκβαση στο Solingen.

Εν τω μεταξύ, ο καγκελάριος Olaf Scholz (SPD) «έλαμψε» κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στον τόπο του εγκλήματος όντας απόμακρος από τον λαό και ψυχρός. 

Απλώς αγνόησε τους πολίτες. «Γελοίος, δεν έχω λόγια», είπε μια γυναίκα από το Solingen λυπημένη.

Ο Scholz προσπαθεί τώρα να δώσει την εντύπωση ότι η αυστηροποίηση των νόμων για τα όπλα είναι η σωστή απάντηση σε αυτή την τραγωδία. Αυτό θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν για κλάμα. 

Ο Scholz ανάβει ένα προπέτασμα καπνού με την ανακοίνωσή του για να αποκρύψει το πραγματικό πρόβλημα: Δεν πρόκειται για το δικαίωμα στην οπλοκατοχή, αλλά για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση και την επανειλημμένη αποτυχία του κράτους να απελάσει ανθρώπους. 

Αντί τελικά να κατονομάσουμε τα προβλήματα, να αντιμετωπίσουμε τη ρίζα και να αποκαταστήσουμε την ασφάλεια των πολιτών, γίνονται προσπάθειες να επικεντρωθούμε σε ασήμαντα πράγματα και να ρίξουμε στάχτι στα μάτια των ανθρώπων. Ή όλα απλώς απορρίπτονται.

Όπως αποδεικνύει η αρχηγός του SPD Saskia Esken. Είπε: «Δεν μπορούμε να μάθουμε πολλά από αυτή την επίθεση». Αυτό είναι δύσκολο να το χωνέψει κανείς από την άποψη του κυνισμού.

Τι μας λέει αυτό για την κατάσταση του κράτους μας;

Δείχνει ότι οι κρατικές δομές έχουν γίνει τόσο πορώδεις και αδύναμες που δεν μπορούν πλέον να ελέγξουν ακόμη και τις προφανείς απειλές. 

Είναι η αποτυχία μιας πολιτικής που αδυνατεί να λάβει σαφείς αποφάσεις και να θέσει την ασφάλεια των πολιτών της πάνω από ιδεολογικές ευαισθησίες.

(Πάνω από την πινακίδα του λεωφορείου γράφει: Το Μόναχο κατά του δεξιού εξτρεμισμού - πιο ηλίθιος πεθαίνεις, ή μάλλον κατά μακάβριο τρόπο συμβαίνει ήδη στη Γερμανία και όχι μόνο)

Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που έρχονται στο φως εδώ είναι σχεδόν αφόρητα. Ενώ εκείνοι που εφιστούν την προσοχή σε αυτά τα παράπονα συχνά δυσφημίζονται ως «δεξιοί ταραχοποιοί», το πραγματικό πρόβλημα – η απώλεια ελέγχου – συσκοτίζεται όλο και περισσότερο.

Οι πολιτικοί που αποτυγχάνουν εδώ και χρόνια με τη μεγαλύτερη τακτικότητα μας παρουσιάζουν τώρα τον λογαριασμό: μια χώρα όπου πρέπει να αναρωτηθείτε αν πρέπει να συνεχίσετε να πηγαίνετε σε δημόσιες εκδηλώσεις ή να μένετε στο σπίτι.

Αυτή η αποτυχία των αρχών ασφαλείας και της πολιτικής τάξης έχει κλονίσει βαθιά την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος. 

Είναι μια θλιβερή πραγματικότητα ότι πολλοί άνθρωποι σήμερα σκέφτονται πραγματικά αν πρέπει να πάνε καθόλου σε δημόσιους χώρους. 

Το γεγονός ότι αυτή η σκέψη δεν εκφράζεται από τον ίδιο τον λαό, αλλά από έναν αστυνομικό διοικητή, είναι ένα ακόμη ισχυρό χαστούκι στο πρόσωπο της εμπιστοσύνης στους κρατικούς μας θεσμούς.

Ιδιαίτερα πικρό: Οι λογικά πολύ δικαιολογημένοι φόβοι των ανθρώπων εξακολουθούν να είναι ταμπού. Όποιος το εκφράζει δημοσίως πρέπει να περιμένει να δυσφημιστεί ως «Ναζί» (βλ. επίσης τα κείμενα του Boris Reitschuster «Die Meinungsdiktatur – oder wie ich zum ‚Nazi‘ wurde» και «Wie schnell man in Deutschland zum ‚Nazi‘ wird, Teil 2“»).

Οι νεκροί του Solingen, καθώς και τα πολλά θύματα πριν από αυτούς, είναι τα τραγικά θύματα ενός κράτους που αυτοκαταστρέφεται σε έναν φαύλο κύκλο ιδεολογίας, ανικανότητας, άγνοιας και δειλίας. 

Αντί να διασφαλίζουν την ασφάλεια των πολιτών, οι πολιτικοί μας καταφεύγουν σε φράσεις και μετατοπίζουν την ευθύνη μακριά από τον εαυτό τους. 

Είναι καθήκον των αρχών να αποσύρουν τους επικίνδυνους ανθρώπους από την κυκλοφορία πριν μπορέσουν να δολοφονήσουν – όχι μόνο μετά.

Είναι καιρός για ριζική αλλαγή πορείας. Οι πολιτικοί πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν την ασφάλεια των πολιτών. 

Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε σαφείς και συνεπείς αποφάσεις στην πολιτική ασύλου και απέλασης. 

Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε πλέον να παρακολουθούμε άπραγοι τις κρατικές δομές να διαβρώνονται συστηματικά.

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να δεχτούμε ότι η ασφάλειά μας, η βάση μιας λειτουργικής κοινωνίας, θυσιάζεται στον βωμό μιας παρεξηγημένης ανοχής και πολυμορφίας. 

Εάν το κράτος δεν εκπληρώνει πλέον αυτό το καθήκον, τότε πρέπει να τεθεί το ερώτημα ποιος είναι υπεύθυνος για αυτό και για πόσο καιρό οι πολίτες θα συνεχίσουν να αποδέχονται αυτές τις αποτυχίες. 

Δεν πρέπει να υπάρχει "business as usual". 

Επειδή αυτό θα σήμαινε μόνο ότι περισσότερα Solingen θα είναι αναπόφευκτα.

ΠΗΓΗ: Polizeipräsident liefert erschütternden Offenbarungseid in Sachen Sicherheit - reitschuster.de

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ