Ιστορίες για μικρούς και μεγάλους - Μία ιστορία καλοσύνης

Η καλοσύνη είναι μια αρετή που, κατά καιρούς, φαίνεται να ανήκει στο παρελθόν, ειδικά όταν κάποιος κοιτάζει την αρνητικότητα γύρω μας. 

Αλλά ας θυμηθούμε ότι η στοργική καλοσύνη, ή η συμπόνια, δεν είναι απλώς μια ιδεολογική έννοια. Είναι μια θεϊκή αρετή με ισχυρή δύναμη που μπορεί να μεταμορφώσει, να ανυψώσει, ακόμη και να σώσει ζωές.

Εδώ είναι μια προσαρμογή του διάσημου γαλλικού παραμυθιού "Διαμάντια και φρύνοι" του Charles Perrault. 

Η διαχρονική ιστορία δείχνει πώς οι πράξεις και τα λόγια μας, καλά ή κακά, μπορούν να επιστρέψουν σε εμάς με εκπληκτικούς τρόπους. Όπως λέει και η παροιμία: «Το καλό ανταμείβεται. Το κακό τιμωρείται».

Θα θέλαμε πολύ να ακούσουμε τις σκέψεις σας στην ενότητα σχολίων. Καλή ανάγνωση!

🌷

Πριν από πολύ καιρό, ζούσε ένα κορίτσι που είχε χάσει τη μητέρα της. Εκείνη, όπως και ο πατέρας της, φερόταν στους άλλους με καλοσύνη. Έβλεπε τον κόσμο για το όμορφο θαύμα που ήταν. Είχε μια μητριά και μια μεγαλύτερη θετή αδελφή, που ήταν κακές, σκληρές και φρόντιζαν μόνο τον εαυτό τους.

Η μεγαλύτερη αδελφή και η μητέρα εκμεταλλεύονταν τη δειλή καλοσύνη της μικρότερης κόρης, αναγκάζοντάς την να κάνει όλο το καθάρισμα και το μαγείρεμα γύρω από το σπίτι, και αποκαλώντας την με φρικτά ονόματα όλη την ώρα.

"Γιατί δεν κάνεις κάτι χρήσιμο μια φορά!" η μικρότερη κόρη άκουγε τη μητέρα της να λέει περισσότερες φορές από όσες μπορούσε να μετρήσει.

Μια μέρα, η μητέρα είπε ακριβώς αυτή τη φράση στη μικρότερη κόρη και στη συνέχεια της είπε να πάει να φέρει το νερό τους της ημέρας στο ρέμα που βρισκόταν ένα μίλι μακριά. Η κόρη έπαιρνε τους κουβάδες για νερό και έκανε το καθημερινό της ταξείδι για να φέρει το νερό της οικογένειάς της.

Η μικρότερη κόρη και η μητριά της. Δημόσιος τομέας

Καθώς περπατούσε, παρατηρούσε την ομορφιά του δάσους και των ωδικών πτηνών που, σκεφτόταν, φαίνονταν να τραγουδούν μόνο για εκείνη. Όταν έφτασε στο ρέμα, παρατήρησε μια ηλικιωμένη γυναίκα να αγωνίζεται να βάλει νερό στον κουβά της.

«Θα ήθελες να σου φέρω λίγο νερό;» ρώτησε την ηλικιωμένη γυναίκα.

«Αυτό θα ήταν υπέροχο, παιδί μου», απάντησε αδύναμα η γυναίκα. "Σε ευχαριστώ πολύ."

Βούτηξε τον κουβά της γυναίκας στο νερό και γύρισε να της δώσει τον κουβά.

«Είσαι όμορφη και ευγενική», είπε η γυναίκα. «Για την καλοσύνη σου, θα σου το ανταποδώσω. Για κάθε λέξη που θα λες, λουλούδια και πολύτιμα κοσμήματα θα βγαίνουν από το στόμα σου».

Η μικρότερη κόρη και η νεράϊδα. Δημόσιος τομέας

Η νεαρή κοπέλλα ξαφνιάστηκε από αυτά που είπε η γυναίκα και περπάτησε πίσω στο σπίτι με τους δικούς της κουβάδες γεμάτους.

«Σου πήρε αρκετό καιρό!» φώναξε η αδελφή της. «Περίμενα όλο το πρωί το μπάνιο μου! Το καλό που σου θέλων είναι να είναι καθαρό αυτή τη φορά».

«Ναι, εδώ είναι», είπε.

Ήταν έτοιμη να πει στην αδελφή της και τη μητέρα της για τη γριά, αλλά έπρεπε να σταματήσει, γιατί διαμάντια και όμορφα λουλούδια πέρα από κάθε περιγραφή έτρεχαν από το στόμα της.

Έκπληκτη, η μητέρα της την κοίταξε. «Από πού προήλθαν αυτά, καλή μου;» Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο ευγενική μαζί της.

«Έβαλα νερό για μια ηλικιωμένη γυναίκα και μου είπε ότι κοσμήματα και λουλούδια θα έβγαιναν από το στόμα μου», είπε η μικρότερη κόρη.

«Δώσε μου αυτά τα διαμάντια!» είπε η μεγαλύτερη αδελφή, πιάνοντας τα κοσμήματα.

«Σκάσε, ηλίθιο κορίτσι», φώναξε η μητέρα. «Δεν βλέπεις; Αν πάς εκεί και δώσεις σε αυτή την άσχημη γριά λίγο νερό, θα σε ευλογήσει με κοσμήματα και λουλούδια, και θα μπορέσουμε να γίνουμε πλούσιοι!»

Μετά από μερικούς διαπληκτισμούς, η κόρη συμφώνησε απρόθυμα να πάει και να φέρει νερό για την ηλικιωμένη γυναίκα. Καθώς περπατούσε, γκρίνιαζε σε όλη τη διαδρομή, σχεδιάζοντας και ξανασχεδιάζοντας πως να μη δώσει ούτε ένα από τα κοσμήματα στην οικογένειά της. Θα τα κρατούσε όλα μόνη της και θα γινόταν πλούσια, σκέφτηκε.

Καθώς πλησίαζε το ρέμα, είδε ένα νεαρό κορίτσι με ένα όμορφο φόρεμα.

Η μεγαλύτερη κόρη και η νεράϊδα. Δημόσιος τομέας

«Τι κάνεις σε αυτό το ηλίθιο, παλιό ρυάκι;» ρώτησε η μεγαλύτερη κόρη. «Πού είναι αυτή η άσχημη γριά, τέλος πάντων;»

Αγνοώντας τα άσχημα λόγια της, το κορίτσι ρώτησε τη μεγαλύτερη κόρη αν μπορούσε να της φέρει λίγο νερό.

«Όχι, για σένα! Περιμένω αυτή τη γριά, για να βγάλω διαμάντια και λουλούδια από το στόμα μου».

Το κορίτσι, που ήταν στην πραγματικότητα νεράϊδα και είχε μεταμφιεστεί τότε ως γριά, και τώρα ως κορίτσι, κοίταξε τη μεγαλύτερη κόρη. «Σε αντίθεση με την καημένη την αδερφή σου, εσύ είσαι πολύ αγενής. Γι' αυτό, τώρα φρύνοι και φίδια θα γλιστρούν από το στόμα σου μετά από κάθε λέξη που θα λες».

Η μεγαλύτερη κόρη, σοκαρισμένη, περπάτησε πίσω στο σπίτι με το κεφάλι της κρεμασμένο.

Καθώς επέστρεφε, η κακιά μητέρα της τη ρωτούσε ξανά και ξανά αν έδωσε νερό για την ηλικιωμένη γυναίκα.

Καθώς πρόφερε την πρώτη της λέξη προσπαθώντας να συκοφαντήσει το κορίτσι που ήταν πραγματικά νεράϊδα, φρύνοι και φίδια άρχισαν να γλιστρούν από το στόμα της.

Η μεγαλύτερη κόρη και η μητέρα της. Δημόσιος τομέας

Η μητέρα της έφυγε τρομοκρατημένη. Από το παράθυρο του επάνω ορόφου στο σπίτι τους, φώναξε «γιατί στο καλό βγαίνουν αυτά τα άθλια πλάσματα από το στόμα σου; Έδωσες ή όχι νερό σε αυτή την άσχημη γριά;»

Μέσα από κάποια δάκρυα, και περισσά θυμωμένα λόγια και ένα σωρό φρύνους και φίδια που ξεπετάγονταν από το στόμα της, η μεγαλύτερη κόρη εξήγησε ότι η ηλικιωμένη γυναίκα δεν ήταν εκεί και ότι ένα νεαρό κορίτσι την είχε καταραστεί.

Από εκείνη την ημέρα, η μικρότερη κόρη συνέχισε να μιλάει με καλοσύνη όπου κι αν πήγαινε, αφήνοντας λουλούδια και κοσμήματα στο διάβα της, ενώ η μεγαλύτερη κόρη συνέχισε με τους πονηρούς και άσχημους τρόπους της, βγάζοντας φρύνους και φίδια στο πέρασμά της.

Μοιραστείτε τις ιστορίες σας μαζί μας στο emg.inspired@epochtimes.nyc και συνεχίστε να παίρνετε την καθημερινή σας δόση έμπνευσης κάνοντας εγγραφή στο ενημερωτικό δελτίο Inspired στο TheEpochTimes.com/newsletter

ΠΗΓΗ: Ένα κακοποιημένο κορίτσι συναντά μια ηλικιωμένη διψασμένη γυναίκα στη ζούγκλα – και ένα θαύμα ξετυλίγεται: Μια ιστορία καλοσύνης | Οι Epoch Times

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ